Όλη η φύσις της Εκκλησίας εις όλας τας εκφάνσεις της έχει
θεανθρώπινον χαρακτήρα. Εξ αυτού εξάγεται κατά τρόπον λογικόν και η θεανθρωπίνη
δράσις της εις τον κόσμον, η οποία συνοψίζεται εις το να ενσαρκώση εις τον
άνθρωπον και την ανθρωπότητα πάντα τα του Θεανθρώπου. Η ιεραποστολή της
Εκκλησίας ευρίσκεται εις αυτήν την φύσιν της Εκκλησίας και είναι αύτη το να
πραγματοποιηθούν όλαι αι θεανθρώπιναι αξίαι και ενέργειαι εις τον ανθρώπινον
κόσμον. Η σάρκωσις του Θεού είναι η τελική και πλήρης αποκάλυψις του Θεού προς
εν ον τοιούτον, οποίον είναι ο άνθρωπος. Διότι, γενόμενος άνθρωπος και όχι άλλο
τι ον, ο Θεός έδειξεν ότι ο Θεάνθρωπος είναι η φύσις της φύσεως του ανθρώπου, η
λογική της λογικής του ανθρώπου, η αγαθότης της αγαθότητος του ανθρώπου, η
αλήθεια της αληθείας του ανθρώπου, ή με μίαν λέξιν: η ουσία, το νόημα και ο
σκοπός της θεοειδούς ψυχής του ανθρώπου. Ούτως ομολογούσα τον Θεάνθρωπον η
Εκκλησία, ομολογεί ταυτοχρόνως τον γνήσιον, τον αληθινόν, τον ακέραιον, τον
θεοειδή άνθρωπον. Διότι εκτός του Θεανθρώπου δεν υπάρχει αληθινός
άνθρωπος.
Συνεχίζεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου