Ο ιδεολογικός αναρχισμός και μηδενισμός, η ιδεολογική φθορά, φυσικόν ήτο να
εκδηλωθούν εις τον πρακτικόν αναρχισμόν και μηδενισμόν, δηλαδή εις την
πρακτικήν φθοράν της ευρωπαϊκής ουμανιστικής ανθρωπότητος και της προόδου της.
Δεν είμεθα μήπως οι αυτόπται μάρτυρες του ιδεολογικού και πρακτικού αναρχισμού
και μηδενισμού, οι οποίοι ερημώνουν την ήπειρον της Ευρώπης; Η απόδειξις; Δύο
παγκόσμιοι, εις την πραγματικότητα ευρωπαϊκοί, πόλεμοι.
Είναι μωρός ο Ευρωπαίος άνθρωπος, καταστροφικώς μωρός, όταν ημπορή, μη
πιστεύων εις τον Θεόν και εις την αθανασίαν της ψυχής, να πιστεύη εις την
πρόοδον, εις το νόημα της ζωής και να εργάζεται δι΄ αυτήν. Τι την θέλω την
πρόοδον, όταν όπισθεν αυτής με παραμονεύη ο θάνατος; Τι τους θέλω όλους τους
κόσμους, όλους τους γαλαξίας, όλας τας κουλτούρας, όταν όπισθεν αυτών με
περιμένη ο θάνατος, δια να με αρπάξη τελικώς; Όπου υπάρχει ο θάνατος, εκεί δεν
δύναται να υπάρχη πραγματική πρόοδος. Και εάν υπάρχη, ουδέν άλλο δύναται να
είναι παρά η τρισκατάρατος πρόοδος μέσα εις τον μύλον του θανάτου. Δια τούτο
οφείλει να καταστραφή ολοτελώς και να μη αφήση ίχνη. Το βάσανον αυτό, το οποίον
προήλθεν από την ευρωπαϊκήν ουμανιστικήν πρόοδον, ησθάνθη και εντέχνως
εξέφρασεν εις την τραγωδίαν του Rossum’s Universal Robots ο εκλεκτός Τσέχος συγγραφεύς, Κάρελ Τσάπεκ. Μεταξύ των ηρώων του
Αλκβίστου και Ελένης διεξάγεται ο εξής διάλογος:
Αλκβίστος:
--Έχει η Νανά κανένα προσευχητάριο;
Ελένη: -- Έχει ένα πολύ μεγάλο.
Ελένη: -- Έχει ένα πολύ μεγάλο.
Αλκβίστος:
--Και εις αυτό υπάρχουν ασφαλώς προσευχές εις διαφόρους περιστάσεις της ζωής:
Κατά της κακοκαιρίας, κατά των ασθενειών;
Ελένη:
--Ναι, κατά των πειρασμών, κατά της πλημμύρας…
Αλκβίστος: --
Κατά της προόδου δεν υπάρχει;
Ελένη: --Νομίζω, όχι.
Αλκβίστος:
--Ε, κρίμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου