Dedication of the Monastery of St. John of San Francisco in NY (GOC) -- της Ελληνικής Ορθοδόξου Εκκλησίας


Θα ήθελα να κάνω μια ερώτηση, διότι δεν γνωρίζω πολλά πράγματα. Άλλωστε επανειλημμένα έχω ομολογήσει ότι ήμουν ποιμένας προβάτων στο χωριό μου στη Γορτυνία.                                                                   
Ο Επίσκοπος Αγίου Φραγκίσκου Ιωάννης μέχρι την κοίμησή του το 1966, αν θυμάμαι καλώς, είχε κοινωνία με την "Ορθόδοξη" Εκκλησία του φοβερού οικουμενιστή Ιακώβου. Γνώριζε ασφαλώς ότι η «Εκκλησία» του Ιακώβου ήταν μέλος του ΠΣΕ και του αντίστοιχου Συμβουλίου Εκκλησιών των ΗΠΑ, ως επίσης, ότι η «Εκκλησία» του Ιακώβου το 1965 έβαλε τέλος στην ακοινωνησία με την Παπική παρασυναγωγή (Πατρ, Αθηναγόρας).

Ο Γέροντας Παϊσιος είχε κοινωνία με τον αρχιοικουμενιστή Βαρθολομαίο, αλλά και ο Γέροντας Παϊσιος επίσης γνώριζε για ΠΣΕ, και την άρση ακοινωνησίας.

Αμφότερες οι τοπικές «Εκκλησίες»  ήτοι των Ρώσων της Διασποράς και η της Κωνσταντινουπόλεως τους έχουν κάνει αγιοκατάταξη.


Τώρα, πως γίνεται η εκκλησία των ΓΟΧ της παρατάξεως του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου να δέχεται την αγιοκατάταξη του Επισκόπου Αγίου Φραγκίσκου Ιωάννη και όχι του Γέροντα Παϊσίου αφού, σύμφωνα με τα συγκοινωνούντα δοχεία του π. Θεοδώρου Ζήση αμφότεροι βρισκόντουσαν στο ίδιο καζάνι; 

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 13 Ιουλίου 2016

Σύναξις Αρχαγγέλου Γαβριήλ, Στεφάνου οσίου.


Νά, σὺν τοὶς ἄλλοις, πὼς ἡ Ἐκκλησία ὑμνεῖ τὸν ἀρχάγγελο Γαβριὴλ σ’ αὐτὴ τὴ γιορτή του: «Θρόνω παριστάμενος τῆς τρισηλίου Θεότητας καὶ πλουσίως λαμπόμενος, ταὶς θείαις λαμπρότησι, ταὶς ἐκπεμπομέναις, ἀπαύστως ἐκεῖθεν, τοὺς ἐπὶ γῆς χαρμονικῶς, χοροστατοῦντας καὶ εὐφημούντας σε, παθῶν ἀχλύος λύτρωσαι, καὶ φωτισμῷ καταλάμπρυνον, Γαβριὴλ Ἀρχιστράτηγε, πρεσβευτὰ τῶν ψυχῶν ἠμῶν. Τῶν ἀσωμάτων λειτουργῶν ὡς πρωτεύων, τὸ πρὸ αἰώνων ὁρισθὲν ὄντως μέγα, σὺ Γαβριὴλ πεπίστευσαι μυστήριον, τόκον τὸν ἀπόρρητον, τῆς ἁγίας Παρθένου, Χαῖρε, προσφωνῶν αὕτη, ἡ κεχαριτωμένη. Χρεωστικῶς σε ὅθεν οἱ πιστοί, ἐν εὐφροσύνῃ ἀεὶ μακαρίζαμεν».

Όχι στον «Ορθόδοξο» Οικουμενισμό

Ἔφθασεν ὁ καιρὸς, μετά την ληστρική Σύνοδο της Κρήτης , την πτώση των «Ποιμένων» της Ελλαδικής Εκκλησίας και των δειλοκάρδιων μοναχών των 19 Μονών του Αγίου Όρους,  δι᾽ όλους τοὺς πιστοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς νὰ εκφρασθούν ευθαρσώς καὶ νὰ τερματίσουν τὸ κίβδηλον εἶδος Ὀρθοδοξίας, ποὺ καλεῖται Οἰκουμενιστικὴ Ὀρθοδοξία. Διότι εἶναι μία προδοσία τῆς Ἁγίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, μία άρνησις αὐτῆς ταύτης τῆς οὐσίας της. Εἶναι πλέον καιρὸς νὰ βγάλωμεν «ἀπὸ τὴν ἀποθήκην» τὰ Θεῖα τῆς Πίστεως Δόγματα, ὅπου τὰ ἐξώρισαν οι Πατριάρχαι Ἀθηναγόρας και Βαρθολομαίος, νὰ τὰ φέρωμεν εἰς τὸ φῶς, καὶ νὰ τὰ διακηρύξωμεν μὲ κάθε μέσον, εἰς κάθε χώραν. Ἔχομεν ἀνάγκην αὐτῶν εμείς, ἔχουν ἀνάγκην αὐτῶν οἱ Ρωμαιοπαπικούς καὶ οἱ Προτεστάνται. Ἂς μὴ προσφέρωμεν εἰς τὸν κόσμον τὴν Ψευδῆ Ὀρθοδοξίαν, ἡ ὁποία καλεῖται «Ὀρθόδοξος» Οἰκουμενισμός.  Αὐτὸς ὁ Οἰκουμενισμὸς ἐξισώνει τὴν πλάνην μὲ τὴν ἀλήθειαν. Ἂς προσφέρωμεν, ἀντιθέτως, ακεραίαν τὴν παραδοσιακήν, αυθεντικήν Ὀρθοδοξίαν, ἡ ὁποία μόνη ὁδηγεῖ εἰς τὴν σωτηρίαν. Ἡ προσφορὰ αὐτῆς θὰ εἶναι μία πρᾶξις ἀληθινῆς Χριστιανικῆς ἀγάπης, μία ἐκδήλωσις τῆς ἐντολῆς τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ περὶ ἀγάπης πρὸς τὸν πλησίον μας.

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΕΞΕΠΛΗΡΩΣΕ ΣΤΟΧΟΥΣ ΤΩΝ ΗΠΑ;

Με την λήξιν της Συνόδου της Κρήτης, η οποία εκόστισε 2.500.000 εκατομμύρια ευρώ (!) που ήλθαν από την Αμερικήν κατά δήλωσιν του υπευθύνου εις θέματα διοργανώσεως π. Αλεξ. Καρλούτσου, ανέκυψαν τα σοβαρώτερα προβλήματα. Εάν προ της Συνόδου αι αντιρρήσεις ήσαν εις θεολογικόν επίπεδον τώρα εξ αιτίας της εμμονής του Πατριαρχείου Κων/πόλεως κλυδωνίζεται συθέμελα η ενότης της Εκκλησίας.
Συγκλονιστικά είναι όσα εδήλωσεν ο Μητροπολίτης Βλαδιβοστόκ κ. Βενιαμίν περί της υποψίας ότι η Σύνοδος εξυπηρέτησε πολιτικούς σκοπούς των ΗΠΑ. Συμφώνως προς το Interfax  της 4ης Ιουλίου 2016:
«Το συνέδριον που προσφάτως συνεκλήθη εις την Κρήτην των αυτοκεφάλων Εκκλησιών, το οποίο σχεδιάστηκε ως Πανορθόδοξη Συν­οδος, είναι πιθανόν να έχει πολιτικούς στόχους, πιστεύει ο Μητροπολίτης Βενιαμίν του Βλαντιβοστόκ και Πριμόρσκ. «Υποψιάζομαι ότι η προετοιμασία της συνεδρίασης στην Κρήτη δεν αποσκοπούσε μόνο σε εκκλησιαστικά αλλά και πολιτικά συμφέροντα. Βλέπουμε ποιά ισχυρή επιρροή έχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Αμερικανοί ειδικοί παρέχουν ακόμη  και  βοήθεια  για  την  πρα­γματοποίηση του γεγονότος της Κρήτης», δήλωσε ο Μητροπολίτης σε συνέντευξή του στο Rus Derzhavnaya Ιουλίου.

Ἀπὸ τὸν Μέγα Βασίλειο («Ὅροι κατ᾽ ἐπιτομήν), ὅπου μᾶς διδάσκει ὅτι ὁ πιστός, ὅσον καὶ ἂν ἁμαρτήση, δὲν πρέπει νὰ ἀπελπισθῆ:

«Ἐὰν τὰ ἁμαρτήματά μας, ὅπως εἶναι φυσικόν, συμβαίνει καὶ νὰ μετροῦνται καὶ νὰ ἀριθμοῦνται, ἐνῶ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀμέτρητο καὶ οἱ οἰκτιρμοί του ἀναρίθμητοι, δὲν ἔχουμε καιρὸ γιὰ ἀπόγνωση καὶ ἀπελπισία, ἀλλὰ γιὰ ἐπίγνωση τοῦ ἐλέους τοῦ Θεοῦ καὶ καταδίκη τῶν ἁμαρτημάτων, τῶν ὁποίων ἡ ἄφεση, ὅπως λέγει ἡ Ἁγία Γραφή, παρέχεται μὲ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ὅτι δὲ δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητευόμαστε, τὸ διδασκόμεθα σὲ πολλὰ σημεῖα καὶ μὲ πολλοὺς τρόπους, ἀλλ᾽ ἰδιαίτερα ἀπὸ τὴν Παραβολὴ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀναφέρεται στὸν Ἄσωτον Υἱόν, ποὺ πῆρε τὴν πατρικὴ περιουσία καὶ τὴν κατανάλωσε στὶς αἰσχρὲς πράξεις του». 

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΕΛΛΗΝΕΣ

Υπάρχουν ακόμη Έλληνες που «κλείνουν μέσα στη ψυχή τους την Ελλάδα» όχι πλέον «για να νιώσουν κάθε είδους μεγαλείο», σύμφωνα με το σολωμικό πρόταγμα, αλλά για να περισώσουν ότι μπορεί να περισωθεί. Και αντιδρούν για να σώσουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια των Ελλήνων αστέγων τους οποίους τόσο η ελληνική πολιτεία όσο και τα εκφυλιστικά και εκφυλισμένα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν εγκαταλείψει ως μη υπάρχοντες, επιδεικνύοντας αντιθέτως και κατά προκλητικό τρόπο τα δουλικά τους αισθήματα απέναντι στους πάσης φύσεως λαθροεισβολείς που εποικίζουν ανενόχλητοι την πατρίδα μας. 
Απέναντι στα συμπτώματα της καλπάζουσας πολιτικής μογγολοειδούς ιδιωτίας που προσέβαλε την χώρα μας, Έλληνες πατριώτες με προεξάρχοντες τους έφεδρους καταδρομείς αλεξιπτωτιστές, κατέλαβαν χθες, 11 Ιουλίου 2016, στην Ιερά Οδό, στον Βοτανικό, τον χώρο μιας εγκαταλελειμμένης ναυτικής βάσης με σκοπό να την μετατρέψουν σε τόπο αξιοπρεπούς διαμονής Ελλήνων αναξιοπαθούντων και όχι σε ισλαμικό τέμενος, όπως «οραματίζεται» η (ανθ)ελληνική πολιτική νομενκλατούρα της μάσας, της ευτέλειας και της υποταγής.
Είθε οι σύγχρονοι αυτοί Έλληνες Δονκιχώτες να αποτελέσουν τον καταλύτη μιας αυθεντικής λαϊκής εθνικής αντίστασης, η οποία μέχρι στιγμής τουλάχιστον δεν έχει εκδηλωθεί, ίσως διότι εκτονώνεται μέσα από κατάλληλα μασκαρεμένους κομματικούς φορείς που με τον τρόπο τους (και κυρίως με την απραξία τους) δημιουργούν τελικά την υποψία ότι στηρίζουν και στηρίζονται από το «καθεστώς», εγκλωβίζοντας τις προσδοκίες του χειμαζόμενου ελληνικού έθνους στις δικές τους ιδιοτελείς ποντικοπαγίδες…


