Επιστολαί Αγ. Νεκταρίου

Επιστολή  22^η

Αθήναι τη 15 Ιανουαρίου 1907

Οσία εν Κυρίω θυγάτηρ Ξένη.

Εύχομαί σοι και πάσαις ταις αδελφαίς υγείαν και υπομονήν εν ταις δοκιμασίαις.

Η μήτηρ της Ευφημίας μοι είπεν, ότι υποφέρετε, διότι αι μεν πάσχουσιν, αι δε υποφέρουσιν εκ του ψύχους. Εάν ο καιρός επέτρεπεν θα ηρχόμην, να σας φέρω ολίγην παρηγορίαν, αλλά δυστυχώς το ψύχος είναι πολύ, εν Αθήναις κατήλθεν 8 υπό το μηδέν, ώστε αδυνατώ να έλθω. Ήθελον να έλθω ιδίως δια την Ακακίαν να την παρηγορήσω και να την σταυρώσω με το Τίμιον Ξύλον και με τα άγια λείψανα, τα οποία σας αφήκα. Επιθυμώ με ένα έκαστον άγιον λείψανον να την σταυρώσης κατ΄ εντολήν μου και να επικαλεσθής μετά των αδελφών την χάριν των αγίων να την θεραπεύσωσιν. Δυστυχώς αδυνατώ να έλθω, να δεηθώ υπέρ αυτής. Εύχομαι αυτή υγείαν τελείαν και απαλλαγήν από της δοκιμασίας ταύτης. Η κατάστασίς της είναι αποτέλεσμα ψύχους και υγρασίας. Είθε η χάρις της Κυρίας Θεοτόκου να την θεραπεύση εντελώς. Έμαθον ότι και η Μαρία βήχει ένεκα κρυολογήματος. Σήμερον θα στείλω ν΄ αγοράσω τέσσαρας φιάλας φάρμακον του Κορομηλά. Τας δύο να τας δώσητε τη Μαρία, ήτινι εύχομαι τελείαν απαλλαγήν του βηχός. Το ψύχος, όταν είναι καλά ενδεδυμένη, δεν την βλάπτει, να εξέρχηται ολίγον ν΄ αναπνέη καθαρόν αέρα, μάλιστα ωφελεί. Έμαθον ότι και η Μαργαρίτα είναι πολύ αδύνατος, θέλω να τη δώσητε τας άλλας δύο φιάλας ως ενδυναμωτικόν και να τρώγη αυγά και γάλα και ό,τι άλλο φαγητόν, καθώς και η Μαρία. Εις την Μαργαρίταν εύχομαι ενίσχυσιν του οργανισμού της. Θέλω να τρώγητε συνεχώς ρεβίνθια και σκόρδα και κρόμμυα όλαι και να πίνητε και ολίγον κρασί και το πρωϊ μετά την Εκκλησίαν ολίγην ρακήν, τώρα τον χειμώνα, δια να αναπληρώται η απολεσθείσα θερμότης του σώματός σας. Έμαθον ότι η Αμαλία πάσχει από κρυολόγημα του λαιμού, τη συμβουλεύω να βρέξη ένα τεμάχιον υφάσματος λευκού, κατά το υπόδειγμα, με ψυχρόν ύδωρ και αφού το στίψει να το βάλη εις το λαιμόν της και να το δέση με ένα μανδύλι. Θα το κάμη δε το εσπέρας την ώραν του ύπνου και θα κοιμηθή, ούτως έως το πρωϊ να μη εξέλθη αλλ΄ αφού γίνη ημέρα. Όταν το πρωϊ εγερθή ο λαιμός της θα είναι καλά. Συμβουλεύω ταις ψαλλούσαις να μη εξέρχωνται αμέσως του ναού, πριν επανέλθωσι τα φωνητήριά των όργανα εις την φυσικήν των θερμοκρασίαν, και να μη ομιλώσιν εξερχόμεναι της Εκκλησίας, παρά να μεταβαίνωσιν εις το κελλί των αμέσως και μετά ένα τέταρτον και πλέον να πίνωσιν ολίγον, ένα κύπελλον χλιαρόν νεράκι, τούτο να το κάμωσι χειμώνα και καλοκαίρι αι ψάλλουσαι, όταν εγείρωνται το πρωϊ εις την ακολουθίαν, επειδή των ψαλλουσών ο λαιμός έχει ευαισθησίαν τινά και ιδρώνει την νύκτα, να βρέχουν το χέρι των και να τον δροσίζωσι, τούτο να το κάμνωσι δύο τρεις φοράς και έπειτα να τον σκουπίζωσι καλά και αφού αποβάλη την πολλήν θερμότητά του, τότε να εξέρχωνται, δύνανται να κάμωσι και γαργάρα με ολίγον νερόν της θερμοκρασίας του δωματίου. Αυτό θα τας προφυλάττη από τα κρυολογήματα, από καιρού εις καιρόν να κάμνωσι γαργάρα ή με βορικόν οξύ ή με άλμην ελαφράν. Ταύτα όλα τα κάμνω και εγώ. Θα τη στείλω ένα κυτίον παστέλια του λαιμού πολύ ωφέλιμα. Τη εύχομαι περαστικά της. Έμαθον ότι και συ πάσχεις από τον κεφαλόπονον, να μοι γράψης πως είσαι. Σε εύχομαι περαστικά και η Κυρία Θεοτόκος να βάλη το χέρι της εις το κεφάλι σου και ν΄ αφαιρέση από σου τον κεφαλόπονον. Έμαθον ότι και η μητέρα σου και αυτή είναι κρυολογημένη, ότι και η γερόντισσα Αναστασία δεν ημπορεί, εύχομαι αυταίς υγείαν και τελείαν ανάρρωσιν. Επίσης έμαθον, ότι αι λοιπαί έχουσι μεν καλώς, αλλά συμπάσχουσι ταις πασχούσας αδελφαίς, θλιβόμεναι επί ταις ασθενείαις αυτών, τούτου ένεκα σας εύχομαι αύθις υγείαν και υπομονήν. Παρεκάλεσα την Κυρίαν Θεοτόκον να σας θεραπεύση όλας και υπεσχέθην από σήμερον να δώσω εις τύπωσιν το Θεοτοκάριον εις ένδειξιν της ευγνωμοσύνης μου.

Σας εύχομαι και διατελώ προς Θεόν ευχέτης.

+Ο Πενταπόλεως  Νεκτάριος.