Έρευνα: πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Την έννοια του «παλαιοημερογητικού
Οικουμενισμού» την συνάντησα σε κείμενα και επισκόπων ΓΟΧ της Ματθαιϊκής
παράταξης, αλλά και σε γραπτά κείμενα κληρικών του νέου ημερολογίου . Ο όρος “Παλαιοημερολογιτικός Οικουμενισμός” πρωτοεμφανίστηκε στις
αρχές της δεκαετίας του 1970 όταν χρησιμοποιήθηκε από ματθαιϊκούς θεολόγους
για να πολεμήσουν τους ποθούντας την ένωση μεταξύ των μόνο δύο, τότε,
"παρατάξεων" των Γ.Ο.Χ., ήτοι των "Φλωρινικών" του
Αρχιεπισκόπου Αυξεντίου και των Ματθαιϊκών του Αρχιεπισκόπου Ανδρέου, και
συγκεκριμένα τους π. Βασίλειο Σακκά, π. Καλλιόπιο Γιαννακουλόπουλο (μετέπειτα
Επίσκοπο Γ.Ο.Χ. Πενταπόλεως), π. Παντελεήμων Μητρόπουλο, μοναχό Βίκτωρα
Ματθαίου, Κωνσταντίνο Σαραντόπουλο (νυν Αρχιεπίσκοπο των Γ.Ο.Χ. Καλλινίκο) και άλλων,
οι οποίοι εργάστηκαν ποικιλοτρόπως για την ποθούμενη ενότητα, η οποία όμως
απέτυχε.
Άποψη Ματθαιϊκού
επισκόπου περί του Παλαιοημερολογητικού Οικουμενισμού
Σύμφωνα με τον Ματθαιϊκό επίσκοπο ΓΟΧ
θεωρείται καρπός του νεοημερολογιτικού και ευρύτερου παναιρετικού
Οικουμενισμού και με το δόλωμα της αγάπης επιδιώκεται η παραχάραξη της
Ορθόδοξης Ομολογίας και Εκκλησιολογίας των ΓΟΧ. Το φαινόμενο αυτό έχει δύο
φάσεις. Αυτές περιγράφονται ως εξής:
'Η πρώτη φάση
Την πρώτη φάση μπορούμε να προσδιορίσομε
μεταξύ των ετών 1924 έτος εισαγωγής του νέου ημερολογίου και του 1955 έτος
θανάτου του πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου. Σε αυτή την φάση διακρίνουμε τους
παρακάτω σταθμούς.
1) 'Αμέσως μετά την εισαγωγή του νέου
'Ημερολογίου, ο Αρχιεπίσκοπος 'Αθηνών Χρυσόστομος Παπαδόπουλος
υποδεικνύει στον αγιορείτη 'Ιερομόναχο 'Αθανάσιο Βήττο να
γράψει βιβλίο κατά των Παλαιοημερολογιτών, με το οποίον εισάγει την θεωρία περί
του δήθεν δυνάμει και ουχί ενεργεία σχίσματος του νέου ημερολογίου.
2) Το 1931 σημειώθηκε προδοσία από το
Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητος, το οποίον εζήτησε από το νεοημερολογίτη
'Αρχιεπίσκοπο να διαθέσει ιερείς γιά την εξυπηρέτηση των
"Παλαιοημερολογιτών".
3) Το 1937 σημειώνεται επίσημος αποδοχή της
θεωρίας περί "δυνάμει και ουχί ενεργεία" σχίσματος υπό του πρώην
Φλωρίνης, πράγμα το οποίον οδήγησε στο υπ' αυτού δημιουργηθέν σχίσμα.
4) Το ίδιο φρόνημα συνέχισε να διακηρύττει ο
πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος με "'Εγκυκλίους" και
"Διασαφήσεις", όπως εν έτει 1944.
5) Το 1945 κηρύττει τό ίδιο φρόνημα με την δήλωση
, ότι δεν πρόκειται να προβεί πλέον σε χειροτονίες άλλων 'Επισκόπων, διότι
τούτο θίγει το κύρος της 'Εκκλησίας (Νεοημερολογιτικής).
6) Το 1950 λίγο μετά την κοίμηση
του 'Αρχιεπισκόπου Ματθαίου προέβη σε μία σκόπιμη ψευδοομολογία, η
οποία και εκ του περιεχομένου της αυτοαναιρείται.
7) Τον Δεκέμβριο του αυτού έτους (1950) με την
δήλωση ότι "έπρεπε κάποιος Μητροπολίτης να υποκριθεί τον
Παλαιοημερολογίτην γιά να οδηγήσει τους παλαιοημερολογίτες στα πλαίσια τα
Κανονικά", έριψε εις το "κάλαθον των αχρήστων" την προηγουμένην
του δήθεν 'Ομολογίαν".
8) Το 1953 πάλι δηλώνει ότι δεν ακολουθεί το
νέο ημερολόγιο, διότι εις αυτήν την περίπτωση οι οπαδοί του δεν θα τον
ακολουθήσουν, αλλά θα ακολουθήσουν τους 'Επισκόπους του Βρεσθένης Ματθαίου
(δηλαδή καθαρή Ουνία).
῞Ολα αυτά δυνάμεθα να είπωμεν ότι αποτελούν και
χαρακτηρίζουν την πρώτην φάσιν του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού, η οποία
συνεχίσθη με την άρνησι των Φλωρινικών μετά τον θάνατον του πρώην Φλωρίνης
(1955) να ακολουθήσουν την Κανονικήν 'Ιεράν Σύνοδον, και με αναζήτησιν
χειροτονιών από ψευδεπισκόπους...
Η δεύτερη φάση
Μετά τας χειροτονίας των 'Ακακιακών εν 'Αμερική
(1960), αρχίζει η δευτέρα φάσις του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού, η οποία
αποκορυφώνεται με την προσπάθεια εξαρτήσεως της 'Αποστολικής μας Διαδοχής
από τους Ρώσους της Διασποράς, πράγμα το οποίον απέτυχεν. Αυτή η
προσπάθεια συνεχίζεται και μετά το 1971 μέσα από σειρά αποκαλυπτικών γεγονότων.
Τέτοια γεγονότα αναφέρομε ενδεικτικά τα εξής:
1) Την απαλλαγή από την κατηγορία
"επί αντιποιήσει εκκλησιαστικού αξιώματος" του Σεβ/του
Μητροπολίτου Πειραιώς και Νήσων κ. Νικολάου διά "Βουλεύματος του
Πλημμελειοδικείου Πειραιώς" (υπ' αριθμ. 54/76) επί τω λόγω ότι η
χειροτονία του προέρχεται από 'Αρχιερείς έλκοντας την 'Αποστολική των Διαδοχή
από τους Ρώσους της Διασποράς. Διά του 'Απαλλακτικού αυτού Βουλεύματος
βλασφημείται και η 'Εκκλησιολογία και η 'Αποστολική Διαδοχή της 'Εκκλησίας.
2) 'Η δήλωσις (υπαναχώρησις) του τότε Κορινθίας
Καλλίστου ότι δέχθηκε χειροθεσία ως επί σχισματικού, η πτώση του και η
ένταξή του (το 1976) στους Φλωρινικούς ως Μητροπολίτου από το 1971.
3) 'Η δήλωση του Φλωρινικού
'Αρχιεπισκόπου Αυξεντίου ότι το 1971 στη Αμερική έγινε "χειροτονία,
παρά το γεγονός ότι το 1971 διέκοψε την επικοινωνία με τους Ρώσους, διότι
αυτοί "ανεγνώρισαν δι' απλής χειροθεσίας τους Ματθαιικούς".
4) Το νέο βλάσφημο "'Απαλλακτικό
Βούλευμα" του "Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Δράμας" (υπ'
αριθμ. 46/91), το οποίο "αποφαίνεται" ότι "οι Ματθαιικοί έλκουν
την 'Αποστολική των Διαδοχή από τους Ρώσους της Διασποράς" και το οποίον
επικαλείται και το Βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιώς.
5) 'Η "διακήρυξις" (εν έτει 1994) του
Φλωριναίου 'Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου Κιούση(+2010) ότι το 1971 εις
'Αμερικήν εγένετο "χειροθεσία ή χειροτονία προς επικύρωσιν των ακύρων
χειροτονιών", όπως ακριβώς γράφει.
6) 'Η προπαγάνδα του κ. Βασιλείου Σακκά, του
παλαιοτέρου θεωρητικού του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού, η οποία
διατυπώνεται εις την ερώτησιν: "είναι δυνατόν να υποστασιάζετε την
Καθολικήν 'Εκκλησίαν" ή "εις τι διαφέρει σήμερα η προέλευσις των
δικών μας χειροτονιών από των χειροτονιών των Φλωρινικών;".
7) 'Η παρωδία του διαλόγου του παρασυνοδικού
κατεστημένου πίσω από την οποία κρύπτεται ο νεοημερολογίτης και
παλαιοημερολογίτης δικηγόρος κ. 'Αθαν. Σακαρέλλος (+2021) και ο
Φλωριναίος 'Επίσκοπος Καλλίνικος Σαραντόπουλος(σημερινός Αρχιεπίσκοπος ΓΟΧ) ,
και η άρνηση του Μακαριωτάτου και η συνευδοκία (;) και των λοιπών μελών
της 'Ιεράς Συνόδου να δοθεί η πρέπουσα απάντηση στην πρόκλησιν του κ.
Χρυσοστόμου Κιούση(+2010) , ο οποίος αρνείται να συζητηθούν εις τον διάλογον τα
επόμενα θέματα του Διαλόγου και αυτό της 'Αποστολικής Διαδοχής, ενώ απαιτεί
ένωσιν "εδώ και τώρα".
8) Αι "απειλαί" ότι υπάρχουν στοιχεία
ότι εις 'Αμερικήν έγινε "αναχειροτονία" και ουχί μια τυπική εξωτερική
πράξη αναγνωρίσεως του ήδη πλήρους και τελείου μυστηρίου των χειροτονιών
του 1935 και 1948, (όπως μας είπεν η 'Εξαρχία και όπως αποδεικνύεται από
επίσημα κείμενα της Ρωσικής Διασποράς). ῞Ολα αυτά κατά την ταπεινή μου
άποψη συνιστούν την β' φάση του Παλαιοημερολογιτικού Οικουμενισμού,
ο οποίος επιχειρεί να εξαπατήσει την 'Ιερά Σύνοδο, ώστε να δηλωθεί είτε
εμμέσως, είτε αμέσως, είτε διά της σιωπηλής αποδοχής των "Βουλευμάτων"
και των δικαστικών αποφάσεων, ότι η 'Αποστολική μας Διαδοχή προέρχεται από τους
Ρώσους της Διασποράς και όχι από τας Κανονικές χειροτονίες του 1935 και 1948,
τας οποίας όμως θέλουν να παρουσιάσουν ως "παρανόμους".
Η Τρίτη φάση
Από το
1998 ετέθη εις εφαρμογή το σχέδιο της ενώσεως με τους Φλωρινικούς βάσει μιας
κοινής "ομολογίας", ο δε κ. Σακαρέλλος μετά του κ. Σακκά προωθούν σε
συνεργασία με ημετέρους και δη συμβούλους του Μακαριωτάτου (τότε Ανδρέου)
το σχέδιο της επισήμου αλληλοαναγνωρίσεως, σύμφωνα με τις εντολές που έδωσε
ο Χριστόδουλος, ο οποίος παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς και ενημερώνει τους
συνεργάτας του.Και όποιος από μας μιλάει για προδοσία είναι.... ασεβής. Αυτός
είναι ο Παλαιοημερολογιτικός Οικουμενισμός, όπως εξελίσσεται από το 1971 μέχρι
σήμερον..
Σε κείμενα νεοημερολογίτη κληρικού ο
Οικουμενισμός των ΓΟΧ συνδέεται με την εκκλησιαστική κοινωνία ΓΟΧ με τους
Ρώσους της Διασποράς.
«Ο Οικουμενισμός των
Γ.Ο.Χ σύμφωνα με τους νέο-ημερολογίτες
ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΕΣ ΓΟΧ
Ο Ακάκιος Παππάς είχε πάει στην Αμερική
ζητώντας να τον χειροτονήσουν επίσκοπο η Σύνοδος ΡΟΕΔ ,παρά το ότι
-Η ΡΟΕΔ το 1960 είχαν πλήρη επικοινωνία και
κοινωνία με όλους.
-είχαν ναούς και με το παλιό και με το νέο
ημερολόγιο.
-Η ΡΟΕΔ ανέκαθεν δεχόταν τα μυστήρια απο το Νεο και είχε επικοινωνία
με 3 οικουμενιστικά πατριαρχεία Σερβίας, Ιεροσολύμων, και Κων/πολεως
-Οι επίσκοποι της ΡΟΕΔ δεχόταν το παπικό
ράντισμα ως έγκυρο. Αυτός ήταν και ο λόγος που έκοψαν με τους ΓΟΧ επειδή
βάπτισαν έναν ραντισμένο πρωην παπικό, ενω η ΡΟΕΔ τον είχε δεχθεί ως βαπτισμένο
και τον χειροτόνησαν.
-Η ΡΟΕΔ Φιλαρέτου ποτέ δεν μύρωνε επειδή
αναγνώριζε άγιο Πνεύμα κυρίως στο οικουμενιστικό Πατριαρχείο Μόσχας κλπ.
Μοναδική εξαίρεση ο Φιλάρετος που έκανε ότι μπόρεσε για να φέρει σε λογαριασμό
την ΡΟΕΔ απο τα παραπάνω χάλια που γράψαμε, με το ανάθεμα στον Οικουμενισμό το
1983.
-ο ναός στον οποίο λένε ότι χειροτονήθηκε ο
Ακάκιος Παππάς το 1960 ανήκε στην δικαιοδοσία του Ντιτρόιτ Θεόφιλου Ιονέσκου
και ήτανε του νέου ημερολογίου.
-ο ίδιος ο Θεόφιλος Ιονέσκου ακολουθούσε το νέο
ημερολόγιο.
Εκκλησιαστική
κοινωνία Συνόδου Ενισταμένων με ΡΟΕΔ
Παρά το ότι ο Κυπριανός (+2013- Συνοδος
Ενισταμένων στηλιτεύει δια των εκδόσεών του τους Ορθοδόξους που
συμμετέχουν στην Οικουμενική Κίνηση και διδάσκει την αποτείχιση από
αυτούς, εν τούτοις είναι ο ίδιος αδιαφορούσε για το γεγονός ότι οι Ρώσοι της
Διασποράς (με τους οποίους είχε εκκλησιαστική κοινωνία για πολλά έτη)
κοινωνούσαν με τις Ορθόδοξες Εκκλησίες (π.χ. Με την Εκκλησία της Σερβίας) και
ορισμένοι κληρικοί τους συμπροσεύχονται απροκάλυπτα με τους αιρετικούς (π.χ.
Μάρκος Βερολίνου). Τις ανωτέρω πράξεις των Ρώσων ο Κυπριανός δεν τολμούσε να
τις καταδικάσει φανερά και δημόσια, αλλά αναφερόταν σε αυτές μόνο με
υπαινιγμούς.
Εκκλησιαστική
κοινωνία με Οικουμενιστή Μητροπολίτη Ρώσο της διασποράς
Στην ιστοσελίδα της Μητρόπολης Ωρωπού ΓΟΧ και
στην ηλεκτρονική διεύθυνση https://www.imoph.org/SynodNews_el/ROCA.html (ενότητα αδελφές Εκκλησίες) φαίνεται ότι υπάρχει εκκλησιαστική
κοινωνία της Εκκλησίας ΓΟΧ Ελλάδος (Σύνοδος Καλλινίκου) με το τμήμα της Ρωσικής
Εκκλησίας της Διασποράς υπο τον Μητροπολίτη Οδησού και Ταυρίδος Αγαθάγγελο.
Εν τω μεταξύ στην ηλεκτρονική διεύθυνση
theoldcalendarist.blogspot.ca δημοσιεύτηκε το παρακάτω κείμενο με τον
τίτλο- Δηλώσεις
έγγραφες Μητροπολίτου Αγαθαγγέλου εν έτει 1994; Υπάρχει έγγραφο του
Μητροπολίτου Αγαθαγγέλου που να διαψεύδει ή να αναιρεί την δήλωση αυτή του
1994;
|
[...] η Χάρις
του Αγίου Πνεύματος, η Χάρις των Μυστηρίων, κατοικεί επίσης εις τους
Καθολικούς, Μονοφυσίτες, και εν μέρει, στους Παλαιοπίστους και εις τους
Προτεστάντες που δεν έχουν παραβιάσει τον τύπον κατά την εκτέλεσιν των
μυστηρίων (βάπτισμα). Η Ορθόδοξος Εκκλησία δεν ξαναβαπτίζει εκείνους που
προέρχονται από αυτες τις αιρέσεις, αλλά τους αποδέχεται μέσω της μετανοίας.
Καθολικοί και Μονοφυσίτες δεν μυρώνονται διά δευτέραν φοράν. Το Μυστήριον του
Γάμου είναι επίσης αποδεκτόν. Στο Πατριαρχείον της Μόσχας, υπάρχουν έξι
Μυστήρια που έχουν διασωθεί και αναγνωρίζονται ως έγκυρα, το βάπτισμα, το
χρίσμα, η ιεροσύνη, ο γάμος, το ευχέλαιο, η μετάνοια. "(Μητροπολίτης
'Αγαθάγγελος Pashkovsky, Περιοδικόν Vestnik Γ.Ο.Χ, 'Αριθμός 2, 1994, σελίς.
30). |
|
ROCOR(A)
''…the Grace of the Holy Spirit, the Grace of the Sacraments, resides also
with the Catholics, Monophysites, and in part, with Old Believers and
Protestants who have not violated the formula in performing the
sacraments(baptism). The Orthodox Church does not re-baptize those who come
from these heresies, but receives them through repentance. Catholics and
Monophysites are not chrismated a second time. The Sacrament of Marriage is
also accepted. In the Moscow Patriarchate, there are six Sacraments which
have been preserved and are recognized as valid –baptism, chrismation, the
priesthood, marriage, unction, repentance'' (Bishop Aganfangel Pashkovsky,
Vestnik TOC, No. 2, 1994, pg. 30). (Πηγή:
theoldcalendarist.blogspot.ca) |
Επίσης στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.omologitis.org/?p=2290&lang=el γράφεται ότι ο Μητροπολίτης Οδησού Αγαθάγγελος χειροτόνησε ένα
επίσκοπο στην Σύνοδό του εφόσον έλαβε εν Συνόδω την σύμφωνη γνώμη του πρώην
Πατριάρχου Ιεροσολύμων Ειρηναίου (+2023).
Πριν μερικά χρόνια και πρίν την ένωση ΓΟΧ
Καλλινίκου-Κυπριανιτών Ιεράρχης ΓΟΧ είχε γράψει εισήγηση εναντίον του
Αγαθαγγέλου και υπέρ του Τυχωνος αναφορικά με το ποιόν θα ενωθούν. Ο πρώτος
ήταν υπέρ της ένωσηε της ΡΟΕΔ με το Πατριαρχείο Μόσχας όπως και έγινε, ο ίδιος
τελικά δεν ακολούθησε, αλλά την ζημιά την έκανε. Ο Δεύτερος απεδείχθη ένας
εθνοφυλετιστής [ χειροτόνησε εις επίσκοπο στα κρυφά τον Σερβο Ακάκιο των γοχ ]
γι αυτό και η ένωση μαζί του κόπηκε μόλις μια εβδομάδα πριν πραγματοποιηθεί,
κατόπιν ενώθηκαν με τους κυπριανίτες οι οποίοι έφεραν πακέτο τον Αγαθάγγελο.
Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΜΙΛΑΝΟΥ
Πρόεδρος της Συνόδου ήταν ο Ευλόγιος
Hessler.
Να σημειωθεί, ότι ο μητροπολίτης Ευλόγιος
χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Σουρόζ Αντώνιο (Μπλούμ), και
υπηρέτησε ως κληρικός στην Ιταλία.
Αργότερα πέρασε στην δικαιοδοσία των
σχισματικών «ορθόδοξη εκκλησία της Πορτογαλίας», όπου το 1984 χειροτονήθηκε
Επίσκοπος Μιλάνου.
Το 1990 ανακοίνωσε την δημιουργία νέας
εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας, με το όνομα «Ορθόδοξος Αυτόνομη Αρχιεπισκοπή
Δυτικής Ευρώπης» - (Ιερά Σύνοδος του Μιλάνου).
Στην
συνέχεια Ο εν λόγω κληρικός ήλθε σε
εκκλησιαστική κοινωνία με τον φλωρινικό "αρχιεπίσκοπο"
Αυξέντιο Πάστρα, κατόπιν διαφωνίας προσχώρησε στον Κυπριανό , αργότερα στο
σχισματικό- εθνικιστικό "Πατριαρχείο" Ουκρανίας και κατόπιν πάλι σε
αυξεντιακές ομάδες (τελευταία με τον "Λιτής" κ. Φιλόθεο Κυνηγαλάκη).
Ενώνεται περίπου το 2010 με την Σύνοδο του "μακαριστού επισκόπου
Αυλώνος" κ. Αγγέλου (Αναστασίου) που μόλις είχε αποσχισθεί από την
παράταξη του Μακαρίου . Αργότερα τους εγκαταλείπει γιατί αποφασίζει να
αιτηθεί την προσχώρησή του στο Σεργιανιστικό- Οικουμενιστικό Πατριαρχείο Μόσχας
και λειτουργεί ως απλώς "ιερέας" Το Πατριαρχείο της Ρωσίας δεν
αποδέχεται την αίτηση του και ο γέροντας κ. Ευλόγιος ξαναενώνεται με την Σύνοδο
Αγγέλου Αναστασίου και βρίσκεται σε εκκλησιαστική κοινωνία με παρασυναγωγή
ονοματολατρών στην Ρωσία.
Επίσης ο Ευλόγιος διατηρούσε πνευματικές
σχέσεις με παπικούς και μονοφυσίτες της Αιθιοπίας. Εκοιμήθη στις
20-01-2019.
Η έρευνα συνεχίζεται….
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου