Μακρυγιάννης : Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα.

«Πολυχρόνιον ποιήσαι Κύριος ο Θεός, τον αγιώτατον και μακαριώτατον πάπαν Ρώμης κύριον κύριον Φραγκίσκον...»



Τό χαρτί τοῦ πατέρα Κοσμᾶ ἔβαλα καί μοῦ τό ἐκαθαρόγραψαν. Καί τό ἐκράτησα ὡς Ἅγιον Φυλαχτόν, πού λέγει μεγάλην ἀλήθειαν. Θά πῶ νά μοῦ γράψουν καλλιγραφικά καί τόν ἄλλον ἀθάνατον λόγον του, «τόν Πάπαν νά καταράσθε ὡς αἴτιον». Θέλω νά τό βλέπω κοντά στά’ κονίσματά μου, διότι τελευταίως κάποιοι δικοί μας ἀνάξιοι λέγουν ὅτι ἄν τά φτιάξουμε μέ τόν δικέρατον Πάπαν, θά ὀλιγοστέψουν οἱ κίντυνοι, τά βάσανα καί ἡ φτώχειά μας, τρομάρα τους.

Ιδού έστηκα επί την θύραν…



Της αδελφής μας  "MEXIK"

… Τον είδα να έρχεται. Βάδιζε γοργά. Ήξερα ή μάλλον ένιωθα ότι ερχόταν σπίτι μου και απομακρύνθηκα βιαστικά από το παράθυρο για να μη με δει. Γιατί δεν ήμουν βέβαιη πως θα Του άνοιγα.
 

Οι επισκέψεις Του μου δημιουργούν μιαν εντύπωση αμφίβολη, αντιφατική. Γνωριζόμαστε από καιρό πολύ. Ήτανε εποχές που συνδεόμαστε στενά. Ύστερα οι σχέσεις ξεμάκρυναν. Από τη μία αισθανόμουν τιμή και ευτυχία που Τον είχα κοντά μου. Απ’ την άλλη αισθανόμουν συχνά ενοχλημένη. Μου έκανε ερωτήσεις προσωπικές, κάπως απότομες που τις ένιωθα σαν εγκαύματα. Προσπαθούσα να γυρίσω τη συζήτηση στην περιοχή των ιδεών και των θεωριών.
 

Δικαστικός κλητήρας επέδωσε στη μονή έγγραφο για έξωση και απέλαση! «Μολών λαβέ!», απαντά ο ηγούμενος Μεθόδιος


Πολεμικό είναι το κλίμα στο Αγιον Ορος μετά τις νέες διώξεις κατά των ζηλωτών μοναχών της Μονής Εσφιγμένου. Δεν πέρασε ένας μήνας από την εκκένωση του αντιπροσωπίου του μοναστηριού στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, και την Τρίτη δικαστικός επιμελητής επισκέφθηκε τη μονή συνοδεία δύο αστυνομικών. Αυτήν τη φορά επέδωσε στον ηγούμενο, αρχιμανδρίτη Μεθόδιο, απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκιδικής, με βάση την οποία διατάσσονται οι ζηλωτές μοναχοί να εκκενώσουν το κονάκι στις Καρυές.
Στο έγγραφο επισημαίνεται ότι η παράδοση του κτιρίου πρέπει να γίνει άμεσα, καθώς υπάρχει κίνδυνος να μην εκταμιευτεί κονδύλι ύψους 1.450.000 ευρώ του ΕΣΠΑ, που αιτήθηκε η νέα αδελφότητα.



«Μολών λαβέ» είναι το μήνυμα που στέλνει μέσω της «δημοκρατίας» ο ηγούμενος της Μονής Εσφιγμένου. «Θα υπερασπιστούμε μέχρι θανάτου το κονάκι μας στις Καρυές. Θα πατήσουν επί πτωμάτων για να το πάρουν, είμαστε αποφασισμένοι για όλα και θα αντισταθούμε» λέει με νόημα ο αρχιμανδρίτης Μεθόδιος.
Ο γέροντας σημειώνει ότι μέχρι και σήμερα οι 120 μοναχοί της Εσφιγμένου έκαναν πολλές υποχωρήσεις και ανέχτηκαν δεκάδες διώξεις, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν τους ενδιαφέρουν τα χρήματα αλλά μόνο τα πνευματικά καθήκοντά τους. «Διαρκώς δεχόμαστε επιθέσεις επειδή καταγγέλλουμε τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Θέλουν με οδηγίες του να μας εξοντώσουν. Ενοχλείται επειδή διαμαρτυρόμαστε για τον απαράδεκτο διάλογο που άνοιξε με τον Πάπα. Για εμάς, για όλους τους Ορθόδοξους, ο Βαρθολομαίος είναι προδότης» τονίζει.


http://www.dimokratianews.gr/

Η έννοια και σημασία του Μνημοσύνου σημαίνει ταυτότητα Πίστεως μνημονεύοντος και μνημονευομένου

Η έννοια και σημασία του Μνημοσύνου σημαίνει ταυτότητα Πίστεως μνημονεύοντος και μνημονευομένου, πρέπει, εν γενικαίς γραμμαίς, να αποδεχθώμεν την δια του «Πατριαρχικού Διαγγέλματος» του 1920 παγκοσμίως διακηρυσσομένην παναίρεσιν του Οικουμενισμού, η οποία, δια της «Θεωρίας των κλάδων» καταβλασφημεί την Μοναδικότητα της Αγίας ημών Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας! Κατ΄ αναπόφευκτον δε συνέπειαν και βάσει πάντοτε του ως άνω «Πατριαρχικού Διαγγέλματος», θα πρέπη να πιστεύσωμεν ότι αι ετερόδοξοι αιρετικαί «Χριστιανικαί» ομολογίαι δηλαδή ο Πάπας και οι Προτεστάνται γενικώς, είναι «αδελφαί Εκκλησίαι» του Χριστού, «μέτοχοι απολυτρωτικής χάριτος» κ.λ.π., με Ιερωσύνην, Μυστήρια και Αποστολικήν Διαδοχήν, ώστε να δυνάμεθα να συμπροσευχώμεθα και συλλειτουργούμεθα μετ΄ αυτών, πράγμα το οποίον σήμερον διενεργούν και πράττουν, όλως κακοδόξως προς την επισκοπικήν αυτών αποστολήν, από του διαβοήτου Αθηναγόρου μέχρι σήμερον του Βαρθολομαίου, τόσον οι του Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσον και διάφοροι άλλοι Οικουμενισταί Αρχιερείς και οι Αγιορείτες Ηγούμενοι! Δια το «σύμφωνον και ομόφωνον» της ταυτότητος Πίστεως προς την εκκλησιαστικήν μας αρχήν πρέπει να πιστεύσωμεν ακριβώς και ανενδοιάστως όλα αυτά τα καταλυτικά της Ορθοδόξου Πίστεως φρονήματα, τα οποία «Δημοσία» διακηρύττει και εμπράκτως αποδεικνύει ότι πιστεύει πράξει τε και θεωρία ο Πατριάρχης, οι άλλοι Ηγούμενοι των τοπικών «Ορθοδόξων» Εκκλησιών ως και το Άγιον Όρος, και αφού κατ΄ αυτόν τον τρόπον θα έχη τελείως διαστραφή η Ορθόδοξος ημών συνείδησις, τότε θα πρέπη να είμεθα εις θέσιν να θεωρήσωμεν επιβεβλημένον καθήκον μας την υπακοή και κοινωνία με τους Πνευματικούς μας Ποιμένας. Χάριτι Θεία, δεν μας είναι δυνατόν, μέχρι θανάτου, να απαρνηθούμε το Ορθόδοξον της Εκκλησίας φρόνημά μας και να συμφωνήσουμε και συμπορευθούμε με τοιούτους «Ποιμένας».

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014 -- ΑΝΔΡΕΟΥ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΛΗΤΟΥ -- «Ευρήκαμεν δεύτε τον Ποθούμενον»

Ακτινοβόλα φυσιογνωμία 
Πανηγυρική μέρα για την Εκκλησία μας σήμερα, αφού εορτάζει την ιερή μνήμη μιας κορυφαίας αποστολικής προσωπικότητας. Τιμά τον απόστολο του Χριστού Ανδρέα τον Πρωτόκλητο. Ονομάστηκε έτσι γιατί ο Χριστός τού έκανε την τιμή να τον καλέσει πρώτο στο αποστολικό αξίωμα. Η Εκκλησία της Κύπρου δίνει ακόμα λαμπρότερο χαρακτήρα στην τιμή του γιατί το όνομά του συνδέθηκε στενά με τη θαυματουργική παρουσία του στο νησί αλλά και γιατί η κατεχόμενη σήμερα μονή του κατέστη σύμβολο αγωνιστικής διάθεσης για τη διάσωση θρησκευτικών μνημείων  και κειμηλίων που στενάζουν σήμερα κάτω από το βάρος της βαρβαρότητας και της λεηλασίας.

CHURCH OF THE TRUE ORTHODOX CHRISTIANS OF GREECE

Holy Metropolis of Oropos and Phyle
Third Clergy Synaxis
Phyle, Athens, Tuesday, November 5/18, 2014

Resolution:
Genuine Orthodoxy in View of the Challenge of 2016

1.We, the clergy of the Holy Metropolis of Oropos and Phyle, belonging to the
Church of the True Orthodox Christians of Greece, by the Grace of our Lord and
under the protection of theAll-Holy Theotokos, have assembled on this day, Tuesday,
November 5/18, 2014, at the headquarters of the Holy Metropolis of Oropos and
Phyle, the Holy Monastery of Sts. Cyprian and Justina, for our third regular monthly
Clergy Synaxis, at the invitation of, and in the presence of, our ruling Hierarch, His
Eminence, Metropolitan Cyprian.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 29 Νοεμβρίου 2014

Παραμόνου Φαίδρου και των 370 μαρτύρων.

Μαρτύρησε μαζὶ μὲ ἄλλους 370 χριστιανοὺς στὰ μέσα του 3ου μ.Χ. αἰώνα, ὅταν αὐτοκράτορας ἦταν ὁ Δέκιος, ποὺ εἶχε κάνει πολλοὺς φόνους χριστιανῶν.
Τότε λοιπόν, κοντὰ στὸν ποταμὸ Τίγρη ὑπῆρχαν ἰαματικὰ λουτρά. Στὰ λουτρὰ αὐτὰ εἶχε πάει καὶ ἕνας φανατικὸς λάτρης τῶν εἰδώλων, ὁ ἄρχων Ἀκυλίνος. Ὅταν ἔκανε θυσίες στὸ ναὸ τῆς Ἴσιδος, ἔδωσε διαταγὴ νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτὲς ὁ Παράμονος καὶ ἄλλοι 370 χριστιανοί, ποὺ εἶχαν συλληφθεῖ καὶ τοὺς κρατοῦσαν φυλακισμένους. Ὅλοι ὅμως ἀρνήθηκαν. Καὶ ἐνῶ γίνονταν οἱ εἰδωλολατρικὲς θυσίες, οἱ πιστοί του Χριστοῦ ἔψαλλαν «ψαλμοὶς καὶ ὕμνοις καὶ ὠδαὶ πνευματικαί», στὸν Σωτήρα τους.
Ὁ Ἀκυλίνος, ἐξαγριωμένος ἀπὸ τὴν στάση τους, διέταξε νὰ τοὺς σκοτώσουν. Ὅρμησαν ἐναντίον τους οἱ στρατιῶτες, καὶ κτυπώντας τους μὲ τὶς λόγχες, καταξέσχισαν τὰ σώματά τους. Ἔτσι, μαρτυρικὰ καὶ ἔνδοξα παρέδωσαν ὅλοι τὴν γενναία ψυχή τους στὸ στεφανοδότη Χριστό.

ΕΟΡΤΟΔΡΟΜΙΟΝ

Τροπάριον.

Δολίως με φθέγγεσθαι, διαλογίζη ως έοικε· και χαίρω θεώμενος, την σην ασφάλειαν· θάρσει Δέσποινα· Θεού γαρ βουλομένου, ραδίως περαίνεται, και τα παράδοξα.

Ερμηνεία.

Με το Τροπάριον τούτο αποκρίνεται ο Αρχάγγελος προς την Παρθένον και λέγει· ως φαίνεται, Δέσποινα και Βασίλισσα του Κόσμου, διαλογίζεσαι και νομίζεις ότι εγώ δεν λαλώ αληθινά λόγια, αλλά δόλια και υποκριτικά ίσως δια να σε απατήσω, καθώς και ο όφις την Εύαν ηπάτησεν· όθεν τόσον είμαι μακράν από το να λυπούμαι δια τούτο, ώστε και χαίρω ακόμη, επειδή βλέπω την βεβαιότητα της ιδικής σου γνώμης και φρονήσεως, ότι δεν είσαι ευκολοαπάτητος, καθώς εστάθη η προμήτωρ σου Εύα· των φρονίμων γαρ είναι ίδιον να ασφαλίζωνται και να μη έλκωνται ευκόλως εις συγκατάθεσιν και πειθώ προ του να πληροφορηθούν. Πλην έχε θάρρος και πληροφορίαν, ω άχραντε, επειδή όταν ο Θεός θέλη και βο΄θυλεται, ευκόλως τελειούνται και λαμβάνουσιν έκβασιν και αυτά τα παράδοξα και αδύνατα· «Ουκ αδυνατήσει παρά τω Θεώ παν ρήμα» (Λουκ. α: 37). Όθεν λέγει και ο Ιώβ προς τον Θεόν· «Οίδα ότι πάντα δύνασαι, αδυνατεί δε σοι ουδέν» (Ιώβ μβ: 2). Σημείωσαι ότι το Τροπάριον τούτο ερανίσθη ο Μελωδός από τον λόγον όπου έχει ο Ιεροσολύμων θείος Σωφρόνιος εις τον Ευαγγελισμόν· λέγει γαρ ούτος εκεί ως εκ μέρους του Αγγέλου προς την Παρθένον· «Χαίρω σου θεωρών το νηφάλιον· χαίρω σου κατανοών την ασφάλειαν· χαίρω σου βλέπων την φρόνησιν, και τοις εμοίς αντιφθέγγη προσφθέγμασιν· ου γαρ απιστίας κρίνω τα ρήματα, ουδ΄ αντιλογίας οίδα τα φθέγματα, αλλά σοφής και συνετής ερευνήσεως, και διανοίας ζητητικής και φρονήσεως». Μάλλον δε και τούτο ερανίσθη εκ του Ευαγγελιστού Λουκά λέγοντος· «Η δε (η Παρθένος δηλ. ) ιδούσα (τον Άγγελον) διεταράχθη επί τω λόγω αυτόθι και διελογίζετο, ποταπός είη ο ασπασμός ούτος» (Λουκ. α: 29)· όπερ ερμηνεύων ο Ιερός Θεοφύλακτος, φησί· «Διελογίζετο περί του ασπασμού ποταπός είη ούτος· μη άρα άτοπός τις και πορνικός, ως εξ ανδρός προς κόρην; ή θείος; επειδή και Θεού μνήμη σύνεστι τω ασπασμώ». Ο δε Ανδρέας λέγει, «Διελογίζετο ουκ απιστία τινι βληθείσα τον νουν, άπαγε! Αλλ΄ ευλαβεία μάλλον τη προς το ξένον του επιφθέγματος, οία παντός καθαρεύουσα μώμου, και της οποιασούν προς άνδρας επιμιξίας ελευθεριάζουσα. Η δε διελογίζετο τω κριτηρίω, φησί, της καθαράς ωσανεί διανοίας, το λεχθέν βασανίζουσα, του μη ακρίτως το ρηθέν παραδέξασθαι».

Μετά το "κοινό Ποτήριον" ο χαρτοπόλεμος των αντι-οικουμενιστών λαμβάνει τέρμα!!!


«Υπέρ του αγιωτάτου επισκόπου και πάπα Ρώμης Φραγκίσκου και του αρχιεπισκόπου και πατριάρχου ημών Βαρθολομαίου»



Διακοπή μνημοσύνου

«Καιρός τω παντί πράγματι» (Εκκλη.3: 1).

Και νυν, καιρός θρήνου, καιρός ομολογίας, καιρός αποφάσεως σωτηρίας.

«Συντετέλεσται» (1 Βασ. 20: 33) ήδη η πτώσις εν τη πίστει του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και τω συν αυτώ Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Επισκόπων, Αγιορειτών και των κοινωνούντων αυτοίς κληρικών και λαϊκών. Κλαύσατε και αναγγείλατε: Πέπτωκε Βαρθολομαίος και οι συν αυτώ, και διαθέσει και φρονήματι και λόγω και πράξει. Ηθέτησαν, οι δυστυχείς και θεοπαράδοτα δόγματα και θείους νόμους και αγίους Πατέρας και ιεράν Παράδοσιν και Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και γενικώς την πίστιν της Ορθοδοξίας. Ωμολόγησαν την μετά της παπικής αιρέσεως ένωσιν και την εν τη Οικουμενιστική παναιρέσει του Π.Σ.Ε. τοιαύτην, «δημοσία… γυμνή τη κεφαλή επ΄ Εκκλησίας» (ΙΕ΄ Κανών ΑΒ Συνόδου), και παραμένουν γηθοσύνως αμετανόητοι.  Καιρός του ποιήσαι το θέλημα Κυρίου, ως τούτο ορίζεται δια του ΛΑ΄ Κανόνος των Αγίων Αποστόλων και του ΙΕ΄ Κανόνος της Πρωτοδευτέρας Συνόδου, περί χωρισμού και διακοπής του μνημοσύνου του πεπτωκότος Επισκόπου.
«Σώζων σώζε την σεαυτού ψυχήν», είναι και νυν η φωνή του ουρανού προς πάντα Ορθόδοξον (Γεν. 19:17).

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!


Ἐν ὀλίγοις, ἡ παναίρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἡ ὁποία ἔχει λάβει τρομακτικάς διαστάσεις, ἀποσκοπεῖ εἰς τήν κατεδάφισιν τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, ἐφόσον παραδέχεται ὅλας τάς Χριστιανικάς αἱρέσεις καί ὅλας τάς θρησκείας ὡς «διαφορετικούς δρόμους» διά νά φθάσῃ ὁ ἄνθρωπος εἰς τόν Θεόν. Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι πιστεύουν εἰς τόν ἴδιον Θεόν, ὁ καθείς μέ τόν τρόπον του, λέγουν ψευδῶς οἱ Οἰκουμενισταί, ὅπως οἱ «πατριάρχαι» Ἀθηναγόρας καί Βαρθολομαῖος. Νά καταργήσωμεν, λοιπόν, τά δόγματα τῆς Τριαδικότητος τοῦ Θεοῦ, τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του κ.λπ. καί νά κατασκευάσωμεν νέα, οὕτως ὥστε αὐτά νά εἶναι ἀποδεκτά ἀπό τόν σύγχρονον ἄνθρωπον, ἐπρότεινεν ὁ «ἀρχιεπίσκοπος Ἀμερικῆς» Ἰάκωβος εἰς συνέντευξίν του εἰς τήν παγκοσμίου κυκλοφορίας ἐφημερίδα New York Times (25-9-1967, σ. 40). Παρομοίας αἱρέσεις, διαστροφάς καί βλασφημίας κηρύσσουν καί σύγχρονοι «πατριάρχαι», «ἀρχιεπίσκοποι», «ἐπίσκοποι» καί ἄλλοι, καί ὄχι μόνον οὐδένα κίνδυνον καθαιρέσεως διατρέχουν, ἀλλά τοὐναντίον τιμῶνται καί ὑπό πάντων! Ἐσχάτως δέ ἀρκετοί ἐξ αὐτῶν, ὅπως ὁ «πατριάρχης» Βαρθολομαῖος, μοιράζουν τό «ἅγιον Κοράνιον», ὅπως τό ἀποκαλοῦν, ἀντί τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελίου! Διά νά μήν μακρυγορῶμεν, ἁπλῶς λέγομεν ὅτι εἶναι τόσα πολλά τά ἄνομα ἔργα καί κηρύγματα τῶν Οἰκουμενιστῶν, ὥστε θἀ ἐχρειάζετο πολύ μελάνι διά νά παρουσιασθοῦν καί νά σχολιασθοῦν. Δέν νομίζω ὅτι χρειάζεται, ὅμως, διότι τά γεγονότα αὐτά εἶναι πλέον γνωστά εἰς ὅλους ὅσους ἐνδιαφέρονται διά τήν Ἐκκλησίαν. Πλανῶνται οἰκτρῶς ὅσοι ἔχουν μέν Ὀρθόδοξον Πίστιν, ἀλλά ἐν γνώσει των κοινωνοῦν ἐκκλησιαστικῶς μέ τούς Οἰκουμενιστάς, παρά τό γεγονός ὅτι ἡ στάσις των αὐτή εἶναι ἀντορθόδοξος.

Φώτης Κόντογλου : οἱ κακοὶ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας μας, παρουσιάζουν ὡς ἀγάπην τὸν δαίμονα τῆς φιλοδοξίας ποὺ ἐμφωλεύει εἰς τὰς καρδίας των.

Ἔκαμαν ἄνω κάτω σήμερον τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μας, ἐχώρισαν τὸ ποίμνιόν της, τὸ ἐσκόρπισαν καὶ τρέχει σαστισμένον ἐδῶ καὶ ἐκεῖ. Μεταχειρίσθησαν πᾶν μέσον διὰ νὰ προσεταιρισθοῦν πάντα Ἕλληνα, ὁ ὁποῖος εἶναι τελείως ἀδιάφορος εἰς τὰ τῆς θρησκείας καὶ τὰς Ἐκκλησίας, ἢ ἄθεος καὶ ἐχθρός της, καὶ ὁ ὁποῖος προσποιεῖται ὅτι ἐνδιαφέρεται δι᾿ αὐτὴν καὶ διὰ τὴν τύχην της ἀπὸ ἰδιοτέλειαν ἢ ἀπὸ ἄλλην αἰτίαν, ὁλοτελῶς ξένην πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν, ἂν καὶ διὰ νὰ μεταβληθοῦν οἱ τοιοῦτοι χλιαροὶ εἰς φιλοπαπικοὺς ζηλωτάς, δὲν ἐχρειάσθη καὶ μεγάλη προσπάθεια, διότι αὐτοὶ οἱ «Ὀρθόδοξοί της περιστάσεως» δὲν ἔχουν νὰ χάσουν τίποτε, ἐὰν καταστραφεῖ ἡ Ὀρθόδοξος ἀλήθεια, καὶ ἐπὶ πλέον ἡ φιλία τοῦ Παπισμοῦ ἠμπορεῖ νὰ προσφέρει πάντοτε πολλὰ ὀφέλη εἰς ἐκεῖνον ποὺ τὴν ἔχει. Δι᾿ αὐτοὺς «οἱ λίθοι γενήσονται ἄρτοι». Ὡς ἐκ τούτου, πολλοὶ ὁποῦ ἦσαν προηγουμένως ἀδιάφοροι, καὶ πολλάκις σαρκασταὶ τῆς θρησκείας καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ἔγιναν αἴφνης διαπρύσιοι κήρυκες τῆς Χριστιανικῆς «ἀγάπης», τὴν ὁποίαν μεταχειρίζονται ὡς προπέτασμα καπνοῦ διὰ τὸν πονηρὸν συνεταιρισμὸν τῶν μετὰ τῶν λατίνων. Ὁ σπαραγμὸς τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τοῦ ποιμνίου της, ἡ ἀναταραχὴ καὶ ἡ διχόνοια, αὐτὰ εἶναι οἱ θεάρεστοι καρποὶ τῆς πολιτείας τῶν κακῶν ποιμένων τῆς Ἐκκλησίας μας.                                                                                                                                                                                                                  
Αὐτὰ εἶναι τὰ πρωτάκουστα δεινὰ τὰ ὁποῖα συνεσωρεύθησαν, ἐντὸς μερικῶν μόνον μηνῶν, ἐπάνω εἰς τὸ σῶμα τῆς πολυπαθοῦς Ὀρθοδοξίας, διὰ τὰ ὁποῖα θρηνοῦν οἱ Ἄγγελοι εἰς τὸν οὐρανόν. Καὶ οἱ πρωταίτιοι τῶν δεινῶν τούτων, οἱ κακοὶ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας μας, παρουσιάζουν ὡς ἀγάπην τὸν δαίμονα τῆς φιλοδοξίας ποὺ ἐμφωλεύει εἰς τὰς καρδίας των.

ΤΑ ΠΑΠΙΚΑ ΚΟΛΠΑ


Ο λύκος σαν εγέρασε και το αρνί να πιάση
δεν μπόραγε ο δύστυχος, είπε να αλλάξη στάσι.

Έλα του έλεγε, κοντά, να ζούμε αγαπημένα,
εχθροί πια να μην είμαστε και να γενούμε ένα.

Αν έλθω, είπε το αρνί, εσύ θα φας εμένα.
Τότε δεν θάμαστε πια δυό. Στ΄ αλήθεια θάμαστε ένα.

Κι΄ ο Πάπας, που δεν έπιανε Ορθόδοξο κανένα,
Τώρα μας λέγει: «ένωσι» κι΄ «αγάπη», «νάμαστε ένα».

Τ΄ αρνιά της μάνδρας του Χριστού νοιώθουν τα τράγκα – τρούγκα,


Και δεν θα μπουν να φαγωθούν στην Παπική τη στρούγκα.

Το Περιβόλι της Παναγίας αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας !!! -- Του αείμνηστου Ιωάννου Κορναράκη, Ομοτίμου Καθηγητού της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.

«Ο Θεός ήλθοσαν έθνη εις την κληρονομίαν σου, εμίαναν τον ναόν τον άγιόν σου, έθεντο Ιερουσαλήμ ως οπωροφυλάκιον» (Ψαλμ. 78, 1)


Η επέλαση της παπικής αιρέσεως, τον Νοέμβριο του 2006, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, μετέβαλε το Άγιο Όρος ή μάλλον την πνευματική του ηγεσία, τους ηγουμένους των είκοσι Ι. Μονών του, σε εγκαταλελειμμένο και έρημο οπωροφυλάκιο Ορθοδοξίας!

Ο λαός του Θεού, το πλήρωμα της Εκκλησίας, ανέμενε την άμεση, δυναμική παρέμβαση του Αγίου Όρους στα διαδραματισθέντα στο Φανάρι, με την επίσκεψη-συλλειτουργία του Πάπα, ως αυτονόητη παρουσία ορθόδοξης αντιδράσεως και μαρτυρίας, όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν επί Πατριάρχου Αθηναγόρα, με την άρση των αναθεμάτων, όταν σύσσωμο το Άγιο Όρος, η πνευματική του ηγεσία, διέκοψε τη μνημόνευση του ονόματός του!

Αλλά η πνευματική ηγεσία του Αγίου Όρους των ημερών μας, δεν έπραξε το ίδιο!
Δεν διετράνωσε μαχητικά την ορθόδοξη μαρτυρία με το γνωστό κύρος του αγιορείτικου λόγου, ως διορθωτική παρέμβαση στις αυθαίρετες και κραυγαλέες πατριαρχικές παραβιάσεις των ι. Κανόνων της Εκκλησίας.
Αντίθετα επιβράβευσε τις πατριαρχικές αυτές αντορθόδοξες ενέργειες με τη διακήρυξη της ευλαβείας της στο πρόσωπο του κ. Βαρθολομαίου!

Έτσι οι φύλακες της Ορθ
o
δόξου Παραδόσεως, οι πυλωροί της προστασίας και διασφαλίσεως του κύρους των Ι. Κανόνων της Εκκλησίας, εγκατέλειψαν τη θέση τους!
Αρνήθηκαν τον εαυτό τους.

Άφησαν ξέφραγο και απροστάτευτο τον αμπελώνα του Κυρίου και συσχηματίσθηκαν με τον νυν αιώνα του οικουμενισμού, του κακόδοξου χριστιανικού συγκρητισμού.

Ευθυγραμμίσθηκαν με τους νεοεποχίτικους νόες κληρικών και λαϊκών θεολόγων, αρνητών της αληθείας της Μίας, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας του Χριστού, της Εκκλησίας των ι. Αποστολικών και Συνοδικών Κανόνων, της Πατερικής Παραδόσεως!

Η στάση αυτή της πνευματικής ηγεσίας του Αγίου Όρους αποστερεί σήμερα από την Ορθόδοξη Εκκλησία το φρουρό και φύλακα των παραδεδομένων αληθειών της πίστεως και της διδασκαλίας της.

Σήμερα έπαυσε να είναι το Άγιο Όρος εγγύηση και στήριξη Ορθοδοξίας, έπαλξη παρατάξεως μαρτύρων και ομολογητών Ορθοδοξίας.

Σήμερα το Άγιο Όρος, μοιάζει με αποσαθρωμένο από τον οικουμενισμό και την αίρεση οπωροφυλάκιο, μνημείο πλέον αγιορειτικής εγκαταλείψεως του περιβολιού της Παναγίας!

Το θλιβερό αυτό γεγονός συμβαίνει σήμερα, σε ώρα και στιγμή προχωρημένης αποδυναμώσεως της Ορθοδοξίας από ζωτικές και άγρυπνες δυνάμεις μαρτυρίας και ομολογίας, δεδομένου ότι, σήμερα, επίσκοποι και αρχιεπίσκοποι και

Πατριάρχες αλλά και κληρικοί και λαϊκοί θεολόγοι, μεταποιούμενοι αλαζονικώς σε τάξη εκκλησιαστικής οικουμενικής συνόδου, αποφθέγγονται άρρητα ρήματα κακοδοξίας, «επ’ αγαθώ» της Ορθοδοξίας!

Αιρετικές χριστιανικές κοινότητες αναγνωρίζονται σήμερα ως εκκλησίες, συλλειτουργίες με τους πάσης φύσεως αιρετικούς και συμπροσευχές βαπτίζονται ως αγαπητικές σχέσεις και κάθε ορθόδοξη αλήθεια παραπέμπεται στον κάλαθο του οικουμενισμού, για επανερμηνεία με τα νέα δεδομένα της μετανεωτερικότητας, η οποία απαιτεί τον επαναπροσδιορισμό των πάντων στη θεολογία και γενικώς στη ζωή της Εκκλησίας!

Σ’ αυτή την κρίσιμη ώρα της οικουμενιστικής λαίλαπας, δεν έστερξαν οι αγιορείτες ηγούμενοι να αναδειχθούν· «θεία παρεμβολή και θεηγόροι οπλίται παρατάξεως Κυρίου»!

Παραδόθηκαν στη δειλία και το φόβο της μαρτυρίας, με το…αιρετικό πρόσχημα της ευλαβούς υπακοής στο πρόσωπο του Πατριάρχου!

Έτσι μετέτρεψαν την πνευματική τους ηγεσία σε αποσαθρωμένο οπωροφυλάκιο του περιβολιού της Παναγίας!

Έκαναν την επιλογή τους!

Επέλεξαν την συνοδοιπορία τους με την πατριαρχική οικουμενιστική λογική!

Ὑποδοχὴ τοῦ αἱρετικοῦ ἀρμενίου «Πατριάρχου» ὡς Ὀρθοδόξου!

Τον περασμένο μήνα ἐπισκέφτηκε τὴ χώρα μας ὁ «Πατριάρχης» τῶν Ἀρμενίων Ἀρὰμ  ὁ Β΄, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἐνθουσιωδῶς δεκτὸς ἀπὸ πολλοὺς ἱεράρχες τῆς Ἐκκλησίας μας, ὡς νὰ ἦταν ὀρθόδοξος ἐπίσκοπος καὶ ἀρχηγὸς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἐπίσκοπος τῆς Θράκης, στὴν ἐπίσημη ἀνακοίνωσή του, τὸν κατονόμασε ὡς «Ὀρθόδοξο Πατριάρχη τῶν Ἀρμενίων»! Στὴν Ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν ἀνταλλάχτηκαν προσφωνήσεις, ὡς νὰ ἦταν Ὀρθόδοξος. Στὴ Θεσσαλονίκη ὁδηγήθηκε στὸ Ἱερὸ Βῆμα καὶ ἀσπάστηκε τὴν Ἁγία Τράπεζα καὶ τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο, ὡς νὰ ἦταν Ὀρθόδοξος. Ἡ Θεολογικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν τὸν ἀνακήρυξε ἐπίτιμο διδάκτορα τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας, μὲ τὴν παρουσία τεσσάρων ἐπισκόπων μας! Κι ὅλα αὐτὰ τὴ στιγμὴ ποὺ ὁ κ. Ἀρὰμ Β΄ δοξάζει τὴν φοβερὴ αἵρεση τοῦ μονοφυσιτισμοῦ, ἡ ὁποία καταδικάστηκε ἀπὸ τὴν Δ΄ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο καὶ ἐπαναλήφτηκε ἡ καταδίκη της καὶ ἀπὸ τὶς ἑπόμενες Οἰκουμενικὲς Συνόδους! Ὁ κ. Ἀρὰμ δὲν ἦρθε ὡς ὀρθόδοξος, ἀλλὰ ὡς ἀρχηγὸς αἱρετικῆς «ἐκκλησίας», καταδικασμένης ἐπὶ αἱρέσει, ἀπὸ Οἰκουμενικὲς Συνόδους! Ρωτᾶμε: πρὸς τί λοιπὸν αὐτὴ ἡ ὑποδοχή; Δὲν θὰ ἀρκοῦσε μία ἁπλὴ ἐθιμοτυπικὴ ὑποδοχή; Πρὸς τί ἡ ἀνακήρυξή του ὡς διδάκτορα τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας, ἀφοῦ ὁ ἴδιος, ἐμμένοντας στὴν αἵρεση τοῦ μονοφυσιτισμοῦ, θεωρεῖ καὶ διδάσκει στὴν «ἐκκλησία» του, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι αἵρεση; Ἰδού, ἀγαπητοί μας ἀναγνῶστες, ἡ τεραστίων διαστάσεων ἄμβλυνση τῆς ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας τοῦ λαοῦ μας, ὁ ὁποῖος στὴν συντριπτική του πλειοψηφία δὲ γνωρίζει ὅτι ἡ «Ἀρμενικὴ Ἐκκλησία» εἶναι αἱρετική. Ἀκούγοντας καὶ βλέποντας αὐτὰ τὰ ἀπαράδεκτα, ἀποδέχεται τὴν αἵρεση ὡς ὀρθοδοξία! Καὶ μὴ χειρότερα!

"Ο.Τ "