Άγιος Ιωάννης της Κροστάνδης-Ο πνευματικός πόλεμος-Απόσπασμα

"Εγώ τοίνυν ούτω τρέχω , ως ουκ αδήλως, ούτω πυκτεύω, ως ουκ αέρα δέρων."(Α΄Κορ. 9,26). 


Όσοι προσπαθούν να ζουν πνευματικήν ζωήν οφείλουν να διεξάγουν πόλεμον με τας σκέψεις των κάθε στιγμήν της ζωής των, πόλεμον πνευματικόν. Είναι ανάγκη ολόκληρος η ψυχή μας να έχη ανά πάσαν στιγμήν καθαρόν οφθαλμόν, ικανόν να επαγρυπνή και να ελέγχη τας σκέψεις, αι οποίαι εισέρχονται από τον πονηρόν εις την καρδίαν μας και να τας αποκρούη. Αι καρδίαι των τοιούτων ανθρώπων πρέπει πάντοτε να φλέγωνται από την πίστην, την ταπείνωσιν και την αγάπην. Άλλως η πανουργία του Διαβόλου ευκόλως πλησιάζει και παρακολουθείται από ελάττωσιν της πίστεως και με κάθε δυνατόν κακόν, το οποίον θα είναι δύσκολον να το αποπλύνη κανείς και με δάκρυα ακόμη.

O Συναξαριστής της ημέρας.

Σάββατο, 12 Ιουλίου 2014

Πρόκλου και Ιλαρίου μαρτ., Βερονίκης

Οἱ Ἅγιοι μάρτυρες Πρόκλος καὶ Ἱλάριος, ἔζησαν τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα τῶν Ρωμαίων Τραϊνοῦ καὶ τοῦ ἡγεμόνα Μαξίμου.
Πρῶτος συνελήφθη  Ἅγιος Πρόκλος καὶ ἀφοῦ διακήρυξε τὴν πίστητου στὸν Θεὸ ἐνώπιον τοῦ αὐτοκράτορα, ὁδηγήθηκε στὸν ἡγεμόνα νὰὑποβληθεῖ σὲ βασανιστήρια. Πρῶτα λοιπὸν τοῦ ἔκαψαν τὴν κοιλιὰ μὲἀναμμένους δαυλούς, στὴν συνέχεια τοῦ ξέσκισαν ὅλο τὸ σῶμα μὲσιδερένια νύχια, ἔπειτα τὸν κρέμασαν καὶ τέλος πάρθηκε  ἀπόφασηνὰ θανατωθεῖ μὲ τόξα.

Καθ’ ὁδὸν λοιπὸν πρὸς τὸν τόπο τοῦ μαρτυρίου,  Ἅγιος συνάντησε τὸνἀνεψιό του Ἱλάριο,  ὁποῖος χαιρέτησε τὸν θεῖο του. Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο συνελήφθη. Ἔτσι ἀφοῦ θανατώθηκε ὁ Ἅγιος Πρόκλος μὲ τὰ τόξα, στὴ συνέχεια θανατώθηκε καὶ ὁ Ἱλάριος, ἀφοῦ πρῶτα ρωτήθηκε ἂν εἶναι καὶ αὐτὸς χριστιανός.
Ἔτσι ἔλαβαν τὸν στέφανο τοῦ μαρτυρίου.

Ἡ Οὐνία, λοιπόν, ὄχι μόνο δὲν καταργήθηκε, ἀλλὰ ἀναβαθμίστηκε καὶ συμμετέχει μὲ ἰσότιμο(!) ἐκπρόσωπό της στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους!

Γιὰ νὰ καταλάβει κανεὶς τὸ μέγεθος τῆς ἐξαπάτησης τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἀπὸ τοὺς πατριάρχες καὶ ἐπισκόπους, σημειώνουμε ὅτι, παρὰ τὴν ἀπαγόρευση συμμετοχῆς μας στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους, οἱ «ὀρθόδοξοι» ἐκπρόσωποί μας, ὄχι μόνο ἐξακολουθοῦν νὰ διεξάγουν τοὺς διαλόγους, ἀλλὰ ἀνέχονται νὰ συμμετέχουν σ’ αὐτοὺς οἱ Οὐνίτες, παρὰ τὴν ρητὴ ἀπόφαση τῆς Πανορθοδόξου Διασκέψεως τῆς Ρόδου (1963), ὅτι προϋπόθεση ἐνάρξεως τοῦ Διαλόγου ἦταν ἡ κατάργηση τῆς Οὐνίας. Ἡ Οὐνία, λοιπόν, ὄχι μόνο δὲν καταργήθηκε, ἀλλὰ ἀναβαθμίστηκε καὶ συμμετέχει μὲ ἰσότιμο(!) ἐκπρόσωπό της στοὺς θεολογικοὺς διαλόγους! 

Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Μεταλληνός

Ο Παπισμός δεν είναι πρόθυμος για θυσίες. Το αντίθετο. Απαιτεί την αναγνώριση της διπλής εξουσίας του. Περιέχει πολλή οδύνη η έκφραση της απογοητεύσεως του Ιωάννου Η’ Παλαιολόγου: «Ημείς εθαρρούμεν διορθώσαι πολλά σφάλματα των Λατίνων, νυν δε ορώ ότι εκείνοι, οι καινοτομήσαντες και αμαρτόντες εις πολλά, βούλονται διορθούν ημάς, τους μηδέν τι μεταποιήσαντας». Η δήλωση αυτή είναι αρκετή, για να νουθετήσει όσους αφελώς πιστεύουν, ότι με τους διαλόγους θα βοηθήσουμε τον Παπισμό να αναθεωρήσει και ανακαλέσει τις καινοτομίες του.

Ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ, ερωτά τον Οικ. Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο :


Μετά ταῦτα, ἐρωτοῦμεν Ὑμᾶς, Παναγιώτατε Δέσποτα: Πῶς χρησιμοποιεῖτε τόν ὅρο «ἀδελφές ἐκκλησίες», ὅταν αὐτός εἶναι ἁγιοπατερικῶς ἀμάρτυρος καί μάλιστα πανορθοδόξως ἔχει ἀπορριφθεῖ καί ἀκυρωθεῖ; Διατί κάνετε ἐπιλεκτική χρήση τῶν πανορθοδόξων ἀποφάσεων;

Πλέον συγκεκριμένως, ἐρωτοῦμεν εὐλόγως: Κατά τήν Θεοτίμητον Παναγιότητα Ὑμῶν, πόσες Ἐκκλησίες ὑπάρχουν; Μία ἤ πολλές; Ὁ Χριστός ἵδρυσε Μία ἤ πολλές ἐκκλησίες; Ὁ Χριστός δέν ἵδρυσε μόνο τήν Μία, Ἁγία, Καθολική καί Ἀποστολική Ἐκκλησία, ὅπως ὁμολογοῦμε ἅπαντες οἱ Ὀρθόδοξοι στό Σύμβολο τῆς Πίστεως Νικαίας-Κων/λεως; Ἀφοῦ, λοιπόν, συμφώνως πρός τούς Ὑμέτερους Λόγους ὑπάρχουν πολλές ἐκκλησίες καί ὅλοι οἱ αἱρετικοί ἀνήκουν στήν Ἐκκλησία, τότε ὑπάρχουν καί πολλοί Κύριοι, πολλές πίστεις, πολλά βαπτίσματα. Ὅμως, ὁ Ἀπόστολος τῶν Ἐθνῶν Παῦλος, τό στόμα τοῦ Χριστοῦ, λέει ὅτι ὑπάρχει«εἷς Κύριος, μία πίστις, ἕν βάπτισμα». Στόν ὀρθόδοξο χῶρο κάνουμε λόγο γιά Ὀρθοδοξία (ὀρθή δόξα περί Θεοῦ) καί γιά αἵρεση, πλάνη (πλανεμένη, ἐσφαλμένη, διαστρεβλωμένη δόξα περί Θεοῦ). Ἀπό πότε, ὅμως, οἱ αἱρέσεις καί οἱ αἱρετικοί ἀποτελοῦν ἐκκλησίες;

Eμμένομεν εις όσα η Ορθόδοξος ημών Πίστις διδάσκει.

Αποκηρύσσομεν τα φιλενωτικά συνθήματα και φιλενωτικάς τάσεις και μένομεν στερεοί και ακλόνητοι εις την Ορθόδοξον ημών Πίστιν, ακολουθούντες όσα προεφήτευσαν οι Θεηγόροι Προφήται και εδίδαξαν οι Θεοκήρυκες Απόστολοι, ο των Θεοφόρων Πατέρων Σύλλογος, αι επτά άγιαι Οικουμενικαί Σύνοδοι, και αι τοπικαί τοιαύται, έχοντες επί κεφαλής τον ακρογωνιαίον Λίθον Χριστόν, τον Θεόν ημών, και εν γένει εμμένομεν εις όσα η Ορθόδοξος ημών Πίστις διδάσκει είτε δια γραφίδος είτε δια παραδόσεως, αποκρούοντες την «Ένωσιν» ή «Ενότητα», όπως την αποκαλούν εσχάτως οι φιλενωτικοί παπόδουλοι οικουμενιστές.

Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ":

 Τό κακό αὐτό, ἀδελφοί μου, τό ἔκαναν οἱ Παλαιοημερολογῖτες. Κακῶς ἄλλαξε τό Ἡμερολόγιο. Ὅταν ὅμως ἡ Ἑλλαδική μας Ἐκκλησία δέχτηκε τό Νέο Ἡμερολόγιο, ἀλλάζοντάς το μέ τό Παλαιό, τότε οἱ ἄλλες Ἐκκλησίες καί τά Πατριαρχεῖα, πού ἀκολουθοῦσαν τό Παλαιό Ἡμερολόγιο, ἀνέχτηκαν τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία γιά τήν ἀλλαγή τοῦ Ἡμερολογίου καί δέν ἔπαυσαν νά ἔχουν κοινωνία μαζί της. Πολλοί ὅμως χριστιανοί τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, πού κράτησαν τό Παλαιό Ἡμερολόγιο, ἀποκήρυξαν τήν Ἐκκλησία μας, ἐπειδή αὐτή προσχώρησε στό Νέο Ἡμερολόγιο, καί ἀποκόπηκαν ἀπό αὐτήν. Ἀποκοπέντες ὅμως αὐτοί ἀπό τήν Ἑλλαδική Ἐκκλησία ἀποκόπηκαν αὐτομάτως καί ἀπό ὅλες τίς ἄλλες τίς Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες καί ἀπ᾽ αὐτές ἀκόμη πού ἀκολουθοῦσαν τό Παλαιό Ἡμερολόγιο.

Γόρτυνος μητροπολίτης Ιερεμίας
http://aktines.blogspot.gr/2014/06/blog-post_5525.html

Αυτό σαν απάντηση στο σχόλιο
9 Ιουλίου 2014 - 7:38 π.μ.



Αγαπητέ "Ανώνυμε" δεν θα σου απαντούσα, αλλά επειδή σήμερα είναι της Αγίας Ευθυμίας και την Κυριακή των Αγίων 630 Πατέρων της Αγίας Τετάρτης Οικουμενικής Συνόδου, εν συντομία θα σε ρωτήσω: Ο Μητρ.  κ. Ιερεμίας επαναλαμβάνει την λανθασμένη τοποθέτηση του  Αρχ. Επιφάνιου Θεοδωρόπουλου. Γράφει στα «Δύο Άκρα» : Η αλλαγή του ημερολογίου από την Εκκλησία της Ελλάδος ήταν αντικανονική και μπορούσε να την κάνει σχισματική εάν οι άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες έπαυαν την κοινωνία μαζί Της.

Λοιπόν όπως έγραψα ανωτέρω, σήμερα είναι της Αγίας Ευθυμίας και την Κυριακή, των 630 Αγίων Πατέρων της Δ’ Αγίας Οικουμενικής Συνόδου. Σε αυτή τη Σύνοδο έγινε καταδίκη  της αίρεσης του Μονοφυσιτισμού. Ο δε αιρετικός Διόσκορος με την ομάδα του φόνευσε τον Άγιο Φλαβιανό της Κωνσταντινουπόλεως. Σήμερα μετά την προδοτική Συμφωνία του Σαμπεζύ ( 1990-1991) οι Μονοφυσίτες είναι ...Ορθόδοξοι και κακώς οι Άγιοι 630 Πατέρες τους αναθεμάτισαν!
Ο φονιάς Διόσκορος είναι «άγιος» και το Πατριαρχείο Αντιοχείας έχει πλήρη κοινωνία με τους Μονοφυσίτες.  Οι δε «Ορθόδοξοι» του Πατριαρχείου Αντιοχείας προσκυνούν την εικόνα του «αγίου» Διόσκορου εισερχόμενοι εις τους ναούς των!!!


Λοιπόν οι άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες θα μπορούσαν να διακόψουν την κοινωνία τους με το Πατριαρχείο Αντιοχείας για την αντικανονική ενέργειά του να κοινωνεί πλήρως με τους Μονοφυσίτες. Επειδή οι άλλες τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες δεν ενεργούν Ορθοδόξως, και δεν διακόπτουν την κοινωνία τους, σημαίνει ότι το Πατριαρχείο Αντιοχείας είναι εντάξει;;

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ + ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΕΠΙ ΤΟ ΟΡΘΟΝ                                                                                 Πειραιεύς, 11η Ἰουλίου 2014



Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Τώρα πού τό προσωπεῖο τῶν συγκυβερνώντων ἔπεσε.
Τώρα πού ἀπεδείχθησαν οἱ «διατάκται καί ὑπεργολάβοι» τῶν διεθνῶν ἐντολέων τους.
Τὠρα πού δικαιώθηκαν πλήρως ὅλοι ὅσοι εἶχαν προείδει τό ψέμμα καί τήν καταδολίευση μέσα ἀπό τό προκάλυμμα καπνοῦ πού μέσα στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων ἔριχνε τό «δίδυμο τῆς ἐπιτυχίας» !!! κ.κ. Χατζηγάκη –Σκορδᾶ, πού τώρα ὑπέστη τά ἐπίχειρα τῶν πράξεών του καί ὑπενθύμισε μέ τήν περιθωριοποίησή του τήν ρήση τοῦ Νοροντόμ Σιχανούκ γιά τήν μεταχείρησή του ἀπό τούς ἐρυθρούς Χμέρ καί τόν αἱμοδιψῆ ἡγέτη τους Πόλ Πότ, στήν μαρτυρική Καμπότζη: «Αἰσθάνομαι σάν τόν εὔχυμο καρπό τῆς κερασιᾶς πού τρῶς τήν εὐωδιαστή σάρκα του καί φτύνεις τό κουκούτσι» γιατί ἐνῶ ἐψηφίσθη τό ἄνοιγμα τῶν καταστημάτων γιά 7 Κυριακές τό χρόνο καί μόνο γιά τήν  μικρομεσαία ἐπιχειρηματικότητα μέ καταστήματα ἕως 250 τ.μ., ἡ πονηρά ὑπουργική Ἀπόφασις τοῦ δῆθεν ἐκπροσώπου τῆς λαϊκῆς Δεξιᾶς κ. Γιακουμάτου δῆθεν πιλοτικά ὑλοποιεῖ τόν ἀρχικό ἄθλιο σχεδιασμό γιά τήν πλήρη καταστρατήγηση τῆς ἀργίας τῆς Κυριακῆς, ἐκχωρώντας τήν ἐπιχειρηματικότητα στίς πολυεθνικές καί τά πολυκαταστήματα καί ὁδηγώντας ἀναπόδραστα τούς μικρομεσαίους ἐμπόρους στόν ἀφανισμό καί τό λουκέτο.

Πρωτοπρεσβυτέρου ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΖΗΣΗ Καθηγητού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ---Η "Ορθοδοξία" των Αντιχαλκηδονίων Μονοφυσιτών


Η


1. Γενική εκτίμηση του διαλόγου.

Είναι γνωστόν ότι μεταξύ των διαλόγων που διε­ξάγει η Ορθόδοξος Καθολική Εκκλησία με τους ετεροδόξους συμπεριλαμβάνεται και ο διάλογος με τους Μονοφυσίτας ή τους Αντιχαλκηδονίους ή τους Προχαλκηδονίους ή τους Αρχαίους Ανατολικούς ή τους εσχάτως και άντικρυς προς την Παράδοση αποκαλουμένους Ορθοδόξους Ανατολικούς. Ο διάλογος αυτός στο επί­πεδο της Μεικτής Θεολογικής Επιτροπής που τον διε­ξάγει έχει καταλήξει σε συμφωνία, από την οποία προ­κύπτει ότι δήθεν δεν μας χωρίζει τίποτε στην πίστη, ότι οι θεωρούμενες μέχρι τώρα διαφορές οφειλόταν σε πα­ρανόηση και παρεξήγηση της θεολογικής ορολογίας, που την κατάλαβαν τώρα καλύτερα οι ειδικοί θεολόγοι επιστήμονες από τους αγίους Πατέρας, και ότι η αρχι­κή απόσχιση των Αντιχαλκηδονίων από την Εκκλη­σία δεν οφειλόταν σε θεολογικούς αλλά σε πολιτικούς λόγους.

Η παραμορφωτική αυτή των πραγμάτων εικόνα κυκλοφορούσε κυριαρχικά από την αρχή των συνομι­λιών, τόσο στις τέσσαρες ανεπίσημες συνδιασκέψεις Ορθοδόξων και Αντιχαλκηδονίων, που σημειωτέον έγι­ναν με πρωτοβουλία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλη­σιών, όσο και στις επίσημες συναντήσεις της Διορθοδόξου επί του διαλόγου αυτού Επιτροπής και στις συνδια­σκέψεις κατόπιν της Μεικτής Θεολογικής Επιτροπής. Υπήρχαν μάλιστα και πρόσωπα, μέλη του διαλόγου και εκπρόσωποι εκκλησιών, που πίστευαν ότι η "Ορθοδοξία" των Αντιχαλκηδονίων είναι αναμφίβολος και εκτός πάσης αμφισβητήσεως, περιττεύει επομένως και ο θεολογικός διάλογος, που θα περιπλέξει περισσότερο τα πράγματα. Συνιστούσαν γι' αυτό και επρότειναν να προχωρήσουν οι εκκλησίες σε απλή διακήρυξη της ενώ­σεως, γιατί οι δεκαπέντε αιώνες χωρισμού ήσαν αδικαιολόγητοι, και επομένως κατά το σκεπτικό αυτό η Εκκλησία βρισκόταν όλους αυτούς τους αιώνες σε πλά­νη, και έκαναν λάθος οι εκατοντάδες των μεγάλων και επιφανών και σοφών και φωτισμένων αγίων Πατέρων που αγωνίσθηκαν και έγραψαν εναντίον των Μονο­φυσιτών, Ιακωβιτών, Ακεφάλων, Σεβηριανών κ.τ.λ., αλλά και το πλήθος των απλών αλλά φωτισμένων και αγίων γερόντων, οι οποίοι, όπως φανερώνουν πάμπολ­λες διηγήσεις στα Γεροντικά, ούτε να συνομιλήσουν δε­χόταν με Αντιχαλκηδονίους, μέχρις ότου αποκηρύξουν την αίρεση και αναγνωρίσουν τις αποφάσεις της Δ' εν Χαλκηδόνι Οικουμενικής Συνόδου.

Ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος στις πνευματικές του ομιλίες γράφει :

«Ο ακούων λόγον έρχεται εις κατάνυξιν και μετά τούτο, υποστελλούσης της χάριτος κατʼ οικονομίαν πρός το συμφέρον τω ανθρώπω, εισέρχεται εις γυμνασίαν και παιδείαν πολέμου και ποιεί πάλην και αγώνα προς τον σατανάν και μετά πολλού δρόμου και αγώνος αποφέρεται τα νικητήρια και γίνεται χριστιανός».