Εις την λατρείαν
της Εκκλησίας, και κυρίως εις την Ευχαριστίαν, δηλαδή Λειτουργίαν της,
ενώνονται τα πάντα: Ο Θεός μετά των ανθρώπων, ο ουρανός με την γην, ο χρόνος
και η αιωνιότης, όλα τα επίγεια ζουν δι΄ όλων των επουρανίων, ο άνθρωπος ζη με
τον Θεόν και δια του Θεού. Διότι η Εκκλησία είναι ο ουρανός επί της γης, όπου ο
Θεός κατέρχεται εις τους ανθρώπους και ο άνθρωπος εισδέχεται και ζη εν τω Θεώ,
πράγμα που αποτελεί ακριβώς την Οικονομίαν της σωτηρίας και θεώσεως,
θεανθρωποποιήσεως. Απόδειξις
τούτου του γεγονότος είναι όλοι οι Άγιοι της Εκκλησίας του Χριστού, όπως μας το
δεικνύουν και τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας. Εις αυτά βλέπομεν πως ο
κάθε άγιος της Εκκλησίας, από τους Αποστόλους και Μάρτυρας μέχρι και τους
Οσίους και Δικαίους, έχει υφανθή από τας κεχαριτωμένας ευαγγελικάς αρετάς και
έχει μεταμορφωθή δι΄ αυτών. Εις κάθε Άγιον είναι παρούσαι ως ενεργοποιοί
δυνάμεις όλαι αι αρεταί αρχόμεναι από την πίστιν, διότι εις τας αρετάς
συνίσταται ουσιαστικώς η προσωπική του ανθρώπου συνεργασία μετά του σώζοντος
ημάς Θεού. Πάντες οι Άγιοι του Θεού ευηρέστησαν τον Θεόν δια των αρετών: «Ιεράρχαι
ιεροί, Προφητών ενθέων κατάλογος, και Οσίων οι χοροί, και Γυναικών αγίων
ομήγυρις, Θεόν θεραπεύσαντες εναρέτοις πράξεσιν εδοξάσθησαν» (Παρακλητική,
ήχ.δ’ Σάββατον πρωϊ, κανών, ωδή α’). «Οι Ιεράρχαι Χριστού, και των Οσίων ο
χορός, Προφητών και Δικαίων απάντων ομήγυρις, αρετών ταις ιδέαις αστραπτόμενοι
έφθασαν προς ουρανίους σκηνάς» (Παρακλητική ήχ. πλ. β’ Σάββατον πρωϊ, κανών,
ωδή α΄).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου