Σήμερα τιμούνται οι Άγιοι :

Δευτέρα  27  Αυγούστου



Ο Όσιος Ποιμήν.
Μαζ μ τ λλα δέλφια το καναν μικρ μοναχικ δελφότητα σ μία μικρ σκήτη στν Αγυπτο. γούμενος ατς τς δελφότητας ταν Ποιμήν, πο εχε λα τ προσόντα πραγματικο ποιμένας ψυχν. φήμη του εχε φθάσει σ μακρινς περιοχς κα πολς κόσμος ρχόταν ν τν δε κα ν τν συμβουλευθε. Ατός, μως, δεχόταν μόνο τος μικρος κα ταπεινούς. σοι ρχονταν π περιέργεια, δν τος δεχόταν, στω κα ν ταν ρχοντες.
Κάποτε νας π' ατος θύμωσε πο δν τν δέχθηκε. Κα πειδ ταν δικαστής, συνέλαβε τν μοναχογι τς δελφς του σίου, μ τν δέα τι τώρα θ ρχόταν διος Ποιμν σ ατόν. σιος, μως, γραψε πρς ατόν: «ξέτασον τν νεψιόν μου κατ τος νόμους. Εναι νοχος; Τιμώρησέ τον. Ἐὰν μως δν εναι, κμε πως θέλεις». δικαστς θαύμασε τ γραφόμενα το σίου κα μέσως πέλυσε τν νεψιό του.
λα ατά βέβαια, τ κατάφερνε Ποιμήν, διότι καλλιεργοσε τ θεμέλιο τν ρετν, τν ταπεινοφροσύνη. Συχν μάλιστα λεγε: « νθρωπος χει νάγκη π τν ταπείνωσιν, σην π τν έρα τν ποον εσπνέει. ταπεινοφροσύνη το πνεύματος εναι ζω τς ψυχς». σιος Ποιμν πέθανε ερηνικά, προκύπτοντας σ λες τς χριστιανικς ρετές.



Ο Άγιος Φανούριος ο Μεγαλομάρτυρας ο Νεοφανής.

γνωστος στος ρχαίους Συναξαριστές.
γινε γνωστς π τυχαα ερεση τς εκόνος του τν 14ο αώνα στν Ρόδο, ταν σκαβαν παλι σπίτια στ νότιο μέρος το παλιο τείχους. κε βρέθηκε ρχαος νας μ πολλς κατεστραμμένες εκόνες κα μεταξ ατν κα καλ διατηρημένη εκόνα π τς ποίας τότε μητροπολίτης Ρόδου Νελος Β’ Διασπωρινς (1355 – 1369) διάβασε τ νομα το γίου « γιος Φαν». γιος παριστανόταν σν νεαρς στρατιώτης, κρατώντας στ δεξιό του χέρι σταυρό, πάνω στν ποο ταν λαμπάδα ναμμένη, γύρω δ π τν εκόνα τ 12 μαρτύριά του.
Τν ρχαο ατ να νοικοδόμησε Νελος κα τν φιέρωσε στ νομα το γίου Φανουρίου, πο πως φαίνεται συνέταξε κα τν κολουθία του.
( ναφορ στ Νέο Λειμωνάριο τι εκόνα το γίου βρέθηκε τ 1500, εναι λανθασμένη. Διότι πίσκοπος Ρόδου Νελος πρξε τν 14ο αώνα).



Ο Άγιος Λιβέριος ο Ομολογητής.
γιος Λιβέριος μολογητς διαδέχθηκε στν πισκοπικ θρόνο τς Ρώμης, τν Πάπα ούλιο. Λιβέριος ταν συνήγορος το Μεγάλου θανασίου κατ το ρειανισμο.
πίσης προστάτεψε τν ρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Παλο Α’, ταν ατοκράτορας Κωνστάντιος τν καταδίωξε γι τν ρθόδοξη συμπεριφορά του.
Κα ταν Πάπας Λιβέριος ρθε στν Κωνσταντινούπολη κα διαφώνησε σ κκλησιαστικ ζητήματα μ τν προστάτη το ρειανισμο Κωνστάντιο, ατς τν ξόρισε στν Θεσσαλονίκη.
Κατόπιν μως πανλθε στν θρόνο του κα πέθανε σ βαθ γρας.


Ο Όσιος Επίσκοπος Κορδούης της Ισπανίας.
ζησε στ χρόνια το Μεγάλου Κωνσταντίνου κα διακρίθηκε γι τν ρετ κα τ γενναία συμμετοχή του στος γνες πρ τς ρθοδοξίας.
Πρε μέρος στν Α’ Οκουμενικ Σύνοδο, πο γινε στ Νίκαια, καθς κα σ’ ατ τς Σαρδικς τ τος 347.
πίσης συνέπραξε στ ν θωωθε Μέγας θανάσιος π τς ναντίον του κατηγορίες κ μέρους τν ρειανν. λλ πειδ ατοκράτορας Κωνστάντιος καταδίωκε μείλικτα τν θανάσιο, τ διο κανε κα στν εράρχη τς Κορδούης σιο, πο πέβαλε σ πολλς ξορίες κα κακοπάθειες.
σιος μως, κράτησε ρθιο τ ρθόδοξο φρόνημά του μέχρι τέλους. Δίκαια λοιπν τν γκωμιάζει γι’ ατ Θεοδώρητος, δ Μέγας θανάσιος
τν τιτλοφορε πατέρα τν πισκόπων.



Βάπτιση του Αιθίοπα Ευνούχου από τον  Άγιο Φίλιππο
Διαβάζουμ π τς Πράξεις Αποστόλων κεφ. η’ 26 – 40 :

26 Τότε γγελος Κυρίου επε ες τν Φίλιππον, «Σήκω κα πήγαινε πρς νότον, ες τν δρόμον πο κατεβαίνει π τν ερουσαλμ ες τν Γάζαν (εναι δρόμος ρημος).
27 Κα σηκώθηκε κα πγε. νας Αθίοψ, ενοχος, ξιωματικς τς Κανδάκης, τς βασιλίσσης τν Αθιόπων, ποος το γενικς ταμίας της, εχε λθει ες τν ερουσαλμ δι ν προσκυνήσ
28 κα πέστρεφε. Καθήμενος ες τ μάξι του διάβαζε τν προφήτην σαΐαν.
29 Επε δ τ Πνεμα ες τν Φίλιππον, «Πήγαινε κα προσκολλήσου ες ατ τ μάξι».
30 ταν Φίλιππος φθασε κοντ, τν κουσε ν διαβάζ τν προφήτην σαΐαν κα το επε, «ραγε καταλαβαίνεις ατ πο διαβάζεις;».
31 Ατς δ επε, «Πς ν μπορέσω ν καταλάβω ἐὰν δν μ δηγήσ κάποιος;» . Κα παρεκάλεσε τν Φίλιππον ν νεβ κα ν καθήσ μαζί του.
32 περικοπ τς γραφς πο διάβαζε το ξς: ς πρόβατον δηγήθη ες τν σφαγν κα πως μνς πο εναι φωνος μπρς σ’ κενον πο τν κουρεύει, τσι δν νοίγει τ στόμα του·
33 δι το πάθους του καταδίκη λαβε τέλος· τν δ γενεάν του ποιός θ μπορέσ ν τν διηγηθ; Διότι φυγε ζω του π τν γν.
34 Τότε ενοχος επε ες τν Φίλιππον, «Σ παρακαλ, πές μου δι ποιν λέγει ατ προφήτης; Δι τν αυτόν του δι κάποιον λλον;».
35 Τότε Φίλιππος νοιξε τ στόμα του καί, κάνοντας ρχν π τν γραφν ατήν, το κήρυξε τν χαρμόσυνην γγελίαν περ το ησο.
36 Καθς δ πήγαιναν ες τν δρόμον,  φθασαν ες να μέρος πο εχε νερ κα λέγει ενοχος, «Νά, νερό, τί μ μποδίζει ν βαπτισθ;».
37 [Κα Φίλιππος το επε, «Ἐὰν πιστέυς μ λη τν καρδιά σου, πιτρέπεται». κενος πεκρίθη, «Πιστεύω τι ησος Χριστς εναι Υἱὸς το Θεο»].
38 Κα διέταξε ν σταθ τ μάξι κα κατέβηκαν κα ο δύο ες τ νερό, κα Φίλιππος κα ενοχος, κα τν βάπτισε.
39 ταν νέβηκαν π τ νερό, τ Πνεμα το Κυρίου ρπαξε τν Φίλιππον κα δν τν εδε πλέον ενοχος, βάδιζεν μως τν δρόμον του χαρούμενος.
40 Φίλιππος ερέθηκε ες τν ζωτον κα διερχόμενος λας τς πόλεις κήρυττε τ εαγγέλιον μέχρις του λθε ες τν Καισάρειαν.


Η Αγία Ανθούσα η νέα
Μαρτύρησε, φο τς βαλαν τρίχινο κουρέλι κα μία μεγάλη πέτρα στ λαιμ κα τν ριξαν μέσα σ' να πηγάδι.



Ο Άγιος Αρκάδιος ο βασιλιάς
Κανες π τος Συναξαριστς δν ναφέρει τν βασιλι ρκάδιο (395 – 408) σν γιο.
Συναντται μνήμη του μόνο στ εροσολυμιτικ Κανονάριο (σελ. 105 κδ. Καλλίστου ρχιμ.) μαζ μ τν γιο Μαρτύριο.
σως κκλησία τν εροσολύμων ν εχε κάποιους σημαντικος λόγους ν τν κατατάξει μεταξ τν γίων της.





Ο Όσιος Θεόκλητος
γνωστος στος Συναξαριστές. Συναντται στν Πατμιακ Κώδικα 266 ς ξς:
«Τ
ατ μέρ το σίου Θεοκλήτου. Οτος ν π Κωνσταντινουπόλεως, ξίαν χων μαγίστρου, κα καταλιπν τν κόσμον νλθεν ν τ ρει το λύμπου, κακεσε ποταξάμενος κα σκήσας τεσι πλείστοις κοιμήθη».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου