O ταπεινός Γεννάδιος υπέρ του πατρίου δόγματος:

…Εάν, αντίθετα, πραγματοποιήσετε πρώτα αισχρώς τον εκλατινισμό που θέλετε, και τότε για να εξαπατή­σετε τους απλουστέρους βάλετε χρονικά όρια τάχα και ελπίδες λόγων και συζητήσεων, το συμπέρασμα του κακού αυτού διαβήματος θα είναι αυτό που πολ­λές φορές είπα. Εγώ τότε, έστω κι αν όλη η Ανατολή πάη στην Δύσι, δεν πηγαίνω. και αν όλη η Δύσις έλ­θη στην Ανατολή, εγώ θα σιωπήσω. και ήδη από τώ­ρα σιωπώ. Διότι, αν όλοι εσείς και η δήθεν σύναξίς σας γίνετε Λατίνοι, με ποιους και για ποιους και τι να ομιλή πλέον ο ταπεινός Γεννάδιος υπέρ του πατρίου δόγματος;
        Αυτά τα έγραψα εκτενέστερα και στον μέγα δού­κα, όπως γνωρίζουν οι τιμιώτατοι που ανέφερα. Τώρα μόνο τα κυριώτερα σταχυολόγησα. Έχω κοντά μου και αντίγραφο του γράμματος εκείνου, στο οποίο μου απήντησε ο μέγας δούκας με τρόπο που με εξέπληξε: «Ματαίως κοπιάζεις, πάτερ, διότι αποφασίσθηκε να ε­παναφέρωμε το μνημόσυνο του Πάπα και είναι αδύνα­το να γίνη αλλοιώς. Με την προϋπόθεσι ότι δεν θα φέρης κανένα εμπόδιο, διότι τίποτα δεν θα πετύχης, έ­λα να βοηθήσης να το κάνουμε». Και εγώ του απή­ντησα: «Έλεγα (ότι θα έλθω), με την προϋπόθεσι ότι δεν θα γίνετε Λατίνοι. Εάν αποφασίσατε να γίνετε, και ήδη εγίνατε, όλα τελείωσαν και εγώ δεν έχω ευθύ­νη γι' αυτό».

ierosloxos2012.blogspot.com : Κάλεσμα Εθνικής Αντίστασης Πέμπτη 24 Μαρτίου 6 μμ Θεσσαλονίκη -- ΟΧΙ στην Ισλαμοποίηση της Ελλάδος

ΚΑΛΕΣΜΑ: ΟΧΙ στην ισλαμοποίηση της Ελλάδος και της μετατροπής της Πατρίδος μας σε απέραντο Hot Spot. Συγκέντρωση και πορεία 24/3/2016.



O Συναξαριστής της ημέρας.

Δευτέρα, 21 Μαρτίου 2016

Ιακώβου οσίου του ομολογητού, Θωμά Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, Βηρίλλου επισκόπου Κατάνης, Μιχαήλ νεομάρτυρος (1544).


Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος ὁ Ὁμολογητὴς ἀκολούθησε τὸν ἀσκητικὸ βίο ἀπὸ πολὺ μικρὴ ἡλικία. Ἔγινε μοναχός, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχε ἤδη προετοιμάσει τὸν ἑαυτό του μὲ νηστεία, ἀγρυπνία, προσευχὴ καὶ τὴν μελέτη τῶν Θείων Γραφῶν καὶ μετέπειτα ἀξιώθηκε νὰ ἀνέλθει στὸ Ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα. Στὰ χρόνια τῶν ἀσεβῶν εἰκονομάχων, ἐπειδὴ ἐξαναγκάστηκε ἀπὸ ἐκείνους νὰ ἀρνηθεῖ τὴν προσκύνηση τῶν Ἁγίων καὶ σεπτῶν εἰκόνων καὶ ἐπειδὴ δὲν πρόδωσε τὴν πατρώα εὐσέβεια, ὑπέμεινε πολλοὺς πειρασμούς, ἐξορίες καὶ ἄλλες κακουχίες, ποὺ ἐπινόησαν ἐναντίων του οἱ ἀσεβεῖς.

Ο ΟΡΘΟΛΟΓΙΣΜΟΣ -- Του αείμνηστου Αλεξ. Καλόμοιρου

…Ο ορθολογισμός του Παπισμού αυτήν την ίδια την δυνατότητα επιτυχίας του σκοπού της ζωής των ανθρώπων την αρνείται, και βλέπει την Σωτηρία σαν μία νομική δικαίωσι των ανθρώπων μπροστά σε μια εξαγριωμένη ανθρωπομορφική θεία δικαιοσύνη. Για τους «Καθολικούς» ο άνθρωπος, δια της σταυρικής θυσίας του Χριστού, σώζεται από την θεία δικαιοσύνη και όχι από τα νύχια του διαβόλου, ο Θεός έρχεται να μας σώση από τον ίδιο τον Θεό. Ο Θεός σκοτώνει τον Θεό, για να ικανοποιήση την δικαιοσύνη του Θεού! Φεύ της βλασφημίας. Στην πραγματικότητα ο Χριστός πέθανε στον σταυρό για να αναστηθή και έτσι να νικήση δια του θανάτου τον θάνατο, να απαλλάξη τους ανθρώπους από τον θάνατο και κατ΄ αυτόν τον τρόπο να τους ελευθερώση από τον διάβολον ο οποίος υπεδούλωσε τους ανθρώπους δια του φόβου του θανάτου και της φθοράς, «όσοι φόβω θανάτου δια παντός του ζην ένοχοι ήσαν δουλείας». «Εις τούτο εφανερώθη ο Υιός του Θεού, ίνα λύση τα έργα του Διαβόλου» (Α΄ Ιωάν. γ: 8). Μας γλυτώνει ο Χριστός από τον διάβολο και μας φέρνει πάλι στην αγκαλιά του Θεού απ΄ όπου ξεπέσαμε. Όμως αυτήν την δυνατότητα να επιστρέφουμε στην αγκαλιά του Θεού οι παπικοί την αρνούνται, γιατί ο ορθολογισμός τους τούς υπαγορεύει ότι καμμία δυνατότης επαφής δεν υπάρχει μεταξύ του ακτίστου Θεού και του κτιστού ανθρώπου. Πως άρχισε η πλάνη τους; Ο ορθολογισμός εισήχθη στην Εκκλησία της Δύσεως από ανθρώπους, που ήσαν μεν ευσεβείς, αλλά δεν είχαν κατορθώσει να απαλλαγούν από τα δεσμά της ανθρωπίνης σοφίας. Τα πρώτα σπέρματα του ορθολογισμού, που έπιασαν βαθειές ρίζες τα έσπειρε ο Αυγουστίνος. Από τους Δυτικούς θεωρείται σήμερα ο μεγαλύτερος Πατήρ της «Εκκλησίας» των. Στην συνείδησι όμως της Ορθοδόξου Εκκλησίας ποτέ ο Αυγουστίνος δεν υπήρξε άγιος. Απόδειξις το ότι δεν αναφέρεται στα Μηναία, που είναι το επίσημο αγιολόγιο της Εκκλησίας.

Από τα πρακτικά καί θεολογικά κεφάλαια Αγίου Συμεών τού Νέου Θεολόγου

Όταν σε όλα τα ευχάριστα του βίου σταθείς ανδρείος και ανυποχώρητος, τότε οι δαίμονες στρέφουν τούς συγγενείς σου σε συμπάθεια τάχα, και τούς κάνουν να κλαίνε και να θρηνούν για σένα μπροστά σου. Θα καταλάβεις όμως αυτή την αλήθεια όταν, εσύ μεν μείνεις ακλόνητος και σ΄ αυτή τη δαιμονική επίθεση, ενώ εκείνους θα τούς δεις να ανάβουν ξαφνικά εναντίον σου από μανία και μίσος και να σε αποστρέφονται σαν εχθρό και να μη θέλουν ούτε να σε δουν.

Πρωτοπρ. π. Θεόδωρος Ζήσης : Το καρναβάλι λοιμική νόσος

Διαστάσεις λοιμικής νόσου προσλαμβάνει κάθε χρόνο το καρναβάλι, αφού πολλοί δήμαρχοι και άλλοι φορείς επιδεικνύουν ασυνήθιστο ζήλο και κοπιώδη δραστηριότητα για το ποιος θα οργανώσει το εντυπωσιακότερο καρναβάλι ξο­δεύοντας τεράστια ποσά και απασχολώντας εκατοντάδες ή χιλιάδες ανθρώπων. Και δεν είναι βέβαια μόνο η σπατάλη τόσων χρημάτων, που θα μπορούσαν να διατεθούν σε κά­λυψη άλλων σπουδαίων αναγκών, όχι μόνο στην ανακούφι­ση πτωχών και ενδεών ανθρώπων, αλλά και σε πολιτιστικούς και πνευματικούς στόχους, στη βελτίωση π.χ. των συνθηκών υγείας και παιδείας. Το σημαντικώτερο είναι η ηθική ζημία και βλάβη από την αναισχυντία της γύμνιας, την ξετσιπωσιά της αισχρότητας, τις βωμολοχίες και τα πορνικά άσματα και θεάματα, την παρότρυνση σε σαρκικά αμαρτήματα κάτω μά­λιστα από την ελευθερία κινήσεων που προσφέρει η μάσκα, άσυλο αδιαντροπιάς και αποπροσωποίησης. Κάτω από το προσωπείο ο άνθρωπος παύει να είναι πρόσωπο, που έχει απέναντί του και βλέπει τον Θεό και τους συνανθρώπους — προς + όψις ή —ώψ— και μεταβάλλεται σε απρόσωπο όν, μέ­λος ενός ανωνύμου πλήθους, που κινείται μόνο από εμπα­θείς ορέξεις και επιθυμίες.

Saint Nikolai Velimirovic : The Veneration of Icons

The veneration of icons is an integral part of Orthodoxy, from which it cannot be separated. That the veneration of icons appears to some people to be the same as idolatry is no proof against icons. To the Jews it seemed that Christ worked miracles by the power of Satan and not God, and to the Romans it seemed that the Christian martyrs were ordinary sorcerers and magicians. St. Nicephorus said to Leo the Armenian, the iconoclastic emperor: “An icon is a divine thing, but not to be worshiped.” Then he explained how God commanded Moses to make a serpent of brass and to raise it in the wilderness, even though just before this He had commanded: Thou shall not make unto thee any graven image (Exodus 20:4). The latter He commanded in order to save the chosen people from the idolatry of the Egyptians, and He commanded the former that He, the One and Most-high God, might manifest His power through a visible thing. In the same manner He manifests His power through icons. This is His holy will and our aid for salvation. If icons are things of little significance or even idolatry, why would many of the holiest and most spiritual men and women in the history of the Church have suffered to the death for icons?

Σεβασμιώτατοι, σεβαστοί Πατέρες, ποιαν Ορθοδοξία εορτάζουμε σήμερα;

Σήμερα ημέρα της Ορθοδοξίας ευρισκόμεθα στον ιερό τούτο ναό να εορτάσουμε όλοι μαζί την νίκη της Ορθοδοξίας εναντίον των αιρέσεων.
Όλοι μαζί:  «Τι καλόν το κατοικείν αδελφούς επί το αυτό» Ψαλμοί 133:1
Όλοι μαζί: Να ενθυμηθούμε το αίμα που έχυσαν οι Άγιοι της Πίστεώς μας προκειμένου να διατηρηθεί  ανόθευτα αιωνίως   « η άπαξ παραδοθείσα τοις αγίοις πίστις» Ιούδα:3.
Όλοι μαζί: Να υμνήσαμε τους Αγίους της Ορθοδοξίας που έδωσαν την ζωή τους να μην μετατεθούν τα όρια της Πίστεώς μας, «μη μέταιρε όρια αιώνια, α έθεντο οι πατέρες σου» Παρ.ΚΒ:28.
Όλοι μαζί: Κλήρος και Λαός να διακηρύξουμε ότι κρατούμε την Ορθοδοξία μας «καθώς παρέδοσαν ημίν οι απ’ αρχής αυτόπται και υπηρέται γενόμενοι του λόγου» Λουκά:Α:2.
Αλλά Σεβασμιώτατοι, σεβαστοί Πατέρες,
ποίαν Ορθοδοξία εορτάζουμε σήμερα; Την Ορθοδοξία της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Συμβόλου της Πίστεώς μας ή την «Ορθοδοξία» που εισαγάγατε εις το Καναδικό Συμβούλιο «Εκκλησιών» ως ισότιμο μέλος  (θεωρία των κλάδων) ;
Εορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία των Επτά Αγίων Οικουμενικών Συνόδων ή την  «Ορθοδοξία» του Μπαλαμάντ ( 17 -24 Ιουνίου 1993) των  «αδελφών Εκκλησιών» όπου η αιρετική Παπική  «Εκκλησία» εξωμοιώθη με την Ορθόδοξη Εκκλησία;
Εορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία της Δ’ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου ή την  «Ορθοδοξία» του Σαμπεζύ-Γενεύης ( Συμφωνητικό Νοεμβρίου 1990), όπου οι Ορθόδοξοι και οι Μονοφυσίτες, μετά από 15 αιώνες “ ανακάλυψαν”  ότι ουδεμία διαφορά υπάρχει μεταξύ Ορθοδοξίας και Μονοφυσιτισμού;
Eορτάζουμε σήμερα την Ορθοδοξία του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού: Τον Πάπα να καταράσθε, ή την «Ορθοδοξία» όλων των Ταγών των τοπικών «Ορθοδόξων» Εκκλησιών των ομονοούντων και κοινωνούντων με τον λατινόφρονα εχθρό της Κυρίας Θεοτόκου και του Υιού Της, κ. Βαρθολομαίο;  Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου Επισκόπου και Πάπα Ρώμης Βενεδίκτου…..
Κατόπιν όλων αυτών εμείς, ο πιστός λαός του Κυρίου, καταγγέλλουμε την λανθασμένη πορεία των «Ορθοδόξων» ποιμένων μας και διακηρύττουμε την πίστιν μας εις την Μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Δηλώνουμε δε με ιεράν συγκίνησιν, ότι την αγιωτάτην του Χριστού Εκκλησίαν μας, θα κρατήσουμε αμετακίνητον και την Ορθόδοξον Πίστιν απαραχάρακτον, όπως μας την παρέδωσε ο Κύριος και οι Απόστολοι. Θα μείνουμε μέχρι θανάτου σταθεροί εις την Εκκλησίαν του Χριστού, της οποίας  « πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι»  Ματθ. ΙΣΤ:18. Δεν θα αφήσωμε την Ορθοδοξίαν μας, να την βεβηλώση ο επάρατος παπο-Οικουμενισμός.

Ο Πιστός Ορθόδοξος Λαός του



ΜΟΝΤΡΕΑΛ  ΚΑΝΑΔΑ