Κωνσταντίνος Χολέβας
Δύο βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ο Γιάννης Μιχελάκης και η Ελενα Ράπτη, προστέθηκαν προσφάτως στις πολλές φωνές διαμαρτυρίας κατά του Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών, το οποίο αποφάσισε ένας αριθμός καθηγητών του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η απόφαση αυτή έχει βρει αντίθετο το άλλο τμήμα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, δηλαδή το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, καθώς και τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμο και όλους τους κληρικούς της πόλεως. Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα θέμα που διχάζει την τοπική κοινωνία και το οποίο θα πρέπει να επανεξετασθεί από το υπουργείο Παιδείας.
Το σκεπτικό των υποστηρικτών του προγράμματος λέγει τα εξής: Οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι συμπολίτες μας και δικαιούνται ισονομίας και ισοπολιτείας. Αρα οφείλει η Ελληνική Πολιτεία να παράσχει θεολογική κατάρτιση πανεπιστημιακού επιπέδου για τους θρησκευτικούς λειτουργούς του Ισλάμ. Ετσι, θα αποφύγουμε τη μετάβαση των νεαρών μουσουλμάνων στην Τουρκία ή σε φανατικές ισλαμικές χώρες για να σπουδάσουν. Κατανοώ τη βάση του σκεπτικού, αλλά διαφωνώ με την ένταξη του προγράμματος σε μια ορθόδοξη θεολογική σχολή.
Πριν θυμίσω τις ενστάσεις των δύο βουλευτών που προανέφερα, εκφράζω την εξής απορία: Είχαμε στη Θεσσαλονίκη επί 40 χρόνια την Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία, τη γνωστή ως ΕΠΑΘ, η οποία εκπαίδευε δασκάλους για τα σχολεία της μειονότητας. Η σχολή διέθετε καθηγητές που δίδασκαν το Ισλάμ, ώστε οι μουσουλμάνοι δάσκαλοι να διδάξουν τα Θρησκευτικά στους μουσουλμανόπαιδες της Θράκης. Η ΕΠΑΘ καταργήθηκε χωρίς δικαιολογία, αν και οι απόφοιτοί της στελέχωσαν τα σχολεία και τα τζαμιά της μειονότητας στη Θράκη.
Αντί να μπερδεύουμε το Ισλάμ με την Ορθοδοξία, μπορούμε να επανιδρύσουμε την ΕΠΑΘ, η οποία θα μετατραπεί από τριετούς σε τετραετούς φοιτήσεως και θα στελεχωθεί από καθηγητές όλων των ειδικοτήτων. Ετσι, θα έχουν επαρκή μόρφωση από ελληνικό ΑΕΙ οι θρησκευτικοί λειτουργοί της μειονότητος. Αυτή είναι πρακτική λύση και όχι η μετατροπή της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης σε πολυθρησκευτική, με εξομοίωση του Χριστού προς τον Μωάμεθ, με υποβάθμιση της Ορθοδοξίας -την οποία οφείλει να προβάλλει αυτή η σχολή- και με προώθηση ενός θρησκευτικού συγκρητισμού ο οποίος σιγά σιγά θα εξαπλωθεί στην κοινωνία μας.
Οι σοβαρές διαφωνίες των δύο βουλευτών εστιάζονται στα ακόλουθα σημεία: Ο Γιάννης Μιχελάκης υπογραμμίζει ότι η εισδοχή μουσουλμάνων φοιτητών σε μια ορθόδοξη θεολογική σχολή μπορεί να οδηγήσει σε εντάσεις και συγκρούσεις. Οι μουσουλμάνοι φοιτητές του Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών θα ζητήσουν να εξαφανισθούν ο Χριστός και οι εικόνες των αγίων μας από τη σχολή, να μην τελείται η θεία λειτουργία στο παρεκκλήσιο ή -προσθέτω εγώ- να δημιουργηθεί τζαμί για αυτούς. Ιδού εστία αναταραχής!
Η Ελενα Ράπτη επισημαίνει ότι σε όλη την Ευρώπη οι θεολογικές σχολές είναι αμιγώς χριστιανικές και δεν αναμιγνύουν το Ισλάμ με τη Χριστιανική Θεολογία. Οπου υπάρχουν τμήματα ισλαμικών σπουδών λειτουργούν εντελώς ανεξάρτητα από τις θεολογικές σχολές των χριστιανικών κοινοτήτων. Προτείνει δε να ενταχθεί το υπό συζήτησιν πρόγραμμα στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης, στην οποία ήδη λειτουργεί και έδρα Εβραϊκών Σπουδών. Δηλαδή, και οι δύο βουλευτές συμφωνούν με τον μητροπολίτη ότι δεν είναι απορριπτέο το πρόγραμμα ως ιδέα, αλλά απορριπτέα είναι η ένταξή του στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ...
Προσθέτω ότι η θεολογική παράδοση της Θεσσαλονίκης είναι σαφώς αντιρρητική προς το Ισλάμ. Οι Θεσσαλονικείς άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος και ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος της πόλεως τον ΙΔ' αιώνα, κατέγραψαν τις τρομερές δυσκολίες θεολογικού διαλόγου με το Ισλάμ. Ο δε άγιος Νικάνωρ ο Θεσσαλονικεύς, ιδρυτής της Μονής Ζάβορδας, διέσωσε γύρω στο 1500 μ.Χ. τη δυτική Μακεδονία από τον εξισλαμισμό. Αυτήν την παράδοση οφείλει να σεβασθεί το Τμήμα Θεολογίας Θεσσαλονίκης.
Δύο βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, ο Γιάννης Μιχελάκης και η Ελενα Ράπτη, προστέθηκαν προσφάτως στις πολλές φωνές διαμαρτυρίας κατά του Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών, το οποίο αποφάσισε ένας αριθμός καθηγητών του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Η απόφαση αυτή έχει βρει αντίθετο το άλλο τμήμα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, δηλαδή το Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας, καθώς και τον μητροπολίτη Θεσσαλονίκης κ. Ανθιμο και όλους τους κληρικούς της πόλεως. Είναι προφανές ότι πρόκειται για ένα θέμα που διχάζει την τοπική κοινωνία και το οποίο θα πρέπει να επανεξετασθεί από το υπουργείο Παιδείας.
Το σκεπτικό των υποστηρικτών του προγράμματος λέγει τα εξής: Οι μουσουλμάνοι της Θράκης είναι συμπολίτες μας και δικαιούνται ισονομίας και ισοπολιτείας. Αρα οφείλει η Ελληνική Πολιτεία να παράσχει θεολογική κατάρτιση πανεπιστημιακού επιπέδου για τους θρησκευτικούς λειτουργούς του Ισλάμ. Ετσι, θα αποφύγουμε τη μετάβαση των νεαρών μουσουλμάνων στην Τουρκία ή σε φανατικές ισλαμικές χώρες για να σπουδάσουν. Κατανοώ τη βάση του σκεπτικού, αλλά διαφωνώ με την ένταξη του προγράμματος σε μια ορθόδοξη θεολογική σχολή.
Πριν θυμίσω τις ενστάσεις των δύο βουλευτών που προανέφερα, εκφράζω την εξής απορία: Είχαμε στη Θεσσαλονίκη επί 40 χρόνια την Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία, τη γνωστή ως ΕΠΑΘ, η οποία εκπαίδευε δασκάλους για τα σχολεία της μειονότητας. Η σχολή διέθετε καθηγητές που δίδασκαν το Ισλάμ, ώστε οι μουσουλμάνοι δάσκαλοι να διδάξουν τα Θρησκευτικά στους μουσουλμανόπαιδες της Θράκης. Η ΕΠΑΘ καταργήθηκε χωρίς δικαιολογία, αν και οι απόφοιτοί της στελέχωσαν τα σχολεία και τα τζαμιά της μειονότητας στη Θράκη.
Αντί να μπερδεύουμε το Ισλάμ με την Ορθοδοξία, μπορούμε να επανιδρύσουμε την ΕΠΑΘ, η οποία θα μετατραπεί από τριετούς σε τετραετούς φοιτήσεως και θα στελεχωθεί από καθηγητές όλων των ειδικοτήτων. Ετσι, θα έχουν επαρκή μόρφωση από ελληνικό ΑΕΙ οι θρησκευτικοί λειτουργοί της μειονότητος. Αυτή είναι πρακτική λύση και όχι η μετατροπή της Θεολογικής Σχολής Θεσσαλονίκης σε πολυθρησκευτική, με εξομοίωση του Χριστού προς τον Μωάμεθ, με υποβάθμιση της Ορθοδοξίας -την οποία οφείλει να προβάλλει αυτή η σχολή- και με προώθηση ενός θρησκευτικού συγκρητισμού ο οποίος σιγά σιγά θα εξαπλωθεί στην κοινωνία μας.
Οι σοβαρές διαφωνίες των δύο βουλευτών εστιάζονται στα ακόλουθα σημεία: Ο Γιάννης Μιχελάκης υπογραμμίζει ότι η εισδοχή μουσουλμάνων φοιτητών σε μια ορθόδοξη θεολογική σχολή μπορεί να οδηγήσει σε εντάσεις και συγκρούσεις. Οι μουσουλμάνοι φοιτητές του Προγράμματος Ισλαμικών Σπουδών θα ζητήσουν να εξαφανισθούν ο Χριστός και οι εικόνες των αγίων μας από τη σχολή, να μην τελείται η θεία λειτουργία στο παρεκκλήσιο ή -προσθέτω εγώ- να δημιουργηθεί τζαμί για αυτούς. Ιδού εστία αναταραχής!
Η Ελενα Ράπτη επισημαίνει ότι σε όλη την Ευρώπη οι θεολογικές σχολές είναι αμιγώς χριστιανικές και δεν αναμιγνύουν το Ισλάμ με τη Χριστιανική Θεολογία. Οπου υπάρχουν τμήματα ισλαμικών σπουδών λειτουργούν εντελώς ανεξάρτητα από τις θεολογικές σχολές των χριστιανικών κοινοτήτων. Προτείνει δε να ενταχθεί το υπό συζήτησιν πρόγραμμα στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης, στην οποία ήδη λειτουργεί και έδρα Εβραϊκών Σπουδών. Δηλαδή, και οι δύο βουλευτές συμφωνούν με τον μητροπολίτη ότι δεν είναι απορριπτέο το πρόγραμμα ως ιδέα, αλλά απορριπτέα είναι η ένταξή του στο Τμήμα Θεολογίας του ΑΠΘ...
Προσθέτω ότι η θεολογική παράδοση της Θεσσαλονίκης είναι σαφώς αντιρρητική προς το Ισλάμ. Οι Θεσσαλονικείς άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος και ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, αρχιεπίσκοπος της πόλεως τον ΙΔ' αιώνα, κατέγραψαν τις τρομερές δυσκολίες θεολογικού διαλόγου με το Ισλάμ. Ο δε άγιος Νικάνωρ ο Θεσσαλονικεύς, ιδρυτής της Μονής Ζάβορδας, διέσωσε γύρω στο 1500 μ.Χ. τη δυτική Μακεδονία από τον εξισλαμισμό. Αυτήν την παράδοση οφείλει να σεβασθεί το Τμήμα Θεολογίας Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου