Ο Οικουμενισμός είναι Αίρεσις! Είναι εντελώς ξεκάθαρο. Επί πλέον είναι αίρεσις των αιρέσεων.

Από όλες τις πλάνες που περιλαμβάνει ο ονομαζόμενος  «οικουμενισμός» η πλέον βασική και εμβριθής είναι η πλάνη του, όσον αφορά αυτήν ταύτην την φύσιν της Εκκλησίας. Είναι εκκλησιολογική αίρεσις. Αντίκειται στην ομολογιακή πίστι του συμβόλου της Νικαίας-Κωνσταντινουπόλεως, διότι ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχει Μία Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.

Το ονομαζόμενο  «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών», ήδη αυτό τούτο το όνομά του, περιλαμβάνει αυτή την αντιλογία του Ορθοδόξου Χριστιανικού Δόγματος όσον αφορά την Μία Εκκλησία. Στην δε Θεωρία των Κλάδων (ο Οικουμενισμός) ολοκληρωτικά απορρίπτει αυτό το Δόγμα της Μίας Εκκλησίας. Το  «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών» προσπαθεί να εκπληρώση αυτή τη βασική απόρριψη δια της πολεμικής τακτικής του «Θρησκευτικού πλουραλισμού».

Η «Ορθόδοξος Εκκλησία» λαμβάνοντας μέρος στις δραστηριότητες του ως άνω αναφερομένου  «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών» διακηρύσσει την συμφωνία της με όλες τις διδασκαλίες και δραστηριότητές του. Δι αυτού τούτου του τρόπου γίνεται (η Ορθόδοξος Εκκλησία) μέρος των ψευδών και πλανών του Π.Σ. «Εκκλησιών»  Γίνεται αιρετική στο βαθμό που είναι αυτό τούτο το «Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών».

Η αίρεσις του Οικουμενισμού εισάγεται ακόμη βαθύτερα εις το σώμα της «Εκκλησίας» δια της συμμετοχής των Ιεραρχών Της, δια των διαφόρων μορφών των λειτουργικών συνεορτασμών, που πραγματοποιούνται υπό των ιδρυμάτων του  «Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών» εις την πορεία των συνηθησμένων δραστηριοτήτων.

Ο μακαριστός π. Αθανάσιος Μυτιληναίος: Ο Οικουμενισμός το όχημα του Αντιχρίστου.

Οικουμενισμός η αίρεσης της Ιστορίας: προβάλει την αγάπη ως δόλωμα, περιέχει όμως όλες τις αιρέσεις που ποτέ υπήρξαν. Σας ερωτώ: είναι ή δεν είναι η τελευταία αίρεση; Γιατί δεν έχουν αφήσει τίποτα απ΄ έξω, τάχουν όλα μαζέψει, και η έκφρασης αίρεσης δεν είναι δική μου, τη λέει ο άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς), και η μεγαλυτέρα που ποτέ υπήρξε γιατί τα συμπεριλαμβάνει όλα, και προβάλει σας είπα το δόλωμα αγάπη. Αυτό είναι όλη η απάτη αυτών των ανθρώπων. Και πίσω από αυτή την απάτη μόνο θρησκευτικοί άνθρωποι δεν μπορούν να θεωρηθούν. Θα έλθει ο Αντίχριστος θα προβάλει μόνο την θεότητα του προσώπου του. τίποτα άλλο. Το λέει ο Απόστολος Παύλος στους Θεσσαλονικείς ότι θα πολεμήσει και θα απορρίψει παν λεγόμενο σέβασμα. Είναι τα λόγια του Αποστόλου Παύλου: Παν λεγόμενον σέβασμα!

Τα αίτια των ασθενειών – του αγίου Βασιλείου του Μεγάλου.

Όλαι αι ασθένειαι, προς θεραπείαν των οποίων βλέπομεν ότι ενίοτε η ιατρική επιστήμη χρησιμεύει, δεν είναι φυσικαί. Διότι πολλάκις αι ασθένειαι είναι μάστιγες αμαρτημάτων, συντελούσαι προς επιστροφήν και μετάνοιαν. Διότι ο Απόστολος λέγει, ότι «ον αγαπά Κύριος παιδεύει» και «δια τούτο εν ημίν πολλοί ασθενείς και άρρωστοι και κοιμώνται ικανοί· ει γαρ εαυτούς κατεκρίνομεν, ουκ αν εκρινόμεθα· κρινόμενοι δε υπό του Κυρίου παιδευόμεθα, ίνα μη συν τω κόσμω κατακριθώμεν» (Α΄ Κορ. ΙΑ΄ 30—32). Οι τοιούτοι λοιπόν ησυχάζοντες και αφέντες κατά μέρος τας ιατρικάς συνταγάς και παραγγελίας, πρέπει να υπομένωσι τα ακούσια παθήματα, κατά τον λέγοντα· «Θέλω υποφέρει την οργήν του Κυρίου, διότι ημάρτησα εις Αυτόν» (Μιχ. Ζ΄ 9) και συνάμα να επιδείξωσι την διόρθωσιν, παρουσιάζοντες καρπούς αξίους της μετανοίας και να ενθυμώνται τον Κύριον, λέγοντα: «ιδού έγινες υγιής, πρόσεχε άλλοτε να μη αμαρτήσης, δια να μη πάθης χειρότερον τι». Γίνεται δε και κάποτε κατ΄ αίτησιν του πονηρού, διότι ο φιλάνθρωπός μας Δεσπότης παραχωρεί, ώστε ο πονηρός να πειράζη τους μεγάλους αγωνιστάς, δια να καταστρέψη την μεγαλαυχίαν αυτού δια της άκρας υπομονής των δούλων Του, καθώς τούτο εμάθομεν γινόμενον επί του Ιώβ. Και πολλάκις προτείνονται υπό του Θεού ως υπόδειγμα εις τους ραθύμους και αμελείς οι δυνάμενοι μέχρι θανάτου να εγκαρτερήσουν εις τα αλγεινά, καθώς ο Λάζαρος, όστις αν και είχε τόσας πληγάς, δεν είναι γεγραμμένον πουθενά, ούτε να εζήτησε τίποτε από τον πλούσιον, ούτε να δυσηρεστήθη δια την τόσην ταλαιπωρίαν της θέσεώς του, δια τούτο και απήλαυσε την εν τω κόλπω του Αβραάμ ανάπαυσιν, ως απολαβών τα κακά εν τη ζωή του. Ευρίσκομεν και άλλην αιτίαν αρρωστημάτων συμβαίνουσαν εις τους αγίους, καθώς επί του Αποστόλου. Δια να μη φανή δηλαδή ο θείος Παύλος ότι υπερβαίνει τους όρους της ανθρωπίνης φύσεως και να μη το εκλάβη κανείς ότι εν φυσική καταστάσει έχει τι υπεράνθρωπον (θείον), πράγμα, το οποίον έπαθον οι κάτοικοι της Λυκαονίας (Πραξ. ΙΔ΄ 18), διότι ηθέλησαν να προσφέρουν στέατα και ταύρους, νομίσαντες ως Θεόν αυτόν και δια τούτο εις παράστασιν της ανθρωπίνης φύσεως συνεχωρήθη συχνά—πυκνά να αρρωστά. Εκ της ιατρικής επιστήμης εις τους τοιούτους τι κέρδος ημπορεί να προκύψη και όχι μάλλον κίνδυνοι μετεωριζομένους εκ του ορθού λόγου εις την επιμέλειαν του σώματος; Εις τους ασθενήσαντας λοιπόν ένεκα κακής διαίτης και ταλαιπωρημένης ζωής, καθώς τύπον και υπογραμμόν πρέπει να μεταχειρισθώμεν την θεραπείαν του σώματος δια την επιμέλειαν της ψυχής. Διότι το να αποφεύγωμεν όλως διόλου την από της ιατρικής επιστήμης ωφέλειαν είναι φιλόνικον και το να εξαρτώμεν την ελπίδα της υγείας μας εκ των χειρών των ιατρών είναι κτηνώδες. Αλλά καθώς μεταχειριζόμεθα μεν την γεωργικήν τέχνην ζητούμεν δε παρά του Θεού καρπούς και εις τον πλοίαρχον μεν το πηδάλιον επιτρέπομεν, εις δε τον Θεόν προσευχόμεθα να σωθώμεν εκ του πελάγους, ούτω και όταν τον ιατρόν προσκαλέσωμεν, διότι ο υγιής λόγος το απαιτεί, δεν απομακρυνόμεθα της προς τον Θεόν ελπίδος.

(Από το βιβλίο «ΟΔΗΓΟΣ» του αγίου Αναστασίου του Σιναϊτου).

Την Κυριακήν της Ορθοδοξίας ακούομεν από το «Συνοδικόν» της Εβδόμης Αγίας Οικουμενικής Συνόδου :

«Όλοις τοις Αιρετικοίς, ανάθεμα!» και «Άπαντα τα παρά την Εκκλησιαστικήν Παράδοσιν και την διδασκαλίαν των αγίων και αοιδίμων Πατέρων καινοτομηθέντα, ή μετά τούτο πραχθησόμενα, ανάθεμα!». Θα ερωτήσωμεν τους Προκαθημένους, των κατά τόπους Ορθοδόξων Εκκλησιών, καθώς και τους περί Ορθοδοξίας γράφοντας και ομιλούντας θεολόγους: Τα πάρα πάνω εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας είναι λόγια φανατισμού, ή ὀροι ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως; Εάν συμβαίνει το δεύτερον, ότι δηλαδή είναι εντάλματα της Συνοδικής Ορθοδοξίας και όροι ασφαλείας της Ορθοδόξου Συνειδήσεως, τότε επιβάλλεται να εκδιωχθούν εκ της Θεοκτίστου Αγίας Πόλεως της Ορθοδοξίας οι ψυχοβόροι Οικουμενιστές Λυκοποιμένες. Η Ορθοδοξία δεν θα επιβιώσει με τα ωραιολογήματα των θεολόγων, ή τας εντυπωσιακάς εκδηλώσεις, αλλά μόνον με την εφαρμογήν των θείων και Ιερών Κανόνων!