Η εξαπάτηση των πιστών. Ο Αθηναγόρας μνημόνευε τον πάπα!

1. Το πρώτο σημαντικό στοιχείο, που πρέπει να γνωρίζει κάθε Ορθόδοξος πιστός είναι το ότι ο Αθηναγόρας υπήρξε ο πρώτος Πατριάρχης που μνημόνευσε τον Πάπα στην αγία Πρόθεση και στη Θεία Λειτουργία. 
Το «μνημόσυνο» των Προκαθημένων της Εκκλησίας όπως θα δούμε πιό κάτω έχει βαθύτατη θεολογική σημασία. Συγκεκριμένα:

α. Η ενότης της Εκκλησίας είναι βασικό δόγμα της. Το ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεώς μας, λέγοντες ότι πιστεύομεν «εις μίαν αγίαν καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν».
Η ενότης αυτή της Εκκλησίας υπάρχει όταν οι Προκαθήμενοι των τοπικών Εκκλησιών, όπως είναι οι Πατριάρχες και οι Αρχιεπίσκοποι, μνημονεύουν αλλήλους στις ακολουθίες, προπαντός στη Θεία Λειτουργία, όπως στην αγία Πρόθεση κατά την Προσκομιδή των αγίων Δώρων. Όταν παύσει το μνημόσυνο αυτό ενός Προκαθημένου μιάς τοπικής Εκκλησίας, δηλ. κάποιου Πατριάρχη ή Αρχιεπισκόπου, αυτό σημαίνει «παύση κοινωνίας» της Εκκλησίας αυτής με τις λοιπές Εκκλησίες. Αυτό σημαίνει «ακοινωνησία», δηλ σχίσμα! Θ΄ αναφέρουμε μερικές από τις γνώμες των Πατέρων και άλλων εκκλησιαστικών ανδρών:

• Οι Πατέρες όταν απαγορεύουν την «κοινωνία» με τον οποιοδήποτε αιρετικό επίσκοπο ή
Αρχιεπίσκοπο ή Πατριάρχη, συμπεριλαμβάνουν στην απαγόρευση αυτή και το «μνημόσυνο» του
ονόματός του .

• Ο άγιος Αλέξανδρος, Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, γράφει ο π. Θεόδωρος Ζήσης,
«πιεζόταν από τον Αυτοκράτορα Κωνστάντιο, γιο του Μεγάλου Κωνσταντίνου, να δεχθεί σε κοινωνία τον υποκριτικώς μετανοήσαντα και ζητήσαντα συγγνώμη, ΄Αρειο. Θεώρησε το πράμα τόσο σοβαρό, να επικοινωνήσει δηλ. και να συνδιαλλαγεί με τον ΄Αρειο και να παραβεί το Ευαγγέλιο, ώστε προσευχήθηκε στο Θεό και τον παρεκάλεσε να τον απαλλάξει από αυτήν την αποστασία με τον θάνατο. Προτιμούσε να πεθάνει, παρά να δεχθεί σε κοινωνία τον ΄Αρειο. Και ο Θεός τον απήλλαξε κατά άλλο τρόπο, την άλλη μέρα πέθανε ο Άρειος» .


• Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής:

«Ει και ο βασιλεύς και ο Πατριάρχης και η Σύνοδος γράψωσι προς τον Ρώμης έγγραφον συκατάθεσιν της πίστεως κατά το εικός, εγώ πάλιν ου κοινωνώ υμίν, επειδή εν τοις Διπτύχοις μνημονεύετε Σεργίου, Πύρρου, Παύλου και Κύρου, οίτινες έξαρχοι κεχρηματίκασι της αιρέσεως, και ου μόνον υπό τοσούτων Συνόδων ανεθεματίσθησαν εν Ιεροσολύμοις, εν Ρώμη και εν Αφρική, αλλά και απέθανον εν τη αιρέσει και τω χωρισμώ τω από της καθόλου Εκκλησίας, και επειδή ημείς εκείνοις κοινωνείτε, ει και Ορθόδοξοι γένησθε, ου κοινωνώ υμίν, επειδή κοινωνείτε τοις ακοινωνήτοις»


Συνεχίζεται.

Η Παναγία των Λιθινών

Στην Κρήτη, στο χωριό Λιθίνες της επαρχίας Σητείας, υπάρχει ένας αρχαίος ναός της Παναγίας, που πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου. Στο τέμπλο του ξεχωρίζει η εικόνα της « Παναγίας των Λιθινών », πλαισιωμένη με αναρίθμητα αφιερώματα, γιατί είναι πολύ θαυματουργή. 
Η εκκλησία έχει μεγάλη αυλή και ξενώνα. Συχνά οι κάτοικοι περνούν από το προαύλιο της εκκλησίας, για να κερδίσουν δρόμο και να φθάσουν συντομώτερα στο σπίτι τους. Αν όμως αγοράσουν κρέας και περάσουν από κει περίοδο Τεσσαρακοστής , το κρέας βγάζει σκουλήκια, τα οποία εύκολα διακρίνονται.
 
Το θαύμα αυτό δεν συνέβαινε σε παλαιότερες μόνο εποχές . Μερικοί σύγχρονοι, που ήταν δύσπιστοι , έκαναν μια δοκιμή. Αγόρασαν φρέσκο κρέας σε περίοδο νηστείας και πέρασαν μέσα από το προαύλιο του ναού. Διαπίστωσαν όμως κι αυτοί ότι το κρέας είχε σκουληκιάσει. Κάποτε ένας χασάπης δοκίμασε να περάσει κρατώντας μισό αρνί. Στη μέση όμως της αυλής παρέλυσαν τα πόδια του κι έπεσε κάτω φωνάζοντας τρομαγμένος.
 

Με τον τρόπο αυτό η Θεοτόκος ενισχύει στη συνείδηση των πιστών τον θεσμό της νηστείας.

Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας: Β΄ επιστολή προς τον παπικό «Αρχιεπίσκοπο» κ. Νικόλαο.

«Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι στά σοβαρά θέματα, ὅπως εἶναι τό θέμα τῆς ἑνότητός μας μέ τούς Παπικούς, καταφεύγουμε στό τί εἶπαν καί τί ἔπραξαν οἱ κεκηρυγμένοι ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καί ὄχι στό τί εἶπε ὁ τάδε Ἐπίσκοπος ἤ ὁ τάδε Πατριάρχης. Κεκηρυγμένοι ἅγιοι τῆς Ἐκκησίας μας, γιά τό θέμα τῆς μεταξύ μας σχέσεως, μεταξύ τῶν ἄλλων πολλῶν ἁγίων πατέρων, εἶναι ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί ὁ ἅγιος Μᾶρκος ὁ Εὐγενικός. Σ᾽ αὐτούς θά καταφύγω ἐγώ ὁ Ἐπίσκοπος γιά νά μαθητευθῶ τί πρέπει νά φρονῶ καί πῶς πρέπει νά φέρομαι πρός τούς Παπικούς. Καί αὐτοί οἱ ἅγιοι σέ πάρα-πάρα πολλά χωρία τῶν ἔργων τους, σέ πάμπολλες περικοπές, Σᾶς ὀνομάζουν «αἱρετικούς».

O Συναξαριστής της ημέρας.

Τετάρτη, 7 Μαΐου 2014

Ανάμνησις του εν τω ουρανώ φανέντος σημείου του Σταυρού εν Ιερουσαλήμ, Ακακίου, Κοδράτου και Μαξίμου μαρτύρων.

Ἡ ἐμφάνιση αὐτὴ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ εἶναι ἡ δεύτερη καὶ ἔγινε στὰ Ἱεροσόλυμα τὸ 346 μ.Χ., ἐπὶ αὐτοκράτορος Κωνσταντίου (337 – 361 μ.Χ.) καὶ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου († 18 Μαρτίου). Τὴν τρίτη ὥρα τῆς 7ης Μαΐου τοῦ 346 μ.Χ., κατὰ μία τῶν ἡμερῶν τῆς Πεντηκοστῆς, φάνηκε Τίμιος καὶ Ζωοποιὸς Σταυρὸς ἄνωθεν τοῦ Γολγοθᾶ, σχηματισμένος ἀπὸ ὑπερφυσικὸ φῶς καὶ ἐκτεινόμενος πρὸς τὸ ὄρος τῶν Ἐλαιῶν. Τὸ ὅραμα τοῦτο προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σὲ ὁλόκληρη τὴν Ἱερουσαλήμ, ὅλοι δὲ οἱ κάτοικοι τῆς πόλεως πρὸ τοῦ ὑπερφυοῦς τούτου θεάματος κατελήφθησαν ἀπὸ ἔκσταση. Ἐπωφελούμενος τῆς περιστάσεως ὁ Πατριάρχης Κύριλλος, περιστοιχούμενος ἀπὸ τὸν ἱερὸ κλῆρο, συγκάλεσε τὸ πλῆθος τῶν παρισταμένων Χριστιανῶν στὸ ναὸ καὶ δοξολόγησαν τὸν Θεό.

Ἡ πρώτη ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἔγινε στὶς 27 Ὀκτωβρίου τοῦ 312 μ.Χ. πρὸς τὸν Μέγα Κωνσταντίνο, μὲ τὸ νικητήριο ἔμβλημα «ἐν τούτῳ νίκα», τὴν παραμονὴ τῆς μάχης ἐναντίον τοῦ Μαξεντίου.
Περὶ τοῦ σημείου τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ποὺ φανερώθηκε ὑπεράνω τοῦ Γολγοθᾶ μαρτυροῦν, πλὴν τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου καὶ ὁ Ἅγιος Ἀμβρόσιος (397 μ.Χ.), τὸ
 Πασχάλιον Χρονικὸν 
καὶ ἄλλοι Βυζαντινοὶ χρονογράφοι.

St. Nektarios: Infallibility is a heresy.



"Through the dogma of "Infallibility" the Western church lost its spiritual freedom. It lost its beauty and balance, and was deprived of the wealth of the grace of the Holy Spirit, the presence of Christ, so that,  from spirit and soul ended up a dead body. We are truly grieved for the injustice done to the church and we pray from the bottom of our hearts that the Holy Spirit illumine the mind and the heart of the Most Blessed Pontiff to have him return to the ONE, HOLY, CATHOLIC AND APOSTOLIC CHURCH that which he took from her, something that should never have taken place".

π. Θεόδωρος Ζήσης: Ἑπομένως τὰ ἀναθέματα ἰσχύουν καὶ γιὰ τοὺς δικούς μας, οἱ ὁποῖοι συμμετέχουν στὸ Π.Σ.Ε. Διότι, ὅποιος κοινωνεῖ μὲ τοὺς Εἰκονομάχους, ὅποιος ἔχει κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες, καὶ γι΄ αὐτὸν ἰσχύουν τὰ ἀναθέματα αὐτά

Tην Κυριακή της Ορθοδοξίας γιορτάσαμε τη νίκη κατά των Εικονομάχων και συμμετέχουμε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εικονομάχων Προτεσταντών! Ὑπάρχουν χριστιανοὶ Εἰκονομάχοι. Καὶ ὑπάρχουν, ἐπίσης, καὶ δικοί μας ὀρθόδοξοι, συμπαθοῦντες τοὺς Εἰκονομάχους. Κι ἔχοντες κοινωνία μὲ τοὺς Εἰκονομάχους. Οἱ Προτεστάντες τί εἶναι, δὲν εἶναι Εἰκονομάχοι; Πᾶτε σὲ κανένα Προτεσταντικὸ Ναὸ μέσα, θὰ δεῖτε πουθενὰ νὰ ὑπάρχει Ἁγία Εἰκόνα; Τὶς ἔχουνε κατεβάσει. Ὅπως οἱ Εἰκονομάχοι, ἔχουν κατεβάσει τὶς Ἅγιες Εἰκόνες. Κι ὅμως ἐμεῖς εἴμαστε μαζὶ μὲ αὐτοὺς στὸ Π.Σ.Ε. Ἐκκλησία καὶ αὐτοί. Τοὺς ἀναγνωρίζουμε ὡς Ἐκκλησίες. Ἑπομένως τὰ ἀναθέματα ἰσχύουν καὶ γιὰ τοὺς δικούς μας, οἱ ὁποῖοι συμμετέχουν στὸ Π.Σ.Ε. Διότι, ὅποιος κοινωνεῖ μὲ τοὺς Εἰκονομάχους, ὅποιος ἔχει κοινωνία μὲ τοὺς Προτεστάντες, καὶ γι΄ αὐτὸν ἰσχύουν τὰ ἀναθέματα αὐτά, καὶ γι’ αὐτὸ φοβοῦνται, γιατὶ ἀναθεματίζουν οἱ ἴδιοι τοὺς ἑαυτούς τους. Πῶς νὰ ἀναθεματίσουν οἱ Ἐπίσκοποι, ἡ Ἱεραρχία μας –οἱ περισσότεροι, ὑπάρχουν καὶ μερικοὶ οἱ ὁποῖοι ἀντιδροῦν–, πῶς νὰ ἐπιτρέψουν νὰ ἀκουστοῦν τὰ ἀναθέματα, ἀφοῦ οἱ ἴδιοι θὰ ἀναθεματίζουν τοὺς ἑαυτούς τους, γιατὶ ἔχουν κοινωνία μὲ τοὺς Εἰκονομάχους· δὲν τοὺς ἀναθεματίζουν, δὲν τοὺς ἀποκηρύσσουν, ἀλλὰ εἴμαστε ὅλοι μαζὶ στὸ Π.Σ.Ε.
Τὸ κακὸ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῆς προδοσίας τῆς Πίστεώς μας διαρκῶς ἐπεκτείνεται καὶ διαρκῶς βαθαίνει.

Ο γνήσιος Ορθόδοξος Έλληνας, ο αθάνατος ηρωϊκός Στρατηγός Μακρυγιάννης : Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα.

Και βγήκαν τώρα κάτι δικοί μας κυβερνήτες, Έλληνες, σπορά της εβραιουργιάς, που είπαν να μας σβήσουν την Αγία Πίστη, την Ορθοδοξία, διότι η Φραγκιά δεν μας θέλει με τέτοιο ντύμα Ορθόδοξον. Και εκάθησα και έκλαιγα δια τα νέα παθήματα. Και επήγα πάλιν εις τους φίλους μου τους Αγίους. Άναψα τα καντήλια και ελιβάνισα λιβάνιν καλόν αγιορείτικον.

Και σκουπίζοντας τα δάκρυά μου τους είπα: «Δεν βλέπετε που θέλουν να κάμουν την Ελλάδα παλιόψαθα; Βοηθείστε, διότι μας παίρνουν, αυτοί οι μισοέλληνες και άθρησκοι, ό,τι πολυτίμητον τζιβαϊρικόν έχομεν. Φραγκεμένους μας θέλουν τα τσογλάνια του τρισκατάρατου του Πάπα. Μην αφήσετε, Άγιοί μου αυτά τα γκιντί πουλημένα κριγιάτα της τυραγνίας να μασκαρέψουν και να αφανίσουν τους Έλληνες, κάνοντας περισσότερα κακά από αυτά που καταδέχθηκεν ο Τούρκος ως τίμιος εχθρός μας».

ΑΒΥΣΣΑΛΕΟΝ ΤΟ ΧΑΣΜΑ ΜΕΤΑΞΥ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΚΑΙ ΠΑΠΙΣΜΟΥ (Aθωνικά άνθη)

Ελέχθη ευφυώς ότι το θαύμα συνίσταται εις το εμμένειν. Όντως. Θαύμα είναι η διάσπασις της σχέσεως αιτίου και αποτελέσματος. Και τοιούτον θαύμα αποτελεί το γεγονός, ότι η αγία Ορθοδοξία μας εμμένει είκοσιν αιώνας εν τη Αποστολική παραδόσει. Θαύμα θαυμάτων η κεχαριτωμένη Εκκλησία μας! Τι δεν μετεβλήθη, τι δεν μετεμορφώθη, τι δεν ανετράπη κατά τον μακρότατον δίαυλον των αιώνων τούτων; Θεσμοί, φιλοσοφίαι, ιδέαι, συστήματα, καθεστώτα, έθνη, ο κόσμος ολόκληρος. Πάντα ηλλοιώθησαν. Και μόνη η Εκκλησία έμεινεν αρραγής, αμετάβλητος, υπερφυσικόν πράγμα και θέαμα μέσα εις την ρέουσαν του βίου τούτου διάβασιν. Ιδού το θαύμα. «Και κατέβη η βροχή και ήλθον οι ποταμοί και έπνευσαν οι άνεμοι και προσέπεσον τη Εκκλησία και ουκ έπεσε· τεθεμελίωτο γαρ επί την πέτραν». Η δε πέτρα είναι ο Χριστός. Η Εκκλησία, λοιπόν, μένει εις τον αιώνα και «πύλαι άδου ου κατισχύσουσι». Πίπτουσι μόνον οι άνθρωποι. Εάν δε είπητε ότι έπεσαν και Εκκλησίαι, θ’ απαντήσωμεν: Εκκλησίαι, ναι,-- ως σύνολα ανθρώπων. Η Εκκλησία ποτέ, ως διδασκαλία, ως θεσμός θεοφύτευτος και ως σώζουσα πνευματική Κιβωτός, ως Θεανθρώπινον Σώμα. 

«Οι κληροδοτήσαντες εις ημάς την διάσπασιν προπάτορες ημών υπήρξαν ατυχή θύματα του αρχεκάκου όφεως και ευρίσκονται ήδη εις χείρας του δικαιοκρίτου Θεού. Αιτούμεθα υπέρ αυτών το έλεος του Θεού, αλλ’ οφείλομεν ενώπιον Αυτού όπως επανορθώσωμεν τα σφάλματα εκείνων» (!!!), ανέφερε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην θρονική εορτή του 1998.

Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Ζήσης :
Θλίβεται κανείς και σπαράσσει μέχρι βαθέων, αναλογιζόμενος και μόνο την πατριαρχική ρήση, που θεωρεί τους Αγίους Πατέρες, οι οποίοι αγωνίσθηκαν εναντίον του Πάπα ως θύματα του Διαβόλου και αξίους της συγχωρήσεως και του ελέους του Θεού . 
Αν όμως, ο Μέγας Φώτιος, ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος Νικόδημος Αγιορείτης και πλείστοι άλλοι πολέμιοι των αιρέσεων του Παπισμού, είναι όργανα και θύματα του Διαβόλου, πρέπει να τους διαγράψουμε από τις δέλτους των Αγίων, να καταργήσουμε τις εορτές και τις ακολουθίες, και αντί να επικαλούμεθα τις πρεσβείες και την βοήθειά τους, να τους κάνουμε μνημόσυνα και τρισάγια, για να τους συγχωρήσει ο Θεός.

Την νύκτα της Τρίτης προς Τετάρτην (5-6 Ιουνίου) και ώραν 2.30 πρωινήν, καθ' ύπνον βλέπει τον Άγιον Μάρκον, και του λέγει: «Αυτήν την εβδομάδα ό Αρχιεπίσκοπος θα μπει στο Νοσοκομείον και δεν θα βγει».

Γέροντα, η κρίση όλο και βαθαίνει και οι πιστοί επιζητούν από τον εκκλησιαστικό τους ηγέτη τη φωνή εκείνη που θα τους συνεγείρει. Αισθάνονται όμως ότι δεν την ακούν από τον Ιερώνυμο και νοσταλγούν τον μακαριστό Χριστόδουλο.

π. Νικόδημος (Μπιλάλης ): Ο Χριστόδουλος ήταν τέκνο του Καλλινίκου τότε Μητροπολίτη Πειραιώς, της «Χρυσοπηγής» . Ήταν διαβεβλημένος όμως και αυτός και ο γέροντάς του.

Με ξαφνιάζετε! Σε ποιο επίπεδο, σε ηθικό;

π. Νικόδημος: Και σε ηθικό.

Μα, ο κόσμος τον είχε αγαπήσει τόσο πολύ και με όσα έλεγε και όσα κυρίως έκανε υπέρ των πιστών και της Ορθοδοξίας.

π. Νικόδημος: Και τον γέρο της Δημοκρατίας επίσης, είχανε αγαπήσει. Όμως, ο Χριστόδουλος πήγε στον πάπα! Κανείς ορθόδοξος από το σχίσμα και μετά δεν πήγε στον πάπα της Ρώμης. Ο πρώτος ο οποίος ετόλμησε, ως τολμητίας όντως, ήταν ο Χριστόδουλος. Παρά το ότι η Σύνοδος είχε αποφανθεί να μην πάει στον πάπα, ο Χριστόδουλος την ηγνόησε κι επήγε το 2001. Και μετά, έφερε τον πάπα εδώ στην Αθήνα.  Πρέπει να γνωρίζετε ότι αυτός που ήτο εναντίον του παπισμού ήτο ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και του οποίου ο πρώτος ναός έγινε στην Ελλάδα, στα Κάτω Πατήσια, μετά από ιδέα του ευλαβούς ιερέως Δημητρίου Αγγελάκη. Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος ενώ κάθε χρόνο πήγαινε και έκανε λειτουργία στον εκεί ναό, από τον καιρό που επήγε στον πάπα δεν ξαναπήγε στον ναό του Αγίου Μάρκου Ευγενικού να λειτουργήσει.

Γιατί δεν επήγε; Εμολύνθη; Είχε τύψεις συνειδήσεως;

π. Νικόδημος: Ο άγιος Μάρκος λίγο πριν κοιμηθεί άφησε εντολή «ούτε στην κηδεία μου ούτε στα μνημόσυνά μου θα πατήσει οποιοσδήποτε υπέγραψε την ένωση με τους καθολικούς». Και ιδού πώς και γιατί συνέβησαν όσα συνέβησαν στον Χριστόδουλο. Τα αποκαλύπτει ο ίδιος ο Άγιος Μάρκος Ευγενικός σε ένα από τα σύγχρονα θαύματά του που αναφέρονται στο βιβλίο του κ. Κεφαλόπουλου. Συγκεκριμένα αναφέρεται στο τελευταίο θαύμα του αγίου Μάρκου, ο οποίος
…. «αποκαλύπτει εις τον πατέρα Δημήτριον Αγγελάκη την ασθένειαν και τον θάνατον του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.  Ευρισκόμεθα εις το έτος 2007. Ό Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε επισκεφθεί τον Πάπα Ρώ­μης, και όπου πήγαινε ο πατήρ Δημήτριος, του έλεγαν! «Τι θα γίνει τώρα που ο Αρχιεπίσκοπος πήγε εις τον Πάπα;». Ο π. Δημήτριος εστενοχωρείτο, δεδομένου ότι  ο Αρχιεπίσκοπος, ενώ τα πρώτα χρόνια (1997-2001) κάθε χρόνον (19 Ιανουα­ρίου) ήρχετο εις την Πανήγυριν του Ναού, μετά το 2001 πού ήλθεν ο Πάπας εις Αθήνας, δεν ήλθεν να λειτουργήσει. Ο π. Δημήτριος συνεχίζει να στενοχωρείται. Την 5ην Ιουνίου 2007, ώραν 5.30 μ.μ., προσευχήθηκε μπροστά στην εικόνα του Αγίου Μάρκου, λέγοντας, «Άγιέ μου Μάρκε, τι θα γίνει με αυτήν την κατάσταση;». Την νύκτα της Τρίτης προς Τετάρτην (5-6 Ιουνίου) και ώραν 2.30 πρωινήν, καθ' ύπνον βλέπει τον Άγιον Μάρκον, και του λέγει: «Αυτήν την εβδομάδα ο Αρχιεπίσκοπος θα μπει στο Νοσοκομείον και δεν θα βγει». Την πρωΐαν της άλλης ημέρας (Τετάρτη) το ανακοινώνει στους επιτρόπους και τους ιεροψάλτας του Ναού, αλλά «δεν γίνεται αυτό», του απήντησαν, δεδομένου ότι εκείνες τις ημέρες ευρίσκετο εις Βέροιαν εορτάζοντας τα Παύλεια, ομιλώντας σε όλες τις πόλεις της Μακεδονίας. Ο π. Δημήτριος το ανέφερε και την Πέμπτην 7ην και Παραϊσκευήν 8ηνΙουνίου πάλι, για να του δώσουν την ιδίαν απάντησιν οι επίτροποι και οι ψάλτες, όμως περί ώραν 11.30 εξεδόθη έκτακτον ανακοινωθέν  ότι ο Αρχιεπίσκοπος εισήλθεν εκτάκτως εις το νοσοκομείον και δεν εξήλθεν υγιής μέχρι της τελευτής του την 28ην/ Ιανουαρίου 2008».

Πώς το ερμηνεύετε αυτό γέροντα;

π. Νικόδημος: Πρόκειται περί αποκαλύψεως του αγίου Μάρκου, είναι σαφές.


Σεβ. Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως κ. Ἰερεμίας : Καί οἱ ἅγιοι Πατέρες εἶπαν: «Ὅλοις τοῖς αἱρετικοῖς ἀνάθεμα».Καί πιό συγκεκριμένα: «Βαρλαάμ καί τοῖς διαδόχοις αὐτοῦ (δηλαδή στούς Παπικούς) ἀνάθεμα» (βλ. Τριώδιον, Συνοδικόν Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας).


 «Έτι δεόμεθα υπέρ του Αγιωτάτου και Επισκόπου Πάπα Ρώμης Bενεδίκτου, και τώρα Φραγκίσκου...…  » 


Ταλαίπωρη Ορθοδοξία! Σε σέρνουν και σε άγουν ως αρνίον επί σφαγήν. Στον πέλεκυτης αιρέσεως! Ζει, όμως, Κύριος….!

Ποιος θα σώσει τώρα την Εκκλησία από την παναίρεση του Οικουμενισμού και την δολιότητα του Παπισμού;

Όταν η πίστης κινδυνεύει, είμαστε όλοι υπεύθυνοι, αν σιωπήσουμε και δειλιάσουμε, όπως έλεγε ο Άγιος Θεόδωρος Στουδίτης. Ιδιαίτερα O μοναχός δεν πρέπει να επιτρέπει την παραμικρή καινοτομία σε θέματα πίστεως, κατά τον αυτόν “Άγιο Πατέρα και μεγάλο μοναστικό ηγέτη, οργανωτή του μοναχικού βίου και Γέροντα όλων μας”. Δεν φοβήθηκε τις απειλές και τους διωγμούς των εικονομάχων αυτοκρατόρων και πατριαρχών αλλά μέσα στην Κωνσταντινούπολη, στον περίβολο, της Μεγάλης Ιεράς Μονής Στουδίου, οργάνωσε λιτανεία με λαμπαδηφορία χιλίων μοναχών, που κρατούσαν τις απαγορευμένες άγιες εικόνες στα χέρια τους. Δέκα χιλιάδες μοναχούς της Παλαιστίνης συγκέντρωσαν παλαιότερα στα Ιεροσόλυμα οι Άγιοι Σάββας Ηγιασμένος και Θεοδόσιος Κοινοβιάρχης, και άλλοι μέγιστοι μοναχικοί ηγέτες, και έσωσαν την Ορθοδοξία από την αίρεση του Μονοφυσιτισμού. Ποιος θα σώσει τώρα την Εκκλησία από την παναίρεση  του Οικουμενισμού και την δολιότητα του Παπισμού;                                                                  

Στην πόρτα της Ε.Ε πέντε κράτη των Βαλκανίων

Κωνσταντίνος Χολέβας

Σε λίγες ημέρες θα συναντηθούν στη Θεσσαλονίκη οι υπουργοί Εξωτερικών των 28 χωρών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως λόγω και της ελληνικής προεδρίας κατά το τρέχον εξάμηνο. Οι βαλκανικές χώρες που δεν είναι μέλη της Ε.Ε. αναμένουν μηνύματα και απαντήσεις για τη δική τους ενταξιακή πορεία. Είναι πολύ πιθανό το ζήτημα αυτό να παραμείνει ανοιχτό, διότι άλλες είναι οι προτεραιότητες των Ευρωπαίων εταίρων. Θα περιγράψω στη συνέχεια τα προβλήματα που παρουσιάζει η υποψηφιότητα κάθε χώρας. Υπενθυμίζω απλώς ότι ήδη η Ρουμανία και η Βουλγαρία, δύο χώρες με μεγάλη πλειοψηφία ορθοδόξου χριστιανικού πληθυσμού, καθώς και η Σλοβενία και Κροατία με ρωμαιοκαθολική πολιτιστική παράδοση, είναι ήδη μέλη της Ε.Ε.
Η Σερβία έχει κάνει βήματα προόδου στον τομέα της οικονομίας και του εκδημοκρατισμού, και αυτό αποτυπώνεται στις εκθέσεις της Ευρ. Επιτροπής (Κομισιόν). Καυτό ζήτημα είναι η ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου (Κοσόβου), την οποία οι Σέρβοι δεν αναγνωρίζουν και έρχονται σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. Η Ελλάς, η Κύπρος, η Ισπανία και η Ρουμανία συμπλέουν με τη σερβική θέση για λόγους συγκεκριμένου εθνικού συμφέροντος η καθεμιά.

Δεν θα λυπούνται οι επί Βέκκου μαρτυρήσαντες όσιοι Αγιορείτες Πατέρες, που αρνήθηκαν να δεχθούν και να μνημονεύσουν τον πάπα, βλέποντας όχι μόνο να απορρίπτετε το παράδειγμα τους σιωπώντες, αλλά και να κάνετε τα αντίθετα;

Οργίσθηκε ο ουρανός, και ελυπήθησαν σφόδρα οι Άγιοι Πατέρες με το θέαμα και το άκουσμα όσων έλαβαν χώραν στο Φανάρι κατά την εορτή του Αγίου Αποστόλου Ανδρέου 30 Νοεμβρίου. Πρωτοφανή και πρωτάκουστα πράγματα στην δισχιλιετή ιστορία της Εκκλησίας. «Καταπεφρόνηται τα των Πατέρων δόγματα, αποστολικαί παραδόσεις εξουθένηνται, νεωτέρων ανθρώπων εφευρέματα ταις εκκλησίαις εμπολιτεύεται», όπως λέγει ο Μ. Βασίλειος για ανάλογα φαινόμενα της εποχής του. Όλα έγιναν στην κυριολεξία άνω κάτω. Αντί ο αιρετικός πάπας να κείτεται κάτω, όπως βλέπουμε να παρίστανται οι αιρετικοί στις εικόνες των Αγίων Συνόδων, και να εκβάλλεται από την Θεία Λειτουργία, βάσει του λειτουργικού προστάγματος «τας θύρας, τας θύρας, εν σοφία πρόσχωμεν» τον ανεβάσατε σε θρόνο υψηλό, όπου καθόταν συμφορώντας ωμοφόριο, τον εθυμίασαν οι ορθόδοξοι διάκονοι, τον ασπάσθηκε ο πατριάρχης στο «αγαπήσωμεν αλλήλους», απήγγειλε ως πρωεστώς το «Πάτερ ημών», του εψάλησαν «Πολυχρόνιον» από τον χορό των ιεροψαλτών και ειδικά συντεθειμένο τροπάριο από Αγιορείτη υμνογράφο – Κύριε ελέησον!- και του επετράπη να δώση στο εκκλησίασμα την ευλογία του, μάλλον δε την αλογία του κατά τους ιερούς κανόνες. Επιτρέψατε να διαιρεθεί η επί γης στρατευομένη Εκκλησία από την εν ουρανοίς θριαμβεύουσα Εκκλησία των Αγίων και να ενωθεί με εκκλησίες και συνάξεις πονηρευομένων αιρετικών. Προσβάλατε όλους τους Αγίους μάρτυρες και ομολογητές που αγωνίσθηκαν μέχρι αίματος εναντίον των αιρέσεων, γιατί παρουσιάσατε ως ανωφελείς και περιττούς τους αγώνες, τα μαρτύρια και την ομολογία τους. Δεν θα λυπούνται οι επί Βέκκου μαρτυρήσαντες όσιοι Αγιορείτες Πατέρες, που αρνήθηκαν να δεχθούν και να μνημονεύσουν τον πάπα, βλέποντας όχι μόνο να απορρίπτετε το παράδειγμα τους σιωπώντες, αλλά και να κάνετε τα αντίθετα; Γιατί τότε εκείνοι και όλοι οι προηγούμενοι μάρτυρες και ομολογητές ομολόγησαν και μαρτύρησαν;

Σωματεῖον «ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»----ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

 
 

δρα: MOYΣΩΝ 14, 15452 ΨΥΧΙΚΟΝ
Τηλ. 0030 2103254321-2,    fax 210-3236978
e-mail: fot_gram@otenet.gr στοσελίς: www.fotgrammi.gr
ριθ. ποφ. Πρωτοδικείου θηνν 3079/2008
ΑΦΜ 998406487 ΔΟΥ Ψυχικο


6.5.2014
ΦΩΤΕΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ
Ἀνακοινώνουμε εὐχαρίστως τὶς  τρεῖς  (3)  μεγάλες προσεχεῖς ἐκδηλώσεις τῶν φορέων μας.

Η εξαπάτηση των πιστών

Εκτός από τις παραπάνω μαρτυρίες για την γενόμενη Ένωση των Εκκλησιών, που προέρχονται από τόσο αξιόπιστα πρόσωπα, με γνωστές τις ευαισθησίες τους προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο, έχουμε και μιά άλλη. Προέρχεται από ένα Ορθόδοξο κιʼ αγωνιστή Ιεράρχη, το Μητροπολίτη Φλωρίνης Αυγουστίνο Καντιώτη, ο οποίος έγραψε το 1980 τα εξής: 


«Η ένωσις, η ψευδοένωσις, έχει αποφασισθή. 
Έχει αποφασισθή εις μυστικά διαβούλια Ανατολής και Δύσεως, διαβούλια πολιτικής, οικονομικής και θρησκευτικής φύσεως, ων εγκέφαλος ο πάπας. Το σχέδιον προς πραγματοποίησιν του σκοπού εξελίσσεται κατά φύσεις και στάδια εν αγνοία του Ορθοδόξου λαού, ο οποίος έκπληκτος μίαν πρωΐαν θα ακούση ότι η ένωσις επετεύχθη! Προοίμιον δε αυτής είναι αι κοιναί προσευχαί Ορθοδόξων μετά δυτικών, τας οποίας κατά περίεργον τρόπον θέλουν τινές να
δικαιολογήσουν. Δεν είναι υπερβολή, εάν είπωμεν ότι ευρισκόμεθα εις το κύκλωμα φοβερών ημερών δια την Ορθόδοξον πίστιν. 
Συντελείται εις βάθος και έκταση προδοσία, την οποία δεν δυνάμεθα να φαντασθώμεν ! Ιεράρχης της Ορθοδόξου Εκκλησίας, ο Μητροπολίτης Λεοντοπόλεως Νικόδημος (του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας) προέβη εις δηλώσεις εις τας οποίας λέγει:
“Είναι χαρακτηριστικόν ότι εις τους ενταύθα καθολικούς κύκλους λέγεται ότι τα πράγματα θα διευθετηθούν εν κρυπτώ και παραβύστω και ερήμην των ποιμνίων των δύο Εκκλησιών. Υπό των κληρικών τούτων, τα ποίμνια θα ευρεθούν προ τετελεσμένων γεγονότων. Και όσον μεν αφορά εις τα ποίμνια των Δυτικών άγνωστον τι θα συμβή. Ως προς δε την παρʼ ημίν Εκκλησίαν τρέμομεν παρά τω ευσεβή λαώ, όταν θα έλθουν εις φως αι νυν εν τω σκότει εκτυλισσόμεναι
μηχανορραφίαι και θα αποκαλυφθή ότι οι τεταγμένοι δια να προστατεύσουν την Εκκλησίαν και το ποίμνιον εγένοντο συνένοχοι των επιβουλευομένων αυτούς”» !
Σύμφωνα με τις μαρτυρίες των πιο πάνω καταξιωμένων προσώπων, και με τα όσα στοιχεία διέθεταν, η ΄Ενωση με τον Πάπα σχεδιάστηκε και χαλκεύτηκε από τους νέους Λατινόφρονες στα κρυφά, «εν κρυπτώ και παραβύστω», χωρίς καμιά ενημέρωση του Ορθόδοξου λαού, υλοποιείται δε σταδιακά και σχεδόν έχει γίνει! 


Συνεχίζεται.