Η ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΙ Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΣ του Αγίου Ιουστίνου (Πόποβιτς)

Χριστιανική κατηγορική προσταγή

Το φρονείν περί πάντων « εν Χριστώ» και δια του Χριστού, ιδού η κυρία εντολή δια κάθε χριστιανόν, ιδού η ιδική μας χριστιανική κατηγορική προσταγή, ιδού η ιδική μας χριστιανική γνωσιολογία. Δια να ημπορέση όμως να φρονή ο άνθρωπος εν Χριστώ και δια του Χριστού πρέπει να έχη «νουν Χριστού». Ο άγιος Απόστολος ισχυρίζεται δια τους χριστιανούς: «ημείς δε νουν Χριστού έχομεν» (Α΄ Κορ. 2, 16). Πως τον έχομεν αποκτήσει;  Ζώντες εις το Θεανθρώπινον σώμα Του, την Εκκλησίαν, της οποίας Αυτός είναι η Κεφαλή. Η εν τη Εκκλησία ζωή ενώνει όλον το είναι της Εκκλησίας δια μέσου των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών. Ενώνει, επομένως, και τον νουν μας με τον Θεάνθρωπον νουν της Εκκλησίας και μας καθιστά ικανούς να φρονούμεν κατά Χριστόν και να σκεπτώμεθα «ο και εν Χριστώ Ιησού». Όταν δε οι χριστιανοί φρονούν με τον νουν του Χριστού, δηλαδή με τον καθολικόν νουν της Εκκλησίας, τότε είναι εις θέσιν να φρονούν « το αυτό», να αισθάνωνται «το αυτώ», να έχουν την αυτήν αγάπην, να είναι μιας ψυχής και μιας καρδίας και να είναι κατηρτισμένοι «εν τω αυτώ νοϊ και εν τη αυτή γνώμη» (Φιλ. 2, 2.  3, 16.  4, 2.  Ρωμ. 15, 5.  Α΄ Κορ. 1, 10). Ο Θεός και Κύριος Ιησούς Χριστός κατέβη εκ του υπερουρανίου θείου ύψους, γενόμενος επί πλέον και άνθρωπος δια να ημπορέσουν οι άνθρωποι να φρονούν «ο και εν Χριστώ Ιησού» και να ζουν «εν Αυτώ» και περιπατούν «αξίως» του Θεού (Κολ. 2, 6). Ο Θεός έγινεν άνθρωπος δια να ποιήση τον άνθρωπον Θεόν, όπως συνήθως εκφράζωνται οι Άγιοι Πατέρες, ή, ο Θεός ενηθρώπησε δια να θεοποιηθή ο άνθρωπος. Και εις αυτό έγκειται όλη η Αλήθεια της Εκκλησίας, η θεανθρωπίνη, ουρανογηϊνη, αθάνατος και αιώνιος Αλήθειά της.