ΜΟΝΟΝ Ο ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ ΘΑ ΣΩΣΗ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ!

Η 1η Σεπτεμβρίου ἔχει ἀφιερωθεῖ νεωστὶ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία

στὸ περιβάλλον καὶ τὴ διάσωσή του. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας

ἔχει βεβαίως ἐκπεφρασμένη γνώμη γιὰ τὴν προστασία τοῦ

περιβάλλοντος, ἐντελῶς ξέχωρη ἀπὸ αὐτὴ τῶν νεοεποχιτῶν καὶ

τῶν νεοπαγανιστῶν, οἱ ὁποῖοι θεοποιοῦν τὴ φύση. Γιὰ τὴν

χριστιανικὴ πίστη ἡ Κτίση εἶναι δημιούργημα τοῦ Θεοῦ, προϊόν τῆς

ἀγάπης καὶ τῆς πανσοφίας Του, καὶ ὡς ἐκ τούτου ἔχει ἱερὸ

χαρακτήρα. Οἱ πρωτόπλαστοι τέθηκαν ἀπὸ τὸν Δημιουργὸ στὸν

παράδεισο, δηλαδὴ στὸ καλὸ λίαν περιβάλλον, νὰ ζοῦν σὲ αὐτὸ

καὶ ἀπὸ αὐτό, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸ φροντίζουν. Δυστυχῶς τὸ γεγονὸς τῆς

πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου συμπαρέσυρε καὶ τὴν κτίση στὴ φθορὰ καὶ

τὴν καταστροφή, ἡ ὁποία «συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν»

(Ρωμ. 8,22). Ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ἀντὶ νὰ φροντίζει τὸ φυσικὸ

περιβάλλον, τὸ κατάστρεφε καὶ συνεχίζει νὰ τὸ καταστρέφει. Νὰ τὸ

ἐκμεταλλεύεται σὲ σημεῖο καταστροφῆς, προκειμένου νὰ ἱκανοποιήσει

τὶς δικές του πλεονεκτικὲς καὶ ἀδηφάγες ὀρέξεις. Φτάσαμε σήμερα

στὸ σημεῖο νὰ θεωρεῖται προβληματικὴ ἂν ὄχι ἀδύνατη ἡ ζωὴ στὸν

ὄμορφο πλανήτη μας στὸ ἄμεσο μέλλον! Νομίζουμε πὼς ἡ λύση καὶ

αὐτοῦ τοῦ προβλήματος βρίσκεται στὴν ὀρθόδοξη ἀσκητική, ἡ ὁποία

προάγει καὶ καλλιεργεῖ τὴν ἀρετὴ τῆς αὐτάρκειας. Φυσικὰ ἡ λύση δὲ

θὰ δοθεῖ μέσα ἀπὸ συνέδρια καὶ ἡμερίδες ἡγετῶν, οἱ ὁποῖοι

εὐθύνονται γιὰ τὴν καταστροφὴ τοῦ περιβάλλοντος. Οὔτε ἀπὸ τὶς

φρικτὲς συμπροσευχὲς τῶν ἡγετῶν τῶν διαφόρων θρησκειῶν τοῦ

κόσμου, σὰν καὶ ἐκείνη τῆς Γροιλανδίας, ὅπου μὲ προτροπὴ τοῦ Οἰκ.

Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, προσευχήθηκαν «ὁμοῦ, ὁ καθεὶς εἰς τὸν

Θεὸν του διὰ τὴν σωτηρίαν τοῦ πλανήτου»! Τὸ περιβάλλον θὰ σώσει

Αὐτὸς, ποὺ πραγματικὰ τὸ δημιούργησε, ὁ ἀληθινὸς Τριαδικὸς Θεὸς

καὶ ὄχι οἱ ψευτοθεοὶ τῶν ἄλλων θρησκειῶν εἴτε μονοθεϊστικῶν, εἴτε

πολυθεϊστικῶν!

"Ορθόδοξος  Τύπος"

O Συναξαριστής της ημέρας

Παρασκευή, 7 Σεπτεμβρίου 2012

Προεόρτια γεννήσεως Θεοτόκου, 

Σώζωντος μάρτυρος, Ευψυχίου μάρτυρος, 

Λουκά οσίου, Ονησιφόρου αποστόλου, 

Αθανασίου νεομάρτυρος (1774).

Επιτέλους υπάρχει κανένας πατριώτης εισαγγελέας ή πολιτικός να κάνει κάτι;

Θράσος απύθμενο επειδή τελικά υπάρχει ατιμωρησία 06.09.2012

Τουρκόφωνη εφημερίδα της Κομοτηνής  γιορτάζει την σφαγή των Ελλήνων το 1922 με συγχαρητήριο κείμενό της «Συγχαίρουμε το Τουρκικό Έθνος για την γιορτή της νίκης της 30ης Αυγούστου και τον θρίαμβο του Κεμάλ Ατατούρκ», λέει ο εκδότης της και παραθέτει σχετικό γράφημα

Απίστευτη πρόκληση συνιστά η δημοσίευση από την εφημερίδα Μπιρλίκ η οποία διατηρεί στενούς δεσμούς με το τουρκικό προξενείο, άρθρου για την επέτειο της νίκης των Κεμαλικών στρατευμάτων έναντι των Ελλήνων το 1922 μαζί με την δημοσίευση της επίσημης αφίσας του τουρκικού Γενικού Επιτελείου γι΄ αυτή την επέτειο.  Σαν να πρόκειται για εφημερίδα η οποία κυκλοφορεί στην Τουρκία και όχι στην Ελλάδα ο γενικός διευθυντής έκδοσης της εφημερίδας  Ιλχάν Ταχσίν ξεπέρασε ακόμα και τον εαυτό του με την προκλητική δημοσίευση άρθρου για την 90η επέτειο της νίκης των Τούρκων επί των Ελλήνων στην Μ. Ασία η οποία ταυτίζεται με τη μεγάλη εθνική μας τραγωδία της καταστροφής και του ξεριζώματος του Μικρασιατικού Ελληνισμού.  Η συγκεκριμένη εφημερίδα θέλοντας να τιμήσει την 30η Αυγούστου ημέρα της νίκης στην Τουρκία δημοσίευσε το παρακάτω κείμενο συνοδευόμενο από την επίσημη αφίσα του τουρκικού Α/ΓΕΕΘΑ με τον τίτλο «Ας είναι χαρούμενη η γιορτή της νίκης μας της 30ής Αυγούστου».  Ακολουθεί η ανακοίνωση της εφημερίδας: "Εκφράζουμε ως οικογένεια της εφημερίδας Μπιρλίκ τις πιο εγκάρδιες ευχές και συγκινημένοι συγχαίρουμε το Τουρκικό Έθνος για την Γιορτή της Νίκης της 30ης Αυγούστου που κερδήθηκε υπό την ηγεσία του μεγάλου Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ με τους συμπολεμιστές του και τους άγιους μάρτυρες μας που κατέγραψαν ένα θρύλο." Ιλχάν Ταχσίν – Γενικός Διευθυντής Έκδοσης της Μπιρλίκ ΑΛΗΘΕΙΑ ΘΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ Είναι πραγματικά απίστευτο ότι στην σημερινή Ελλάδα υπάρχουν Έλληνες πολίτες οι οποίοι εορτάζουν την καταστροφή του ελληνισμού στην Μ. Ασία, εορτάζουν την σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων από τα στρατεύματα του Κεμάλ, εορτάζουν τον ξεριζωμό του ελληνισμού από τις εστίες του στην Μ. Ασία.  Είναι απίστευτο  ότι η ελληνική δικαιοσύνη που εξαντλεί την αυστηρότητα της ακόμα και για πταίσματα να μην τολμά να εφαρμόσει τον νόμο σε Έλληνες πολίτες, όπως τον διευθυντή έκδοσης της εφημερίδας Μπιρλίκ που τιμούν την σφαγή των προγόνων μας.  Είμαι τρομερό ότι Έλληνες βουλευτές που ορκίστηκαν να υπηρετούν τον ελληνικό λαό και να προστατεύουν τα συμφέροντα του, να μην τολμούν να ξεριζώσουν από την κοινωνία της Θράκης στοιχεία τα οποία προκαλούν μίσος και διχόνοια μεταξύ Χριστιανών και Μουσουλμάνων.  Είναι γελοίο για την Ελλάδα, Δήμαρχοι της περιοχής της Θράκης να διαμαρτύρονται για την ενόχληση που προκάλεσαν στην προσευχή των μουσουλμάνων οι περαστικοί μηχανόβιοι ελληνικού κόμματος και να μην αγανακτεί κανένας από αυτούς από την προβοκατόρική κίνηση της εφημερίδας Μπιρλίκ η οποία προσβάλει την μνήμη εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που σφάχτηκαν από το Στρατό του Κεμάλ.  Επιτέλους υπάρχει κανένας πατριώτης εισαγγελέας ή πολιτικός να κάνει κάτι για αυτά τα στοιχεία που προσβάλουν κατάφατσα τους Έλληνες πολίτες, το ελληνικό κράτος και  θέλουν να σπείρουν το μίσος μεταξύ των κατοίκων της Θράκης ή όλοι τελικά φοβούνται τόσο πολύ το προξενείο και την πολιτική του ισχύ στην Θράκη. Τμήμα ειδήσεων Defencenet.gr

Άγιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος :

"Αγωνιστείτε να αποκτήσετε την ταπείνωση. Είναι ευωδία και ένδυμα Χριστού. Για χάρη της όλα θα τα συγχωρήσει ο Θεός. Δε θα εξετάσει τις ελλείψεις που έχει ο αγώνας μας. Ενώ χωρίς ταπείνωση, καμία άσκηση δε θα μας βοηθήσει. Με το ταπεινό φρόνημα μπορεί ο άνθρωπος να σωθεί. Χωρίς αυτό το εισιτήριο, δε θα μας επιτρέψει να μπούμε στον παράδεισο που είναι γεμάτος από ταπεινούς".

Οι αποφάσεις της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου

6/9/2012
Ολοκλήρωσε σήμερα Πέμπτη, τις εργασίες της η Διαρκής Ιερά Σύνοδος για τον Σεπτέμβριο. Η Δ.Ι.Σ. δέχθηκε τον Μητροπολίτη Ελασσώνος κ. Βασίλειο, Πρόεδρο της Διοικούσης Επιτροπής της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών και ενημερώθηκε για θέματα του Οργανισμού. 

Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου και αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεος ενημέρωσε τα μέλη σχετικά με το θέμα της Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Ναυπάκτου. Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος αποφάσισε να μεταβεί ο Αρχιγραμματεύς, Επίσκοπος Διαυλείας κ. Γαβριήλ στη Μονή για να ενημερώσει την αδελφότητα για τις υποδείξεις της και να καλέσει τα μέλη της αδελφότητας στην πλήρη εφαρμογή των Συνοδικών αποφάσεων.

Τέλος, στο δελτίο τύπου που εξέδωσε η Δ.Ι.Σ., «επιδοκιμάζει τα από 6.9.2012 Δελτία Τύπου της Γενικής Γραμματείας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού, τα οποία αναφέρονται στον τρόπο και το ύψος της δημοσιοϋπαλληλικής μισθοδοσίας του Κλήρου, όπως και του ειδικού μισθολογίου των Αρχιερέων Αυτής, διαψεύδοντας τα περί αντιδράσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος στη μη συμμετοχή της στα ισχύοντα φορολογικά μέτρα και στα περί μυθώδους ύψους των μισθών των Αρχιερέων».

Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Εις την ουσίαν της η πτώσις του ανθρώπου συνίστατο εις την επανάστασιν του ανθρώπου εναντίον της θεοειδούς οργανώσεως του είναι του, διότι ο άνθρωπος εγκατέλειψε τον Θεόν και τα του Θεού, και περιώρισε εαυτόν εις καθαράν ύλην, εις γυμνόν («ψιλόν») άνθρωπον. Με την πρώτην επανάστασίν του εναντίον του Θεού ο άνθρωπος, κατώρθωσε να εκδιώξη εν μέρει τον Θεόν εξ εαυτού, εκ της συνειδήσεώς του, εκ της θελήσεώς του, και να παραμείνη εις την καθαρώς ανθρωπίνην φύσιν, εις τον καθαρόν «χομινισμόν» του (homo, hominis), και τοιουτοτρόπως εις τον καθαρόν ουμανισμόν--  Horribile dictum (φρικτόν ειπείν)—αλλ΄ ο ουμανισμός είναι ακριβώς το βασικόν κακόν, το πρωταρχικόν κακόν του ανθρώπου. Εν ονόματι του αυτονόμου ουμανισμού ο άνθρωπος εξεδίωξε τον Θεόν εις μίαν υπερανθρωπίνην υπερβατικότητα και παρέμεινεν όλος εις εαυτόν μόνος και εν εαυτώ μόνον. Παρά ταύτα όμως δεν κατώρθωσεν ο άνθρωπος να αποβάλη εντελώς από τον εαυτόν του τους θεοειδείς χαρακτήρας (ιδιώματα) του πνεύματός του, ούτοι παρέμειναν δια να εμφανίζωνται και εις τον ουμανισμόν του υπό μορφήν νοσταλγίας δια την άπειρον πρόοδον, δια την άπειρον γνώσιν, δια την άπειρον τελειοποίησιν, δια την άπειρον ύπαρξιν. Ενσυνειδήτως ή ασυνειδήτως, εις όλους τους αγώνας τους οποίους διεξάγει εν τω ουμανισμώ του ο άνθρωπος, τείνει να επαναφέρη εις εαυτόν το απολεσθέν θεοειδές. Και εν μέρει το επιτυγχάνει: τόσον, όσον είναι σαναγκαίον δια να αισθανθή πως ο ίδιος μόνος του, με την καθαρώς ανθρωπίνην, την άνευ Θεού (α-θεωμένην) φύσιν του, ουδέποτε δύναται να διορθώση το πνεύμα του, να αποκαταστήση το θεοειδές του είναι του. Ο άνθρωπος δι΄ όλων των ουμανιστικών νοσταλγιών του ουσιαστικώς κραυγάζει δια τον Θεάνθρωπον.                                

Δια τούτο η εμφάνισις του Θεανθρώπου Χριστού εις αυτόν τον κόσμον ήτο και φυσική και έλλογος και αναγκαία. Διότι μόνον ο Θεάνθρωπος απαλλάττει εντελώς από όλα τα βάσανα το ανθρώπινον πνεύμα, το ασθενήσαν και αθεωθέν υπό του ουμανισμού. Μόνος Αυτός ικανοποιεί κάθε δίψαν του θεοειδούς ανθρωπίνου είναι: και την δίψαν δια την άπειρον ζωήν, και την δίψαν δια την άπειρον δικαιοσύνην, και την δίψαν δια την άπειρον αλήθειαν, και την δίψαν δια το άπειρον αγαθόν, και την δίψαν δι΄ όλας τας γενικώς θείας απεραντοσύνας.          

    Συνεχίζεται.                                                                                                                  

Ποία έργα του Σατανά;

Απαρνούμαι, λέγει ο βαπτιζόμενος, τον Σατανάν και πάντα τα έργα αυτού. Ποία έργα; Άκουσον, πορνείαν, μοιχείαν, ακαθαρσίαν, ψεύδος, κλοπήν, φθόνον, μαγείαν, μαντείαν, γοητείαν, θυμόν, οργήν, βλασφημίαν, έχθραν, έριδα, μέθη, αργολογίαν, υπερηφάνειαν, οκνηρίαν. Απαρνούμε τους αστεϊσμούς και κιθαρισμούς, τα δαιμονικά άσματα, τας παιδοφθορίας, τας επερωτήσεις ακαθάρτων πνευμάτων, τας πεταλογραφίας…

(Ορθόδοξος Συναξ.  ΙΓ,81).

