ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕIΣ ΤΩΝ ΓΕΙΤΟΝΩΝ ΜΑΣ

 29 Ιανουαρίου 1992

+πατήρ  Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης

4) Η λύσις

Για να βγούμε από την ανωτέρω νομική παγίδα δυνάμεθα να πάρομε τη θέση ότι ημείς οι Hellenic-Greeks, Ελληνες, Younan απελευθερώσαμε τους Greeks, Ρωμαίους, Roum που ζούσαν υπό τον Τουρικόν ζυγόν στα αναφερθέντα τεμάχια της χώρας μας που ήταν κομμάτια της Ρωμαιοσύνης. Ετσι παρακάμπτομε τα Πρωτόκολα, τα Ελληνικά συντάγματα, τον Κοραή και τους Ελληνες "ιστορικούς," που εξυπερετούν, ίσως από άγνοια, τους εχθρούς της πραγματικής Ρωμαιοσύνης.

5) Η Δυτική Ρωμαιοσύνη είναι το κλειδί μας

1)Πρέπει η Ελληνική Κυβέρνηση βάσει της Ρωμαιοσύνης να καλλιεργήσει σχέσεις με όλα τα τεμάχια της Ρωμαιοσύνης της Ευρώπης. Η τεράστια μάζα των μη ευγενών της Δυτικής Ευρώπης είναι απόγονοι των υποδούλων στους Τεύτονες Ρωμαίων που είχαν ως πρωτεύουσα την Κων/πολη. Τούτο μαρτυρείται από τα χρυσά νομίσματα που έκοβαν στη Francia με την προτομή των αυτοκρατόρων Κων/πόλεως από τον Αναστάσιον Α (491-518) μέχρι τον Ηράκλειον (610-641). Αριθμούνται οι απόγονοι αυτοί των Ρωμαίων τουλάχιστο 250 εκατομμύρια. Oι βασιλείς και ευγενείς της Ευρώπης και οι παπικοί και Αγγλικανοί επίσκοποι είναι οι απόγονοι των Τευτόνων κατακτητών της Δυτικής Ρωμαιοσύνης.

2)Η Γαλλική Επανάσταση ήταν στη βάση της Επανάσταση των Γαλλο-Ρωμαίων κατά των Φράγκων. Την κατέστειλε ο Τοσκανο-Φράγκος Ναπολέων. Αλλά οι δημοκράτες Φράγκοι και οι Γαλλο-Ρωμαίοι ανέτρεψαν το έργον του Ναπολέοντα το 1848 και τελικά το 1870. Αν είχαμε καλλιεργήσει το κοινό μας Ρωμαϊκό παρελθόν με τη Γαλλία ίσως δεν θα την είχαμε εχθρό μας το 1921 όταν μαζί με τους Βρετανούς και Ιταλούς άρχισαν την ανατροπή της Συνθήκης των Σεβρών υπέρ των Νεο-Τούρκων με τα επακόλουθα.

3)Τα Υπουργεία των Εξωτερικών της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ρωσίας και της Τουρκίας γνωρίζουν ακριβώς πώς οι Ρωμαίοι της Ελλάδος έγιναν Αρχαίοι Ελληνες, αφού οι ίδιοι σχεδιάσανε την εν λόγω διαδικασίαν για την διάλυση της Ρωμαιοσύνης. Αφού γράφουν στα βιβλία τους ότι με το σημερινό όνομα Greeks ενοούμε αυτούς που πιστεύουν ότι είναι Greeks.

Συνεχίζεται.

«Οχι» από τη Μόσχα σε κατασκευή ισλαμικού τεμένους

ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ

Την απόφαση για κατασκευή ενός τεμένους και ενός ισλαμικού κέντρου στα βορειοδυτικά της ρωσικής πρωτεύουσας ακύρωσε σήμερα η δημαρχία της Μόσχας, λόγω των αντιδράσεων που προέβαλαν οι κάτοικοι του προαστίου.

«Η απόφαση να απορριφθεί η κατασκευή (του συγκροτήματος) συνδέεται με την αντίθεση μίας μερίδας κατοίκων του προαστίου Μίτινο», τονίζεται στην ανακοίνωση της δημαρχίας μετά το πέρας της συνεδρίασης της αρμόδιας επιτροπής έργων.

Αρχικά η δημαρχία είχε συναινέσει υπέρ της κατασκευής του τεμένους και του ισλαμικού κέντρου, όμως μετά την διαδήλωση που πραγματοποίησαν περίπου 2.000 κάτοικοι, οι οποίοι ήσαν αντίθετοι στο σχέδιο, αποφάσισε να αναθεωρήσει την προκαταρκτική έγκριση.

Ερωτηθέν από το Γαλλικό Πρακτορείο, στέλεχος του τοπικού δημοτικού συμβουλίου του Μίτινο εξήγησε πως η τοποθεσία που επελέγη για την ανέγερση του τεμένους ήταν εσφαλμένη, εξαιτίας των σημαντικών κυκλοφοριακών συμφορήσεων που προκαλούνται στην περιοχή λόγω της συνύπαρξης στο ίδιο σημείο ενός αστυνομικού τμήματος, ενός σταθμού πρώτων βοηθειών και ενός πυροσβεστικού σταθμού.

«Οι κάτοικοι δεν θα είχαν πρόσβαση σε όλες αυτές τις υπηρεσίες εξαιτίας της συρροής μεγάλου αριθμού ανθρώπων στο τέμενος αυτό», τόνισε ο Βλαντίμιρ Ντεμίντκο, προσθέτοντας πως το ψήφισμα κατά της ανέγερσής του συγκέντρωσε 4.000 υπογραφές.

Οι δημοτικές αρχές ανακοίνωσαν πως οι υπηρεσίες τους θα αναζητήσουν ένα άλλο, καταλληλότερο, σημείο για την ανέγερση του εν λόγω ισλαμικού κέντρου και του τεμένους.

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22769&subid=2&pubid=63714245

Λέγουν ότι νυμφεύθηκε και απέκτησε και απογόνους.

Πολλές συκοφαντίες διετυπώθησαν, ανά τους αιώνες, εναντίον του Χριστού και της Αναστάσεώς του. Πρώτοι οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι δωροδόκησαν και συμβούλευσαν τους Ρωμαίους στρατιώτες, που εφύλασσαν το μνήμα του Χριστού, να πουν ότι «οι μαθηταί αυτού νυκτός ελθόντες, έκλεψαν αυτόν ημών κοιμωμένων». Ύστερα, οι ειδωλολάτρες αυτοκράτορες και φιλόσοφοι αγωνίστηκαν να σβήσουν την αλήθεια της Αναστάσεως και εδίωξαν την Εκκλησία του Χριστού. Τον 19ο αιώνα, υλιστές και ορθολογιστές διανοητές προσπάθησαν να αμφισβητήσουν την ιστορικότητα του προσώπου του Χριστού και το γεγονός της Αναστάσεώς Του. Στις ημέρες μας βλέπουμε και ακούμε κάποιους τάχα ερευνητές να ισχυρίζονται ότι Ανάσταση δεν υπήρξε και ότι ο Ιησούς δεν πέθανε πάνω στον Σταυρό, αλλά συνέχισε την ζωή του και, μάλιστα, λέγουν ότι νυμφεύθηκε και απέκτησε και απογόνους.
Όσο, όμως κι αν αγωνίζονται οι αρνητές της Χριστιανικής πίστεως να διαψεύσουν την Ανάσταση του Χριστού «προς κέντα λακτίζουν». Η Αλήθεια δεν διαψεύδεται. Και η αλήθεια είναι ότι "Ηγέρθη ο Κύριος όντως”. 

Εγώ ειμί το Α και το Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ων και ο ην και ο ερχόμενος, ο παντοκράτωρ!

Εάν δεν θλιβώμεν δια τον Χριστόν, θα θλιβώμεν από τον σατανάν και από τα πάθη μας.

Είναι απαραίτητον να αντιληφθώμεν ότι η αγία Εκκλησία μας, είναι Εκκλησία πιστών του Σταυρού. Ο Σταυρός, ως σταύρωσίς μας εν τω κόσμω, είναι η μόνη οδός σωτηρίας μας. Σταυρός  είναι θλίψις δια Χριστόν, είναι πόνοι και δάκρυα. Εάν δεν θλιβώμεν δια τον Χριστόν, θα θλιβώμεν από τον σατανάν και από τα πάθη μας. Είναι και αυτός ένας άλλος σταυρός, με την διαφοράν, ότι ο Σταυρός του Χριστού είναι γλυκύς, πνευματικός, αγιαστικός, ζωοποιός. Με συνέπειαν την αιωνίαν ζωήν και την άληκτον χαράν. Ο άλλος σταυρός είναι φρικτός, άπελπις, νεκροποιός και με συνέπειαν τον αιώνιον θάνατον και τον «ακοίμητον σκώληκα». Θα είμεθα απείρως δυστυχείς, απείρως ελεεινοί, εάν δεν αγαπήσωμεν τον Σταυρωθέντα Χριστόν, εάν δεν άρωμεν με χαράν τον Σταυρόν μας και αν δεν ζήσωμεν ως εσταυρωμένοι.

Κατάφωρη ἀθέτηση τοῦ Εὐαγγελίου από τους Οικουμενιστές

Στὰ πλαίσια τῆς οἰκουμενικῆς κινήσεως οἱ ἐκ τῶν Ὀρθοδόξων οἰκουμενιστὲς ἔχουν ἐγγράφως δεσμευθεῖ νὰ μὴ καλοῦν τοὺς ἑτεροδόξους στὴν Ἐκκλησία καὶ ἔτσι διαψεύδεται ὁ ἰσχυρισμὸς ὅτι ἡ συμμετοχή μας ἐκεῖ ἀποσκοπεῖ στὴν ὁμολογία τῆς Ὀρθοδοξίας· ἀντιθέτως δέ, μὲ τὴν ἐπίσημη ἀποδοχὴ ἑτεροδόξων θέσεων, ἀποπροσανατολίζονται οἱ ἑτερόδοξοι ὡς πρὸς τὸ ἀληθινὸ φρόνημα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Τὶς τελευταῖες δεκαετίες ὁ Οἰκουμενισμὸς προσέλαβε καὶ «διαθρησκειακὸ» χαρακτῆρα τονίζοντας τὴν δῆθεν κοινὴ πίστη ὅλων τῶν μονοθεϊστικῶν (καὶ λοιπῶν) θρησκειῶν στὸν ἴδιο Θεό, κατὰ κατάφωρη ἀθέτηση τοῦ Εὐαγγελίου («πᾶς ὁ ἀρνούμενος τὸν Υἱὸν οὐδὲ τὸν Πατέρα ἔχει»).

Μας απομένει η ταπείνωση και ο κλαυθμός

Επειδή εμείς είμαστε πεσμένοι πολύ χαμηλά ή δεν έχουμε υψωθεί στα όρια της ευαγγελικής διδασκαλίας, ανυποψίαστοι για την ασύλληπτη συμφορά, καταπληττόμεθα ή και σκανδαλιζόμεθα από την υπόμνηση της αυθεντικής διδαχής του Κυρίου, που με συνέπεια εσάρκωσαν στον εαυτό τους οι Άγιοι του Θεού. Αν από ραθυμία δεν τους φθάνουμε, αντί να νοθεύουμε το λόγο του Θεού, μας απομένει η ταπείνωση και ο κλαυθμός, σαν έσχατο μέσο διασώσεώς μας από το ψέμα και την υποκρισία της ψυχής μας.

Μέγας Βασίλειος :

Η εν γήρα σωφροσύνη ου σωφροσύνη, αλλ’ ακολασίας αδυναμία. Ουδείς δίκαιος δι’ αδυναμίαν κακού. 

Ιερά Μητρ. Πειραιώς : Ανακοινωθέν

᾿Εν Πειραιεῖ τῇ 20ῃ Σεπτεμβρίου 2012

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ ἐπιθυμῶν νά συμβάλῃ στήν ἀντιμετώπιση τῆς ἀθεϊστικῆς προπαγάνδας πού χρησιμοποιεῖ ἀναίσχυντα τήν θεόσδοτη ἐπιστήμη, πού ἀποτελεῖ κλέος τῆς ἀνθρώπινης λογικῆς δωρηθείσης εἰς τήν κατ’ εἰκόνα Θεοῦ πλασθεῖσα ἀθάνατον ἀνθρωπίνην ψυχήν καί διαστρεβλώνει τά πορίσματά της καί ἐπιχειρεῖ ἀναιδῶς νά μετατρέψῃ τό «πῶς» τῆς Δημιουργίας σέ «ποῖος» ὁ Δημιουργός καί ἐπιστρατεύει φαιδρές θεωρίες ὅπως τῆς δῆθεν ἐξελίξεως τῶν εἰδῶν, τῆς δῆθεν φυσικῆς ἐπιλογῆς καί τῆς δῆθεν τυχαιότητος γιά νά παραπλανήσῃ ἰδίως τούς  νέους ἀνθρώπους, ὅτι ὁ κόσμος-κόσμημα ἔχει αἰτία ὄχι τήν ἄπειρη ἀγάπη καί τήν ἀπερινόητη πρόνοια καί σοφία τοῦ αἰωνίου Δημιουργοῦ, ἀλλά τήν ἄλογη καί ἀσυνείδητη καί τυχαία ἐνέργεια ἀτομικῶν καί ὑποατομικῶν σωματιδίων, κυκλοφορεῖ διά τοῦ διαδικτύου καί ἐντός ὀλίγου ἐντύπως, δωρεάν, τόν ἐρανισμό θεμάτων καί ἐννοιῶν πού ἀνατρέπουν τήν ἀθεϊστική προπαγάνδα τῶν ΜΜΕ ὑπό τόν τίτλο «ΚΟΣΜΟΣ: ΕΞΕΛΙΞΙΣ Ἤ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ; ΤΥΧΑΙΟΤΗΣ Ἤ ΠΑΝΣΟΦΟΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΣ; ΦΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ Ἤ ΑΠΕΡΙΝΟΗΤΟΣ ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ;».

Παράκλησις θερμή τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πειραιῶς εἶναι τό κείμενον αὐτό νά διαδοθῇ σέ κάθε νέο καί νέα ἰδιαίτερα μαθητές, σπουδαστές καί φοιτητές γι’ αὐτό καί δίδεται τό δικαίωμα τῆς ἐλεύθερης ἀναπαραγωγῆς καί τῆς διαδόσεως του.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

ΚΟΣΜΟΣ ΕΞΕΛΙΞΙΣ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΥΧΑΙΟΤΗΣ Η ΠΑΝΣΟΦΟΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ Η ΑΠΕΡΙΝΟΗΤΟΣ ΘΕΙΑ ΠΡΟΝΟΙΑ

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Όλην την διδασκαλίαν και το έργον Του ο Χριστός συγκεφαλαιώνει εις το Θεανθρώπινον Πρόσωπόν Του και τα ερμηνεύει δι΄ Αυτού. Δια τούτο η Αποστολική Ορθόδοξος Εκκλησία του Χριστού το άπαν του Χριστιανισμού το συγκεφαλαιώνει εις το Πρόσωπον το ζωοποιόν του Θεανθρώπου Χριστού: και διδασκαλίαν και αλήθειαν και δικαιοσύνην και το αγαθόν και την ζωήν. Το Πρόσωπον του Θεανθρώπου Χριστού είναι η μεγίστη αξία της και ο μέγιστος θησαυρός της. Πάσας τας άλλας αξίας, ως ηλιακάς ακτίνας, δέχεται η Ορθόδοξος Εκκλησία εκ του μοναδικού Ηλίου, του Χριστού.                                                                           Δεν πρέπει να πλανώμεθα: ο Χριστιανισμός είναι Χριστιανισμός δια του Θεανθρώπου και μόνον, εις αυτό έγκειται η εξαιρετική σημασία, η αξία και δύναμίς του. Ο Θεάνθρωπος Χριστός αφήκε τον Ευτόν Του, την Θεανδρικήν Προσωπικότητά Του ως Εκκλησίαν. Δια τούτο η Εκκλησία είναι Εκκλησία μόνον δια του Θεανθρώπου και εν τω Θεανθρώπω. Τα πάντα εις την Καινήν Διαθήκην συγκεντρώνονται εις μίαν κολοσσιαίαν και περιεκτικωτάτην αλήθειαν: ο Θεάνθρωπος είναι και η ουσία και ο σκοπός και η έννοια και η απόλυτος αξία της Εκκλησίας. Αυτός είναι η ψυχή αυτής, η καρδία και η ζωή της. Αυτός είναι η Εκκλησία εν όλω τω θεανθρωπίνω πληρώματί της. Διότι η Εκκλησία δεν είναι άλλο, ει μη ο Θεάνθρωπος Χριστός παρατεινόμενος εις πάντας τους αιώνας: «Ιδού εγώ μεθ΄ υμών ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ. 28, 20. Πρβλ. Εφ. 1, 21-23).          

  Συνεχίζεται.