ΣΕΒ. ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ: ΥΠΟΝΟΜΕΥΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΠΑΤΕΡΙΚΗΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΝ ΟΙ ΜΕΤΑΠΑΤΕΡΙΚΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ


Δέν χουν ντιληφθ τι διασπον τήν νότητα τν Προφητν, τν ποστόλων καί τν Πατέρων τς κκλησίας



Μεταφέρουν ες τόν ρθόδοξον χρον τήν προβληματικήν τν Προτεσταντν, ο ποοι  πέρριψαν τήν παράδοσιν καί τούς Πατέρας τς κκλησίας ταυτίζοντες τήν ρθόδοξονθεολογίαν μέ τήν πιστημονικήν. ποδομον τάς βασικάς ρχάς τς θεολογία τς κκλησίας.                                                                                                         

 μεταπατερική θεολογία ποία προωθεται ες τούς κόλπους τς κκλησίαςπό τήν Θεολογικήν καδημίαν Βόλου τς ερς Μητροπόλεως Δημητριάδος, εναι συνυφασμένη μέ τήν πιστημονικήν θεολογίαν ποία ες πολλά σημεα ποδομε τάς βασικάς ρχάς τς θεολογίας τς ρθοδόξου κκλησίας μας. Τήν θέσιν ατήν διατυπώνει  Σεβ. Μητροπολίτης Ναυπάκτου καί γίου Βλασίου κ. ερόθεος μέ ρθρον του ες τό πίσημον ργανον τς ερς Μητροπόλεώς του, τό ποον ξεδόθη τόν μνα Αγουστον.  Σεβ. Μητροπολίτης δέν κατονομάζει τήν καδημίαν Βόλου τς . Μητροπόλεως Δημητριάδος, λλά λοι γνωρίζομεν πό τήν παρακολούθησιν τν δραστηριοτήτων της τι πό κε προέρχεται  «μεταπατερική θεολογία».
 Σεβ. Μητροπολίτης κατακεραυνώνει τούς «μεταπατερικούς θεολόγους» καί τούς κατηγορε εθέως τι πονομεύουν τήν ρθόδοξον διδασκαλίαν ς ατη συναντται ες τά λειτουργικά κείμενα καί τήν λατρευτικήν παράδοσιν τς κκλησίας.


Α θέσεις:


Τό πλρες κείμενον τν θέσεων το Σεβ. Μητροπολίτου, ς ατάς δημοσίευσεν ες τήν «κκλησιαστικήν Παρέμβασιν» το μηνός Αγούστου, χουν ς κολούθως:

 H συνέχεια, ‘’κλικ’’ πιο κάτω στο: Read more

«Στς μέρες μας γίνεται ερύτατος λόγος γι τν λεγόμενη
“μεταπατερικ θεολογία”. ποιονδήποτε ρισμ κα ν δώση
κανες σ ατ τ φαινόμενο, να εναι βέβαιο, τι πρόκειται γιὰ μι “θεολογία”, πού λλοιώνει τν κκλησιαστικ ρθόδοξη θεολογία κα τν συνδέει μ τν λεγομένηπιστημονικθεολογία ποία σ πολλ σημεα ποδομε λες τς βασικς ρχς τς θεολογίας τς κκλησίας. Πολλο θεολόγοι, χρησιμοποιώντας τν λογικοκρατία, τν στοχασμ κα τν βιβλικ μέθοδο ρεύνης, πού ναπτύχθηκε στν προτεσταντικ χρο, προσπαθον ν ρμηνεύσουν
τ προφητικά, ποστολικ κα πατερικ κείμενα σ μι λλη
κατεύθυνση π ατν πού χει δώσει ρθόδοξη θεολογία. Στ μικρὸ ατ σχόλιο θ περιορίσω τν λόγο σ μι πτυχ ατς τς ρμηνείας γνωστς σ λους τούς συγχρόνους θεολόγους καθηγητς Σάββας γουρίδης, τν ποο εχα καθηγητ στν ρμηνεία τς Καινς Διαθήκηςστν Θεολογικ Σχολ Θεσσαλονίκης, κάνει λόγο γι τς “πόπειρες ντός το βιβλικο πιστημονικο χώρου πρς τν κατεύθυνση τς διασπάσεως τς συνέχειας τς νότητας το βιβλικο μηνύματος πρς τν κκλησιαστικ Παράδοση”. Τί σημαίνει ατ στν πραγματικότητα; Ο Προτεστάντες βιβλικο πιστήμονες, τος ποίους μερικο βιβλικοὶ ρθόδοξοι θεολόγοι θαυμάζουν κα τος ντιπαραθέτουν πρς τος Πατέρες τς κκλησίας, τος ποίους δν θεωρον πιστήμονες,
ποστηρίζουν τν ποψη τι πάρχει διάσπαση στν διδασκαλία μεταξ τν Προφητν, τν ποστόλων κα τν Πατέρων. Μέσα σὲ ατν τν προοπτικ μιλον γι τ ὅτι οἱ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἄκουγαν γιὰ τὸν Θεό, ἐνῶ οἱ Ἀπόστολοι εἶδαν τὸν Θεὸ διακρίνουν μεταξὺ τῶν Προφητῶν πρὸ τῆς βαβυλωνιακῆς αἰχμαλωσίας καὶ Προφητῶν μετὰ τὴν βαβυλωνιακὴ αἰχμαλωσία
γράφουν γιὰ πρωτοκανονικὰ καὶ δευτεροκανονικὰ βιβλία στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, γιὰ Πρῶτο-Ἠσαΐα, Δεύτερο-Ἠσαΐα καὶ Τρίτο-Ἠσαΐα, γιὰ διαφορὰ μεταξὺ Χριστοῦ τῆς ἱστορίας καὶ Χριστοῦ τῆς πίστεως, γιὰ ἰδιαίτερες “σχολὲς” μεταξὺ Εὐαγγελιστοῦ Ματθαίου, Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου καὶ Ἀπ. Παύλου, γιὰ ἀλλοίωση
τῆς ἀρχικῆς ἐκκλησιολογίας τῆς Πρώτης Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς μεταγενέστερους Πατέρες καὶ πολλὰ ἄλλα. Αὐτὰ διδάσκονται οἱ φοιτητὲς τῶν Θεολογικῶν Σχολῶν ἀπὸ μερικοὺς μοντέρνους ἐπιστήμονες καθηγητὲς καὶ στὴν συνέχεια οἱ θεολόγοι αὐτὰ τὰ μεταφέρουν στὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἀνεπιγνώστως, εἴτε στὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν στὰ Σχολεῖα, εἴτε στὸ κήρυγμα
καὶ στὰ Συνοδικὰ ὄργανα. Ἡ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας βρίσκεται στὸν ἀντίποδα αὐτῆς τῆς νοοτροπίας, γιατί, σύμφωνα μὲ τὴν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας, δὲν ὑπάρχει διάσταση καὶ διάσπαση μεταξύ τῆς θεολογίας τῶν Προφητῶν, τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων, ἀφοῦ ὅλοι αὐτοὶ εἶχαν τὴν ἴδια ἐμπειρία τοῦ Θεοῦ.
διαφορὰ εἶναι ὅτι στὴν Παλαιὰ Διαθήκη οἱ Προφῆτες καὶ οἱ Δίκαιοι εἶχαν ἐμπειρία τοῦ Ἀσάρκου Λόγου καὶ στὴν Καινὴ Διαθήκη οἱ Ἀπόστολοι καὶ οἱ Πατέρες εἶχαν καὶ ἔχουν ἐμπειρία τοῦ Σεσαρκωμένου Λόγου. Ἔτσι, ὑπάρχει ταυτότητα ἐμπειριῶν, ὅπως ὁμολογοῦμε στὸ
Συνοδικό τῆς Ὀρθοδοξίας: “Οἱ Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν...”. Ὅμως, οἱ ἅγιοι διὰ μέσου τῶν αἰώνων ἐξέφρασαν τὴν ἀποκαλυπτικὴ ἐμπειρία, πού εἶχαν μὲ ὅρους τῆς ἐποχῆς τους. Τίποτε
ἄλλο, καμμιὰ ἄλλη διαφορὰ δὲν ὑπάρχει. Οἱ “μεταπατερικοὶ θεολόγοι”, οἱ ὁποῖοι βαυκαλίζονται ὅτι κάνουν ἐπιστήμη, μεταφέρουν στὸν ὀρθόδοξο
χῶρο τὴν προβληματικὴ τῶν Προτεσταντῶν, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδὴ ἀπέρριψαν τὴν Παράδοση καὶ τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἐξετάζουν καὶ ἑρμηνεύουν τὰ βιβλικὰ κείμενα μὲ τὶς λογικοκρατικὲς ἀπόψεις τους, ἐρευνοῦν τὸ γράμμα, ἀλλὰ τοὺς διαφεύγει τὸ πνεῦμα τῶν Γραφῶν καὶ
τῶν Πατερικῶν κειμένων. Τίθεται τὸ ἐρώτημα: Γιατί οἱ μεταπατερικοὶ θεολόγοι ἐνσυνειδήτως ἢ ἀσυνειδήτως ἀποδεσμεύονται ἀπὸ τὴν ὀρθόδοξη διδασκαλία, ὅπως τὴν διατυπώνουν οἱ Πατέρες; Γιατί ὑπονομεύουν τὴν
ὀρθόδοξη διδασκαλία, ὅπως συναντᾶται στὰ λειτουργικὰ κείμενα καὶ τὴν λατρευτικὴ παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, χάριν μιᾶς ἐπιστημονικῆς θεολογίας;
Γιατί διασποῦν τὴν ἑνότητα τῶν Προφητῶν, τῶν  Ἀποστόλων καὶ τῶν Πατέρων;».

"Oρθόδοξος Τύπος"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου