ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΔΕΚΑ ΛΕΠΡΩΝ -- ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ἡ δυστυχία, ἡ ἀσθένεια τῆς λέπρας, ἔδινε τήν εὐκαιρία νά ἐπικοινωνοῦν μεταξύ τους οἱ Ἰουδαῖοι μέ τόν Σαμαρείτη· οἱ δέκα λεπροί ἄνδρες. Ἡ ἀνίατος αὐτή τραγωδία(λέπρα), τούς ἔδινε τήν εὐκαιρία νά ἀνταλλάσσουν σκέψεις, νά ξεχνοῦν τίς διαφορές τους, ὥστε μέσα στόν πόνο τους νά ἐκδηλώνουν κάποια συμπάθεια πρός ἀλλήλους. Ἐντούτοις, ὅταν ὁ Κύριος τούς χάρισε τήν θεραπεία, οἱ Ἰουδαῖοι διεχώρισαν τήν θέση τους ἀπό τόν συνασθενή τους Σαμαρείτη. Σκλήρυνε ἡ καρδιά τους γιά τόν συνάνθρωπό τους καί κατέστη ἄμα ἀχάριστη καί ὡς πρός τόν Εὐεργέτη τους. Στήν ὀδύνη ὅλοι ὁμοθυμαδόν ὁμολόγησαν τόν Ἰησοῦν ὡς «Ἐπιστάτη», Διδάσκαλον, Σωτῆρα, ζητώντας ἔλεος· «ἐλέησον ἡμᾶς». Ὄντως εἶναι δίκαιον καί ὡραῖον νά ἀναθέτομεν καί ἐμπιστευόμεθα τούς ἑαυτούς μας, εἰς τό ἔλεος τοῦ Χριστοῦ· διότι δέν ὑπάρχει φόβος νά ἀποτύχουμε καί νά φύγουμε κενοί.

Βίντεο καί σχόλια επί ενός διηγήματος τού Λέοντος Τολστόϊ :" Τρείς εσείς, τρείς εμείς " -- Kyprianos Christodoulides

https://youtu.be/qnibEYse3Lc

 

- Κυπριανός Χ

Θεολογικά λίαν ατυχές τό Διήγημα. Κατάλληλο μόνο γιά ολιγομαθείς λαϊκούς, άνευ απαιτήσεων ή επιθυμίας πληρέστερης θεολογικής κατάρτησης.

 

- @Mikros_Anagnostis

Υπάρχουν πολλά παραδείγματα απλών ανθρώπων ολιγογράμματων στήν ορθόδοξη παράδοση καί γραμματεία, ελληνική καί σλαβική, που προσεύχονται μέ απλό ή ακόμη καί λάθος τρόπο, αλλά μέ αληθινή πίστη καί αγάπη, καί η χάρη τού Αγίου Πνεύματος τούς πλήρωνε.

 

- Κυπριανός Χ

 @Mikros_Anagnostis Ευχαριστώ γιά τήν απάντηση.

 Ναί, συμφωνώ εν μέρει, εφόσον απευθύνεσαι πρός Mikrous_Anagnostes. Τά θέματα, όμως, που θίγεις, άπτονται ωριμότητας καί φυσικά μεγαλύτερης ηλικίας. Ότι : " 13 μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ14 ἵνα μηκέτι ὦμεν νήπιοι, κλυδωνιζόμενοι καὶ περιφερόμενοι παντὶ ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, ἐν πανουργίᾳ πρὸς τὴν μεθοδείαν τῆς πλάνης, ..." (Εφ. δ'). 

 

Υγ. Όταν πέθανε ο Λ. Τολστόϊ, μέρος τής ρωσικής εκκλησιαστικής ιεραρχίας, κατόπιν πιέσεως κοσμικών κύκλων, πρότεινε τήν αγιοκατάταξη τού αποθανόντος συγγραφέα. Ωστόσο, παρά τίς πιέσεις που δέχτηκε τό Πατριαρχείο Μόσχας, δέν ανταποκρίθηκε στό αίτημα τών κοσμικών, επειδή ο Λέων Τολστόϊ κατείχε εξέχουσα θέση στούς κύκλους τής Διεθνούς Μασσονίας. Ελάχιστοι τό γνωρίζουν αυτό.

ΟΜΙΛΙΑ ΠΟΥ ΕΚΦΩΝΗΘΗΚΕ ΕΠΙ ΤΗ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

«Πάνω ἀπ’ ὅλα ἡ ὑγεία» ἀκοῦμε ἰδιαιτέρως τόν τελευταῖο καιρό, συχνά πυκνά, σάν εὐχή ἀπό τά στόματα ὅλων τῶν κοινῶν θνητῶν. Καί ὅμως! Δέν μοῦ ἀρκεῖ ἡ σωματική προσωρινή ὑγεία. Αὐτό πού ἀναζητῶ εἶναι ἡ ζωή, ἡ νίκη ἐπί τοῦ θανάτου. Διότι, ἀληθῶς ὁ Χριστός  ἀνέστη ἐκ νεκρῶν θανάτῳ θάνατον πατήσας καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν χαρισάμενος. Τό πιστεύουμε ἄραγε; Ἡ ἐπιθυμία ὅλων τῶν ἀνθρώπων εἶναι νά καταργήσουν, νά καταστρέψουν τόν θάνατο. Αὐτό ὅμως πῶς ἀλλιῶς νά ἐπιτευχθεῖ; Ἕνας τρόπος ὑπάρχει. Νά ὑπερισχύσουν καί νά ἀφανίσουν τήν ἁμαρτία, μέ τήν ἁγιότητα.

Πνευματικὴ ἀφασία -- Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. ∆ιονυσίου Τάτση

Οι περισσότεροι Μητροπολίτες τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος δέν ἔχουν ἐκτιµήσει τόν πνευµατικό κίνδυνο τοῦ οἰκουµενισµοῦ. Ἐνῶ ὑποτίθεται ὅτι ἀγρυπνοῦν γιά τό ποίµνιό τους, θεωροῦν ὅτι ὁ οἰκουµενισµός δέν εἶναι ἐπικίνδυνος, ἀφοῦ ξεκινάει καί κατευθύνεται ἀπό τό Οἰκουµενικό Πατριαρχεῖο! ∆έν ἐξετάζουν οἱ ἴδιοι τό θέµα, ἀλλά παθητικά δέχονται ὅσα τό Πατριαρχεῖο προγραµµατίζει καί µεθοδεύει. Καί αὐτό τό θεωροῦν σπουδαῖο κατόρθωµα, γιατί κάνουν τυφλή ὑπακοή στόν Πατριάρχη τοῦ Γένους, τήν ὥρα πού θά ἔπρεπε νά εἶχαν χάσει τόν ὕπνο τους καί νά µιλοῦσαν συνεχῶς γιά τήν παναίρεση τοῦ οἰκουµενισµοῦ, ὁ ὁποῖος κατεδαφίζει τήν Ὀρθοδοξία. ∆υστυχῶς αὐτοί ἀδιαφοροῦν καί συχνά συνευφραίνονται µέ τόν Πατριάρχη κατά τίς ἐπισκέψεις του στήν Ἑλλάδα. Οἱ ἀδιάφοροι αὐτοί µητροπολίτες συνήθως εἶναι πολυµέριµνοι καί ἀσχολοῦνται µέ κοινωνικά καί πολιτικά θέµατα, ἀκόµη καί ἀθλητικά γεγονότα, προκαλώντας τήν πλειοψηφία τοῦ λαοῦ µας. Θέλουν νά ἐµφανίζονται ὡς πνευµατικοί ἡγέτες, ὄντας ἀδιάφοροι στούς πνευµατικούς κινδύνους, ὅπως εἶναι ὁ οἰκουµενισµός. Σέ λίγο θά χάσουµε τήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεώς µας καί τήν πολύτιµη παράδοσή µας. Ἀναφέρω µιά περίπτωση πνευµατικῆς ἀφασίας, ἡ ὁποία ἐπιβεβαιώνει τά παραπάνω.