Ώρα εκτέλεσης της Κρίσεως του Θεού, ώρα της δικαίας οργής.
Σαν τα Σόδομα γίνεται εκείνη η τοπική Εκκλησία στην οποία εστιάζεται η βδελυγμία των αιρετικών δογμάτων.
Εγκαταλείψαμε τον Κύριο και περιμένουμε να σωθούμε από το "ΝΑΙ" ή το "ΟΧΙ" !...
ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ
Τροπάριον.
Πλευράς αχράντου
λόγχη τρωθείσης, ύδωρ συν αίματι εξεβλύθη, εγκαιμίζον διαθήκην, και ρυπτικόν
αμαρτίας των πιστών γαρ Σταυρός καύχημα, και Βασιλέων κράτος και στερέωμα.
Ερμηνεία.
Αφ΄ ου ο ιερός
Κοσμάς ανέφερε δύο ιστορίας της Παλαιάς, και αυτάς επροσάρμοσεν εις την εορτήν
του Σταυρού εν τοις προλαβούσι δύο Τροπαρίοις· τώρα εις το τρίτον τούτο
Τροπάριον, φέρει και ιστορίαν εκ του Ευαγγελίου. Και καθώς οι οικοδόμοι, όταν
κατασκευάζουν κανένα τοίχον, βάλλουν ανάμεσα ξύλα, ή σίδηρα, τα καλούμενα
ιμαντώσεις, και ζωνάρια και δέματα, δια να συγκρατώσι τον τοίχον, και να
ποιώσιν αυτόν στερεώτερον· φοβούνται γαρ, μήπως οι πλίνθοι μοναχοί, ή οι λίθοι
κρημνισθώσι και πέσωσιν· ούτω και ο ασματογράφος ούτος ποιεί, και με τας νέας
ιστορίας του Ευαγγελίου, σφίγγει και συγκρατεί τας ιστορίας της Παλαιάς.
O Συναξαριστής της ημέρας.
Πέμπτη, 2 Ιουλίου 2015
Κατάθεσις εσθήτος Θεοτόκου εν Βλαχέρναις.
Δυὸ
πατρίκιοι, οἱ αὐτάδελφοι Γάλβιος καὶ Κάνδιδος, πηγαίνοντας στὰ Ἱεροσόλυμα νὰ
προσκυνήσουν, ἔφτασαν στὴν Παλαιστίνη. Κατὰ τὴν ἐπίσκεψή τους στοὺς Ἁγίους
Τόπους, συνάντησαν μία Ἑβραία, ἡ ὁποία εἶχε στὴν κατοχή της καὶ φύλαγε μὲ πάρα
πολὺ μεγάλη εὐσέβεια, μέσα σὲ εἰδικὸ κιβώτιο τὴν τίμια Ἐσθῆτα (φόρεμα) τῆς
Παναγίας.
Ο Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνὸς : YΠΟΜΟΝΗ ΣΕ ΟΣΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ.
«Να αρχίζουμε απὸ την υπομονὴ όσων μας
συμβαίνουν, και τότε να προχωρούμε στις υπόλοιπες αρετὲς με δύναμη και
προθυμία, έχοντας σκοπὸν να ευαρεστήσουμε τον Θεόν. Όλοι χρεωστούμε να
φυλάγουμε τις εντολὲς του Θεού ως Χριστιανοί, επειδὴ δεν χρειαζόμαστε σωματικὸν
πόνον, για να αποκτήσουμε τις ψυχικὲς αρετές, αλλὰ μονάχα προαίρεση και
προθυμία, για να λάβουμε την δωρεάν, όπως λένε ο Μ. Βασίλειος, ο Άγ. Γρηγόριος
ο Θεολόγος και οι λοιποί. Πλην όμως οι ψυχικὲς αρετὲς κατορθώνονται ευκολώτερον
δια μέσου των σωματικών πράξεων».
Εχουμε χορτάσει πια από λόγια, πεινούμε για πράξη και συνέπεια.
Δεν συγκινούμεθα πλέον από τις
διαμαρτυρίες των Αγιορειτών. Όταν μετά από τόσα χρόνια προδοσίας συνεχίζουν να
«απειλούν» αλλά και πάλιν να «εξαιτούν τας θειοτάτας ευχάς», του κακοδόξου
ποιμένος των, να εκφράζουν τον πόνον και την ανησυχίαν των δια τα τελούμενα,
αλλά και την επιθυμίαν των «να μη αποκοπούν από την Μεγάλην του Χριστού
Εκκλησίαν», αγνοούντες ότι ο συνεχιζόμενος σύνδεσμός των με αυτήν τους
αποκόπτει από την αληθινήν Εκκλησίαν του Χριστού, από την ομήγυριν των
πρωτοτόκων και ομολογητών, πως είναι δυνατόν να προκαλέσουν με τέτοια γραφόμενα
ταραχή στις παρατάξεις των κακοδόξων; Οι πιστοί εξ άλλου που τους
παρακολουθούμε έχουμε χορτάσει πια από λόγια, πεινούμε για πράξη και
συνέπεια.
Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης εἶπε σὲ ὁμιλία του στὸ Βόλο, παρουσία ἱερέων, μοναχῶν καὶ ἑκατοντάδων πιστῶν:
«Ἐν πρώτοις νὰ φροντίσουμε νὰ μὴ μιανθοῦμε κι ἐμεῖς ἀπὸ τὶς αἱρέσεις τοῦ Παπισμοῦ καὶ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Νὰ μὴν
ἔχουμε καμία ἐπικοινωνία μαζί τους, ὅπως συνιστοῦν ἡ Ἁγία Γραφὴ καὶ οἱ
Πατέρες... Νὰ ἐνισχύσουμε καὶ νὰ συμπαρασταθοῦμε πρὸς τοὺς ἀγωνιστὰς τῆς
Ὀρθοδοξίας ποὺ διώκονται, τιμωροῦνται, συκοφαντοῦνται... Ἡ ἀποψινή μας παρουσία
ἐδῶ ...εἶναι καὶ μία συμπαράσταση πρὸς
τὸν ταλαιπωρούμενο ἀδελφὸ καὶ πατέρα, πρὸς τὸν ἀδίκως
τιμωρηθέντα π. Εὐθύμιο Τρικαμηνᾶ, ὁ ὁποῖος ἐτόλμησε
καὶ ἐσήκωσε μόνος ἐπὶ ἔτη τὸ «βάρος τῆς ἡμέρας», τὸ βάρος
τῆς ἀντιπαραθέσεως μὲ τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ
τοὺς Οἰκουμενιστὰς Ἐπισκόπους».