Χρίστος Γούδης, δημοτικός σύμβουλος Δήμου Αθηναίων

Μᾶς ἀνανεώνει Ο ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ -- Τοῦκ. Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Μέγα και ἀτίμητο το δῶρο τῆς ἐλευθερίας πού χάρισε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο. Ἐλευθερία σκέψης, κίνησης, πορείας, ἔρευνας, ἐργασίας, διεκδίκησης δικαιωμάτων, προστασίας ζωῆς, θρησκευτικῆς πίστης και λατρείας. Ὁ ἄνθρωπος ζεῖ μέσα στο χρόνο καί τήν ἐλευθερία. Χρόνος καί ἐλευθερία ἔχουν τέτοια συναλληλία, ὥστε ἡ μία ὑποστασιάζεται στήν ἄλλη. Ὁ χρόνος συμπορεύεται μὲ τήν ἐλευθερία καί ἡ ἐλευθερία μέ τό χρόνο. Ὅπως τό ψάρι ζεῖ καί ἀναπνέει μέσα στό νερό, ἔτσι καί ὁ ἄνθρωπος ζεῖ και ἀναπνέει μέσα στο χρόνο και την ἐλευθερία. Ὁ χρόνος δέν εἶναι μόνο μιά διαδοχή στιγμῶν καί γεγονότων, ἀλλά ἑνότητα παρελθόντος, παρόντος καί μέλλοντος, ἔχει δέ ἄμεση σχέση και με το χῶρο, κάτι, πού τώρα δεν το ἐξετάζουμε. Κάποιος λοιπόν, θάπεῖ: Ἀφοῦ χρόνος καί ἐλευθερία πᾶνε μαζί,τότε γιατί μοιράζουμε το χρόνο σε ἐργασιακό και σε «ἐλεύθερο»; Ἀλλ’ ἐμεῖς κάνουμε τή διάκριση τοῦ χρόνου σε «γίγνεσθαι» και σε χρόνο πέραν τῆς βιοποριστικῆς ἐργασίας, τόν ὁποῖο καί χαρακτηρίζουμε «ἐλεύθερο». Ὅπως ὁ ἄνθρωπος χωρίζει τό χρόνο σέ ἐποχές, μῆνες, βδομάδες, μέρες, ὧρες, κ.λπ. ἔτσι διακρίνει τό χρόνο τῆς ἐργασίας και το χρόνο τον «ἐλεύθερο», γιά να τον ἀξιοποιήσει ὅπως νομίζει και ὅπως θέλει.

Έκλεισεν οριστικώς το ζήτημα των Μητροπόλεων της Βορείου Ελλάδος;

«Ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος διαβεβαίωσε ενώπιον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας ότι σέβεται απολύτως το υφιστάμενο εκκλησιαστικό καθεστώς των Μητροπόλεων των λεγομένων Νέων Χωρών της Εκκλησίας της Ελλάδος και ουδεμία πρόθεση υπάρχει αμφισβητήσεως η αλλαγής των ισχυόντων»
Κατόπιν η Αρχιγραμματεία του Πατριαρχείου εξέδωσεν ιδικόν της ανακοινωθέν: