44. Ο άγιος Απόστολος αγωνίζεται με όλην την ύπαρξίν του, και η ενέργεια του Χριστού «ενεργεί εν αυτώ εν δυνάμει». Εις τον άνθρωπον ανήκει το να αγωνίζεται, εις δε τον Χριστόν το να δίδη τας δυνάμεις («ενεργείας»). Μόνον κατ΄ αυτόν τον τρόπον επιτελείται το έργον της ευαγγελικής, της θεανθρωπίνης τελειοποιήσεως του ανθρώπου. Το έργον τούτο γίνεται πάντοτε κατά μίαν θεανθρωπίνην συμμετρίαν, δια να μη συμβή το ένα από τα δύο: να μη γίνη ο άνθρωπος ρομπότ, ή ο Θεός—περιττός. Πράγματι, ο άνθρωπος θα εγίνετο ένα αυτόματον, εάν αι δυνάμεις της χάριτος του Χριστού απειργάζοντο την τελειοποίησιν και σωτηρίαν του άνευ της συμμετοχής της ιδικής του θελήσεως και άνευ του αγώνος, ο δε Θεός θα ήτο περιττός, εάν ο άνθρωπος επεδίωκε την τελειότητα και την σωτηρίαν του μόνον με τους ιδικούς του κόπους, άνευ συμμετοχής των της χάριτος του Χριστού δυνάμεων. Αλλ΄ επειδή η τελειοποίησις και η σωτηρία είναι έργον θεανθρώπινον, δια τούτο χρειάζονται και τα δύο, δηλαδή η θεανθρωπίνη ισορροπία εν τη θεανθρωπίνη συνεργασία. Αυτό το θεανθρώπινον κατόρθωμα της τελειοποιήσεως του ανθρώπου είναι ένας συνεχής αγών κατά της αμαρτίας, κατά των πειρασμών και των παθών, κατά των ακαθάρτων πνευμάτων. Εις τον αγώνα αυτόν ο χριστιανός πάντοτε νικά, εάν αγωνίζεται χρησιμοποιών τας δυνάμεις τας παρεχομένας υπό του Χριστού. Και αγωνίζεται εισφέρων ο ίδιος όλην την ψυχήν του και όλην τη θέλησίν του. Αυτός δίδει τον εαυτόν του ως αγωνιστήν, τα δε όπλα λαμβάνει από τον Χριστόν. Εις τον αγώνα αυτόν κοπιάζει και βασανίζεται η ψυχή του, η συνείδησίς του, το σώμα του, η θέλησίς του, και αναλόγως του κόπου λαμβάνει την ε ν έ ρ γ ε ι α ν από τον Κύριον την «ενεργουμένην εν αυτώ εν δυνάμει».
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου