Φώτης Κόντογλου - Ἡ Μοναδικότητα τῆς Παραδόσεως τῆς Ὀρθοδοξίας (Ἀπάντησις σὲ ἀρχιμανδρίτην τῶν Ἀθηνῶν)
Ὑπάρχει φανερὴ ὑπερηφάνεια, ὑπάρχει καὶ κρυφὴ ὑπερηφάνεια.
Τὴν κρυφὴ ὑπερηφάνεια ἐννοεῖ ὁ ἅγιος Ἐφραὶμ ὁ Σῦρος, λέγοντας: «Ἡ ὑπερηφάνεια ἀναγκάζει ἐπινοεῖν καινοτομίας μὴ ἀνεχομένη τὸ ἀρχαῖον».
Αὐτὴ τὴν ὑποχθόνια ὑπερηφάνεια, ποὖναι κρυμμένη κάτω ἀπὸ τὴν ταπεινολογία καὶ τὴν ταπεινοφάνεια, ἔχουνε ὅσοι δὲν σέβουνται τὴν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας στὴ λατρεία καὶ στὶς ἐκκλησιαστικὲς τέχνες, καὶ θέλουνε νὰ εἰσάξουνε σ᾿ αὐτὴ κάποιους νέους τρόπους ποὺ εἶναι ὁλότελα ξένοι πρὸς τὴν οὐσία τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Ὄχι μοναχὰ ξένοι πρὸς τὸν πνευματικὸν χαρακτήρα τῆς Ὀρθοδοξίας, ἀλλὰ ὁλότελα ἀντιορθόδοξοι.
Η «προσφορά» των παπικών στην Κύπρο γράφτηκε με το αίμα των Ορθοδόξων
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου διακηρύσσει ότι η Παπική παρασυναγωγή είναι αδελφή Εκκλησία, ενώ για τον Πάπα λέγει ότι είναι ο Προκαθήμενος της αδελφής Εκκλησίας και είναι κανονικός Επίσκοπος της Πρεσβυτέρας Ρώμης (Εκκλ. Πρακτορείον «amen” 2/6/2010).
(σ.σ. Ο δε «αγωνιστής» Μητρ. Μόρφου κοινωνεί μαζί του!…)
Το 1192 πάτησε το πόδι του στην Κύπρο το ανάλγητο παπικό τάγμα των Ναϊτών. Το Πάσχα του ίδιου έτους κατέσφαξαν, εντός του Ορθοδόξου Ι. Ναού της Παναγίας της Λευκωσίας, τα γυναικόπαιδα και τους γέροντες, που κατέφυγαν εκεί για να σωθούν. Οι διάδοχοι των Ναϊτών, Λουϊζιάνοι, έμειναν στην Κύπρο 300 χρόνια, διώκοντας σκληρότατα την Ορθόδοξη Εκκλησία. Επί των ημερών τους πλημμύρησε η Κύπρος από μοναχούς παπικών ταγμάτων, κατήργησαν δεκατέσσερις Ορθόδοξες Επισκοπές, περιορίζοντάς τες σε τέσσερις και τις έθεσαν υπό την δικαιοδοσία τους. Το 1260 ο πάπας Αλέξανδρος απαγόρευσε την εκλογή Αρχιεπισκόπου Κύπρου. Παράλληλα, οι Ορθόδοξοι Επίσκοποι έπρεπε να δίνουν όρκο πίστης στον Πάπα, ενώ οι ορθόδοξοι ιερείς χειροτονούνταν με έγκριση των παπικών. Το 1231 δεκατρείς μοναχοί της Καντάρας αρνήθηκαν να υποταγούν στον πάπα και φυλακίστηκαν για τρία έτη. Ο ένας εξ αυτών κοιμήθηκε στη φυλακή, εξ αιτίας των άθλιων συνθηκών. Οι παπικοί έσειραν κατόπιν το λείψανό του στις πλατείες της Λευκωσίας και στο τέλος το έκαψαν. Τους άλλους δώδεκα πατέρες τούς έδεσαν σε μουλάρια, που τα άφησαν νε τρέξουν στην κοίτη του ποταμού Πεδιαίου. Τα σώματά τους ξεσχίστηκαν και κατόπιν τα έκαψαν σε πλατεία της Λευκωσίας. Τέλος, τα ανακάτεψαν με οστά ζώων για να μη τα λάβουν οι Ορθόδοξοι.Τό Σύμβολον Πίστεως τού Αγίου Αθανασίου. (PDF) --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Επειδή μερικοί μάς προξενούν σύγχυση φρενών, υποστηρίζοντας ότι υπάρχουν προ-Αδαμιαίοι άνθρωποι (Λίλιθ κλπ.).
Ως λέγουν, διττή ήτον η Γένεσις ανθρώπου : Πρώτα ο θεός είπε
τό " ποιήσωμεν " (άνθρωπον) καί ... δευτέρωσεν μέ τό "
έπλασεν ".
Κατά τήν πρώτην φάση δέν μετείχε τό Άγιον Πνεύμα
(ενεφύσησε). Ήτο μόνον τό " είπε " ! Ότι μετείχε σαφώς τό Άγιον
Πνεύμα, προκύπτει εκ τού " ... 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ
σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος. "
(Γένεσις, κεφ. Α).
Πάντων τών ανωτέρω νοητόν, οι διακρίσεις ακτίστων καί
κτιστών, τού Θεού ενεργειών.
Τό Σύμβολον Πίστεως --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη
Αγίου Αθανασίου (μορφή PDF), πρός εκείνους που διαιρούν τίς υποστάσεις (πρόσωπο) από τήν ουσία (φύση). Η Αγία Τριάς είναι η μιά, αδιαίρετος, ομοουσία θεότης.
Πνευματικὴ ἀφασία -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση
Οι περισσότεροι Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν ἔχουν ἐκτιµήσει τόν πνευµατικό κίνδυνο τοῦ οἰκουµενισµοῦ. Ἐνῶ ὑποτίθεται ὅτι ἀγρυπνοῦν γιά τό ποίµνιό τους, θεωροῦν ὅτι ὁ οἰκουµενισµός δέν εἶναι ἐπικίνδυνος, ἀφοῦ ξεκινάει καί κατευθύνεται ἀπό τό Οἰκουµενικό Πατριαρχεῖο! ∆έν ἐξετάζουν οἱ ἴδιοι τό θέµα, ἀλλά παθητικά δέχονται ὅσα τό Πατριαρχεῖο προγραµµατίζει καί µεθοδεύει. Καί αὐτό τό θεωροῦν σπουδαῖο κατόρθωµα, γιατί κάνουν τυφλή ὑπακοή στόν Πατριάρχη τοῦ Γένους, τήν ὥρα πού θά ἔπρεπε νά εἶχαν χάσει τόν ὕπνο τους καί νά µιλοῦσαν συνεχῶς γιά τήν παναίρεση τοῦ οἰκουµενισµοῦ, ὁ ὁποῖος κατεδαφίζει τήν Ὀρθοδοξία. ∆υστυχῶς αὐτοί ἀδιαφοροῦν καί συχνά συνευφραίνονται µέ τόν Πατριάρχη κατά τίς ἐπισκέψεις του στήν Ἑλλάδα. Οἱ ἀδιάφοροι αὐτοί µητροπολίτες συνήθως εἶναι πολυµέριµνοι καί ἀσχολοῦνται µέ κοινωνικά καί πολιτικά θέµατα, ἀκόµη καί ἀθλητικά γεγονότα, προκαλώντας τήν πλειοψηφία τοῦ λαοῦ µας. Θέλουν νά ἐµφανίζονται ὡς πνευµατικοί ἡγέτες, ὄντας ἀδιάφοροι στούς πνευµατικούς κινδύνους, ὅπως εἶναι ὁ οἰκουµενισµός. Σέ λίγο θά χάσουµε τήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεώς µας καί τήν πολύτιµη παράδοσή µας. Ἀναφέρω µιά περίπτωση πνευµατικῆς ἀφασίας, ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνει τά παραπάνω.