Δεν χρειάζονται εισαγωγικά σχόλια γι αυτήν την ομιλία. Δεν θυμάμαι να μίλησε ποτέ κανείς με τέτοια παρρησία.

Μπορεί πράγματι να κινδυνεύει ανθρωπίνως η ζωή του από τα χιλιάδες έμμισθα τρόλ και νεοταξικούς υπαλληλίσκους, όμως δίνει ζωή, δύναμη, κουράγιο, ελπίδα σε εκατομμύρια Ελλήνων, και κρατάει στην πλάτη του, ο ίδιος και μετρημένοι κληρικοί, μοναχοί, Επίσκοποι και λαϊκοί που τιμούν το ομολογιακό διακόνημά τους, ολόκληρη την Εκκλησία, γιατί ο λόγος τους είναι ο αυθεντικός Λόγος της Εκκλησίας ο οποίος δεν εξατμίζεται μόνο στην μονοφυσιτική "αγαπολογία".

 

https://www.youtube.com/watch?v=vpLpfnDZMsU

 

Σπυρίδων Αρναούτογλου

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Φίλωνος 45, 185 31 ΠΕΙΡΑΙΕΥΣ, Τηλ. +30 210 4514833, Email: impireos@hotmail.com

 

Πειραιάς, 22 Φεβρουαρίου 2024

 

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ:

 

«ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΤΡΟΠΩΝ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΠΕΙΩΝ ΨΗΦΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΑΤΟΜΩΝ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΦΥΛΟΥ».

 

 

Στόν Πειραιᾶ σήμερα 22 Φεβρουαρίου 2024 ἡμέρα Πέμπτη καί ὥρα 11η  πρωϊνή στόν Καθεδρικό Ναό τῆς Παναγίας Τριάδος Πειραιῶς συνήλθαμε κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιῶς, Φαλήρου, Ἁγίου Ἰωάννου Ρέντη καί Δραπετσώνας κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ, σέ ἔκτακτη ἱερατική σύναξη μέ θέμα: « Ἀντιμετώπισις τῶν συνεπειῶν ψηφίσεως τοῦ νόμου διά τόν “γάμον” ἀτόμων τοῦ ἰδίου φύλου», N. 5089 ΦΕΚ  Α΄ 27/17.2.2024.

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. ΣΕΡΑΦΕΙΜ  ἐτοποθετήθη δεόντως ἐπί τοῦ ἀνακύψαντος ζητήματος ἀνατροπῆς τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί τῆς ἐφαρμογῆς τῆς «woke» ατζέντας διά τήν ἀποδόμηση τοῦ χριστιανικοῦ δόγματος, ἤθους καί πολιτισμοῦ καί γενομένης διεξοδικῆς συζητήσεως ἐκ προσώπου καί τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων καί Διαχειριστικῶν Ἐπιτροπῶν τῶν Ἐνοριῶν καί καθιδρυμάτων τῆς Ἱ. Μητροπόλεώς μας, συναποφασίσαμε τήν ἔκδοση τοῦ παρόντος ψηφίσματος.

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ   ΤΑ   ΑΚΟΛΟΥΘΑ

1.         Ἡ ναύλοχος πόλη τοῦ Πειραιᾶ, τό πρῶτο λιμάνι τῆς Χώρας εἶναι μία Παναγιοσκέπαστη πόλη, ὅπως ἐπιμαρτυροῦν καί ἀποδεικνύουν τά ἱστορικῶς διακριβωμένα θαύματα τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, πού καταγράφονται σέ ἐφημερίδες καί ἔντυπα τῆς ἐποχῆς, ὅπως τά παρουσιάζει ὁ Ἐλλογιμώτατος Πρόεδρος τῆς Φιλολογικῆς Στέγης Πειραιᾶ κ. Στέφανος Μίλεσης στό πόνημά του «Τά θαύματα τῆς πίστεως στόν Πειραιᾶ ὅπως καταγράφηκαν καί ἀποτυπώθηκαν ἀπό ἐφημερίδες καί ἔντυπα» ἐκδ. Ἀρχονταρίκι 2019, καί εἰδικώτερα τό θαῦμα τῆς Παναγίας «Ρόδον τό Ἀμάραντον» μέ τήν ἀποσόβηση τῆς  θανατηφόρου πανδημίας τῆς εὐλογιᾶς, ὅπως καταγράφεται στήν Ἐφημερίδα ΣΦΑΙΡΑ φ. 9/3/1896 καί τῆς ἐμφανίσεως τήν 24-25/3/1929 τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου στόν κατάμεστο Ἱ. Ναό Εὐαγγελιστρίας Πειραιῶς, ὅπως καταγράφεται στίς Ἐφημερίδες ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ στό φ. 29/3/1929 καί ΣΚΡΙΠ στό φ. 29/3/1929.  Διακονοῦντες σέ μία εὐλογημένη Μητρόπολη τῆς Ἁγιωτάτης Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας διά τῆς χειροτονίας μας ἔχομε ἀναλάβει τό πολυεύθυνο ἔργο τῆς διακονίας τοῦ Σώματος τῆς Ἐκκλησίας, πού προϋποθέτει τήν ἀκριβεστάτη τήρηση «τῆς ἅπαξ παραδοθείσης τοῖς ἁγίοις» (Ἰουδ. 1,3) θείας ἀποκαλύψεως διά τήν ὑπέρβασιν τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου καί τή μεταστοιχείωση τοῦ κόσμου σέ Βασιλεία χρηστότητος, δικαιοσύνης, εἰρήνης, ἀληθείας καί ἀγάπης. Συνεπῶς, χρεωστοῦμε ἐνώπιον τοῦ Δομήτορος τῆς Ἐκκλησίας Κυρίου, τοῦ καλέσαντος ἐμᾶς στήν διακονία τοῦ Λαοῦ του νά διασφαλίζωμε καί νά μεταδίδωμε ἔργῳ καί λόγῳ τήν ἀκαινοτόμητη πίστη τῶν Ἀποστόλων, τῶν Θεοφόρων Πατέρων καί τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων.

 

2.         Ἡ ψήφισις τοῦ παραπάνω νόμου ἀπό τό Ἐθνικό μας Κοινοβούλιο ἀλλοιώνει καί διαστρέφει τήν ἀνθρωπολογία καί τήν φυσιολογία τῆς Δημιουργίας Τοῦ Θεοῦ, ἀποπειρᾶται βλασφήμως νά ἀκυρώσῃ τόν θεῖο Νόμο ἀτζέντας, πού ἐκτύπως μᾶς παραδίδεται διά τῆς Παλαιᾶς καί τῆς Καινῆς Διαθήκης, κατ’ ἐπιταγήν τῆς «woke» ἀτζέντας καί ἀντιτίθεται μανιωδῶς στό Κανονικό πλαίσιο τῆς Μιᾶς, Ἁγίας, Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας, πού διά Πνεύματος Ἁγίου ἐδόθη εἰς Αὐτήν.  Κατά ταῦτα, οἱ νομοθετήσαντες ὡς ἔννομο ἀγαθό τήν ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί θεσμοθετήσαντες τήν παρά φύσιν ἀσέλγειαν, πού ἀποστερεῖ τόν ἀνθρωπο τῆς δυνατότητος θεοκοινωνίας κατά τόν ἀψευδῆ λόγον τοῦ Δημιουργοῦ: «οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας» (Γεν. 6,3), ἀποδεικνύει αὐτούς ἔργῳ καί λόγῳ ὡς περιφρονοῦντας τόν θεῖο Νόμο καί ἀντιστρατευομένους πρός τήν σωτηρία καί τήν αἰώνιο προοπτική τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος, πού καλεῖται νά ἀποβῇ ἐκουσίως καί ἀγαπητικῶς ναός τοῦ Παναγίου Πνεύματος καί ὁμοηθής πρός τόν Δημιουργόν Του, κατά τόν Κυριακό λόγον: «ἐάν τις ἀγαπᾷ με, τὸν λόγον μου τηρήσει, καὶ ὁ πατήρ μου ἀγαπήσει αὐτόν, καὶ πρὸς αὐτὸν ἐλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ᾿ αὐτῷ ποιήσομεν» (Ἰω.14, 23 ).  Ἑπομένως ἀποδεικνύονται ὑπαιτίως ὡς συνεργοί τοῦ «ἀρχεκάκου ὄφεως» στήν ἀπομείωση τοῦ ἔργου τῆς σωτηρίας καί τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος καί, ὡς οἱ θεοφόροι Πατέρες διακελεύουν, οἰκειοθελῶς ἔχουν ἐκπέσει τῆς χριστιανικῆς των ἰδιότητος καί ἡ μετ’ αὐτῶν κοινωνία ἐγκυμονεῖ τόν κίνδυνον, διά τούς ἀσθενεστέρους, ἀλλοιώσεως τῆς πίστεως καί ἀκυρώσεως τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας, πού διαχρονικῶς καλεῖται νά καταρτίζῃ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ πολίτας τῆς θείας Βασιλείας.

 

3.         Πρός προστασίαν τῆς διακονίας μας καί σεβασμόν τῆς ἐνώπιον τοῦ Παναγίου Θεοῦ εὐθύνης μας, τηρουμένων καί τῶν διατάξεων τοῦ ἀρθρ. 4, παραγρ.9 τοῦ Καταστατικοῦ  Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ν. 590/1977- ΦΕΚ Α΄ 146)  διακόπτουμε τήν κοινωνία μας μέ τούς ψηφίσαντας ἐναντίον τοῦ θείου Νόμου, μέ ὅ, τι αὐτό συνεπάγεται, μή προσκαλοῦντες αὐτούς εἰς οἱανδήτινα ἐκδήλωσιν τῶν Ἐνοριῶν μας, ἄχρι τῆς ἐμπράκτου μεταμελείας των διά τῆς ἀκυρώσεως διά τοῦ Ἐθνικοῦ Κοινοβουλίου τοῦ αἰσχίστου αὐτοῦ νομοθετήματος.

 

Διατελοῦμε ἐν προσευχῇ πρός τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τόν δι’ ἡμᾶς σαρκωθέντα Λυτρωτήν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί τήν Ὑπερύμνητη Μητέρα Του καί καλοῦμε τόν πιστό λαό τοῦ Θεοῦ σέ ἔμπρακτη μετάνοια γιά τήν βλασφημία καί ὕβρι κατά τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως πού συνετελέσθη μέ τήν ψήφισι τοῦ Ν. 5089  ΦΕΚ  Α΄ 27/17.2.2024.

 

Τό παρόν ψήφισμα ἀναγνώστηκε καί ἐγκρίθηκε ἀπό τήν Σύναξή μας.

 

Ἀκολουθοῦν οἱ ὑπογραφές τῶν συμμετεχόντων κληρικῶν.

 

 

+ ὁ  Πειραιῶς  Σ Ε Ρ Α Φ Ε Ι Μ

 

Οἱ Πρόεδροι Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων

& Διαχειριστικῶν Ἐπιτροπῶν Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πειραιῶς,

Φαλήρου, Ἁγίου Ἰωάννου Ρέντη καί Δραπετσώνας

ΑΦΟΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ ΤΩΝ ΨΗΦΙΣΑΝΤΩΝ ΤΟΝ «ΓΑΜΟ» ΤΩΝ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΙΟΘΕΣΙΑΝ ΤΩΝ ΤΈΚΝΩΝ ΤΩΝ

Ἐπειδή εἰς τίς ἡμέρες μας ἔχει γίνει ἐμφανής ἡ συνοδοιπορία καί συνταύτησις τῶν Ἐπισκόπων μέ τούς πολιτικούς ἄρχοντας, τούς αἱρετικούς καί λοιπούς ἐξουσιαστές καί ὡς ἐκ τούτου δέν  ἀναμένομε ἀπό αὐτούς μίαν γενναίαν ἀντίδρασιν ἀνταξίαν τῆς θέσεώς των καί ἰσαξίαν τῶν παλαιῶν ἁγίων Ἐπισκόπων καί ὁμολογητῶν, προβαίνομε ἐμεῖς οἱ ἱερεῖς καί Πνευματικοί εἰς τόν ἀφορισμόν ὅσων βουλευτῶν ἐψήφισαν τόν ἀντίθετο εἰς τήν φύσι  νόμο τοῦ γάμου τῶν ὁμοφυλοφίλων καί τῆς υἱοθεσίας τῶν τέκνων. Ὁ ἀφορισμός αὐτός ἔχει τήν ἔννοια ὅτι αὐτοί οἱ ὁποῖοι ψηφίζουν νόμους ἀντιθέτους  εἰς τήν φύσι καί εἰς τούς φυσικούς νόμους καί κυρίως ἀντιθέτους εἰς τόν εὐαγγελικό νόμο, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ ἀλήθεια καί ἡ σωτηρία ὅσων τόν ἀποδέχονται καί τόν ἐφαρμόζουν, τοποθετοῦν τούς ἑαυτούς των διά τῶν πράξεών των ἐκτός Ἐκκλησίας καί ἄν δέν μετανοήσουν καί ἐκτός τῆς σωτηρίας. Ἡ πρᾶξις δηλαδή τοῦ ἀφορισμοῦ  ἐπιβεβαιώνει καί ἐπισφραγίζει τήν ἐπιλογή τῶν βουλευτῶν αὐτῶν νά ἀντιστρατευθοῦν εὐθέως στό νόμο τοῦ Θεοῦ  καί νά συστρατευθοῦν μέ τούς ἐχθρούς καί πολεμίους τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.

          Ὁ ἀφορισμός αὐτός βεβαίως ἰσχύει καί γιά ὅλους ὅσοι καλυπτόμενοι πίσω ἀπό αὐτόν τόν ἀντίθεο καί ἀφύσικο νόμο θελήσουν  νά συνάψουν ἀνώμαλες, ἀφύσικες καί ἀντίθεες σχέσεις. Τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας ἀγωνίζονται κατά τήν δύναμί των νά τηροῦν τό Νόμο τοῦ Θεοῦ καί μετανοοῦν γιά τά τυχόν λάθη των. Ἄν ὅμως ἐκ τοῦ ἀντιθέτου νομιμοποιήσωμε τήν ἁμαρτία καί μάλιστα στή χειρότερή της μορφή, δηλαδή τήν ὁμοφυλοφιλία, τότε καταργοῦμε τό Νόμο τοῦ Θεοῦ, γινόμεθα αἱρετικοί καί βεβαίως χωριζόμεθα ἀπό τήν Ἐκκλησία. Αὐτό ἰσχύει καί γιά τούς Ἐπισκόπους καί κληρικούς οἱ ὁποῖοι θά ἀποδεχθοῦν στήν Ἐκκλησία αὐτήν τήν κατάστασι. Θέτουν δηλαδή και αὐτοί τούς ἑαυτούς των ἐκτός Ἐκκλησίας.

          Τό δικαίωμα αὐτό τοῦ δεσμεῖν καί λύειν ἔχει δοθῆ στούς ἱερεῖς καί Πνευματικούς διά τῆς χειροτονίας καί χειροθεσίας των καί προσέτι  κατοχυρώνεται καί διά τοῦ ΙΔ΄Ἱεροῦ Κανόνος τοῦ Θεοφίλου Ἀλεξανδρείας καί ἀκόμη διά τῶν Ἀποστολικῶν Διαταγῶν, οἱ ὁποῖες στό σημεῖο αὐτό ἐντέλλονται διά τούς ἱερεῖς τά ἑξῆς:«Πρεσβύτερος εὐλογεῖ, οὐκ εὐλογεῖται, εὐλογίας δέχεται παρά Ἐπισκόπου καί συμπρεσβυτέρου, ὡσαύτως ἐπιδίδωσιν συμπρεσβυτέρῳ· χειροθετεῖ, οὐ χειροτονεῖ, οὐ καθαιρεῖ, ἀφορίζει δέ τούς ὑποβεβηκότας, ἐάν ᾦσιν ὑπεύθυνοι τῇ τοιαύτῃ τιμωρίᾳ» (Ἀποστ. Διαταγαί 8,28 –ΒΕΠΕΣ 2,162).

 

                     ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