Ημερολόγιο --- του ιατρού Κυπριανού Χριστοδουλίδη

 - Fdimitrios Athanassiou

ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΣΗΜΕΡΙΩΝ

Δεν γνωρίζω από που αντλείτε τις πληροφορίες σας, οπότε καλό είναι να ρωτήσετε ένα πιο ειδικό από μένα.Εγώ ξέρω τα εξής:

Το ημερολόγιο που ίσχυε την εποχή της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, ήταν το Ιουλιανό που είχε θεσπίσει ο Ιούλιος Καίσαρας το 45 π.Χ., με τη βοήθεια του αλεξανδρινού αστρονόμου Σωσιγένη. Ο τελευταίος, βασιζόμενος στους υπολογισμούς του Ιππάρχου (ο οποίος πριν έναν αιώνα με αξιοθαύμαστη ακρίβεια είχε υπολογίσει πως το ηλιακό έτος έχει διάρκεια 365,242 ημερών), θέσπισε ένα ημερολόγιο, του οποίου τα έτη είχαν 365 ημέρες, ενώ σε κάθε τέταρτο έτος (το λεγόμενο «δίσεκτο») πρόσθετε μία ακόμα ημέρα.

Όμως το Ιουλιανό Ημερολόγιο είχε μια μικρή απόκλιση, καθώς η διάρκεια του ηλιακού έτους στην πραγματικότητα είναι 365,242199 ημέρες. Έτσι, το έτος του Σωσιγένη είναι μεγαλύτερο του πραγματικού κατά 11 λεπτά και 13 δευτερόλεπτα.

Ανά τετραετία το μικρό αυτό σφάλμα φθάνει περίπου τα 45 λεπτά, ενώ κάθε 129 χρόνια φθάνει την μία ημέρα, με αποτέλεσμα να μετακινείται συνεχώς νωρίτερα η εαρινή ισημερία. Το λάθος συσσωρευόταν και έτσι ενώ η εαρινή ισημερία την εποχή του Χριστού συνέβη στις 23 Μαρτίου, το 1582 μ.Χ. είχε φτάσει να συμβαίνει στις 11 Μαρτίου.

Ημερολόγιο

Βάζω κι εγώ μία "άνω τέλεια" επειδή η μακροσκελής σέ σχόλια προηγούμενη - σχετική μέ τό ημερολόγιο - δική σου Δημοσίευση έκλεισε. Λοιπόν, άν θέλεις απορρίπτεις τό σχόλιο, άν θέλεις τό κράτος γιά μελλοντική χρήση.

- Fdimitrios Athanassiou

"ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΙΣΗΜΕΡΙΩΝ

Δεν γνωρίζω από που αντλείτε τις πληροφορίες σας, οπότε καλό είναι να ρωτήσετε ένα πιο ειδικό από μένα.Εγώ ξέρω τα εξής ..:"

- Κυπριανός Χ.  Απάντηση

Ο αστροφυσικός, αστρονόμος κλπ. κ. Σιμόπουλος εγκατέλειψε τόν μάταιο κόσμο μας, δέν έχω τήν δυνατότητα νά τόν ρωτήσω, σχετικά μέ αυτά που έγραψα.

Καί παρακάτω :

- "Fdimitrios Athanassiou. Ανά τετραετία το μικρό αυτό σφάλμα φθάνει περίπου τα 45 λεπτά, ενώ κάθε 129 χρόνια φθάνει την μία ημέρα, με αποτέλεσμα να μετακινείται συνεχώς νωρίτερα η εαρινή ισημερία. Το λάθος συσσωρευόταν και έτσι ενώ η εαρινή ισημερία την εποχή του Χριστού συνέβη στις 23 Μαρτίου, το 1582 μ.Χ. είχε φτάσει να συμβαίνει στις 11 Μαρτίου."

- Κυπριανός Χ. "Το μικρό αυτό σφάλμα", προσθέτω, χιλιοστών τού χιλιοστού δευτερολέπτου, "αθροιζόμενο μας δίνει 1 ημέρα κάθε 129 χρόνια.". Καί διά τής μεθόδου τών τριών (απλός πολλαπλασιασμός) απαντώ, έχουμε 129x30 = 3.870. Δηλαδή, σέ 3.870 χρόνια καί κάτι προσθαφαιρέσεις, θά προσθέσουμε ένα ακόμη μήνα (30 ημέρες).

«Πιστεύω σαν τη μάνα μου, πιστεύω σαν παιδάκι» -- Του Στέλιου Παπαθεμελή*

Ένας σύγχρονος αλλά προβληματιζόμενος αγνωστικιστής, ο Lesek Kolakowski, εντοπίζει πως το υπαρξιακό ερώτημα στις μέρες μας «δεν είναι αν υπάρχει Θεός, αλλά πού θα είχαμε φτάσει χωρίς Θεό»!

            Κάποιοι αδιόρθωτοι ιθαγενείς που φαντασιώνονται ότι πρωτοτυπούν, εξ αφορμής της Θείας Ενανθρωπήσεως – αυτοί δεν καταλαβαίνουν τέτοια – βαττολογούν κατά ιερών και οσίων.

            Εκ του περισσεύματος της καρδίας οι στίχοι του Αχιλλέως Παράσχου (1838-1895, εθνικός ποιητής της εποχής του, απαθανάτισε τις προσδοκίες και τις απογοητεύσεις της, προσδοκίες και απογοητεύσεις και της δικής μας):

«Χριστέ! Σε τούτα τ’ άπιστα, καταραμένα χρόνια//, Που δεν πιστεύουν τίποτε, ούτ’ αγαπούν κανένα//, Που φως μας οδηγεί τυφλό και μας παγώνουν χιόνια//, Εγώ πιστεύω και αγαπώ ολόψυχα Εσένα!//

Πιστεύω σαν τη μάνα μου, πιστεύω σαν παιδάκι//, Πίνω τ’ αθάνατο νερό και αφήνω το φαρμάκι (…)

Πιστεύω! Να τα φώτα μου, το Ευαγγέλιό μου// Διαβάζω μ’ άδολη καρδιά και βρίσκω το Θεό μου.// Και ποιο σκοτάδι, ποια νυχτιά αυτό δεν εξορίζει;// Σαν ήλιος κάθε του ψηφί και γράμμα με φωτίζει.// Βλέπω, ακούω το Θεό, σε κάθε του σελίδα,// Και πιάνω με τα χέρια μου, την πιάνω την ελπίδα!»