Δεκτή η τροπολογία για τους ιμάμηδες

Δεκτή έκανε ο υπουργός Παιδείας, Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, την τροπολογία σύμφωνα με την οποία «προβλέπεται για πρώτη φορά η δυνατότητα για τους ιεροδιδάσκαλους στις τρεις Μουφτείες της Θράκης να διδάξουν το Κοράνιο και σε δημόσια σχολεία της Θράκης, σε μαθητές μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας που έχουν απαλλαγεί από το μάθημα των Θρησκευτικών και όπου προκύπτει σχετική ανάγκη, εντός του ωραρίου διδασκαλίας τους και χωρίς η διδασκαλία αυτή να αποτελεί μέρος του επίσημου σχολικού προγράμματος».

Προηγήθηκε αντιπαράθεση ανάμεσα στους βουλευτές ενώ τους τόνους ανέβασε ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος, ο οποίος ζήτησε πολλές φορές και έντονα από την κυβέρνηση να κάνει δεκτή την τροπολογία καθώς θα την ψηφίσει και το κόμμα του.

Υποστηρίζοντας την τροπολογία, ο πρώτος υπογράφων βουλευτής της ΝΔ Σάββας Αναστασιάδης είπε χαρακτηριστικά: «Πρέπει να γίνει γνωστό προς κάθε κατεύθυνση ότι η Βουλή των Ελλήνων δεν πιέζεται, δεν απειλείται και δεν εκβιάζεται. Λειτουργεί και αποφασίζει με βάση τα συμφέροντα των ελλήνων πολιτών. Καλώ όσους αρνούνται την τροπολογία να το σκεφτούν και να αναθεωρήσουν τη στάση τους. Στεκόμαστε αμετακίνητοι στη στάση μας και στηρίζουμε αυτή την πρωτοβουλία».

Από την πλευρά του ο Π. Καμμένος είπε πως υπάρχει φημολογία για απόσυρση τροπολογίας. «Εμείς την ψηφίζουμε. Δεν μπορεί σήμερα να βγαίνει ο Τούρκος Πρόξενος και να λέει ότι όσο είμαι εγώ εδώ δεν θα περάσει. Δεν μπορεί λοιπόν να κάνουμε εμείς πίσω. Δεν μπορεί να ασκεί πιέσεις στη Βουλή ο τούρκος πρόξενος», πρόσθεσε.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

"Χριστός γεννάται" του Αγ. Ιωάννου του Χρυσοστόμου.

Μυστήριο παράξενο και παράδοξο αντικρύζω. Φωνές ποιμένων φθάνουν μέχρι τ’ αυτιά μου. Δεν παίζουν σήμερα με τις φλογέρες τους κάποιο τυχαίο σκοπό. Τα χείλη τους ψάλλουν ύμνο ουράνιο.
Οι άγγελοι υμνολογούν, οι αρχάγγελοι ανυμνούν, ψάλλουν τα χερουβείμ και δοξολογούν τα σεραφείμ. Πανηγυρίζουν όλοι βλέποντας τον Θεό στη γη και τον άνθρωπο στους ουρανούς.

Σήμερα η Βηθλεέμ μιμήθηκε τον ουρανό: αντί για αστέρια δέχθηκε τους αγγέλους. αντί για ήλιο, δέχθηκε τον ήλιο της δικαιοσύνης. Μη ζητάς να μάθης πώς. «Όπου γαρ βούλεται Θεός, νικάται φύσεως τάξις».

Εκείνος λοιπόν το θέλησε. Και το έκανε. Κατέβηκε στη γη και έσωσε τον άνθρωπο. Όλα συνεργάστηκαν μαζί του γι’ αυτό τον σκοπό.
Σήμερα γεννιέται αυτός που υπάρχει αιώνια, και γίνεται αυτό που ποτέ δεν υπήρξε. Είναι Θεός και γίνεται άνθρωπος. Γίνεται άνθρωπος, και πάλι Θεός μένει.

Όταν γεννήθηκε, οι Ιουδαίοι δεν δέχονταν την παράδοξη γέννησί του: Από τη μια οι Φαρισαίοι παρερμήνευαν τα ιερά βιβλία. κι από την άλλη οι γραμματείς δίδασκαν άλλα αντί άλλων. Ο Ηρώδης πάλι ζητούσε να βρη το νεογέννητο βρέφος όχι για να το τιμήση, μα για να το σκοτώση.

Ε, λοιπόν, όλοι αυτοί σήμερα τρίβουν τα μάτια τους, βλέποντας τον βασιλιά τ’ ουρανού να βρίσκεται στη γη, μ’ ανθρώπινη σάρκα, γεννημένος από παρθενική μήτρα.

Και ήρθαν οι βασιλείς να προσκυνήσουν τον επουράνιο βασιλιά της δόξης.

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΥΨΗΛΟΤΕΡΗ ΑΡΕΤΗ.

Στον ΝΕ´ Λόγον του ο 
Άγιος Ισαάκ ο Σύρος γράφει: 

« Η μετάνοια είναι η υψηλότερη από όλες τις αρετές και το έργον της δεν μπορεί να τελειώση, παρά μόνον την ώρα του θανάτου. Γι᾽ αυτό η μετάνοια είναι απαραίτητη σε όλους πάντοτε και κανένα όριον τελειώσεως της μετανοίας δεν υπάρχει…».

Κανείς δεν είναι πλέον μόνος του!

Ο Ενανθρωπήσας Κύριός μας, αναμένει ως αντίδωρο και προσφορά στα γενέθλιά Του την ελεύθερη βούλησή μας και την αποδοχή των σωτηριολογικών του δώρων. Με την Ενανθρώπηση πραγματοποιούνται τα απραγματοποίητα, ενώνονται τα αντίθετα, γεφυρώνονται τα αγεφύρωτα και αβυσσαλέα. Η αρχαία Ελληνική αντίληψη ότι Θεός και άνθρωπος δεν μπορούν να ενωθούν καταλύεται οριστικά. Τώρα η Θεία φύση με την ανθρώπινη ενώνονται αδιάσπαστα στο πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού. Κανείς δεν είναι πλέον μόνος του. Η ανθρώπινη φύση έγινε κοινωνός της Θείας Χάριτος. Κανείς δεν είναι πια ανώτερος ή κατώτερος. Οι διακρίσεις καταργούνται. Η ενότητα προεξάρχει.

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

44. Ο άγιος Απόστολος αγωνίζεται με όλην την ύπαρξίν του, και η ενέργεια του Χριστού «ενεργεί εν αυτώ εν δυνάμει». Εις τον άνθρωπον ανήκει το να αγωνίζεται, εις δε τον Χριστόν το να δίδη τας δυνάμεις («ενεργείας»). Μόνον κατ΄ αυτόν τον τρόπον επιτελείται το έργον της ευαγγελικής, της θεανθρωπίνης τελειοποιήσεως του ανθρώπου. Το έργον τούτο γίνεται πάντοτε κατά μίαν θεανθρωπίνην συμμετρίαν, δια να μη συμβή το ένα από τα δύο: να μη γίνη ο άνθρωπος ρομπότ, ή ο Θεός—περιττός. Πράγματι, ο άνθρωπος θα εγίνετο ένα αυτόματον, εάν αι δυνάμεις της χάριτος του Χριστού απειργάζοντο την τελειοποίησιν και σωτηρίαν του άνευ της συμμετοχής της ιδικής του θελήσεως και άνευ του αγώνος, ο δε Θεός θα ήτο περιττός, εάν ο άνθρωπος επεδίωκε την τελειότητα και την σωτηρίαν του μόνον με τους ιδικούς του κόπους, άνευ συμμετοχής των της χάριτος του Χριστού δυνάμεων. Αλλ΄  επειδή η τελειοποίησις και η σωτηρία είναι έργον θεανθρώπινον, δια τούτο χρειάζονται και τα δύο, δηλαδή η θεανθρωπίνη ισορροπία εν τη θεανθρωπίνη συνεργασία. Αυτό το θεανθρώπινον κατόρθωμα της τελειοποιήσεως του ανθρώπου είναι ένας συνεχής αγών κατά της αμαρτίας, κατά των πειρασμών και των παθών, κατά των ακαθάρτων πνευμάτων. Εις τον αγώνα αυτόν ο χριστιανός πάντοτε νικά, εάν αγωνίζεται χρησιμοποιών τας δυνάμεις τας παρεχομένας υπό του Χριστού. Και αγωνίζεται εισφέρων ο ίδιος όλην την ψυχήν του και όλην τη θέλησίν του. Αυτός δίδει τον εαυτόν του ως αγωνιστήν, τα δε όπλα λαμβάνει από τον Χριστόν. Εις τον αγώνα αυτόν κοπιάζει και βασανίζεται η ψυχή του, η συνείδησίς του, το σώμα του, η θέλησίς του, και αναλόγως του κόπου λαμβάνει την  ε ν έ ρ γ ε ι α ν  από τον Κύριον την «ενεργουμένην εν αυτώ εν δυνάμει».

Συνεχίζεται.  

Κων/νος Χολέβας : Οταν ο Συνήγορος του Πολίτη αυθαιρετεί

Σέβομαι τον θεσμό του Συνηγόρου του Πολίτη και τους εκλεκτούς νομικούς που τον στελεχώνουν. Ομως θα έπρεπε και εκείνοι να σέβονται το Σύνταγμα και τους νόμους, όπως επίσης να μην αγνοούν την ιστορία, την παράδοση και την πολιτιστική ταυτότητα αυτού του λαού.

Μερικές φορές οι συστάσεις του Συνηγόρου δίνουν την εντύπωση ότι διαπνέονται από μία εμπάθεια έναντι της ελληνορθόδοξης παιδείας με την οποία στάθηκε όρθιο το έθνος μας επί αιώνες και την οποία καθιερώνουν το Σύνταγμα και οι νόμοι.

Αυτές τις διαπιστώσεις μου έρχεται να επιβεβαιώσει η σημαντική απόφαση 115/2012 του Διοικητικού Εφετείου Χανίων για το μάθημα των Θρησκευτικών. Η απόφαση εξεδόθη κατόπιν προσφυγής εκπαιδευτικών της Κρήτης και λύνει το πρόβλημα που δημιουργήθηκε από μία ατυχή σύσταση του Συνηγόρου του Πολίτη της 17/11/2008. Τότε, Συνήγορος ήταν ο νυν δήμαρχος Αθηναίων Γιώργος Καμίνης και ζητούσε να απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών όσοι θέλουν, έστω και αν είναι ορθόδοξοι χριστιανοί. Ο τότε υπουργός Παιδείας Ευριπίδης Στυλιανίδης δημοσίως κάλεσε τον Συνήγορο να μην ξεφεύγει από τα όρια της αρμοδιότητάς του, αλλά η σύγχυση δεν αποφεύχθηκε.

Η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου ξεκάθαρα ορίζει ότι από τα Θρησκευτικά δικαιούνται να απαλλαγούν ΜΟΝΟ οι αλλόθρησκοι και οι ετερόδοξοι μαθητές με δήλωση που υποβάλλουν οι γονείς τους. Μάλιστα, ο διευθυντής του σχολείου οφείλει να ελέγχει αν συντρέχουν πράγματι οι λόγοι που αναγράφονται στην αίτηση απαλλαγής. Το δικαστήριο θεωρεί ότι η σύσταση που εξέδωσε το 2008 ο Συνήγορος είναι σε ευθεία αντίθεση με το Σύνταγμα, τους νόμους, τις εγκυκλίους του υπουργείου Παιδείας, τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Διευκρινίζει μάλιστα το δικαστήριο ότι οι απόψεις του Συνηγόρου του Πολίτη δεν δεσμεύουν τις κρατικές υπηρεσίες.

Η απόφαση εμμέσως πλην σαφώς ανακαλεί στην τάξη τον Συνήγορο του Πολίτη και με τη σημερινή σύνθεση προσώπων. Η συγκεκριμένη «Ανεξάρτητη Αρχή» με πρόσφατη επιστολή της προς την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ προτείνει το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ελλάδα να αποκτήσει περιεχόμενο θρησκειολογικό. Το δικαστήριο υπογραμμίζει ότι το μάθημα πρέπει να βασίζεται στην Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία.

Ας αφήσει ο Συνήγορος τα Θρησκευτικά, διότι άλλα είναι τα προβλήματα των πολιτών.

http://www.dimokratianews.gr/

Ο δια Πνεύματος Αγίου φωτισμός...

Ορθοδόξως το τεκμήριον ότι επέστη ο καιρός της ενώσεως, δηλαδή της δια μετανοίας επιστροφής των αιρετικών εις την Αγίαν Ορθοδοξίαν, θα είναι ο δια Πνεύματος Αγίου φωτισμός εις τας ερεβώδεις περιοχάς του παπισμού και του προτεσταντισμού, δι’  ου θα αποκαλυφθή εις τους ιδίους η κεκρυμμένη συμφωρά, η νεκρότης και το σατανικόν πνεύμα, το οποίον κατηύθυνεν αυτούς δια της υπερηφανείας εις τας οδούς της απωλείας, κυρίως δια του αλαθήτου του πάπα.

Κάθε Τετάρτη ο Παρακλητικός Κανών στην Υπεραγία Θεοτόκο.

Αύριο 17 Ιανουαρίου : Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου

Ο Μέγας Αντώνιος γεννήθηκε περί το 251 στην πόλη Κομά της Ανω Αιγύπτου, κοντά στη Μέμφιδα, από γονείς ευλαβείς και εύπορους. Έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Διοκλητιανού (284-305) και Μαξιμιανού (285-305) μέχρι και την εποχή του ευσεβούς αυτοκράτορος Κωνσταντίνου και των παιδιών του.

Από την παιδική του ηλικία ήταν ολιγαρκής και αυτάρκης, «μόνοις δε οις εύρισκεν ήρκειτο και πλέον ουδέν εζήτει». Σε νεαρά ηλικία, περίπου 20 ετών, έχασε τους γονείς του. Έξι μήνες μετά την κοίμηση των γονέων του άκουσε στην εκκλησία την ευαγγελική περικοπή του πλουσίου νεανίσκου, στην οποία αναφέρεται, ότι ο Χριστός είπε στον πλούσιο νέο: «πώλησον τα υπάρχοντά σου και δος πτωχοίς». Τόση μεγάλη εντύπωση προξένησε η ευαγγελική αυτή προτροπή στη ψυχή του Αντωνίου, ώστε αμέσως διένειμε τα υπάρχοντά του στους πτωχούς και ενδεείς, αφού εφύλαξε τα απολύτως αναγκαία για τη συντήρηση αυτού και της μικρής του αδελφής, την οποία φρόντισε να παραδώσει σε Χριστιανές νέες παρθένους που είχαν αφιερωθεί στη χριστιανική αρετή, βέβαιος ότι κοντά τους θα είναι κατά πάντα ασφαλής.
Από τότε ο Αγιος Αντώνιος άρχισε να ζει ασκητικό βίο, εργαζόμενος αδιάκοπα και

H συνέχεια, “κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΕΥΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, Η ΔΕ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ

+ π. Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

Ο λόγος διατί αι θεοφάνειαι του Λόγου εις την Παλαιάν Διαθήκην απουσιάζουν από τα δοκίμια της ιστορίας των δογμάτων και της δογματικής των Λατίνων και Προτεσταντών, ως και από αυτά των Ορθοδόξων από την εποχήν του Πέτρου του Μεγάλου και του Νεο-Ελληνισμού, είναι το γεγονός ότι ο Αυγουστίνος απέριψε την αποστολικήν και πατερικήν αυτήν παράδοσιν. Η παρερμηνεία του Αυγουστίνου περί των Θεοφανειών αποτέλεσε την μόνην παράδοσιν των Φράγκων, διότι ουσιαστικώς μόνον αυτόν εγώριζον κάπως καλώς μέχρι τον 11ον αιώνα. Τα σπάνια δοκίμια που αναφέρουν την αρχαίαν αυτήν παράδοσιν ισχυρίζονται ότι εγκατελήφθη ως θέσις που ηυνόει τους Αρειανούς.

Αντιθέτως όμως η παράδοσις αυτή συνεχίζει να αποτελή την ουσίαν της Ορθοδόξου παραδόσεως, ήτις διαποτίζει την μυστηριακήν, τελετουργικήν και εικονογραφικήν ζωήν της Εκκλησίας. Μάλιστα αποτελεί το απαραίτητον πλαίσιον εντός του οποίου οι Πατέρες χρησιμοποιούν τους όρους τρείς υποστάσεις, μία ουσία και το ομοούσιον του Λόγου τω Πατρί και Αγίω Πνεύματι. Αποτελούν όμως ανοησίαν, όχι μόνον εντός των πλαισίων της Αυγουστινίου θεολογίας των Φραγκολατίνων, αλλά και της Φραγκολατινοποιημένης θεολογίας "ορθοδόξων" οίτινες κατά παράδοσιν πλέον δανείζονται από δοκίμια ετεροδόξων όταν γράφουν περί θεμάτων δογματικής, ιστορίας δογμάτων και αγίας γραφής.

      Συνεχίζεται.