ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ -- Αθωνικά άνθη

 Οι συνοπτικές σκέψεις περί Παραδόσεως και παραδόσεων του προηγουμένου τεύχους του περιοδικού «Παράδοση» επιβάλλουν μιάν απαραίτητη αποσαφήνιση, αφού ο βασικός στόχος του υπόψη περιοδικού είναι η ευγενική φιλοδοξία της εξαγγελίας και διασώσεως των εθνικών παραδόσεων, και άλλων μη εθνικών, που όμως εμπίπτουν στον χώρο του Έθνους. Αν θέλουμε να είμαστε αντικειμενικοί και αληθινοί και να βλέπουμε με όραση βαθειά και πλατειά και αν έχουμε την αγία έφεση να επισημάνουμε το ζητούμενο, θα πρέπει να ελευθερωθούμε προηγουμένως από τις στενές υποκειμενικές «δόξες» μας, να παραιτηθούμε από την επιθυμία συστολής των μεγάλων πραγμάτων στα μέτρα μας και να διασταλούμε—όσο είναι δυνατό—για να αγκαλιάσουμε τα θεμελιακά προβλήματά μας. Έτσι, λυτρωμένοι από τις επήρειες των προσωπικών παθών μας, που μικραίνουν την εμβέλεια της πνευματικής μας οράσεως και διαστρέφουν την γεύση μας, θα μπορέσουμε να πετάξουμε προς όλα τα εφικτά ύψη και βάθη της ιστορικής μας μοίρας και να ανιχνεύσουμε με αέτειο μάτι και ιερό δέος τον δρόμο που διανύσαμε, τις αφετηρίες μας, που τώρα είμαστε, που πρέπει και πως πρέπει να βαδίσουμε. Λοιπόν, από πού θα αρχίσουμε; Από πού αλλού; Από το «Εν αρχή ην ο Λόγος». Από τον Λόγον, αναμφίβολα, διότι «πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονε». Και διότι «εν αυτώ ζωή ην, και η ζωή ην το φως των ανθρώπων» (Ιω. α: 1-4). Ήδη βρισκόμαστε στην αφετηρία της υπάρξεώς μας, που προδιαγράφει και την περιπέτεια της ιστορίας του κόσμου. Και συνεχίζουμε· «Όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού» (Ιωάν. 12). Μέσα σ’ αυτή τη φράση συμπυκνώνεται όλο το νόημα της ζωής, όλη η μακαριότης και η ευγένεια των ανθρώπων, που «έλαβον αυτόν» και όλη η τραγικότης της ανθρωπότητος που τον αγνόησε. Η ιστορία απ’ εδώ και πέρα γράφεται ανάλογα με τη στάση που παίρνει ο κόσμος απέναντι στη «ζωή και το φως των ανθρώπων».

O Συναξαριστής της ημέρας.

Πέμπτη, 22 Σεπτεμβρίου 2016

Οι Άγιοι 26 Οσιομάρτυρες Ζωγραφίτες

Οι λατινόφρονες με τον Πατριάρχην Κωνσταντινουπόλεως Ιωάννην Βέκκον ήλθον εις το Άγιον Όρος μετά στρατιωτικής δυνάμεως, και αφού έπραξαν εκείνα τα οποία έπραξαν εις τας άλλας Μονάς, ήλθον τελευταίον και εις την Ιεράν Μονήν του Ζωγράφου, πυρ και μανίαν πνέοντες κατά των οικούντων αυτήν Μοναχών. Κατ’ εκείνον δε τον φρικτόν και φοβερόν δια το Άγιον Όρος καιρόν,πλησίον της Μονής Ζωγράφου ηγωνίζετο κατά μόνας εις Μοναχός, έχων συνήθειαν ιεράν να αναγινώσκη πολλάκις καθ΄ εκάστην τον Ακάθιστον Ύμνον της Θεοτόκου ενώπιον της θείας Εικόνος Αυτής. Εν μια λοιπόν των ημερών, ότε εις τα χείλη του Γέροντος αντηχούσεν ο Αρχαγγελικός ασπασμός της Υπεραγίας Παρθένου Μαρίας, το«Χαίρε», ακούει αίφνης ο Γέρων εκ της αγίας Αυτής Εικόνος τους εξής λόγους:«Χαίρε και συ, Γέρων του Θεού!», ο δε Γέρων εγένετο έντρομος. «Μη φοβού»,εξηκολούθησεν ησύχως η εκ της Εικόνος θεομητορική φωνή, «αλλ’ απελθών ταχέως εις την Μονήν, ανάγγειλον εις τους αδελφούς και εις τον Καθηγούμενον ότι οι εχθροί εμού τε και του Υιού μου επλησίασαν. Όστις λοιπόν υπάρχει ασθενής τω πνεύματι, εν υπομονή ας κρυφθή, έως ότου παρέλθη ο πειρασμός, οι δε επιθυμούντες μαρτυρικούς στεφάνους ας παραμείνωσιν εν τη Μονή, άπελθε λοιπόν ταχέως».

….είκοσι δε και εξ Μοναχοί, oι μη μνημονεύοντες τον λατινόφρονα Πατριάρχη Τζιοβάνι Βέκκο, μετά των οποίων και ο Καθηγούμενος, έμειναν εις την Μονήν και εισήλθον εντός του Πύργου, αναμένοντες τους εχθρούς αυτών και προσδοκώντες τους μαρτυρικούς στεφάνους. Το αποτέλεσμα: εικοσιέξ Οσιομάρτυρες Ζωγραφίται, οι ελέγξαντες τους λατινόφρονας, τον τε βασιλέα Μιχαήλ και τον Πατριάρχην Τζιοβάνι Βέκκον, επάνωθεν του Πύργου πυρί τελειούνται.

 Τώρα :

Και οι δέκα εννέα Ηγούμενοι του Αγίου Όρους υποδέχονται στο Άγιον Όρος, συλλειτουργούν και μνημονεύουν τον Kαρδινάλιον Πατριάρχην Κων/πόλεως κ. Βαρθολομαίον, την ιδίαν ώρα που ο νέος Τζιοβάνι Βέκκος εκδιώκει απανθρώπως τους αδελφούς των Εσφιγμενίτας λόγω μη μνημονεύσεώς του υπ’ αυτών!...

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ

Ὁ ἀββάς Δουλᾶς, ὁ μαθητής τοῦ ἀββᾶ Βησσαρίωνα, διηγήθηκε:

‒ Πῆγα κάποτε στό κελλί τοῦ Γέροντα, καί τόν βρῆκα σέ στάση προσευχῆς, μέ τά χέρια ὑψωμένα στόν οὐρανό. Δεκατέσσερεις ἡμέρες ἔμεινε σ᾽ αὐτή τή στάση! Ὕστερα μέ φώναξε καί μοῦ εἶπε: "Ἀκολούθησέ με". Βγήκαμε μαζί στήν ἔρημο. Κάποια στιγμή δίψασα, καί τοῦ εἶπα: "Ἀββά, διψάω". Τότε ἐκεῖνος πῆρε τό δερμάτινο πανωφόρι μου καί πῆγε λίγο πιό πέρα, σέ ἀπόσταση μιᾶς πετροβολιᾶς. Προσευχήθηκε, καί μοῦ τό ἔφερε πίσω γεμάτο νερό!

Ἄλλοτε πάλι, καθώς βαδίζαμε στή ἀκροθαλασσιά, δίψασα καί τοῦ εἶπα: "Ἀββά, διψάω πολύ". Τότε ὁ Γέροντας προσευχήθηκε καί μοῦ εἶπε: "Πιές ἀπ᾽ τή θάλασσα". Ἀμέσως τό θαλασσινό νερό ἔγινε γλυκό, καί ἤπια. Γέμισα μάλιστα κι ἕνα ἀγγεῖο. Βλέποντας ὁ Γέροντας τί ἔκανα, μοῦ λέει: "Γιατί πῆρες νερό;". Καί τοῦ ἀποκρίθηκα: "Συγχώρεσέ με, μήν τυχόν διψάσω πάλι παρακάτω". Καί ὁ Γέροντας μοῦ εἶπε: "Ὁ Θεός πού εἶναι ἐδῶ, εἶναι παντοῦ".

ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟΥ ~ Ι.Μ.ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ -- Orthodox Hymns

Mητρ. Πειραιώς κ. Σεραφείμ :

Πατέρες καὶ ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά. Στὴν πατρίδα μας, τὴν ἡρωοτόκο καὶ ἁγιοτόκο Ἑλλάδα, στὴν ὁποία, κατὰ τὰ 400 χρόνια σκλαβιᾶς ἀπὸ τοὺς ὁμοπίστους τῶν σημερινῶν ἰσλαμιστῶν τούς Ὀθωμανούς Τούρκους, χύθηκαν ποταμοὶ αἵματος ἁγίων ἐνδόξων Νεομαρτύρων καὶ Ἡρώων, ποιός νά τό φανταζόταν ὅτι σχεδόν 200 χρόνια μετά τήν ἐθνική μας παλλιγγενεσία καί μέ νωπή ἀκόμα τήν μνήμη ἀπό τά ἱερά σφάγια τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος θά ἀναγκαζώμεθα νά ἐκδίδουμε ἀντιρρητικές ἐγκυκλίους κατά τοῦ αἱμοσταγοῦς Ἰσλάμ πού ἐπί αἰῶνες μᾶς ἔπνιξε στό αἷμα. Ὡς ἐλάχιστο φόρο τιμῆς στήν μνήμη τῶν Ἁγίων καί ἡρώων τῆς πίστεώς μας δέν πρέπει νά ἀφήσουμε νὰ ἀλλοιωθεῖ ἡ ἰδιοπροσωπεία μας μὲ τὴν μετατροπὴ τῆς Πολιτείας μας σὲ οὐδετερόθρησκη, ὅπως ἐπιδιώκει ἡ Νέα παγκόσμια Τάξη τῶν Σιωνιστῶν καί Ταλμουδιστῶν Σατανολατρῶν. Σᾶς προσκαλῶ λοιπὸν νὰ παραμείνετε ἑδραῖοι καὶ ἀμετακίνητοι στὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ παράδοση, νὰ φανεῖτε δὲ ἀντάξιοι τῶν ἐνδόξων προγόνων μας καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων μας, ἀγωνιζόμενοι μὲ κάθε εἰρηνικὸ καὶ νόμιμο μέσον γιὰ τὴν παρεμπόδιση καὶ ἀκύρωση τῶν σκοτεινῶν σχεδίων τῆς «Νέας Ἐποχῆς».

Η «άπαξ παραδοθείσα πίστις» -- του αείμνηστου Στεργίου Σάκκου, Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Οι πατέρες παραλαμβάνουν από τους αποστόλους, διαφυλάττουν και ερμηνεύουν την ιερά παράδοση, η οποία, σημειωτέον, παραδόθηκε άπαξ, δεν σχηματίσθηκε κατά τον μακραίωνα εκκλησιαστικό βίο. Και αυτές οι Οικουμενικές Σύνοδοι, όπου οι μεγάλοι θεοφόροι πατέρες θεόπνευστα διατύπωσαν τα δόγματα και τους κανόνες της πίστεώς μας, δεν δημιούργησαν, αλλά ερμήνευσαν την ιερά παράδοση. Υπενθυμίζω ότι τα δόγματα δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι αποκαλυμμένες αλήθειες του θείου λόγου, όπως τις διατύπωσαν οι φωτισμένοι άγιοι ύστερα από αγώνες και μάχες της Εκκλησίας κατά της πλάνης και της πονηρίας των αιρέσεων. Και οι κανόνες ή εντολές των Συνόδων είναι οι ηθικές προτροπές του θείου λόγου, όπως τις έζησαν οι άγιοι κάθε εποχής, που δεν συσχηματίζονταν με κανένα σχήμα του καιρού τους, αλλά μεταμορφώνονταν σε σκεύη του αγίου Πνεύματος. Τα πάντα υπό τον ήλιο μπορούν να μεταβάλλονται, να τελειοποιούνται, να εξελίσσονται. Η παράδοση της Εκκλησίας, όμως, παραμένει αναλλοίωτη, ανεξέλικτη και αμετάβλητη στους αιώνες. Ούτε συμπληρώνεται ούτε τελειοποιείται, αλλά αυτή τελειοποιεί τον άνθρωπο, τον αναγεννά, και ανανεώνει την κοινωνία για να την καταστήσει και να την διατηρήσει καινή κτίση. Βεβαίως, σε κάθε εποχή οφείλει η Εκκλησία να βρίσκει νέους τρόπους, για να καθιστά προσιτή και κατανοητή στους ανθρώπους τη διδασκαλία της. Ποτέ, όμως, και για κανένα λόγο δεν μεταβάλλει ούτε στο ελάχιστο τη διδασκαλία· με απόλυτη ευλάβεια τη διατηρεί εντελώς αναλλοίωτη και απαραχάρακτη. Μιμείται την τακτική του Θεανθρώπου Αρχηγού της, ο οποίος «μη εκστάς της φύσεως μετέσχε του ημετέρου φυράματος»· χωρίς να εγκαταλείψει ούτε στιγμή τη θεϊκή του φύση προσέλαβε την ανθρώπινη κι αγκάλιασε τον πεσμένο άνθρωπο, για να τον οδηγήσει στη σωτηρία, στη θέωση.

Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ζητάει από τον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα άμεση απόσυρση των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών που εφάρμοσε βεβιασμένα ο κ. Φίλης στα σχολεία.

Από τον  "Ζωηφόρος Σταυρός"  (Zoiforos.GR ), τον οποίο και ευχαριστούμε!

---------- Προωθημένο μήνυμα ----------
Από: intv.gr <intv@intv.gr>
Ημερομηνία: 20 Σεπτεμβρίου 2016 - 1:06 μ.μ.
Θέμα: ΔΕΙΤΕ ΣΤΟ intv.gr Δηλώσεις Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ και ΠΕΘ για τα θρησκευτικά
Προς: intv gr <intv@intv.gr>

Δηλώσεις Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ και ΠΕΘ για τα θρησκευτικά

Πρωτοπρ. Θεόδωρος Ζήσης, Κυριακή Ε' Ματθαίου - Ανάλυση Αποστολικού αναγνώσματος [mp3 - 2016].

π. Θεόδωρος Ζήσης : ο 15 Κανών της Α/Β επιτρέπει και συνιστά διακοπή μνημοσύνου τού.... (20 λεπτό)

Tρία γνωρίσματα της Εκκλησίας -- του αειμνήστου Στεργίου Σάκκου Ομ. Καθηγητού Α.Π.Θ.

Η γιορτή της Πεντηκοστής καθιστά επίκαιρο τον λόγο περί Εκκλησίας, η οποία ούτως ή άλλως βρίσκεται πάντοτε στην επικαιρότητα, αφού Εκκλησία είναι ο ίδιος ο Θεάνθρωπος, ο αιώνιος και αναλλοίωτος Ιησούς Χριστός (Εβρ. 13: 8), και όλοι οι εν αυτώ ζώντες. Κι επειδή ένας είναι ο Χριστός, η κεφαλή της Εκκλησίας, εξυπακούεται ότι μία και μοναδική είναι και η Εκκλησία του, η Ορθόδοξη Εκκλησία. Το σώμα της απαρτίζουμε όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί, στο μέτρο που πιστεύουμε και αποδεχόμαστε τον Ιησού Χριστό και ζούμε εν αυτώ την εν Χριστώ ζωή.                                                                                                                                         

Δεν πρόκειται να επιχειρήσω εδώ μία θεολογική ή δογματική ανάλυση της έννοιας της Εκκλησίας. Θέλω απλά και πρακτικά να μοιρασθώ μαζί σας κάποιες σκέψεις που θα μας βοηθούν να νιώσουμε τι είναι η Εκκλησία, στην οποία ανήκουμε, τι μας προσφέρει η σχέση μαζί της και πως θα αξιοποιήσουμε την σχέση αυτή. Την δυσκολία  θα διασκεδάσει ίσως η προσαρμογή του θέματος σε τρεις εικόνες από την φυσική μας ζωή· τις εικόνες της οικογένειας, του στρατεύματος και του σχολείου. Η Εκκλησία είναι η ιερή οικογένεια του Θεού, όπου ζούμε την αγάπη και την προστασία του· είναι η «καλή στρατεία» (Α΄ Τιμ. 1, 18), όπου δια βίου στρατευόμαστε πειθαρχώντας στα δικά του παραγγέλματα· είναι το θείο σχολείο του, όπου μαθητεύουμε στις σωτήριες αλήθειες. Με την εφαρμογή αυτών των αληθειών θα αξιωθούμε κι εμείς μαζί με όλους τους αγίους να βρεθούμε στην ατέρμονη χαρά της θριαμβεύουσας Εκκλησίας του στον ουρανό. Αλλά ας μελετήσουμε τις τρεις αυτές εικόνες με την σειρά.