Η Ορθοδοξία είναι η αποκάλυψη του Θεού με την ενανθρώπιση του δευτέρου προσώπου της Αγίας Τριάδος. Δεν είναι δηλαδή η Ορθοδοξία απλώς μία θρησκευτική τελετουργία ή θρησκευτική γνωσιολογία και θρησκευτικός στοχασμός. Στην Ορθοδοξία συντελείται η προσωπική κοινωνία και συνάντηση του πιστού με τον Θεό, ο Οποίος στις σχέσεις Του με τον άνθρωπο δεν είναι μόνο Θεός , αλλά Θεάνθρωπος. Και η συνάντηση και κοινωνία του πιστού με τον Θεάνθρωπο συντελείται με την βιωματική ένταξή του στο Σώμα του Χριστού, την Αγία Εκκλησία Του και την μέθεξη της Θείας Χάριτος με τα μυστήρια της Εκκλησίας. Χωρίς την βιωματική αυτή ένταξη είναι αδύνατη η λύτρωση, η αναγέννηση και τελείωση του ανθρώπου. Η Ορθοδοξία ως καθαρώς πνευματική βασιλεία του Χριστού έχουσα αποκλειστικό σκοπό την πνευματική αναγέννηση, απολύτρωση και θέωση του ανθρώπου, αποτελεί την μοναδική δυνατότητα για την διαμόρφωση ολοκληρωμένων προσωπικοτήτων και συνεπώς κοινοτήτων με ανθρώπινο πρόσωπο, όπως απέδειξε με την δισχιλιετή προσφορά Της στην ανθρωπότητα.
ΚΥΡΙΑΚΗ ΖΑΚΧΑΙΟΥ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ
Φύλαξόν με Κύριε, ἐκ τῶν ἀνθεστηκότων τῇ Δεξιᾷ Σου. Ἀπό τῶν ἀνθρώπων ἐκείνων, πού ζητοῦν νά στήσουν τή δική τους δόξα ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ἀγνοώντας τήν Δόξαν τοῦ Θεοῦ. Ὁ Τριαδικός Θεός, σεβαστή γερόντισσα, ἐξ ἀρχῆς ἔδωσε ὑπόσχεση σωτηρίας στόν πεπτωκότα ἄνθρωπο-στό ἀνθρώπινο γένος διά τοῦ Μεσσίου. Ἦταν ἀνάρμοστο γιά τόν Θεό νά καταστρέψει, ἅμα τῇ παρακοῇ, τούς πρωτόπλαστους καί νά πλάσει ἄλλο πλάσμα-ἄνθρωπον, ἄνδρα-γυναῖκα, στή θέση τῶν πρώτων πού παρήκουσαν. Ἡ Παντοδυναμία, ἡ Σοφία, ἡ Ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἐγνώριζε, προγνώριζε καί τήν πτώση καί τήν ἀνάπλαση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Ὅπως διά τοῦ ἑνός ἀνθρώπου εἰσῆλθε ὁ θάνατος σέ ὅλο το φύραμα, ἔτσι διά τοῦ Ἑνός Θεανθρώπου Ίησοῦ Χριστοῦ ἐπετεύχθη ἡ ἀνακεφαλαίωσις τῶν πάντων, ἡ ἀνάπλασις, ἡ καινή κτίσις.
Διαχρονικαὶ θέσεις
Ο Παπισμὸς δεν απεκήρυξε τας κακοδοξίας και τας αιρέσεις του. Ο Οικ. Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος πραγματοποιεί την ψευδοένωσιν κάμνων απαραδέκτους υποχωρήσεις και συμβιβασμοὺς μετὰ των Παπικών. Οφείλει όμως να γνωρίζῃ ότι πάσα Ένωσις, αγνοούσα την δογματικὴν ένωσιν εν τη Ορθοδόξω πίστει, καταδικάζεται ως ανίερον πραξικόπημα υπὸ της Πανορθοδόξου Εκκλησιαστικής Συνειδήσεως, οι δε Επίσκοποι, οι οποίοι αποτολμούν πραξικοπηματικὴν ένωσιν, εκπίπτουν αυτομάτως της Ορθοδόξου Πίστεως και ευρίσκονται εις την παράταξιν των Εξωμοτών, φέροντες ως άλλοι Βησσαρίωνες, το αιώνιον στίγμα του προδότου της Ορθοδοξίας.