ΚΥΡΙΑΚΗ Ε´ ΛΟΥΚΑ


«Οσοι θέλουσιν επροσωπσαι ν σαρκί, οτοι ναγκάζουσιν μς περιτέμνεσθαι, μόνον να μή τ σταυρ το Χριστο διώκωνται» (Γαλ. 6, 12)

α. Στούς Γαλάτες πευθύνεται πόστολος Παλος, ο ποοι δέχονταν ῾ἐπιθέσεις πό τούς ουδαιοχριστιανούς, τούς ψευδαδέλφους δηλαδή κείνους πού εχαν εσχωρήσει ς κατάσκοποι νάμεσά τους διακηρύσσοντας τι χριστιανική πίστη ποτελε μία βελτιωμένη πλς κδοση το ουδαϊσμο καί συνεπς διέστρεφαν τήν ν Χριστ ποκάλυψη. Μέ τά λεγόμενά του ὁ ἀπόστολος ποκαλύπτει τό παιχνίδιτν νθρώπων ατν: ὄχι μόνο χριστιανισμός τους λλά κόμη καί ὁ ἰουδαϊσμός τους δέν ταν γνήσιος. Τό μόνο πού τούς νδιέφερε ταν δική τους νεση, ἡ κατοχύρωση τν τομικν τους μόνο συμφερόντων. Πιό σαφής λόγος πό τόν παραπάνω τοῦ ἀποστόλου δέν θά πρχε: ῾Ὅσοι θέλουν νά ποκτήσουν καλή φήμη στούς νθρώπους, ατοί σς ποχρεώνουν νά περιτέμνεσθε, μέ μόνο στόχο νά μήν καταδιώκονται πό τούς Ιουδαίους ξαιτίας τοσταυροτοΧριστοῦ᾽.

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more



β. 1. ῾Ο πόστολος λοιπόν εναι σαφής: διαπιστώνει τό ργο τν χθρν τς χριστιανικς πίστης, φανερώνει τή σκοπιμότητα τν νεργειν τους καί προπάντων ποκαλύπτει τό βαθύτερο σκεπτικό τους.
Ποιό τό ργο κατά πρτον τν ουδαιοχριστιανν ψευδαδέλφων καί προσωπικν τοῦ ἀποστόλου διωκτν; ῞Οπως τό λέει ὁ ἀπόστολος: νά κάνουν εραποστολή πέρ τοῦ ἰουδαϊσμοῦ, ἀσκώντας μάλιστα να εδος βίας πρός τοτο. ῾᾽Αναγκάζουσιν μς περιτέμνεσθαι᾽. Δέν μποροσαν νά καταλάβουν, καλύτερα: δέν θελαν νά καταλάβουν τι Χριστός δέν λθε γιά νά προβάλει τόν Μωϋσῆ ὡς σωτήρα, ἀλλά γιά νά δείξει τι καί Μωϋσς λειτουργοσε μέσα στό σχέδιο τς οκονομίας τοΘεογιά τόν ρχομό Εκείνου. ῾῞Ο,τι γραψαν Μωϋσς καί οπροφτες γιά Εμένα τό γραψαν᾽. Κι ατό σημαίνει τι Χριστός νῶ ἀναγνωρίζει τή συμβολή τν Πατριαρχν τοῦ ᾽Ισραήλ  γιά τή σωτηρία τοκόσμου - ᾽Εκενος λλωστε τούς κάλεσε τούς ξεπερνᾶ.
Αλλά τί λέει ὁ ἀπόστολος; ῞Οτι κι ατή κόμη ἡ ἱεραποστολή τν ουδαιοχριστιανν – τούς ποίους ντιμετώπισε ριστικά καί τούς κατεδίκασε ἡ ᾽Αποστολική Σύνοδος τό 48/49 μ.Χ. - ἦταν κίβδηλη, διότι δέν ταν καρπός τς πιστεύουσας καρδις τους. Στήν καρδιά τους ατό πού κυριαρχοσε ταν ἡ ἐπιδίωξη τς νεσής τους καί ἡ ἀπολαβή τν πραγμάτων τοκόσμου τούτου: ῾μή καταδιωχθομε πό τούς Ιουδαίους γιά τό κήρυγμα πού ναφέρεται στόν Σταυρό τοΧριστοῦ᾽. Εχαν πίγνωση τι Σταυρός τοΚυρίου γείρει διωγμούς ς τό ῾ἀγκάθιστή σκέψη τν Ιουδαίων. ῾῾Ημες δέ κηρύσσομεν Χριστόν σταυρωμένον, ᾽Ιουδαίοις μέν σκάνδαλον, ῞Ελλησι δέ μωρίαν᾽. Συνεπς ποκαλύπτονταν ς ρνησίχριστοι καί χριστομάχοι, ἀφοτελικς δέν πίστευαν στόν Εσταυρωμένο Κύριο, ἔστω κι ν θεωρητικς σ᾽ ἕναν βαθμό προσποιονταν τι Τόν ποδέχονται. ῾῾Ο μή ν μετ᾽ ἐμοκατ᾽ ἐμοῦ ἐστι᾽. ῾Εἰ ἐμέ δίωξαν καί μς διώξουσιν᾽.
Γιατό καί ὁ ἀπόστολος ς ατρός χειρουργός προβαίνει στήν νατομία τς πίστης τν ψευδαδέλφων: τούς νδιαφέρει μόνον καλή φήμη τους, τό καλό νομά τους στόν κόσμο, προκειμένου νά μήν ποστον κανένα διωγμό. Πρόκειται λοιπόν γιά τούς βολεμένους πού βολή τους μετράει πάνω πό λα. Δέν πιστεύουν πουθενά τελικς, οτε στόν Χριστό οτε κν στόν ουδαϊσμό. Θεός τους φαίνεται τι εναι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός τους: ἡ καλοπέρασή τους, καί προκειμένου νά διακρατήσουν τήν καλοπέραση ατή δέν πρέπει νά προκαλον κείνους πού νοχλονται, δηλαδή τούς Ιουδαίους. ῾Νά τά χουμε καλά μέ λους γιά νά καλοπερνμεεναι τό σύνθημα τς ζως τους.

2. ᾽Αλλά ατό πού λέει ὁ ἀπόστολος σχύει χι μόνο γιά τούς ῾ἀθέους᾽ ἰουδαιοχριστιανούς τς ποχς κείνης, ἀλλά καί γιά κάθε νθρωπο κάθε ποχς, ἀκόμη καί γιά μς - ἤ ἴσως κυρίως γιά μς; - τούς λεγομένους χριστιανούς. Καί τοτο διότι δέν εναι λίγες οφορές πού ὅ,τι μετράει περισσότερο καί σέ μς εναι τό τί θά πον οἱ ἄλλοι, τί θά πεῖ ὁ κόσμος᾽, τό πς δηλαδή θά κτίσουμε μία καλή εκόνα γιά τόν αυτό μας, ὥστε νά μήν ποστομε χι σως ναν διωγμό φανερό, ἀλλά ναν λλου τύπου: τς ερωνείας, τς πόρριψης, τς φιλίαςκάποιων σπουδαίων᾽. Κι ατό θά πεῖ ὅτι φενός τόν Χριστό Τόν διαγράφουμε μπρακτα πό τή ζωή μας - ἡ πρακτική θεΐα εναι χειρότερη μορφή θεΐας - ἀφετέρου φανερώνουμε τι ν τέλει Θεός μας εναι ὁ ἴδιος ὁ ἑαυτός μας.  Δέν χρειάζονται, ἔτσι, ἄλλοι χθροί τς πίστης μας ξω πό μς. ᾽Εμες ροκανίζουμεμέ τόν τρόπο ατό τήν πίστη κι ς νομίζουμε τι εμαστε τοΧριστοῦ.
Η ταύτισή μας μέ τούς Ιουδαιοχριστιανούς - μέ τούς ποίους νήκουμε στήν δια μάδα τν καλοπερασάκηδων᾽ - ἀποκορυφώνεται, ὅταν κι μες  δέν διστάζουμε μπροστά στή βολή μας καί τή φήμημας νά γινόμαστε σκληροί πρός τούς λλους, παίζοντας τό παιχνίδι κείνων τν ποίων πιζητομε τήν καλή γνώμη. Δέν διστάζουμε γιά παράδειγμα ογονες πολλές φορές νά καταπιέζουμε τά φηβα παιδιά μας γιά νά πηγαίνουν στήν Εκκλησία, ὄχι τόσο γιατί πράγματι πιστεύουμε στήν ν Χριστσωτηρία, ἀλλά γιά τό καλό νομα πού θέλουμε νά χουμε στό χριστιανικό περιβάλλον μας. Τό διακύβευμα ν προκειμένῳ, ἀντίστοιχο μέ ατό τν ουδαιοχριστιανν, εναι επροσώπησή μας ν σαρκί, ἡ καλή φήμη μας στόν κόσμο, κι χι γνησιότητα τς πίστης μας, τό πς θά ρέσουμε στόν Θεό μας. ῎Αλλωστε ν ταν γνήσια πίστη ατή θά λειτουργοσε μέ γάπη καί σεβασμό πρός τήν λευθερία τν παιδιν μας, σάν τοΠατέρα τς παραβολς τοῦ ἀσώτου.
 Κι κόμη: μπορεῖ ὡς κοινωνικοί ργάτες κι σως καί κληρικοί νά σκομε πολλές φορές εραποστολικό καί κοινωνικό ργο, ὄχι γιά νά ρέσουμε πρωτίστως στόν Κύριο, ἐπιβεβαιώνοντας τσι τό χάρισμα τς ερωσύνης μας, ἀλλά στόν πίσκοπό μας γιά νά εσπράττουμε τό μπράβο᾽ ἀπό τούς νορίτες μας. ῾Η καλή εκόνα μας ποτελεστήν περίπτωση ατή τήν προτεραιότητά μας καί χι, καθώς επαμε, ἡ ἐνέργεια τς χάρης τοΘεοπού κατοικεστήν καρδιά μας. Θά λεγε μάλιστα κανείς, ὅσο σκληρό κι ν κούγεται τοτο, ὅτι σο πιό θορυβδες εναι τό ργο μας, ὅσο πιό πολύ διαφημίζουμε τήν ρθοδοξία μας καί τήν κοινωνική προσφορά μας, μέ πιθέσεις σκληρές κάποιες φορές πρός τούς ῾ἀντιπάλουςτς πίστης μας, τόσο περισσότερο φανερώνουμε τι χουμε πέσει στήν παγίδα ατή τς κενοδοξίας τοῦ ἑαυτομας πού ζηττήν πευφημία τν νθρώπων.

3. ῾Ο λόγος τοΧριστοῦ ὅμως δέν φήνει τέτοια περιθώρια. ῾Οαί ταν καλς μς επωσιν πάντες οἱ ἄνθρωποιφωνάζει. Γιατί; Διότι σ᾽ἕναν κόσμο πεσμένο στήν μαρτία καί κυριαρχούμενο στό μεγαλύτερο ποσοστό του πό τόν ρχοντά του τόν διάβολο, ὁ χριστιανός θά συναντήσει τήν χθρότητα ατοτοκόσμου – τό μαρτύριο ποτελεῖ ῾δομικόστοιχεο τς παρξης τοπιστοῦ. Καί δέν μπορενά γίνει λλις, ἀφορυθμιστικό στοιχεο τς ζως τοχριστιανοεναι τό θέλημα τοΘεοῦ, τό ποο μανιωδς πολεμάει διάβολος καί τά ργανά του. ῎Ετσι φιλία μέ τόν Θεό καί μέ τόν μαρτωλό κόσμο δέν μπορενά πάρξει. ῾῞Ος ν θέλφίλος εναι τοκόσμου, ἐχθρός τοΘεοκαθίσταται᾽, βεβαιώνει λόγος τοΘεοῦ. ῾Οδείς δύναται δυσίν κυρίοις δουλεύειν᾽. Τό πνευματικό λλοιθώρισμα ς ταυτόχρονη προσπάθεια σύζευξης καί τν δύο συνιστγνώρισμα νθρώπου πού δέν χει σταθερή πίστη καί γιατό εναι διαρκς κατάστατος ν πάσαις τας δος ατο᾽.
Μέ λλα λόγια   χριστιανός κινεται πάντοτε μέ βάση τόν λόγο τν γίων ποστόλων πού πιτάσσει πειθαρχεν δε Θε μλλον νθρώποις. Τόν Θεό ν Χριστ ζητομε νά εαρεστομε καί νά εχαριστομε, διότι Ατός εναι δημιουργός μας, συντηρητής τς ζως μας, τελική ναφορά μας καί κριτής μας, ατονοήτως δέ εχαριστία Του ατή προϋποθέτει τή συμμετοχή στό κατεξοχήν γεγονός μέ τό ποο εχαριστεται, τή Θεία Εχαριστία, συνεπς τήν νταξη το νθρώπου στήν Εκκλησία. Τό γενηθήτω τό θέλημά Σου λλωστε εναι πωδός τς κάθε νέργειας το πιστο χριστιανο.

γ. ῾Ο λόγος τοῦ ἀποστόλου Παύλου μς θέτει νώπιον τς ατοσυνειδησίας μας ς χριστιανν. Ποιόν τελικς πηρετομε, δηλαδή σέ ποιόν τελικς δίνουμε λογαριασμό; ῾Ο γώνας μας εναι ντως επροσωπσαι᾽, νά ποκτήσουμε καλή φήμη, χωρίς μως τό ν σαρκί᾽, δηλαδή χωρίς τήν ναφορά μας στόν κόσμο καί τούς νθρώπους. ῾Επροσωπσαι ν Χριστ᾽: ατή εναι καθημερινή προοπτική. Νά ρέσουμε στόν Χριστό, ῾δοκιμάζοντες τί εάρεστόν στιν Ατ᾽.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου