Παπουλάκος :

Κι ακόμα μάθετε πως δεν είναι χρειαζούμενο να γίνετε πλούσιοι, γιατί ο πλούτος είναι πράμα περιττό, που πάει να πει πονηρό. Σας λέω ακόμα πως ο πλούτος είναι κρίμα, γιατί με τον ίσιο δρόμο του Χριστού κανένας δεν έγινε πλούσιος. Ή κάποιον αδίκησεν, ή όλους μαζί και για τούτο ο Χριστός λογαριάζει κριματισμένον τον πλούσιον και κλειστή γι΄ αυτόν τη βασιλεία των ουρανών. Μη ζητάτε λοιπόν το κρίμα και την ανομία για να φάτε πλουσιώτερα απ΄ τον διπλανό σας, να πιήτε και να χορτάστε, ή να ντυθήτε πιο πλούσια. Εγώ, ο πιο ανάξιος δούλος του Θεού, που μοιράζω ό,τι κι αν έχω και δεν νιάζουμαι τι θα φάω την μέρα που ξημερώνει, ποτές δε μούλειψε το χρειαζούμενο ψωμί για να ζήσω και το νερό για να ποτιστώ. Κι΄ όταν ο Χριστιανός έχει αυτά τα δυό κι ένα κομμάτι ρούχο για να σκεπάσει τη γύμνια του και να προστατευτεί από το κρύο, το παραπάνω είναι το χάρισμα του σατανά. Χαρήτε λοιπόν τη φτώχεια σας και μην βαρυγγομάτε, γιατί βλάστημο στόμα, βαρειά καρδιά και δίψα για τ΄ αγαθά του κόσμου τούτου, έχουνε μόνο όσοι χάσανε απ΄ τα μάτια τους την εικόνα τουρανού.