Οι ψεύτες θέσπισαν το Νόμο της υποκρισίας

http://kyprianoscy.blogspot.ca/

Δημοσιεύτηκε στις 1 Ιαν 2016

Το ελληνικό Κοινοβούλιο, "τοις κείνων ρήμασι πειθόμενο", θεσμοθέτησε την υποκρισία. Την αλήθεια της υποκρισίας, για να είμαστε ακριβείς, και τούτο είναι το "Σύμφωνο Κοινωνικής Συμβίωσης" ατόμων με ερωτική προτίμηση στο ίδιο φύλο.

Οι ψυχίατροι, οι ψυχολόγοι και οι κοινωνιολόγοι, φρόντισαν να τους απαλλάξουν από ενοχικά συμπλέγματα και τους είπαν να μην ντρέπονται, να μην είναι υποκριτές, να μην κρύβονται, να δέχονται την αλήθεια.

Αλλά, όμως, για ποια αλήθεια υπερηφανεύονται τώρα, μετά την ψήφιση του σχετικού Νόμου, οι ερωτιδείς του ιδίου φύλου ; Η αλήθεια τους, είναι η αλήθεια της υποκρισίας, είναι η αλήθεια του βιωματικού τους ψεύδους. Διότι ενώ είναι άνδρες υποδύονται τη γυναίκα, φερόμενοι δε σαν γυναίκα, ουσιαστικά φαλκιδεύουν το γυναικείο φύλο. Είναι δηλαδή διπλή η υποκρισία τους, διπλό και το ψεύδος τους. Αυτή είναι η αλήθεια τους και αυτή τη δέχτηκε και την ψήφισε το ελληνικό Κοινοβούλιο.

Τούτο δεν πρέπει να μας εκπλήσσει, ούτε να μας λυπεί. Μέσα στο Κοινοβούλιο συνωνστίζονται και αντιμάχονται μεταξύ τους οι 300 του "λεφτά υπάρχουν", του "success story" και του "σκίζω τα Μνημόνια". Με άλλα λόγια, διαρκώς ψεύδονται και υποκρίνονται αυτοί που μας κυβερνούν. Πώς, λοιπόν, θα ήταν δυνατό να μην ψηφισθεί ο Νόμος του "Συμφώνου Συμβίωσης" ; 

ΣΧΟΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΡΟΣΥΝΟΔΟΥ

«Μη μέταιρε όρια, α έθεντο οι Πατέρες σου». Σοφία Σολομώντος.  

Η Ι. Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απεδέχθη την σύγκλησιν Πανορθοδόξου Προσυνόδου. Ομολογούμεν, ότι το γεγονός είναι εν εκ των σημαντικωτέρων, δια την Ορθοδοξίαν καθόλου, κατά τους τελευταίους τέσσαρας αιώνας, και το μέγιστον, εξ όσων γνωρίζομεν εν τω κλίματι της Ελληνικής Εκκλησίας, από της απελευθερώσεως του Έθνους. Διο και χαίρομεν σφοδρώς.                                                                                                                                                                                  

Είχομεν γνωρίσει την Εκκλησίαν μας κατά κρημνών φερομένην, υπό της Προτεσταντικής αντιβασιλείας του Όθωνος, και ωδυνήθημεν. Την είδομεν ριπιζομένην υπό του αντορθοδόξου πνεύματος του Θεοκλήτου Φαρμακίδου, και επενθήσαμεν. Την εθεωρήσαμεν δεινώς υπό της Σιμωνίας κατακλυζομένην, και εκλαύσαμεν. Ήδη την βλέπομεν δεσμίαν τυραννικώς επί το άρμα της Πολιτείας, ης οι άρχοντες αποδεικνύονται μασόνοι, και πάσχομεν. Και το τραγικώτερον, ότι σήμερον την ζώμεν εσωτερικώς εσχισμένην, και σπαράσσεται η καρδία μας. 

Τι είναι δυνατόν να προκύψη από την εν λόγω Προσύνοδον; Άγνωστον. Η Πανορθόδοξος Προσύνοδος αποτελεί ασφαλιστικήν δικλείδα, και αμφίστομον μάχαιραν. Τούτο θα εξαρτηθή, όχι τόσον από τα υπό συζήτησιν θέματα, αλλά από τον τρόπον εξετάσεως. Εάν δηλονότι, εξ αφορμής της μνημονεύσεως αυτών επιδιώκεται η κραταίωσις της ισχύος των θεμάτων, η πληρεστέρα δια λόγου συνειδητοποίησίς των, ως μη επιδεκτικών ερεύνης, ή πρόκειται περί τάσεως συζητήσεως και αναθεωρήσεώς των. Το πράγμα εν προκειμένω είναι κινδυνωδέστατον, όσον και απλούν. Τίποτε δεν δικαιολογεί τους φόβους μας ακόμη, αλλ’ ούτε και την πλήρη ικανοποίησίν μας.  

The origin of Vasilopita

Many people know about Vasilopita (the bread baked by Orthodox Christians on St. Basil's feast day), but the reason we bake it is not nearly so widely known.

---

Your voice resounded throughout the world that received your word by which, in godly manner, you taught dogma, clarified the nature of beings, and set in order the character of people. Venerable father, Royal Priesthood, intercede to Christ God to grant us great mercy.

- Apolytikion of St. Basil (First Tone)

(Orthodox Heritage) - In the years when Julian the apostate wished to revive idolatry—as some try to do in our days (neo-idolatry)—and to build again the Temple of Solomon (in his attempt terrible flames poured forth from that place and he was unable to complete his task), he stopped near Caesarea on his way to Persia [for war].

St. Basil the Great knew Julian from Athens; the two of them studied together, however each took a different road. The Metropolitan of the city [St. Basil] therefore went out to meet the emperor and he brought three loaves of bread from those that the Saint ate. The Saint ate barley bread and it is from those loaves that he offered to Julian.

ΑΓΝΗ ΠΑΡΘΕΝΕ ΔΕΣΠΟΙΝΑ

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 2 Ιανουαρίου 2016

Σιλβέστρου Ρώμης, Θεαγένους ιερομ., Θεοπίστου μάρτυρος.

Ὁ Ἅγιος Σιλβέστρος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ρώμη. Ἐπειδὴ μὲ τὸν πνευματικό του ἀγῶνα ἔφθασε στὸ ἄκρο τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς εὐσέβειας, χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος τῆς Πρεσβυτέρας (Παλαιᾶς) Ρώμης, ὕστερα ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ Ἐπισκόπου Μιλτιάδη, ὁ ὁποῖος κοιμήθηκε στὶς 11 Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 314 μ.Χ.

Ἐποίμανε ἀξίως τὸ ποίμνιό του καὶ μὲ τὴν ἁγιότητά του ἐλάμπρυνε τὸν ἀποστολικὸ θρόνο του καὶ ἔκανε πολλὰ θαύματα. Ἐπιδόθηκε μὲ περισσὴ φροντίδα στὸ φιλανθρωπικὸ ἔργο καὶ ἀγωνίσθηκε νὰ μεταμορφώσει κατὰ Χριστὸν τὰ ἤθη καὶ τὰ ἔθιμα τοῦ λαοῦ τῆς Ρώμης. Κατὰ τὴν παράδοση ὁ Ἅγιος ἐχειραγώγησε πρὸς τὴν χριστιανικὴ πίστη τὸν αὐτοκράτορα Μέγα Κωνσταντῖνο καὶ μὲ τὸ θεῖο Βάπτισμα τοῦ καθάρισε τὰ πάθη, τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Μὲ τὴ συμβουλὴ τοῦ Ἁγίου Σιλβέστρου, ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος ἀνήγειρε ἑπτὰ ναούς, γιὰ νὰ ἑορτάζονται οἱ ἑορτὲς τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καὶ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων. Ἀπέδειξε ὅτι ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ τὸ ἔργο του εἶχαν προκηρυχθεῖ ἀπὸ τὸ Νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ ἔλαβε μέρος στὴν Α’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Πολέμησε δὲ ἰδιαίτερα τοὺς αἱρετικοὺς Δονατιστὲς καὶ ἐμεγάλυνε τὴν Ἐκκλησία μὲ τὴν διδασκαλία τῶν θείων δογμάτων.
Ὁ Ἅγιος Σιλβέστρος κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη σὲ βαθὺ γῆρας στὶς 31 Δεκεμβρίου τοῦ ἔτους 335 μ.Χ.

Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ: Θά ἔπρεπε ὁ Παναγιώτατος νά ἀποφύγει τήν ἀναφορά του στόν μῦθο τῆς "μαρτυρίας τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως"

Θά ἔπρεπε ὁ Παναγιώτατος νά ἀποφύγει τήν ἀναφορά του στόν μῦθο τῆς «μαρτυρίας τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως» ἐκ μέρους τῶν οἰκουμενιστῶν στά πλαίσια τῆς οἰκουμενι(στι)κῆς κινήσεως καί τῶν θεολογικῶν διαλόγων, διότι οἱ ἐπαίσχυντες συμφωνίες τοῦ Μπάλαμαντ καί τοῦ Σαμπεζύ, ἡ υἱοθέτηση τῶν ἀντορθοδόξων κειμένων τοῦ Πόρτο Ἀλέγκρε, τῆς Ραβέννας καί τοῦ Πουσάν, ἡ ὑπογραφή Κοινῶν Δηλώσεων μέ τόν αἱρεσιάρχη Πάπα τῆς Ρώμης, οἱ ἀντικανονικές συμπροσευχές καί τά ἡμισυλλείτουργα μέ αἱρετικούς καί ἀλλοθρήσκους, καταδεικνύουν ἀκριβῶς τό ἀντίθετο.