Τι "ξεχνούν" οι Οικουμενιστές :


Ορθοδοξία σημαίνει πίστις ορθή προς τον Θεόν, που μέσα εις το φως της αληθείας, εζυμώθη είκοσιν αιώνας με την αγωνιστικήν πείραν των αγίων και με τα αίματα των Μαρτύρων και Ομολογητών του Χριστού. Η Ορθοδοξία, ως πίστις και ζωή, είναι η αλήθεια του Χριστιανισμού, που συνεχίζεται εις τους αιώνας. Την αλήθειαν αυτήν παρελάβομεν από την Εκκλησίαν και την κρατούμε ζηλότυπα. Η ιστορία της Εκκλησίας μας, διδάσκει ότι δια την διατήρησιν της Ορθοδόξου πίστεώς μας έχομεν τα «νέφη» των Μαρτύρων και των Ομολογητών. Εκείνος που αρνείται την πίστιν του εις την Ορθοδοξίαν ή συντελεί εις την παραχάραξίν της «ενδύεται κατάραν ως ιμάτιον». Εις τους ιερούς ναούς μας εικονίζονται οι Μάρτυρες και Ομολογηταί της Ορθοδοξίας. Και τους βλέπομεν, δια να φρονηματιζώμεθα και να τους αποδίδωμεν τιμητικήν προσκύνησιν, επειδή εκράτησαν την πίστιν την αγίαν και δεν ηρνήθησαν την Ορθοδοξίαν παρά τα ανεκδιήγητα βάσανα, που υπέστησαν. Δια τούτο και ο Θεός τους εδόξασεν εν ουρανοίς και εδώ τους εθαυμάστωσε, δια να τους έχωμεν ως υποδείγματα πίστεως εις τα δόγματα της Ορθοδοξίας μας.

Οι Πατέρες αρνούνται την μνημόνευσι


Από το έτος 1957 η Σκήτη του Προφήτου Ηλία είχε πάψει να μνημονεύη τον οικουμενικό πατριάρχη, επειδή δεν συμφονούσε με την φιλοπαπική γραμμή που ακολουθούσε το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στα θέματα της λεγομένης Οικουμενικής Κινησεως. Η Κίνησις αυτή θεωρείται από κάθε Ορθόδοξο ως αιρετική, πράγμα άλλωστε το οποίο σαφώς διεκήρυξε στο παρελθόν πολλάκις το Άγιον Όρος, διεκήρυξε δε και ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Διόδωρος στην πρόσφατη «Σύναξι» του Φαναρίου (15 Μαρτίου). Από το 1985 η Σκήτη άρχισε να δέχεται πιέσεις να επαναλάβη το μνημόσυνο του οικουμενικού πατριάρχου, αλλά δεν υποχωρούσε. Την 20ή Μαϊου εφέτος, Τετάρτη της Μεσοπεντηκοστής, η Σκήτη του Προφήτου Ηλία αιφνιδίως πολιορκείται από ένα πλήθος αστυνομικών, ιερομονάχων και μοναχών, με επικεφαλής τον πατριαρχικό έξαρχο επίσκοπο Ηλιουπόλεως Αθανάσιο. Ο π. Σεραφείμ και οι λοιποί Πατέρες της Σκήτης πιέζονται αφόρητα εν μέσω ταραχής και συγχύσεως να δεχθούν το μνημόσυνο του πατριάρχου ή να εγκαταλείψουν το Άγιον Όρος αμέσως. Οι Πατέρες αρνούνται την μνημόνευσι και ερωτούν, αν υπάρχη απόφασις της πολιτικής διοικήσεως, για την απέλασή τους. Τέτοια απόφασις δεν υπήρχε! Ζητείται τότε διορία τριών ημερών για να ετοιμάσουν τα πράγματά τους. Τέτοια διορία δεν τους δίδεται! Με την συνοδεία και υπό την αυστηρά επίβλεψι των αστυνομικών οι Πατέρες της Σκήτης παίρνουν προχείρως μερικά πράγματα από τα κελλιά τους. Κατόπιν τους επιβιβάζουν στα «τζιπ», περνούν από τις Καρυές, φθάνουν στην Δάφνη και με «κρις-κραφτ» τους μεταφέρουν στην Ουρανούπολι, όπου και τους εγκαταλείπουν ασπλάχνως. Εν τω μεταξύ πίσω η Σκήτη λεηλατείται από τους Μοναχούς της Μονής Παντοκράτορος και φρουρείται από ισχυρή ένοπλη αστυνομική δύναμι! Οι Πατέρες της Σκήτης, μετά από την απίστευτη αυτή συμπεριφορά των εκκλησιαστικών και πολιτικών αρχών, που βεβαίως συνιστά αναμφισβητήτως διωγμό Πίστεως, συνεχίζουν να διώκωνται, η πολιτική διοίκησις αρνείται να δώση ένα επίσημο κρατικό έγραφο, που να περιέχη τους λόγους της διώξεως. Οι Μοναχοί της Παντοκρατορικής Σκήτης του Προφήτου Ηλία διαμαρτύρονται εντόνως για την απέλασί τους από το Περιβόλι της Παναγίας, καταγγέλουν την αντιχριστιανική, αφιλάδελφη και βάρβαρη συμπεριφορά των διωκτών τους, μοναχών, ιερομονάχων και αστυνομικών, επισημαίνουν, ότι έχει προγραμματισθή παναγιορειτικός διωγμός όλων των Πατέρων που αντιδρούν στην οικουμενιστική και αντορθόδοξη γραμμή του οικουμενικού πατριαρχείου.

Ὁ ἅγιος Ἀθανάσιος γράφει τὰ ἑξῆς γιὰ τὸν τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο πρέπει νὰ νοοῦμε τὸν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ:


«Ὁ Λόγος δὲν εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ κτίσματα, ἀλλὰ εἶναι ὁ δημιουργὸς αὐτῶν. Διότι ἔτσι μόνο νοεῖται ὅτι προσέλαβε τὸ κτιστὸ ἀνθρώπινο σῶμα, γιὰ νὰ τὸ ἀνακαινίσει αὐτὸ ὡς δημιουργὸς (κατὰ τὴν ἐνανθρώπηση), νὰ τὸ θεοποιήσει αὐτὸ μὲ τὸ νὰ εἶναι ἑνωμένο ἀχωρίστως μὲ τὸν ἑαυτό του καὶ ἔτσι νὰ εἰσάγει ὅλους ἐμᾶς εἰς τὴν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν, λόγῳ τῆς ὁμοιότητός μας πρὸς τὸ σῶμα Του. Ἐκτὸς τῶν ἄλλων δὲν θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ θεοποιηθεῖ ἄνθρωπος μὲ τὸ νὰ συνδεθεῖ μὲ κτίσμα, ἐὰν δὲν ἦταν Θεὸς ἀληθινὸς Υἱὸς καὶ δὲν θὰ ἦταν δυνατὸν νὰ παρουσιασθεῖ ἄνθρωπος στὸν Πατέρα, ἐὰν Λόγος, ὁποῖος ἐφόρεσε ἀνθρώπινο σῶμα, δὲν ἦταν γνήσιος καὶ ἀληθινὸς Λόγος αὐτοῦ. Καὶ ἀκόμα δὲν θὰ εἴχαμε ἐλευθερωθεῖ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία».

Η Κυρία των Ουρανών:



"Αν μπει κανείς πολύ αργά στην Εκκλησιά και αναζητήσει την 
Παναγιά στο τέμπλο Της μπροστά...δε θα τη βρει εκεί...γιατί έχει βγει
  για να επισκεφτεί και να σκεπάσει από τον κάματο της ημέρας τα  κουρασμένα και ταλαιπωρημένα παιδιά Της... 


Και άν πάλι κάποιος θελήσει να μπει πολύ, πολύ πρωί στην Εκκλησιά,
 όρθρου βαθέως...τότε θα Τη βρει εκεί, ανάμεσα στις μυρωδιές των λουλουδιών και των γιασεμιών, που τα ρούχα Της αναδύουν...από το βραδυνό περίπατο στις γειτονιές του πονεμένου κόσμου..." 

O Έλληνες θυσίασαν την ζωή του το 1821, για να κτίζουν στους μουσουλμάνους οι νεοέλληνες τζαμιά στην Αθήνα!....


Σήμερα, επτά χρόνια μετά τη χωροθέτηση του πρώτου τζαμιού στην Αθήνα, γίνεται ένα σημαντικό βήμα για την κατασκευή του. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», σήμερα πρόκειται να δημοσιοποιηθεί στη «Διαύγεια» από το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (τομέας Υποδομών) η προκήρυξη του διαγωνισμού για την κατασκευή του τζαμιού σε οικόπεδο του πολεμικού ναυτικού δίπλα στην Ιερά Οδό, στον Βοτανικό. Η έγκριση της προκήρυξης ήταν το μόνο βήμα που απέμενε να γίνει, καθώς η διαδικασία είχε καθυστερήσει ιδιαίτερα.
Ειδικότερα, το «πράσινο φως» για τη δημοπράτηση του τζαμιού δόθηκε από τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, καθώς η κατασκευή του συνάδει με την πολιτική μιας χώρας που σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα και ενισχύει τη διπλωματική της φαρέτρα στη διεκδίκηση αντίστοιχων ζητημάτων. Επίσης, η δημιουργία του είναι η βασική προϋπόθεση για να προχωρήσει ο έλεγχος των αδήλωτων χώρων προσευχής των μουσουλμάνων. Είναι ενδεικτικό ότι σήμερα στην Αττική ζουν περί τις 30.000 (νόμιμοι) μουσουλμάνοι, και όπως ανέφερε στην «Κ» ο γενικός γραμματέας Θρησκευμάτων του υπουργείου Παιδείας Γεώργιος Καλαντζής, υπάρχουν περίπου 120 χώροι, οι οποίοι λειτουργούν παράνομα ως τζαμιά, που θα ελεγχθούν για να νομιμοποιηθούν ή να κλείσουν.
Η κατασκευή του τζαμιού στον Βοτανικό θα κοστίσει περίπου 846.000 ευρώ. Βέβαια, η σημερινή προκήρυξη θα αφορά το ποσό του ενός εκατομμυρίου ευρώ, στο οποίο θα περιλαμβάνονται και 150.000 ευρώ για τη μελέτη αναμόρφωσης και κατασκευής, τα οποία έχουν ήδη δοθεί από άλλον κωδικό.
Το οικόπεδο, ιδιοκτησίας του πολεμικού ναυτικού, είναι σήμερα σε αχρησία, εγκαταλελειμμένο, καθώς παλαιότερα είχε χρησιμοποιηθεί για να στεγάσει συνεργεία επισκευής των οχημάτων του πολεμικού ναυτικού. Μέσα στον χώρο υπάρχουν και πέντε ερειπωμένα κτίρια. Οι εργασίες αναμόρφωσης του χώρου θα φέρουν την υπογραφή των γραφείων Αλέξανδρου Τομπάζη, Νίκου Αθανασιάδη και Παρασκευά Μητσούδη.
Η χωρητικότητα του τζαμιού θα είναι 350 ατόμων. Θα αξιοποιηθεί το κεντρικό κτίριο του οικοπέδου, όπου στεγαζόταν το βασικό συνεργείο. Το κέλυφος του κτιρίου δεν θα γκρεμιστεί αλλά θα αναμορφωθεί, με επένδυση από μεταλλικό σκελετό και μόνωση. Το ιερό θα σχεδιαστεί έτσι ώστε να έχει προσανατολισμό προς τη Μέκκα, ενώ δεν θα κατασκευαστεί μιναρές.
Στους εξωτερικούς χώρους θα δημιουργηθεί αυλή, που θα χρησιμοποιείται για λατρευτικούς σκοπούς όταν ο εσωτερικός χώρος θα είναι πλήρης, καθώς και χώροι πρασίνου.
Επταμελής Διοικούσα Επιτροπή
Τα υπόλοιπα τέσσερα κτίρια θα γκρεμιστούν και δίπλα στον κεντρικό χώρο θα κατασκευαστούν βοηθητικοί χώροι του τζαμιού (π.χ. τουαλέτες) και τα γραφεία του ιμάμη και των μελών της Διοικούσας Επιτροπής του ισλαμικού τεμένους, η οποία θα είναι επταμελής και θα αποτελείται από εκπροσώπους του υπ. Παιδείας, του Δήμου Αθηναίων, πανεπιστημιακούς εγνωσμένου κύρους και δύο εκπροσώπους των μεγάλων κοινοτήτων μουσουλμάνων στη χώρα. Σύμφωνα με τον σχετικό νόμο 3512, που ψηφίστηκε το 2006, η Διοικούσα Επιτροπή είναι το νομικό πρόσωπο που θα αναλάβει τη διαχείριση του λατρευτικού χώρου.
Ταυτόχρονα, με βάση τους όρους για τη χρήση γης στον Βοτανικό, στην περιοχή, όπου υπάρχουν πολλές βιοτεχνίες και αποθηκευτικοί χώροι, δεν προβλέπεται η κατασκευή κατοικιών. Ετσι, αποφεύγεται ο κίνδυνος να δημιουργηθεί γκέτο, ενώ διευκολύνεται και το έργο της προστασίας του χώρου. Μέσα στο οικόπεδο υπάρχει η μικρή εκκλησία του Αγίου Χριστόφορου, η οποία θα παραμείνει στη θέση της και μετά την κατασκευή του τζαμιού, ως σύμβολο συνύπαρξης των λαών και των θρησκειών.

Ανακοινωθέν της Ιεράς Συνόδου, η οποία συνήλθε την Τρίτη, 2 Απριλίου 2013, σε έκτακτη συνεδρία


Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου συνῆλθε σήμερα Τρίτη, 2 Ἀπριλίου 2013, σὲ ἔκτακτη συνεδρία, ὑπὸ τὴν προεδρία τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ.κ. Χρυσοστόμου, ἀσχολήθηκε ἀποκλειστικὰ μὲ τὴν οἰκονομικὴ κρίση τὴν ὁποία διέρχεται ἡ πατρίδα μας καὶ μελέτησε διάφορους τρόπους συμπαράστασης πρὸς τὸ δοκιμαζόμενο πλήρωμά της.
Ἐπεσήμανε ὅτι ἡ κρίση εἶναι πρωτίστως ἠθικὴ καὶ πνευματική. Ἡ οἰκονομικὴ κρίση ἦλθε ὡς ἐπακόλουθο τῆς αὐτονόμησής μας ἀπὸ τὸν Θεό καὶ τῆς προσκόλλησής μας στὴν ὕλη. Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος καλεῖ, ὡς ἐκ τούτου, τὸ Χριστεπώνυμο πλήρωμα σὲ πνευματικὴ ἀνάνηψη, μετάνοια, ἐγρήγορση καὶ συνεχῆ προσευχὴ πρὸς τὸν Θεό, γιατὶ ἡ κρίση δὲν ἀντιμετωπίζεται μόνο μὲ οἰκονομικοὺς ὅρους.
(σ.σ. της προσκόλλησής μας στον Πάπα.... )
H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)


Χριστιανική κατηγορική προσταγή

Το φρονείν περί πάντων « εν Χριστώ» και δια του Χριστού, ιδού η κυρία εντολή δια κάθε χριστιανόν, ιδού η ιδική μας χριστιανική κατηγορική προσταγή, ιδού η ιδική μας χριστιανική γνωσιολογία. Δια να ημπορέση όμως να φρονή ο άνθρωπος εν Χριστώ και δια του Χριστού πρέπει να έχη «νουν Χριστού». Ο άγιος Απόστολος ισχυρίζεται δια τους χριστιανούς: «ημείς δε νουν Χριστού έχομεν» (Α΄ Κορ. 2, 16). Πως τον έχομεν αποκτήσει;  Ζώντες εις το Θεανθρώπινον σώμα Του, την Εκκλησίαν, της οποίας Αυτός είναι η Κεφαλή. Η εν τη Εκκλησία ζωή ενώνει όλον το είναι της Εκκλησίας δια μέσου των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών. Ενώνει, επομένως, και τον νουν μας με τον Θεάνθρωπον νουν της Εκκλησίας και μας καθιστά ικανούς να φρονούμεν κατά Χριστόν και να σκεπτώμεθα «ο και εν Χριστώ Ιησού». Όταν δε οι χριστιανοί φρονούν με τον νουν του Χριστού, δηλαδή με τον καθολικόν νουν της Εκκλησίας, τότε είναι εις θέσιν να φρονούν « το αυτό», να αισθάνωνται «το αυτώ», να έχουν την αυτήν αγάπην, να είναι μιας ψυχής και μιας καρδίας και να είναι κατηρτισμένοι «εν τω αυτώ νοϊ και εν τη αυτή γνώμη» (Φιλ. 2, 2.  3, 16.  4, 2.  Ρωμ. 15, 5.  Α΄ Κορ. 1, 10). Ο Θεός και Κύριος Ιησούς Χριστός κατέβη εκ του υπερουρανίου θείου ύψους, γενόμενος επί πλέον και άνθρωπος δια να ημπορέσουν οι άνθρωποι να φρονούν «ο και εν Χριστώ Ιησού» και να ζουν «εν Αυτώ» και περιπατούν «αξίως» του Θεού (Κολ. 2, 6). Ο Θεός έγινεν άνθρωπος δια να ποιήση τον άνθρωπον Θεόν, όπως συνήθως εκφράζωνται οι Άγιοι Πατέρες, ή, ο Θεός ενηθρώπησε δια να θεοποιηθή ο άνθρωπος. Και εις αυτό έγκειται όλη η Αλήθεια της Εκκλησίας, η θεανθρωπίνη, ουρανογηϊνη, αθάνατος και αιώνιος Αλήθειά της.