Το μυστήριον της θείας Ευχαριστίας: Άγ. Ιουστίνος (Πόποβιτς)

Ο θεανθρώπινος σκοπός και το νόημα του μυστηρίου του Βαπτίσματος πραγματοποιείται τελειώτατα εν τω μυστηρίω της θείας Ευχαριστίας, η τελεία δηλαδή χριστοποίησις και θεανθρωποίησις των ανθρώπων. Εν τη θεία Ευχαριστία βιούται κατά χάριν ολόκληρος η θεανθρωπίνη Οικονομία της σωτηρίας, από την Σάρκωσιν μέχρι και την Ανάληψιν, διότι, κατά τον θεόπνευστον λόγον του αγίου Θεοδώρου Στουδίτου, η Θεία Λειτουργία είναι η επανάληψις όλης της Θεανθρωπίνης Οικονομίας της σωτηρίας. Τούτο ιδίως τονίζεται εις το τέλος της Θείας Λειτουργίας του Μεγάλου Βασιλείου, όπου λέγεται: «Πεπλήρωται και τετέλεσται, Χριστέ ο Θεός ημών, το μυστήριον της οικονομίας Σου». Η καρδία της θείας Ευχαριστίας είναι εκείνο το οποίον οι Πατέρες εξέφρασαν δια του γνωστού ρητού: Ο Θεός γίνεται άνθρωπος, δια να γίνη ο άνθρωπος θεός. Δια τούτο και ο μεταλαμβάνων ορθόδοξος χριστιανός, όταν κοινωνή των Θείων Μυστηρίων ομολογεί ταπεινώς: «Θεού το Σώμα και θεοί με και τρέφει, θεοί το πνεύμα, τον δε νουν τρέφει ξένως». Το θείον σώμα και αίμα του Χριστού εν τη θεία Ευχαριστία ονομάζονται και είναι θεουργικά διότι θεοποιούν τους κοινωνούντας αυτών, οι οποίοι εν τη θεία Ευχαριστία ζουν και βιούν εν εαυτοίς το μεγαλύτερον θαύμα και το μεγαλύτερον ευαγγέλιον όλων των κόσμων: πληρούνται εις παν το πλήρωμα του Θεού (Εφ. 3,19. Πρβλ. Κολ. 2,10).Η θεία Ευχαριστία είναι η κορυφή του θεανθρωπίνου μυστκού εμπειρισμού, διότι εν αυτή φανερώνεται εμπράκτως ότι από την Σάρκωσιν του Θεού Λόγου ο Θεάνθρωπος Χριστός κατέστη η κεντρική και αιωνία πραγματικότης όλων των κόσμων του Θεού, ειδικώς δε των ανθρωπίνων κόσμων μας. Δια της θείας Ευχαριστίας ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι ο μεθ΄ ημών Θεός, ο Εμμανουήλ (Ματθ. 1,23), και τούτο αιωνίως. Ο πλέον πιστός μάρτυς τούτου είναι η Εκκλησία, το θεανθρώπινο Σώμα του Χριστού. Η Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού, η θεία Ευχαριστία είναι επίσης Σώμα Χριστού, δια τούτο η Εκκλησία και η θεία Ευχαριστία ταυτίζονται, και αλληλοπεριχωρούνται: Η Εκκλησία εν τη Ευχαριστία και η Ευχαριστία εν τη Εκκλησία. Όπου δεν είναι ο Θεάνθρωπος εκεί δεν υπάρχει η Εκκλησία, όπου δε δεν υπάρχει η Εκκλησία εκεί ούτε υπάρχει και η Ευχαριστία. Έξω από την ταυτότητα αυτή, δηλαδή της Εκκλησίας και της Ευχαριστίας, είναι η αίρεσις, η ψευδοεκκλησία και αντιεκκλησία. Ως Σώμα του Χριστού η Εκκλησία υπάρχει μόνον εν τη θεία Ευχαριστία και η θεία Ευχαριστία ως το σώμα και το αίμα του Χριστού υπάρχει μόνον εν τω σώματι της Εκκλησίας του Χριστού. Η Εκκλησία δια της θείας Ευχαριστίας είναι καθολική ενότης και ένωσις του Χριστού μετά των πιστών, και των πιστών μετά του Χριστού και μετ΄ αλλήλων. Εν τη θεία Ευχαριστία η Εκκλησία φανερώνεται ως το εν Σώμα του Χριστού, διότι όλοι οι πιστοί που κοινωνούν του σώματος και του αίματος του Χριστού αποτελούν εν σώμα, το Σώμα του Χριστού. «Ότι εις άρτος, εν σώμα οι πολλοί εσμέν, οι γαρ πάντες εκ του ενός άρτου μεταλαμβάνομεν (Α΄ Κορ. 10, 16-17). Ο «εις άρτος» ούτος είναι ο Χριστός, και το εκ των πολλών «εν σώμα» είναι το σώμα του Θεανθρώπου Χριστού. Και εις την Ευχαριστίαν και εις την Εκκλησίαν ο Θεάνθρωπος Χριστός είναι εις, και επίσης είναι «τα πάντα εν πάσι» (Κολ. 3, 11).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου