Άγιος Ιουστίνος (Πόποβιτς) : Άνθρωπος και Θεάνθρωπος.

Όλα αυτά οδηγούν εις το συμπέρασμα:  ο ουμανιστικός Χριστιανισμός αποτελεί πράγματι την πλέον αποφασιστικήν διαμαρτυρίαν εναντίον του Θεανθρώπου και της αξιολογίας και κριτηριολογίας Του. Βεβαίως, και εδώ παρουσιάζεται η προσφιλής τάσις του ευρωπαίου ανθρώπου να συνοψίση τα πάντα εις τον άνθρωπον ως την βασικήν αξίαν και το βασικόν μέτρον των πάντων. Όπισθεν δε αυτού ίσταται ένα είδωλον :  Menschliches, Allzumenschliches ( “ Aνθρώπινον, πολύ ανθρώπινον»).   Με την πράξιν αυτήν της σμικρύνσεως του Χριστιανισμού εις ουμανισμόν έχει αναμφιβόλως απλοποιηθή ο Χριστιανισμός. Ταυτοχρόνως όμως έχει καταστραφή. Και επειδή έγινε συνεμφάνισις του Χριστιανισμού με τον ουμανισμόν, σήμερον σκέπτονται εις την Ευρώπην να αντικαταστήσουν τον ουμανιστικόν Χριστιανισμόν με την παλαιάν πολυθεϊστικήν θρησκείαν. Αι φωναί μερικών ανθρώπων εις τον προτεσταντικόν κόσμον:  Zuruck zu Jesus!  Back to Jesus (=επιστροφή στον Χριστό! ) αποτελούν αδυνάτους κραυγάς μέσα εις την ασέληνον νύκτα του ουμανιστικού Χριστιανισμού, ο οποίος εγκατέλειψε τας θεανθρωπίνας αξίας και τα θεανθρώπινα μέτρα, και πνίγεται τώρα μέσα εις την απόγνωσιν και το αδιέξοδον, ενώ από τα βάθη των αιώνων ηχούν τα σκληρά λόγια του θλιμμένου προφήτου του Θεού, του Ιερεμίου: «Επικατάρατος ο άνθρωπος, ος την ελπίδα έχει επ΄ άνθρωπον!» (Ιερεμ. 17,5).                                                                                     

Συνεχίζεται.