ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΕΥΘΥΜΙΟΣ ΤΡΙΚΑΜΗΝΑΣ :

Πιστεύω τελικά ὅτι οἱ ἡγούμενοι μέ τήν στάσι των δέν κάνουν τίποτε ἄλλο, ἀπό τό νά παραδίδουν στούς αἱρετικούς τό ἐμπιστευθέν εἰς αὐτούς ποίμνιο. Ἄν πάλι, πατέρες, βρῆτε κάποια διδασκαλία τῆς ἁγ. Γραφῆς ἤ τῶν ἁγίων Πατέρων, ἡ ὁποία νά διδάσκη τήν παραμονή στούς αἱρετικούς ποιμένες ἤ τήν εὐλογία τῶν γερόντων γιά νά ἀπομακρυνθῆ κάποιος ἐκκλησιαστικά ἀπό αὐτούς, σᾶς παρακαλοῦμε νά μᾶς τήν ὑποδείξετε, διότι ἐμεῖς μέχρι τώρα συναντήσαμε στούς Ἁγίους τά ἐντελῶς ἀντίθετα.

----------------------

Ο χρήστης Δημήτριος Χατζηνικολάου σχολίασε την ανάρτηση "Ζωντανή ομιλία π. Θεόδωρου Ζήση με θέμα: "Χριστουγεννιάτικα θέματα και ερωτήματα'' (Μέρος Γ') --- Dimitris Hatzinikolaou, Associate Professor University of Ioannina, Dept. of Economics University Campus, 45110 Ioannina HELLAS"

5 ώρες πριν

Γενικῶς, ἡ ὁμιλία εἶναι πολύ διαφωτιστική. Στό θέμα τοῦ σχίσματος τοῦ 1924 (βλ. λεπτόν 1:31:30), ὅμως, ὁ π. Θεόδωρος σφάλλει θανασίμως, διότι φορτώνει τό σχίσμα στούς Ὀρθοδόξους τοῦ Πατρίου Ἑορτολογίου (Ὀ.π.ἑ.). Λέγει ὅτι ἔπρεπε ν' ἀκολουθήσουν τό νέον Ἑορτολόγιον (ν.ἑ.), ἄν καί ἡ εἰσαγωγή του ἦτο λάθος, διότι τό θέμα δέν εἶναι δῆθεν δογματικόν! Πῶς δέν εἶναι δογματικόν, π. Θεόδωρε; Πρῶτον, δέν ἔγινεν ἡ ἀλλαγή χάριν τῆς «Ἑνώσεως τῶν Ἐκκλησιῶν», τοὐτέστιν χάριν τῆς ὑποταγῆς τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τόν Παπισμόν, κάτι πού ἐγνώριζον σχεδόν ἅπαντες, διό καί ἐκραύγαζον: «Μᾶς ἐφράγκεψαν!!!»; Δέν βλέπεις δογματικήν παράβασιν εἰς τό ἀνίερον αὐτό ἔργον; Πῶς τολμᾶς νά διαστρέφῃς τόσον βαναύσως τήν πραγματικότητα; Δεύτερον, δέν γνωρίζεις ὅτι ἦτο βέβαιον ὅτι οἱ Ὀρθόδοξοι δέν θά ἠκολούθουν τό ν.ἑ., διότι αὐτό εἶχε καταδικασθῆ ἀπό τρεῖς Πανορθοδόξους Συνόδους (1583, 1587, 1593), καί ἑπομένως ΑΝΕΜΕΝΕΤΟ νά γίνῃ σχίσμα, τοὐτέστιν προσβολή τοῦ δόγματος τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας; Γιατί, π. Θεόδωρε, «ἔκανες γαργάρα» τά δύο αὐτά ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ θέματα, μέ τά ὁποῖα συνδέεται ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ.; ΓΙΑΤΙ;;;

«Ο ΛΑΟΣ Ο ΚΑΘΗΜΕΝΟΣ ΕΝ ΣΚΟΤΕΙ ΕΙΔΕ ΦΩΣ ΜΕΓΑ» ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ὀ διάβολος ἀπό τόν ἑαυτό του εἶναι κακός,καί ὄχι διά ἡμᾶς ἔγινε κακός, διότι, ἐάν θελήσουμε, ἐμεῖς κερδίζουμε πολλά καλά, ἔστω καί μή θέλοντος αὐτοῦ. Χρειάζεται ἐντούτοις νά ὑπομένουμε στούς πειρασμούς μέ ἀνδρεία.

Τούς πειρασμούς παραχωρεῖ ὁ Θεός γιά νά γίνουμε δοκιμότεροι, ἀποφεύγοντας τήν ἁμαρτία, διώκοντες τήν δικαιοσύνην ὥστε νά μή κρημνισθοῦμε ἀπό τόν λογισμό τῆς ἰσοθεΐας, πού ὁδηγεῖ στήν ἀθεΐα, στό σκοτάδι, στή σκιά τοῦ θανάτου. «Ὁ Θεός πού εἶπε νά λάμψει τό φῶς μέσα ἀπ’ τό σκοτάδι, Αὐτός ἔλαμψε μέσα στίς καρδιές μας καί μᾶς φώτισε νά γνωρίσουμε τή δόξα τοῦ Θεοῦ, στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἔχουμε ὅμως τόν θησαυρό αὐτό, μέσα σέ πήλινα δοχεῖα δηλαδή στά σώματά μας».[1]

Ζωντανή ομιλία π. Θεόδωρου Ζήση με θέμα: "Χριστουγεννιάτικα θέματα και ερωτήματα'' (Μέρος Γ') --- Dimitris Hatzinikolaou, Associate Professor University of Ioannina, Dept. of Economics University Campus, 45110 Ioannina HELLAS

 

Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας : Οἴμοι! οἴμοι! τῆς συνειδήσεως ἐλεγχούσης με, καὶ τῆς γραφῆς βοώσης, καὶ διδασκούσης με·

ὦ ψυχὴ, τῶν μιασμάτων, καὶ παρὰ σοὶ ἐβδελυγμένων ἔργων! 

Οἴμοι, ὅτι τὸν ναὸν τοῦ σώματος ἔφθειρα, καὶ τὸ ἅγιόν σου Πνεῦμα ἐλύπησα! ὦ Θεὲ, ἀληθινά σου τὰ ἔργα, καὶ δικαία ἡ κρίσις σου, καὶ εὐθεῖαι αἱ ὁδοί σου, καὶ ἀνεξιχνίαστα τὰ κρίματά σου. 
∆ιὰ πρόσκαιρον ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν, ἀθάνατα βασανίζομαι· 
δι' ἡδονὴν σαρκὸς, τῷ πυρὶ παραδίδομαι. 
∆ικαία ἡ κρίσις τοῦ Θεοῦ· 
ἐκαλούμην, καὶ οὐχ ὑπήκουον· 
ἐδιδασκόμην, καὶ οὐ προσεῖχον· 
διεμαρτύραντό μοι, ἐγὼ δὲ κατεγέλων· 
ἀναγινώσκων καὶ ἐπιγινώσκων, οὐκ ἀπιστεύων, ἀλλ' ἐν ἀμελείᾳ, καὶ ῥᾳθυμίᾳ, καὶ ἀκηδίᾳ, καὶ ἐν περισπασμοῖς, καὶ ταραχαῖς, καὶ ζάλαις τρυφῶν καὶ σπαταλῶν, καὶ σκιρτῶν ἀγαλλόμενος, καὶ εὐφραινόμενος ἐδαπάνησά μου τὰ ἔτη, καὶ τοὺς μῆνας, καὶ τὰς ἡμέρας εἰς τὰ πρόσκαιρα, καὶ φθαρτὰ, καὶ γήϊνα κοπιῶν, καὶ μοχθῶν, καὶ ἀγωνιζόμενος· 
μὴ εἰς νοῦν λαμβάνων, ἢ λογιζόμενος, οἷον φόβον καὶ τρόμον, καὶ ἀγῶνα, καὶ ἀνάγκην ἔχει ἰδεῖν ἡ ψυχὴ, ὅτε τοῦ σώματος χωρίζεται.