Ιερομόναχος Ευθύμιος Τρικαμηνάς. ερμηνεία του 15ου Κανόνος από το νέο βιβλίο του, που μόλις κυκλοφόρησε.

Χαρακτηριστικά καί στό σημεο ατό ναφέρει: «ε μέν γάρ δόγμα χει διεστραμμένον, κν γγελος , μή πείθου». Τό «μή πείθου» δέν χει φυσικά τήν ννοια νά μήν πεισθς στό διεστραμμένο δόγμα το προεσττος, λλά νά μήν ποταχθς ες ατόν.
Στήν ρμηνεία το ΡΜΓ΄(143) ψαλμο γιος μς δίδει παραστατικά τό μέτρο τς κκλησιαστικς κοινωνίας στά θέματα τς πίστεως. Λέγει δέ τά ξς: «ταν ον εποιεν δέῃ, πς νθρωπς σοι γγύς στω · ταν δέ τς ληθεας γυμνζηται λγος, πιγνωσκε τόν οκεον καί τόν λλτριον. Κν δελφόν χς μοπτριον καί μομτριον, καί μή κοινωνσ σοι κατά τόν τς ληθεας νμον, στω σοι το Σκθου βαρβαρικτερος · κν Σκθης, κν Σαυρομτης , τν δογμτων δέ εδ τήν κρβειαν, καί πιστεύῃ τοτο καί ατός σύ, ατο το τάς ατάς δνας σοί λσαντος
οκειτερος στω καί γγτερος · καί τόν βρβαρον καί τόν ο τοιοτον ντεθεν διακρνωμεν, μή πό τς γλττης, μηδέ πό το γνους, λλ’ πό τς γνμης καί τς ψυχς. Τοτο γάρ μλιστα νθρωπος, ταν δογμτων κρβειαν χ καί πολιτεαν φιλσοφον...» (ΕΠΕ 7, 400 καί P.G. 55, 461). Kαί ες ατό τό σημεο μέ πολύ σαφήνεια γιος ξεχωρίζει τήν κκλησιαστική κοινωνία μέ τήν οανδήποτε λλη βοήθεια καί συμπαράστασι. Τά παραδείγματα πού ναφέρει, τν βαρβάρων καί πολεμικν λαν, δεικνύουν καθαρά τι ληθινή πίστις μς νώνει μέ τόν πλέον βάρβαρο καί πολίτιστο, ν πλάνη καί αρεσις καί τόν πλέον οκεο τόν καθιστ κκλησιαστικά τόν μεγαλύτερο ξένο καί χθρό. Καί λα ατά βεβαίως, χωρίς νά περιμένωμε συνοδικές ποφάσεις, σχύουν δι’ λους. Παρ’ τι λοιπόν, πως βλέπομε, γ. ωάννης   Χρυσόστομος διδάσκει σαφς τήν πομάκρυνσι πό τούς αρετικά φρονοντας προεσττας, ν ξετάσωμε τήν στάσι του καί τήν διδασκαλία του κατά τήν περίοδο τς ξορίας του, θά διαπιστώσωμε βίαστα τι περέβη λους τούς λλους γίους ες τό θέμα τ κκλησιαστικς πικοινωνίας μέ τόν πίσκοπο, διότι κατά τήν περίοδο τς ξορίας του δίδασκε σαφς καί προκάλυπτα τήν κκλησιαστική ποτείχισι πό τούς πισκόπους χι μόνο διά θέματα πίστεως, λλά καί διά θέματα δικαιοσύνης. Ατός δηλαδή, ποος λεγε τι τό σχίσμα δέν τό συγχωρε οτε τό αμα το μαρτυρίου, προέτρεπε, νεθάρρυνε καί γκωμίαζε σους διέκοψαν τήν κκλησιαστική κοινωνία μέ τούς διαδόχους του ρσάκιο καί ττικό καί σους πικοινωνοσαν μετ’ ατν καί μάλιστα φιστάμενοι διωγμούς, κινδύνους καί μαρτύρια. λοι ατοί δέ «ο δεδιωγμένοι νεκεν δικαιοσύνης» (χι πίστεως), κληρικοί καί λαϊκοί παρέτειναν τό σχίσμα, διά τς ποτειχίσεως πό τόν Πατριάρχη καί τούς κοινωνοντας μέ ατόν, μέχρι τς παναφορς τν λειψάνων του πό τά Κόμανα στήν Κωνσταντινουπολι πί Πατριάρχου Πρόκλου, δηλαδή διάστημα περισσότερο πό τριάντα χρόνια.


Συνεχίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου