«Έπί της Μωσέως καθέδρας έκάθισαν οί γραμματείς και Φαρισαίοι. Πάντα ούν όσα έάν εϊπωσιν ύμϊν τηρείν, τηρείτε και ποιείτε, κατά δέ τά έργα αυτών μή ποιείτε’ λέγουσι γάρ, καί ού ποιούσι» (Ματθ. 23, 2-3). Ή διδασκαλία τους ήταν σωστή, τα έργα τους όμως πονηρά και υποκριτικά. Οι Οίκουμενισταί είναι χειρότεροι των γραμματέων και των Φαρισαίων, διότι κάθονται στους θρόνους των Πατέρων της Εκκλησίας και νοθεύουν και διαστρέφουν το Ευαγγέλιο, εξισώνοντας το φως με το σκότος, την αλήθεια με την πλάνη, την Ορθοδοξία με την αίρεση! Και η διδασκαλία τους είναι αιρετική, και τα έργα τους (συμπροσευχές, συλλείτουργα, συμμετοχή στο Π.Σ.Ε.) παράνομα.
μακαριστός π.Βασίλειος βολουδάκης για οικουμενισμό(σε συνέντευξή του στο μπλογκ κρυφό σχολειό): Ὑπάρχει, λοιπόν, ἀνάγκη μεγάλη, να ἑνωθοῦμε ὅλοι ὅσοι θεωροῦμε τὸν Οἰκουμενισμὸ ὡς Παναίρεση –ὡς ἐπιστροφὴ στήν Εἰδωλολατρεία καὶ ὄχι ὡς ἁπλῆ αἵρεση– καὶ νά μὴν παραμείνουμε διηρημένοι αὐτές τίς δύσκολες ὧρες. Γιά τὴν ἕνωσή μας ἀπαιτεῖται Γνήσιος διάλογος, Οὐσίας, Θεολογικός, Ἀδελφικός, χωρὶς ἰδιοτελεῖς ἐπιδιώξεις καὶ σκοπιμότητες ἀλλὰ καὶ χωρὶς προκαταλήψεις καὶ ἀγκιστρώσεις. Ἐλπίζω ὅτι ὑπάρχει Ἐλπίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήπαραθέτω λινκ(σύνδεσμο) για όποιον θέλει να δει όλη την συνέντευξη:
https://krufo-sxoleio.blogspot.com/2024/02/blog-post_19.html
Σ.σ.: όταν λέει ο μακαριστός π.βασίλειος ένωση εννοεί ένωση των νεοημερολογιτών με τους παλαιοημερολογήτες.
ΔιαγραφήΑυτά προς αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων ή/και παρερμηνειών
Από το ιστολόγιο 'ΚΡΥΦΟ ΣΧΟΛΕΙΟ' (παραθέτω ολόκληρο τον σύνδεσμο για κάθε ενδιαφερόμενο)
ΑπάντησηΔιαγραφήhttps://krufo-sxoleio.blogspot.com/2024/09/blog-post_18.html:
Καθηγητής Ανδρέας Θεοδώρου (+2004)
«Ο Οικουμενισμός δεν είναι αίρεση και παναίρεση, όπως συνήθως χαρακτηρίζεται. Είναι κάτι πολύ χειρότερο της παναιρέσεως. Οι αιρέσεις ήταν φανεροί εχθροί της Εκκλησίας. Μπορούσε αυτή να παλέψει εναντίον τους και να τις κατατροπώσει. Ο Οικουμενισμός όμως αδιαφορεί για τα δόγματα και για τις δογματικές διαφορές των Εκκλησιών. Είναι υπέρβαση, αμνήστευση, παραθεώρηση, για να μην πούμε νομιμοποίηση και δικαίωση των αιρέσεων. Είναι ύπουλος εχθρός, και από εδώ ακριβώς προέρχεται ο θανάσιμος κίνδυνος» (από το φυλλάδιο Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΌΣ, ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2007)