Ανακόλουθοι και αναξιόπιστοι

Στό χῶρο μας, του Νέου Ἡμερολογίου ἀκούγονται  καί μερικές φωνές κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, κατά τοῦ Παπισμοῦ κατά τοῦ κ. Βαρθολομαίου καί τῶν σύν αὐτῷ, ἀπό συντηρητικούς θεολόγους, κληρικούς καί ἄλλα πρόσωπα. Τά πυρά ὅμως αὐτά τῶν Νεοημερολογιτῶν, πού φωνάζουν κατά τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τοῦ Παπισμοῦ, τοῦ κ. Βαρθολομαίου καί τῶν ἄλλων ἀξιωματούχων τοῦ Νεοημερολογιτισμοῦ, εἶναι ἄσφαιρα! Γιατί αὐτούς, τούς ὁποίους καταγγέλλουν ὡς κακόδοξους, ταυτόχρονα τούς μνημονεύουν στίς ἐκκλησίες ὡς Ὀρθόδοξους.

Καί «κοινωνοῦν» μαζί τους! Τό γεγονός αὐτό, τούς καθιστᾶ ἀνακόλουθους καί ἀναξιόπιστους.

+π.Ιωάννης Σ. Ρωμανίδης : Ορθόδοξος και Βατικάνιος Συμφωνία περί Ουνίας Μπαλαμάντ Λίβανος, Ιούλιος 1993.

Η Ευχαριστιακή και Εκκλησιολογική ειδωλολατρία

      56) Εις την εποχήν του Αποστόλου Παύλου εξελέγετο κανείς επίσκοπος ή πρεσβύτερος από την ομάδα των προφητών, δηλαδή των δοξασμένων/θεουμένων. Δια τούτο ο Παύλος γράφει στον Τιμόθεον "μή αμέλει του εν σοί χαρίσματος, ό εδόθη σοι δια προφητείας μετά επιθέσεως των χειρών του πρεσβυτερίου (1 Τιμ. 3;14)." Δια τούτο ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός μας πληροφορεί ότι στα χρόνια του υπήχαν επίσκοποι που στην εποχήν του αποστόλου Παύλου θα έλεγαν μόνον το "αμήν" στην εκκλησίαν. Στην καρδιάν της Περί Πίστεως Εκθέσεως του Δαμασκηνού είναι μεταξύ των άλλων και μαζί με τον Απόστολον Παύλον και ο Άγιος Διονύσιος ο Αρειοπαγίτης ο οποίος τονίζει ότι ο επίσκοπος εκλέγεται από μεταξύ των θεουμένων. Αυτή η παράδοσις διατηρήθηκε όλα τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ακριβώς δια να καταργηθή η παράδοσις αυτή ιδρύθηκαν αι Θεολογικαί Σχολαί της Χάλκης και των Αθηνών και εν συνεχεία της Θεσσαλονίκης. Έτσι δεν ήτο ανάγκη πλέον οι υποψήφιοι επίσκοποι να είναι θεολόγοι από την θέωσίν τους ή τουλάχιστον από τον φωτισμόν της καρδίας τους από την νοεράν ευχήν, αλλά από το πτυχείο του Πανεπιστημίου επάνω στο οποίο γράφει θεολόγος μάλιστα.

      57) Ο λόγος που ο Χρυσόστομος μας λέγει ότι δεν πρέπει να νομίζομε ότι γίναμε άπαξ και δια πάντα μέλη του Σώματος του Χριστού είναι το γεγονός ότι τα στάδια με τα οποία γινόμεθα μέλη είναι στάδια θεραπείας της βιολογικής και πνευματικής αρρώστιας που συνκεντρούται στην καρδίαν του κάθε ανθρώπου. Η θεραπεία αρχίζει με την κάθαρσιν της καρδίας και καταλήγει στην Θεοπτίαν στην ζωήν αυτήν. Όταν ο Κύριος της Δόξης λέγει "Μακάριοι οι καθαροί τη καρδία ότι Θεόν όψονται," εννοεί τον δοξασμόν, δηλαδή την θέωσιν, εις αυτήν την ζωήν της οποίας προηγείται η κάθαρσις και ο φωτισμός της καρδίας.

    Συνεχίζεται.