O Συναξαριστής της ημέρας.

Παρασκευή, 19 Δεκεμβρίου 2014

Βονιφατίου, Αγλαϊας.

Ἔζησαν τὸν 3^ο μ.Χ. αἰώνα. Ἡ Ἀγλαΐα ἀνῆκε στὴν τάξη τῶν εὐγενῶν καὶ πλούσιων Ρωμαίων γυναικὼν καὶ ἦταν πάντα πρόθυμη στὶς ἐλεημοσύνες καὶ στὶς διάφορες ἀγαθοεργίες.

Ὁ δὲ Βονιφάτιος ἦταν γραμματέας τῆς περιουσίας τῆς Ἀγλαΐας καὶ ἐπόπτης τῶν κτημάτων της. Ὅπως ἡ κυρία του, ἦταν καὶ αὐτὸς εὔσπλαχνος καὶ φιλάνθρωπος. Διαχειριζόταν τὴν περιουσία τῆς Ἀγλαΐας μὲ πολλὴ τιμιότητα, καὶ ἀπέναντι στοὺς ὑπηρέτες ἦταν εὐγενέστατος.

Ἀλλὰ ἡ ἀνεξέλεγκτη καλοζωία ἔπνιξε τὴν πνευματικότητα τοῦ Βονιφατίου καὶ τῆς Ἀγλαΐας. Ἄναψε τὴν εὔφλεκτη νεότητά τους καὶ παρασύρθηκαν ἀπὸ τὶς ἔνοχες σαρκικὲς ἡδονές. Εὐτυχῶς ὅμως, ὁ ἔλεγχος τῶν συνειδήσεών τους ἦταν αὐτὸς ποὺ τελικὰ ἐπικράτησε. Ἁμάρτησαν. Ἔκλαψαν καὶ οἱ δυὸ πικρά. Θὰ τοὺς δεχόταν ἄραγε καὶ πάλι ὁ Θεὸς σὰν ζωντανὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας του; Γιατί ὄχι; Ἄλλωστε, ὁ Ἴδιος εἶπε: «Χαρὰ γίνεται ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ ἐπὶ ἐνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοούντι». Δηλαδή, χαρὰ γίνεται στοὺς οὐρανούς, μὲ τὴν παρουσία ἀγγέλων τοῦ Θεοῦ, ποὺ συμμετέχουν στὴ χαρὰ αὐτή, γιὰ ἕναν ἁμαρτωλὸ ποὺ μετανοεῖ.
Μὲ πολλὴ συντριβὴ λοιπόν, οἱ δυὸ μετανοοῦντες ἐξομολογήθηκαν τὸ ἠθικό τους ὀλίσθημα σὲ πνευματικὸ ἱερέα καὶ ἡ ἠθική τους ἐπιστροφὴ καὶ ἀναγέννηση ἦταν πλέον γεγονός.

Ἔτσι ἀργότερα ὁ μὲν Βονιφάτιος πέθανε μαρτυρικὰ γιὰ τὴν πίστη στὴν Ταρσὸ τῆς Κιλικίας, ἡ δὲ Ἀγλαΐα, ἀφοῦ πούλησε τὰ ὑπάρχοντά της, ἀφιέρωσε τὴν ζωή της στὴν ἀνακούφιση τῶν φτωχῶν καὶ τῶν πασχόντων.

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Απέδωκάς μοι εβόα Συμεών, του σωτηρίου σου Χριστέ αγαλλίασιν· απόλαβέ σου τον λάτριν, τον τη σκιά κεκμηκότα, νέον της χάριτος, Ιεροκήρυκα Μύστην, εν αινέσει μεγαλύνοντα.

Ερμηνεία.

Εν τω Τροπαρίω τούτω αναφέρει ο Ιερός Μελωδός τον πρεσβύτην Συμεών εν αγκάλαις βαστάζοντα τον Κύριον λέγοντα προς αυτόν: ω Δέσποτα Χριστέ, συ απέδωκας εις εμέ την αγαλλίασιν όπου υπεσχέθης να μοι δώσης του σωτηρίου σου, κατά το Δαβιτικόν εκείνο λόγιον: «Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου» (Ψαλμ. ν: 14),  και κατά το «Είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου». Λοιπόν επειδή ηξιώθηκα ταύτα να απολαύσω, δια τούτο απόλαβέ με, ήγουν λάβε με από την παρούσαν ζωήν τον ιδικόν σου λάτριν και δούλον, ο οποίος πρότερον μεν εκαθήμην υποκάτω εις την σκιάν του παλαιού Νόμου, και απέκαμα πλέον προσέχων εις το γράμμα αυτού, και εγήρασα μέσα εις τας λατρείας των τύπων και αινιγμάτων, τώρα δε δεν είμαι πλέον λάτρις του Νόμου και της σκιάς, όχι! επειδή τι λατρεία είναι πλέον να προσέχη τινάς εις τας σκιάς, αφ΄ ου ο Ήλιος τρανώς αναλάμψη; Ουχί τοιούτον νομολάτριν απόλαβέ με εκ του βίου, Κύριε, αλλά νέον Ιεροκήρυκα και μαθητήν της χάριτος του Ευαγγελίου σου, νέον μεν, δια την ανάπλασιν, την οποίαν με έδωκας, Μαθητήν δε, διότι εμαθητεύθηκα την σην Οικονομίαν δια της όψεως· και τελευταίον απόλαβέ με Ιεροκήρυκα, διότι έχω να κηρύξω και εις τους εν Άδη ευρισκομένους εκείνα όπου εμαθητεύθην. Τοιαύτα τινά και ο Νικομηδείας Γεώργιος εισάγει τον Ιερόν Συμεών προς τον Κύριον λέγοντα: «επειδή, φησίν, ω Δέσποτα, ταύτα έδοξε, και εγώ περί τας ελπίδας ου διεψεύσθην, και ο του θείου χρηματισμός Πνεύματος απαραχάρακτος έμεινεν· απόλυσόν με το τάχος, απόλυσον δέομαι· μη με κατέχης επί πολύ, Δέσποτα· μη βραδύνω ταύτα τοις Γενάρχαις αποκομίσαι τα χαροποιά ευαγγέλια· μη προλάβη τα βρέφη με, Δέσποτα, α δια σε τον προς Ηρώδου φόνον υπέμεινε· νήπιά εισι και γοργά και ευκίνητα· εγώ δε γέρων και βραδύς και δυσκίνητος· και δέδοικα, μήπως ταχύτερον παραδραμόντα με, μεγίστων ούτως και λαμπρών αγαθών άγγελοι τοις του γένους Προπάτορσι γένωνται».

Tο χαπάκι της οικουμενιστικής ηρωίνης.

Έπαυσαν οι άνθρωποι να διακρίνουν μεταξύ ορθού και εσφαλμένου, μεταξύ αληθείας και πλάνης. Το ναρκωτικό του Οικουμενισμού, της νέας αυτής θρησκείας του Αντιχρίστου, της Παναιρέσεως αυτής κατά τον Άγιο Ιουστίνο (Πόποβιτς), διδόμενο κατά μικρές δόσεις επί δεκαετίες και καλυμμένο με ορθοδοξοφανές περικάλυμμα σαν την Ουνία, με παρερμηνευόμενα χωρία της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας, έχει ναρκώσει τις συνειδήσεις των περισσοτέρων και μάλιστα πολλών κληρικών και θεολόγων. Έχει δημιουργήσει μία φανταστική, ψεύτικη ατμόσφαιρα ειρήνης και ενότητος με τον δήθεν διάλογο της αγάπης, μέσα στην οποία αναπαύονται μακάρια τα πλήθη, που παίρνουν ανυποψίαστα και δωρεάν από τα μέσα ενημέρωσης το χαπάκι της οικουμενιστικής ηρωίνης.

O Άγιος Ισαὰκ ο Σύρος στον ΟΓ´ Λόγον των «Ασκητικών»

«Ας μη νομίσης ότι ο άνθρωπος, που είναι δεμένος στα σωματικά πράγματα θα αποκτήση παρρησία ενώπιον του Θεού με την προσευχή. Ψυχή φιλάργυρη στερείται της σοφίας, ενώ ο ελεήμων σοφίζεται από το Πνεύμα. Η ελεημοσύνη τρέφει την γνώση στην ψυχή, όπως το έλαιον τρέφει την φλόγα του καντηλιού». 

Ένα αδημοσίευτο σχόλιο σε τούτο εδώ : http://aktines.blogspot.gr/2014/12/blog-post_218.html

το σχόλιο

Ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ, καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον.

κχ :

- Οι κακοποιοί του πνεύματος, ίσως, επικαλεστούν τα ανωτέρω για τον πολλά τιμώμενο από αυτούς αλεξανδρινό ποιητή Κ. Καβάφη. Προσπαθούν πάντα να δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα. Ας διαβάσουν λοιπόν αυτά :

Ιωάννου Χρυσοστόμου,
Εἰς τὴν ὑπαπαντὴν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ εἰς τὴν Θεοτόκον καὶ εἰς τὸν Συμεῶνα.

Ὅταν οὖν Συμεὼν λέγῃ· Οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ Ἰσραὴλ, καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον, νοητέον, ὅτι οὔτε τὴν πτῶσιν ἐργάζεται, οὔτε τὴν ἀνάστασιν βίᾳ προσάγει· ἀλλὰ κεῖται μὲν εἰς πτῶσιν τοῖς προσκόπτουσι τῷ λίθῳ τοῦ προσκόμματος· εἰς ἀνάστασιν δὲ τοῖς ἐκ προαιρέσεως πιστεύουσι· κεῖται γάρ·
ὥσπερ ἄν τις εἴποι· Τὸ φῶς ἀνατέλλει, ἵνα οἱ ὑγιαίνοντες βλέπωσιν· οἱ δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀλγοῦντες, ἐπὶ πλεῖον φύγωσι τοῦ φέγγους τὰς αὐγάς.

- Ο αλεξανδρινός ποιητής Καβάφης "ἀλγών τοῖς οφθαλμοίς" χρησιμοποιεί θεραπευτικά τον ποιητικό λόγο. Αντί όμως να εξυμνεί το Κάλλος, τεχνολογεί υμνώντας την πλέον βδελυρή ασχήμια του ανθρώπου.

41 ... νῦν δὲ λέγετε ὅτι βλέπομεν· ἡ οὖν ἁμαρτία ὑμῶν μένει (Ιν. θ΄)


- Τα ανωτέρω συμπληρωματικά του άρθρου σας.

Πρωτοπρ. Νικόλαος Μανώλης -- Ο Τελωνισμός της ψυχής (Α΄) -- Τα φοβερά Τελώνια

http://katihisis.blogspot.ca/2014/12/2014.html#more

«Ορθόδοξος Τύπος» : Ὁ φόβος καί ἡ δειλία τῶν Μητροπολιτῶν δέν ἔχουν ἐξήγηση. Γιατί φοβοῦνται;

…Τήν ἴδια τακτική τηροῦν καί οἱ Μητροπολίτες, παρόλο πού ἡ μεγάλη τους ἐπιθυμία ἔχει ἐκπληρωθεῖ. Τό ὄνειρό τους νά γίνουν δεσποτάδες πραγματοποιήθηκε καί τό ἀπολαμβάνουν καθημερινά μέσα στίς πολυτελέστατες ἀρχιερατικές τους στολές, κάτω ἀπό τίς χρυσίζουσες μίτρες καί τή λάμψη τῶν ποιμαντορικῶν ράβδων καί τῶν βαρύτιμων σταυρῶν καί ἐγκολπίων. Αὐτή εἶναι ἡ ἀρχιερωσύνη γι᾿ αὐτούς. Τίποτα ἄλλο. Ὅλα ὅσα περιμένει ὁ λαός ἀπό αὐτούς, δέν τούς ἀφοροῦν. Δέν εὐκαιροῦν γιά δευτερεύοντα καί ἐπουσιώδη πράγματα. Δικαιολογημένα κιόλας, γιατί τρέχουν ἀπό μητρόπολη σέ μητρόπολη γιά γιορτές καί πανηγύρια, γιά ἐκδηλώσεις κενές πνευματικοῦ περιεχομένου καί γιά ἀπόλαυση ἀβραμιαίων τραπεζῶν. Αὐτό θά πεῖ ἀρχιερωσύνη! Αὐτό θά πεῖ ποιμαντική! Αὐτή εἶναι ἡ Ὀρθοδοξία! Καί ἄν τούς ζητήσεις νά ποῦν τή γνώμη τους γιά τόν οἰκουμενισμό καί τήν προδοσία τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν ὁποία διαπράττουν οἱ μεγαλόσχημοι τοῦ Φαναρίου καί ὄχι μόνο, θά σηκώσουν τή ράβδο! Δέν πρέπει νά εἴμαστε ἀσεβεῖς, θά μᾶς συμβουλέψουν. Δέν πρέπει νά λέμε τίποτα γιά τό σεπτό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, δέν πρέπει νά ἐπικρίνουμε τίς συμπροσευχές μέ τούς αἱρετικούς καί ἀλλόθρησκους κ.λ.π. Ὁ φόβος καί ἡ δειλία τῶν Μητροπολιτῶν δέν ἔχουν ἐξήγηση. Γιατί φοβοῦνται; Ποιός μπορεῖ νά τούς κάνει τό παραμικρό; Τί θά στερηθοῦν, ἄν ἀποκτήσουν φωνή; Γιατί δέν ἔχουν ἀνάλογο φόβο καί ἀπέναντι στό Θεό, καθώς δέν ὁμολογοῦν τήν πίστη τους καί δέν ἐλέγχουν ἐκείνους πού τήν περιφρονοῦν; Γιατί εἶναι ψοφοδεεῖς, παρόλο πού στίς βάσεις τῶν ἀρχιερατικῶν τους θρόνων ὑπάρχουν λέοντες, οἱ ὁποῖοι συμβολίζουν τό θάρρος καί τή γενναιότητα πού πρέπει νά τούς διακρίνουν;

Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: Ο Βαρθολομαίος είναι προδότης.

Ἐν Ἀθήναι τῇ 8ῃ Αὐγούστου 2001 

Πρός
Τόν Ἀξιότιμον
κ. Κ. Α.
CANADA


Ἀξιότιμε κ. Α.

Ἔλαβα τήν ἐπιστολή σας καί διάβασα μέ πολλή προσοχή ὅσα μοῦ γράφετε σχετικῶς μέ τήν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στήν Ἀθήνα καί τήν θέση τῆς ταπεινότητός μου ἀπέναντι αὐτῆς τῆς ἐπισκέψεως καί σᾶς εὐχαριστῶ πολύ γιά τήν εὐγενῆ καλωσύνη πού εἴχατε νά μοῦ τήν ἀποστείλετε.…. Τό θέμα τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας δέν τό χειρίσθηκε " προδοτικά ", ὅπως ἰσχυρίζεσθε στήν ἐπιστολή σας. Καί τοῦτο ἀποδεικνύεται ἀπό τά κάτωθι σημεῖα :

. ..2ον. Δέν ἔγινε ἀνταλλαγή ἀσπασμῶν. 3ον. Δέν ἔγινε ὑποδοχή τοῦ Πάπα καί τῆς συνοδίας του στόν Μητροπολιτικό Ναό τῶν Ἀθηνῶν οὔτε στό Συνοδικό Μέγαρο.. 5ον. Δέν ὑπῆρξε καμμιά συμπροσευχή. 6ον. Δέν ἐφόρεσε κανείς κληρικός λειτουργικά ἄμφια….

Σᾶς εὔχομαι ὁ Πανάγαθος Θεός νά σᾶς εὐλογεῖ καί νά σᾶς χαρίζει κάθε καλό καί εὐτυχία.Μετ' εὐχῶν διαπύρων

+ Ο ΑΘΗΝΩΝ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

Σχόλιο της Ορθοδόξου Φωνής:

Άρα, εάν υπήρχε «ανταλλαγή ασπασμών, υποδοχή του Πάπα στον Ορθόδοξο Ναό, συμπροσευχή, και λειτουργικά άμφια», θα ήταν προδότης, ομολογεί ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. 

Γνωρίζετε εσείς αδελφοί ποιος έπραξε όλα αυτά με τον Πάπα; 

Ιδού ποιος τα έπραξε, και σύμφωνα με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο είναι Προδότης της Ορθοδοξίας.

(Η ανωτέρω επιστολή του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου προς τον εν Καναδά διαμένοντα κ. Κ.Α. ευρίσκεται στα αρχεία της Εκκλησίας της Ελλάδος).

Ο Kyprianos Christodoulides άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος: Ο Βαρθολομαίος είναι π...": 

Κάποτε είχε πει "εμείς είμαστε με τον καλό οικουμενισμό και όχι με τον κακό". Ήταν δηλαδή με την καλή αίρεση και όχι με την κακή. Ύστερα είχε πει και το άλλο, ότι για να επιτευχθεί ο στόχος της οικουμενικής κίνησης πρέπει να γίνονται αργά και σταθερά βήματα εδώ σε μας. Το γράφω με δικά μου λόγια, δεν θυμάμαι ακριβώς τα δικά του.