Ζ´ ΟΙΚ. ΣΥΝΟΔΟΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΙ ΕΙΚΟΝΕΣ


 Κατ τν Κυριακ τν γίων Πατέρων τς Ζ΄ Οκουμενικς Συνόδου κκλησία τιμ τος γίους Πατέρες, πο πραν μέρος σ ατν τ 787 στ Νίκαια π βασιλίσσης Ερήνης κα
το υο της Κωνσταντίνου ΣΤ´, γι ν καταδικασθ εκονομαχία.          
ρος τς Ζ´ Οκουμενικς Συνόδου πισημαίνει: «Διαφυλάσσουμε μετάβλητες λες τς κκλησιαστικς παραδόσεις, πο μς παραδόθηκαν, ετε γραπτς ετε προφορικς, μία
π τς ποες εναι στόρηση εκονικν παραστάσεων, συμφώνων πρς τν στορία το κηρύγματος το Εαγγελίου, μία παράδοση πνευματικά φέλιμη π πολλς πόψεις,
λλ διαίτερα π τό τι τσι Σάρκωση το Λόγου το Θεο καταδεικνύεται ς
πραγματικ κα χι πλς φανταστική, γιατί ατς χουν κοινς νδείξεις κα χωρς
μφιβολία χουν κα κοινς σημασίες». Κα σ λλο σημεο ναφέρει: 

H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

«Γιατί σο πι συχν ατές(ο εκόνες) βλέπονται σ εκονογραφικ ξεικόνιση, τόσο πι τοιμοι εναι ο νθρωποι ν νυψωθον στά πρόσωπα  τν προτύπων τους, κα στν πιπόθησή τους. Κα σ ατές (στς εκόνες) πρέπει ν ποδίδεται φειλόμενος σπασμς κα τιμητικ προσκύνησιςλλά χι κείνη ληθινλατρεία”, πο νήκει μόνο στ Θεία Φύση». πιστολ τς Συνόδου πρς τν βασίλισσα Ερήνη κα τν υἱὸ της Κωνσταντνο ΣΤ´ περιέχει τν ξήγηση το ρου “προσκυνεν”:  « λόγος γι τν χρησιμοποίηση τς λέξεως “προσκυνεν” εναι τι ατ χει διπλ σημασία. Γιατί τ “κυνεν” στν ρχαία λληνικ γλώσσα σημαίνει “χαιρετν” κασπάζεσθαι”. Κα πρόθεση “πρς” δίνει σ ατν τν πρόσθετη σημασία τς μεγάλης πιθυμίας πρς τ ντικείμενο, πως γι παράδειγμα, χουμεφέρωκαπροσφέρω”, τσι χουμε κακυνέωκαπροσκυνέω”. Ατ τελευταία λέξη δηλώνει σπασμ κα μεγάλη γάπη, γιατί κενο πο γαπ κανείς, κα τπροσκυνεκα ,τι προσκυνε ατ τ γαπ πολύ, πως μαρτυρε καθημεριν συνήθεια, πο δείχνουμε
πρς κείνους πο γαπομε». γιος ωάννης Δαμασκηνός, στν θεολογία το ποίου στηρίχθηκε Ζ´ Οκ. Σύνοδος  γι τς εκόνες γράφει: «πειδ Θες π φιλανθρωπία
γινε ληθιν νθρωπος γι τν σωτηρία μας, δν φανερώθηκε πως στν βραμ μ
μορφ νθρώπου, οτε πως στος προφτες, λλ κατ οσία κα ληθιν γινε
νθρωπος κα διέμεινε  πάνω στ  γκα τος νθρώποις συνανεστράφη”, θαυματούργησε, παθε, σταυρώθηκε, ναστήθηκε, ναλήφθηκε, κα λα γιναν ληθινά, θεάθηκε π τος νθρώπους κα εκονίσθηκε γι ν πενθυμίζει κα ν διδάσκει λα ατ σ μς, πο δν μασταν μέν παρόντες, λλά ξιωνόμεθα νά λάβουμε τν μακαρισμ το Κυρίουμακάριοι
ο μ δόντες κα πιστεύσαντες”» .  Σύνοδος, στ εκονομαχικ πιχείρημα τι εκόνα, ς δημιούργημα το ζωγράφου, συμπεριγράφει τν θεία στν νθρώπινη φύση το Χριστο κα ατ δηγε στ κακοδοξία, πήντησε: « στόρηση τν εκόνων δν εναι φεύρημα τν ζωγράφων, λλ ποτελε θεσμ κα Παράδοση τς Καθολικς κκλησίας… Να μάλιστα σέ ατούς (τούς Πατέρας) νήκει πίνοια κα Παράδοσις κα χι στ ζωγράφο. Στ ζωγράφο νήκει μόνον τέχνη».

"Ο. Τ."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου