Γεροντικό του Σινά :

–«Έλεγον περί του Αββά Σισώη, ότι ότε έμελλε τελευτάν, καθημένων των πατέρων προς αυτόν, έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, και λέγει αυτοίς: ιδού ο Αββάς Αντώνιος ήλθε, και μετά μικρόν λέγει, ιδού ο χορός των προφητών ήλθε, και πάλιν το πρόσωπον αυτού περισσώς έλαμψε και είπεν, ιδού ο χορός των αποστόλων ήλθε, και εδιπλασίασε το πρόσωπον αυτού πάλιν, και ιδού αυτός ως μετά τινων λαλών, και εδεήθησαν αυτού οι γέροντες, λέγοντες: μετά τίνος ομιλείς πάτερ; Ο δε έφη, ιδού οι άγγελοι ήλθον λαβείν με και παρακαλώ ίνα αφεθώ μετανοήσαι μικρόν, και λέγουσιν αυτώ οι γέροντες: ου χρείαν έχεις μετανοήσαι πάτερ. Είπε δε αυτοίς ο γέρων: φύσει ουκ οίδα εμαυτόν ότι έβαλον αρχήν, και έμαθον πάντες ότι τέλειός εστι, και πάλιν άφνω εγένετο το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, και εφοβήθησαν πάντες. Και λέγει αυτοίς: βλέπετε, ο Κύριος ήλθε, και λέγει : φέρετέ μοι το σκεύος της ερήμου, και ευθέως παρέδωκε το πνεύμα, και εγένετο ως αστραπή, και επλήσθη όλος ο οίκος ευωδίας».