• Ποιο είναι το πρώτο βήμα του Οικουμενισμού στην Ελλαδική Εκκλησία;

Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου

 

Οι εν Χριστώ αδελφοί που ακολουθούν το πάτριο εορτολόγιο πιστεύουν ότι το πρώτο επίσημο Οικουμενιστικό βήμα στην Ελλαδική Εκκλησία είναι η αλλαγή του ημερολογίου το 1924.Ερευνώντας ιστορικά το θέμα διαπιστώνουμε ότι ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ. Και αυτό επειδή πριν το 1924 υπήρχαν επίσημες οικουμενιστικές πρακτικές που αποσιωπούνται εντέχνως από πολλούς.

Το πρώτο βήμα πρέπει να αναζητηθεί πρωτίστως στο ελληνικό Αυτοκέφαλο του 1833 και στις πατριαρχικές εγκυκλίους του 1902, 1904, αλλά και σ’ αυτό το κείμενο κυρίως του 1920 με την πρωτόγνωρη για την Ορθοδοξία αναγνώριση της θεωρίας των κλάδων και των αιρέσεων ως «Εκκλησίες» και την εισαγωγή του όρου «διευρημένη Εκκλησία».

Για τις πατριαρχικές εγκυκλίους έχουν γραφτεί πάρα πολλά κείμενα και αναλύσεις. Εδώ θα τονίσω μόνο το σχετικό με το θέμα συμπέρασμα του π. Πέτρου Χιρς (ΟΙ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΕΣ ΚΑΤΑΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, Ορόσημα στη προ του 1920 πορεία του, εδώ https://www.impantokratoros.gr/1FD9FFD7.el.aspx):

«Η εγκύκλιος του 1920 χαιρετίστηκε ως ένα προφητικό και ρηξικέλευθο γεγονός, το οποίο όχι μόνο εισήγαγε τους Ορθοδόξους στην Οικουμενική Κίνηση, αλλά ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνο για αυτήν την ίδια την Κίνηση... Μάλιστα η εγκύκλιος ήταν κάτι περισσότερο από αναχώρηση: αποτελούσε μια “σημαντική αλλαγή φρονήματος”. Με την εγκύκλιο το Πατριαρχείο δεν άλλαξε απλώς την στάση του έναντι των ετεροδόξων ομολογιών, αλλά άλλαξε και την αντίληψή του για την ίδια την Ορθόδοξη Εκκλησία».

Η διαπίστωση αυτή δείχνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο, ότι πριν το 1924 είχαν συμβεί ρηξικέλευθες εξελίξεις, οι οποίες κάλλιστα μπορούν να θεωρηθούν ως το πρώτο βήμα του Οικουμενισμού και μάλιστα σε εποχή που δεν υπήρχε διόρθωση η αλλαγή ημερολογίου.

Το επιχείρημα,πολλών αλλά και των Γ.Ο.Χ, ότι αυτές οι αλλαγές δεν ήταν γνωστές, δεν μπορεί να σταθεί, διότι, όπως πάλι παραθέτει ο π. Πέτρος:

«Πράγματι ήδη από το 1920, από την πρώτη κιόλας συγκέντρωση στην οποία συμμετείχαν ορθόδοξοι εκπρόσωποι, εκείνοι ήταν οι πρώτοι που πρότειναν την συνεργασία για την ιεραποστολή. Εκ μέρους της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο καθηγητής Αμίλκας Αλιβιζάτος από την Αθήνα παρουσίασε ένα πρόγραμμα για την δημιουργία μιας Ομοσπονδίας Εκκλησιών».

Άρα ήταν γνωστό τουλάχιστον στην Ελλάδα σε πολλούς εκκλησιαστικούς ταγούς και θεολόγους.

Η Εκκλησία μετατρέπεται . το 1833, με την επισημοποίηση της «Διακηρύξεως» από τον Όθωνα, σε εθνικό και δημόσιο θεσμό και υποτάσσεται σε κοσμικά κέντρα εξουσίας, στην προκειμένη περίπτωση στο από τους μη ορθόδοξους Βαυαρούς διοικούμενο Βασίλειο της Ελλάδος. Κεφαλή της Ι. Συνόδου θεωρείται πιά ένας αιρετικός, ο Παπικός Όθωνας(!!!), τον οποίο πρέπει να μνημονεύουν οι Ιερείς. Ανάλογα διορίζεται πενταμελής Ιερά Σύνοδο με επιρροή και επίδραση των λαικών κατά τα προτεσταντικά πρότυπα.

Η Εκκλησία αποσχίστηκε από το Πατριαρχείο, στο οποίο ανήκε από τον 8ο αιώνα, μιάς και οι λάτρεις της Αρχαίας Ελλάδας δεν ήθελαν καμία σχέση με την Κων/πολη και το «Βυζάντιο». Τότε διέκοψαν οι άλλες Εκκλησίες (σσ. εν αντιθέση με την στάση τους στο μετέπειτα ημερολογιακό ζήτημα) κάθε εκκλησιαστική κοινωνία με την Ελλάδα. Ένα στην πραγματικότητα σχίσμα δημιουργήθηκε, αν και το Πατριαρχείο τότε από αγάπη ποτέ δεν το κατονόμασε έτσι, που διήρκησε δύο δεκαετίες και γιατρεύτηκε μόλις το 1850 με τον γνωστό «Τόμο» μέσω της αγάπης και οικονομίας του Πατριαρχείου και των άλλων Εκκλησιών.

Αυτό το αντικανονικό και αντιεκκλησιαστικό σχίσμα, το οποίο, το τονίζω έλαβε μέρος επί Ιουλιανού ημερολογίου, ανεξαρτήτως αν μετά αναγνωρίσθηκε ως κανονικό, ήταν η απαρχή της απαξίωσης των μοναστηριών, της καρδιάς της Ορθοδοξίας, στην Ελλάδα και της απαξίωσης της εκκλησιαστικής παράδοσης μέσω δυτικόφερτων ιδεοληψιών και αιρετικών δογμάτων. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο υποβαθμίστηκε σταδιακά, έχασε την ενότητά του με σημαντικά μέρη του ποιμνίου του και υποτάχθηκε στην εύνοια των ισχυρών και των αιρέσεων, με τα γνωστά σήμερα αποτελέσματα.

Για επαναφορά όμως στην κατάσταση (δηλ. στην δικαιοδοσία του Πατριαρχείου) προ εκείνης της εποχής που καταλύθηκαν σχεδόν τα πάντα και που η Εκκλησία είχε ως επίσημο αρχηγό έναν μη ορθόδοξο, έναν αιρετικό βασιλιά, τον Όθωνα, δεν ακούσαμε ποτέ να απαιτείται, από τότε μέχρι σήμερα, από κανέναν (ούτε από το Άγιον Όρος, ούτε από την υπόλοιπη επικράτεια, ούτε από τους «παραδοσιακούς» ερευνητές ρασοφόρους, ούτε από τους Γ.Ο.Χ.). Και ας μην χρησιμοποιήσουμε το επιχείρημα, ότι τώρα το Πατριαρχείο είναι οικουμενιστικό, διότι πριν 120 χρόνια δεν ήταν. Κι όλα αυτά παρόλο που η αυτοκεφαλία της Εκκλησίας της Ελλάδος έγινε αντικανονικά, με αιρετικά κίνητρα και διέσπασε την ενότητα της Ορθοδοξίας και την συνέχεια της Παράδοσης.

Αν θέλουμε, λοιπόν, να ανακαλύψουμε ένα πρώτο βήμα, τότε η ίδρυση της Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Ελλάδος διεκδικεί σοβαρές πιθανότητες να αναγνωρισθεί ως τέτοιο. Και θα μπορούσε να συνεισφέρει σε μία πραγματική ενότητα, αφού αυτή έλαβε μέρος σε εποχή επικρατήσεως του Ιουλιανού, που σημαίνει, όπως και τόσα άλλα παραδείγματα, ότι το ημερολόγιο δεν σώζει, ούτε προφυλάσσει από λάθη και αντικανονικές πρακτικές και ως εκ τούτου δεν αποτελεί αιτία διχόνοιας.

ΑΛΛΕΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ 1924

Άλλες Τέτοιες οικουμενιστικές πρακτικές είναι οι εξής.

1.       ΤΟ ΚΟΛΛΥΒΑΔΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ

Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν έφθασε στο σημερινό οικουμενισμό ξαφνικά. Το πρώτο ρήγμα ήταν μια «μικρή» υποχώρηση στους πλούσιους και δυνατούς της Πόλης, που είχαν την απαίτηση να γίνονται τα μνημόσυνα των νεκρών ημέρα Κυριακή, για να τα παρακολουθεί πολύς κόσμος. Έτσι, όταν άρχισε στο Άγιον Όρος η περί μνημοσύνων έρις, το Πατριαρχείο ήταν ήδη εκτεθειμένο από τη δική του παρανομία. Γι’ αυτό πήρε στην αρχή αμφίρροπη στάση: «Οι μεν γαρ εν Σάββασι τελούντες τα μνημόσυνα των κεκοιμημένων καλώς ποιούσιν, οι δε δ’ αν εν Κυριακή ουκ υποκείνται κρίματι..» Αλλά και προσπάθησε να δικαιολογήσει την παράβαση της εκκλησιαστικής παραδόσεως με την συνήθεια που επικράτησε: «.. όπερ και είθισται εν τοις κατά πόλεις εκκλησίαις εν Κυριακή δηλαδή τελείν τα μνημόσυνα διά τας εν ταύταις συναθροίσεις των Χριστιανών…» (Πρώτη επιστολή του Πατριαρχείου προς τους Αγιορείτες, Ιούλιος 1772). Συνέπεια της στάσεως αυτής, που αποφεύγει να υπερασπιστεί την αλήθεια είναι να ζητήσει το Πατριαρχείο από τους Αγιορείτες τον επόμενο χρόνο να εφαρμόσουν στο επίμαχο θέμα συγκρητισμό: «Νουθετούμεν άπαντας τους περί τοιούτων διαφερομένους, όπως από του νυν και εις το εξής να παύσωσι από τοιαύτας ταραχώδεις και ακαίρους διενέξεις, τας μηδόλως αυτάς ανηκούσας, και ούτε και οι εν Σαββάτω τελούντες τα μνημόσυνα των κεκοιμημένων, να μέμφωνται τους εν Κυριακή ταύτα τελείν εθέλοντας, ούτε εκείνοι ανθιστάμενοι προς αυτούς, δηλαδή τους καλώς τελούντας εν Σαββάτω τα μνημόσυνα, να τους ονομάζουν αιρετικούς και καινοτόμους, ή άλλα τοιαύτα δύσφημα ονόματα να επιφέρωσι κατ’ αυτών αδίκως, και να ταράττωσι και την των λοιπών μοναχών ησυχίαν, αλλά να ειρηνεύσωσι και να συγκοινωνώσι και να συναναστρέφονται εν αγάπη και ομονοία…» (Δεύτερη επιστολή του Πατριαρχείου από 10 Ιουνίου 1773). Δηλαδή: «ειρήνη» και «αγάπη» και εκκλησιαστική κοινωνία σε βάρος της αλήθειας, η πεμπτουσία του Οικουμενισμού

2.       Το έτος 1875, ο Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Πατρών, συνιερούργησε με τον  εκεί Αγγλικανό κληρικό στο Μυστήριον του Βαπτίσματος!  

3.        Το  1878  ενθρονίσθηκε  ο  πρώτος  Μασώνος  Οικουμενικός  Πατριάρχης  Ιωακείμ Γʹ ο οποίος πατριάρχευε επί δύο περιόδους (18781884 και 1901 1912).  Ο  Μασώνος  Πατριάρχης  Ιωακείμ  Γʹ  χειροτόνησε  σε  επίσκοπο  τον πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο  Καβουρίδη το 1909, και ο Χρυσόστομος  Καβουρίδης χειροτόνησε τον Επίσκοπο  Βρεσθένης Ματθαίο το 1935.  Ο  Μασώνος  Πατριάρχης  Ιωακείμ  Γʹ  επίσης  τέλεσε   το  Μυστήριον  του  Αγίου  Μύρου  το  1912.  Τούτον  το  Άγιο Μύρο  χρησιμοποιούσε  η  Εκκλησία των Γ.Ο.Χ. από το 1924 μέχρι το 1958!   

4.       Το  έτος  1879  η  Ιερά  Σύνοδος  του  Πατριαρχείου  Κωνσταντινουπόλεως  αποφάσισε ότι σε μεγάλη ανάγκη επιτρέπεται η Μυστηριακή επικοινωνία  με  τους  Αρμενίους.  Δηλαδή  η  τέλεση   από  Ορθόδοξο  Ιερέα  στους  Αρμενίους των Μυστηρίων Βαπτίσματος, Γάμου και Θείας Ευχαριστίας!  

5.        Το έτος 1895 ο Οικουμενικός Πατριάρχης Άνθιμος Ζʹ εξέφρασε ευχές γιά  ένα κοινό  ημερολόγιο  όλων των Χριστιανικών χωρών!

6.       αι     Το έτος 1920 ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου Φιλάρετος, ευρισκόμενος στο  Λονδίνο, σαν  αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο συνέδριο  του  Λάμπεθ,  συμμετείχε  σε  ακολουθία  που  τελέσθηκε  σε  Αγγλικανικό  ναό!  

7.        Το έτος 1920, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Δαμιανός (ο οποίος έβγαζε και  το Άγιον Φως), παρέστη σε λειτουργία που τελέστηκε στον Αγγλικανικό  ναό  της  Ιερουσαλήμ  και  ανέγνωσε  το  Ευαγγέλιο  στα  Ελληνικά,  φορώντας άπασαν την Αρχιερατική  του Στολή!   

8.       Το  έτος  1921,  ο  Αρχιεπίσκοπος  Καντερβουρίας,  μετείχε  στην  κηδεία  του  εκεί  (στο  Λονδίνο)  αποθανόντος  Μητροπολίτου  Προύσσης  Δωροθέου,  διαβάζοντας μάλιστα και το Ευαγγέλιο!  

9.        Το  έτος  1922,  ο  Αρχιεπίσκοπος  Θυατείρων  Γερμανός,  αντιπρόσωπος  του  Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Λονδίνο, παρέστη φορώντας μανδύα και  ποιμαντική  ράβδο,  σε  Εσπερινό  που  τελέστηκε  στο  αββαείο  του  Γουεστμίνστερ!   

10.   Το  1923,  το  Οικουμενικό  Πατριαρχείο  αναγνώρισε  τα  Μυστήρια  της  «Ζώσης Εκκλησίας» που αποσχίσθηκε από την Εκκλησία της Ρωσίας!  

11.    Το έτος 1923, το Οικουμενικό  Πατριαρχείο  ανεγνώρισε τα «Μυστήρια»  των Αγγλικανών ως έγκυρα!  

12.    Το έτος 1923, το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων αναγνώρισε τα «Μυστήρια»  των Αγγλικανών ως έγκυρα! 

 

    •  

Προς:costasilver@gmail.com

Τετ 17 Μαΐ στις 7:18 μ.μ.

 

Να συμπληρωθεί ΕΡΕΥΝΑ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Στις Τετάρτη 17 Μαΐου 2023 στις 07:17:11 μ.μ. EEST, ο χρήστης Dim Athan <aiakeidis@yahoo.gr> έγραψε:

19 σχόλια:

  1. Τι είναι αυτά που λέτε και ξαναλέτε στο όνομα μας. Αποκτήσαμε εκπεόσωπο τύπου και δεν το κατλαβα;;; Αντί να κυττάξετε να σώσετε κάποια ψυχή από τον Οικουμενισμό βγάζεται υπερηφάνεια και κατάκριση. Στις δύσκολες στιγμές ο καλός ποιμένας διαφορετικά συμπεριφέρεται

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ὅπως ἔγραψα καί χθές, δέν διαβάζω πλέον τά ἀνούσια, ψευδῆ καί δαιμονικά κατεβατά τοῦ π. Δ.Ἀ. Ὡστόσον, ἐπρόσεξα ὅτι στήν ἀρχήν τῆς παρούσης ἀερολογίας ἀναφέρεται, καί μάλιστα μετ' ἐμφάσεως, ὅτι σφάλλουν δῆθεν οἱ Π/Ηται πού θεωροῦν τήν εἰσαγωγήν τοῦ ν.ἑ. ὡς τό πρῶτον βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Ψάχνοντας λυσσωδῶς νά εὕρη σφάλματα στούς Π/Ητας ὁ π. Δ.Ἀ. αὐτοεξευτελίζεται! Στά μάτια τῶν σοβαρῶν καί πληροφορημένων ἀναγνωστῶν, βεβαίως, ὄχι στά μάτια τῶν αἱρετικῶν, οἱ ὁποῖοι τόν δοξάζουν λόγῳ τῶν ψεμμάτων του κατά τῶν Ὀρθοδόξων. Ἰδού οἱ λόγοι. Πρῶτον, ἡ εἰσαγωγή τοῦ ν.ἑ. εἶναι ὄντως τό πρῶτον βῆμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, ἐφόσον εἶναι τό πρῶτον ἀπό τά 11 βήματα πρακτικά βήματα προωθήσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ πού ἀναφέρονται ρητῶς εἰς τόν κατάλογον τῶν βημάτων πού περιέχονται εἰς τό «Σύνταγμα τοῦ Οἰκουμενισμοῦ», ἤτοι εἰς τήν Πατριαρχικήν Ἐγκύκλιον τοῦ 1920. Ἐδῶ ἔχουμε ἕν ἀκόμη τεκμήριον ὅτι οἱ Τρικαμηνισταί, λόγῳ τῆς λύσσης των ἐναντίον τῶν Ὀρθοδόξων Π/Ητῶν, ἔχουν σκοτισθῆ τόσον πολύ ὥστε δέν καταλαβαίνουν τί διαβάζουν! Δεύτερον, οὐσιαστικῶς, καί ἀπό χρονικῆς ἐπόψεως εἶναι τό πρῶτον ΠΡΑΚΤΙΚΟΝ βῆμα πού ἐπεβλήθη ΜΑΖΙΚΩΣ καί πραξικοπηματικῶς ἐπί τῶν Ὀρθοδόξων, καθότι ὅλα τά προηγούμενα ἦσαν λόγια στά χαρτιά ἤ μεμονωμένες ἐνέργειες, οἱ ὁποῖες μάλιστα ἔμεναν καί ἄγνωστες στόν λαόν. Ἀντιλαβοῦ, ὦ αἱρετικέ ἀνοητολόγε; Μᾶλλον ὄχι, καθότι, ὡς γνωστόν, ἡ αἵρεσις εἶναι ἀσθένεια τοῦ νοός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το καταδικασμένο από την Ε΄Οικουμενική Σύνοδο Οικουμενιστικό δόγμα του Απελλή ,διακηρύσσεται στην Οικουμενιστική Εγκύκλιο του 1920 και εφαρμόζεται από το 1924 και μέχρι τώρα από τους καταδικασμένους και εκτός Εκκλησίας Νεοημερολογίτες.

    Ο Οικουμενισμός, π.Δημήτριε,έχει τις ρίζες ακόμη πιό πίσω.
    Τόν διακήρυξε ο αιρετικός Απελλής,ο οποίος καταδικάσθηκε υπό της Ε΄Οικουμενικής Συνόδου.




    ΄΄Ο Απελλής θέλησε να ειρηνεύσει και να ενώσει όλες τις παραφυάδες της αιρέσεως του Μαρκίωνος υπό μίαν αρχήν και εξουσίαν. Για τον σκοπό αυτό άσκησε όλη του την επιρροή, ερχόμενος σε επαφή με όλους τους επικεφαλής των διαφόρων ομάδων. Δεν άργησε όμως να αντιληφθεί ότι ήταν δύσκολο να τους πείσει να εγκαταλείψουν τις αστήρικτες δογματικές διδασκαλίες τους και να υιοθετήσουν εκείνες των άλλων. Σταμάτησε, λοιπόν, τις άκαρπες διαμεσολαβήσεις. Το συμπέρασμά του ήταν ότι έπρεπε να χτιστεί μία ανοχή της ποικιλίας στην "πίστη".

    Ξεκινώντας από την ιδέα αυτή, διατύπωνε ένα άθεο ενωτικό δόγμα, που από το όνομά του αποκλήθηκε "το άθεο δόγμα του Απελλή". με το περιβόητο σύνθημα: "Δέν εἴμαστε ὑποχρεωμένοι νά ψιλοκοσκινίζουμε τά πράγματα, ὁ καθένας μπορεῖ νά ἐμμένει στήν πίστη του, ἐκεῖνοι πού ἐλπίζουν στόν Ἐσταυρωμένο, ἐφ' ὅσον ἔχουν καλά ἔργα θά σωθοῦν." Ἤ πιό ἁπλά: "Δέν εἶναι καθόλου ἀπαραίτητο νά ἐξετάζουμε τίς μεταξύ μας διαφορές. Ὁ καθένας μπορεῖ νά διατηρεῖ τίς πεποιθήσεις του, διότι ὅλοι ὅσοι ἐλπίζουν στόν Ἐσταυρωμένο καί ἔχουν καλά ἔργα, θά σωθοῦν."


    Θα ήταν περιττό να πούμε ότι το δόγμα αυτό του Απελλή, πρωτοδιατυπώθηκε από τον ίδιο τον Μαρκίωνα, που ο Άγιος Πολύκαρπος, μαθητής του Αποστόλου Ιωάννη, αποκαλούσε "πρωτότοκο του σατανά", και είναι παντελώς αλλότριο για τους χριστιανούς.΄΄

    Το δόγμα του Απελλή ,το οποίο ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΘΗΚΕ από την Ε΄ Οικουμενική Σύνοδο,είναι αυτό που ΔΙΑΚΗΡΥΣΣΕΤΑΙ -γυμνή τη κεφαλή- υπό της Οικουμενιστικής Εγκυκλίου του 1920 και ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ από το 1924,εξ΄ού και οι έπαινοι του Πάπα πρός αυτήν ,όταν είχε έρθει στην Ελλάδα,πρίν από πέντε έτη.

    Συνεπώς ΚΑΤΕΓΝΩΣΜΕΝΗ ΑΙΡΕΣΗ ο Νεοημερολογιτισμός !
    Καταδικασθηκε από την Ε΄Οικουμενική Σύνοδο, από τις Πανορθόδοξες Συνόδους του 16ου αιώνος και από την Τοπική Σύνοδο του 1935.

    Μέχρι του 1924,είχαμε την εν δυνάμει καταστάσει,από του 1924 και εντεύθεν ,έχουμε ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΤΑΔΕΔΙΚΑΣΜΕΝΟ Οικουμενισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ερώτηση προς κ.Δ.Χ
    Σύμφωνα με την εγκύκλιο 1920 το πρώτο προτεινόμενο βήμα για τον Οικουμενισμό ηταν η αλλαγή του ημερολογίου.Γιατί χρειάστηκαν έντεκα χρόνια οι τρεις Αρχιρεις σας για να το κατανοήσουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. κ.Στουραϊτη
    Συμφωνώ με τα γραφόμενα για Απελλή αλλα ας σημειώσουμε ότι
    αυτός έδρασε στην ΡΩΜΗ και στην Αλεξάνδρεια και ο Μαρκίων στην Ρώμη.
    Η εγκύκλιος 1920 παρουσιάζει με δόλιο τρόπο αρκετά σημεία της αιρέσεωςΑπελλη.
    Πρίν απο αυτή υπήρξε η εγκύκλιος 1902 του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην οποία
    γράφονται τα εξής: "Θεοφιλὲς ἔτι καὶ εὐαγγελικόν ἐστιν ἐπιζητῆσαι τὰ δοκοῦντα ταῖς ἁγιωτάταις Αὐτοκεφάλοις Ἐκκλησίαις περὶ τῶν ἐν τῷ παρόντι καὶ ἐν τῷ μέλλοντι σχέσεων ἡμῶν μετὰ τῶν δύο μεγάλων τοῦ Χριστιανισμοῦ ἀναδενδράδων, τῆς Δυτικῆς δηλονοῦν καὶ τῆς τῶν Διαμαρτυρομένων Ἐκκλησίας. ..." δηλ.η ΔΥΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΗ ¨εκκλησία"(καταχρηστικως όρος) αποτελούν ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΝΑΔΕΝΔΡΑΔΕΣ (=ΚΛΑΔΟΙ) ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ.Δηλ.η εγκύκλιος αυτή ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΗΡΗΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ και αποδέχεται ως Εκκλησίες τις ΑΙΡΕΣΕΙΣ......
    Δεν αποτελεί αυτή η εγκύκλιο ΚΗΡΥΞΗ ΑΙΡΕΣΗΣ;Και η εγκύκλιο του 1902 για αλλαγή ημερολογίου μιλούσε."Οὐχ ἥττονος προσοχῆς ἄξια λογιζόμεθα καὶ τὰ περὶ κοινοῦ ἡμερολογίου ἀφ’ ἱκανοῦ ἤδη χρόνου λεγόμενά τε καὶ γραφόμενα, ἐν οἷς ἰδίᾳ τὰ προτεινόμενα συστήματα μεταρρυθμίσεως τοῦ ἀπ’ αἰώνων κρατοῦντος ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ Ἐκκλησίᾳ Ἰουλιανοῦ ἡμερολογίου, ἢ ἀποδοχῆς τοῦ Γρηγοριανοῦ, ἐκείνου μὲν ὡς ἐλλιπεστέρου ἐπιστημονικῶς, τούτου δ’ ὡς ἀκριβεστέρου, νομιζομένων καὶ περὶ τῆς κατ’ ἀναγκαίαν ἀκολουθίαν μεταστάσως τοῦ καθ’ ἡμᾶς ἐκκλησιαστικοῦ πασχαλίου...."Η Εγκύκλιος του 1902 άνοιξε τον δρόμο στη συμμετοχή μας στην Οικουμενική Κίνηση, το Διάγγελμα του 1920 προετοίμασε την είσοδό μας στο ΠΣΕ, ενώ η επί Πατριάρχου Αθηναγόρα Εγκύκλιος του 1952 λειτούργησε ως ολοκλήρωση και επισφράγιση της προγραμματισμένης αυτής πορείας.(Βλασίου Ι. Φειδά, Αι Εγκύκλιοι του 1902 και του 1904 ως πρόδρομοι της Εγκυκλίου του 1920 εν τη ευρυτέρα οικουμενική προοπτική της Μητρός Εκκλησίας, Ορθοδοξία 2003, σ.129-139)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. κ.ΧΣ
    Οσον αφορά τα ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ και ΕΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ δεν τις καθορίζουν ΕΓΚΥΚΛΙΟ αλλα ΣΥΝΟΔΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.Εν ενεργεία αιρετική έγινε η Εκκλησία της Ελλάδος με την αποδοχή των αποφάσεων της ΚΟΛΥΜΠΑΡΙΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ.Μέχρι τότε ήταν ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ αιρετίζουσα.Γι΄αυτό ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΓΟΧ μόνο για το ημερολόγιο.Θα ήταν ΟΡΘΟΔΟΞΟ να συμπεριλάβουν στον αγώνα την ένστασή τους όλα όσα γράφονται στις αιρετικές εγκυκλίους 1902 και 1930.
    Και αυτό γιατί το δόγμα αλλοιωνόταν ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ αλλα απο τα άλλα που γράφονταν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΠΡΟΣ κ.ΧΣ
    ΕΡΩΤΗΣΗ.Εσείς δεν βλέπετε τον Οικουμενισμό στην πράξη της μνημόνευσης του ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΗ ΟΘΩΝΑ ως αρχηγού της Ορθόδοξης ΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @ 19 Μαΐου 2023 στις 1:12 π.μ.

    Ἡ Ἐγκύκλιος τοῦ 1920 ἐστάλη μόνον στούς προκαθημένους τῶν τοπικῶν Ἐκκλησιῶν καί στούς αἱρετικούς. Ὅπως μοῦ εἶπεν ὁ ἀείμνηστος π. Θεοδώρητος (Μαῦρος, +2007), οἱ θεολόγοι τήν ἔμαθαν ἀπό τά βιβλία τοῦ Καθηγητοῦ Ἰωάννου Καρμίρη γύρω στό 1960.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Και τα πιστεύετε αυτά κ.Κ.Χ.
    Δηλ.οι προκαθήμενοι δεν θα ενημέρωναν τις Συνόδους των
    για τόσο σοβαρά θέματα;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΠΡΟΣ κ.ΧΣ
    Ας υποθέσουμε ότι το 1924 εισήχθη το Γρηγοριανό ημερολόγιο, όπως ισχυρίζεστε
    Α.Το πασχάλιο που ακολουθούμε ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ;Φυσικά όχ αφού εορτάζουν την ίδια Κυριακή το ΠΑΣΧΑ ΝΕΟ-ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕς ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΕΣ.Αρα δεν ακολουθούμε το Γρηγοριανό γιατί ό,τι γράφεται περι καταδικών του Ιουλιανού οφείλοντ;αν στο ότι δεν εφαρμοζόταν το ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΤΗΣ Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ και όχι γιατί είναι επιστημομικά ορθότερο.
    Β.Είναι οι ίδιες οι εορτές του Ορθόδοξου εορτολογίου με το Παπικό;
    γ.Ισχυρίζεστε ότι προέκυψε σχίσμα στην Εκκλησία.Συμφωνώ αλλα στην δημιουργία του σχίσματος συμμετείχε η Ελλαδική κρατούσα Εκκλησία αλλά και οι παλαιοημερολογίτες.όλοι ευθύνονται για τον λάθος χειρισμό του θέματος.Δεν μπορεί ένας Δεσπότης να κηρύσσειο ΣΧΙΣΜΑΤΙΚΗ μονο την Ελλαδική Εκκλησία (ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟΣ γι΄αυτό) και να αφήνει άθικτους τους ημερολάτρες των 13 ημερών.
    Αυτό δεν σημαίνει ότι αμνηστεύω τα εγκληματα των νεο-ημερολοιτών αλλα ούτε και επικροτώ την φανατική στάση των ζηλωτών.Τους ξεσήκωσαν κάποιοι αγιορείτες με συνθήματα όπως ¨μας φράγκεψαν¨τους φανάτισαν και έγιναν αυτά που έγιναν.Το φράγκεμα δεν είναι στο ημερολόγιο.Είναι αλλου το ψευτο-ρωμέικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πρός τούς ἀναγνώστας, μέ ἀφορμήν τό ΑΙΡΕΤΙΚΟΝ σχόλιον τοῦ π. Δ.Ἀ. 20 Μαΐου 2023 στις 5:32 π.μ.: «ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΓΟΧ μόνο για το ημερολόγιο.Θα ήταν ΟΡΘΟΔΟΞΟ να συμπεριλάβουν στον αγώνα την ένστασή τους όλα όσα γράφονται στις αιρετικές εγκυκλίους 1902 και 1930.»

    Στά προηγούμενα σχόλιά μου, ἀπέδειξα ὅτι ἐσεῖς οἱ Τρικαμηνισταί εἶσθε αἱρετικοί, ἐπειδή (1) δέχεσθε ἀναφανδόν τήν ἡμερολογιακήν καινοτομίαν, ἡ ὁποία σκοπόν εἶχε τόν συνεορτασμόν μέ τούς αἱρετικούς, ἀκυρώνοντας ἔτσι τόν 37ον Κανόνα τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου, ἐπικυρωθέντος ὑπό τῆς ΣΤ' Οἰκ. Συνόδου (2ος Κανών), (2) οὐδόλως σᾶς ἐνοχλεῖ τό γεγονός ὅτι σκοπός τῆς καονοτομίας ἦτο ἡ ἕνωσις μέ τούς αἱρετικούς, ἤτοι ἡ κατάργησις τῆς Ὀρθοδοξίας, και (3) ἐπίσης οὐδόλως σᾶς ἐνοχλεῖ τό γεγονός ὅτι ἡ καινοτομία ΑΝΕΜΕΝΕΤΟ νά προκαλέσῃ σχίσμα, ὅπως εἶχαν προβλέψει ἐπίσημα ἐκκλησιαστικά κείμενα, βλάπτοντας ἔτσι τό δόγμα τῆς ἑνότητος. Ἑπομένως, ὄχι μόνον ἐδικαιλογεῖτο, ἀλλ' ΕΠΕΒΑΛΛΕΤΟ ἡ ἀποτείχισις! Προφανῶς, οἱ γραφῖδες τοῦ Διαβόλου, ἀρχιτέκτονες καί κήρυκες τοῦ Ψεύδους καί τῆς Πλάνης, λένε τά ἀντίθετα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και επειδή θα προκαλούσε σχίσμα αυτή αλλαγή,η Εκκλησία της Ελλάδος θα έπρεπε να κάνει πίσω; Αφού δεν είναι δόγμα το ημερολόγιο,δεν επιτρεπόταν να κάνουν σχίσμα οι Παλαιοημερολογίτες.Ούτε οι Πατέρες της Α' Οικ.Συνόδου υπολόγισαν τους Πρωτοπασχίτες και το σχίσμα που θα προκαλούσε η αλλαγή που έκαναν(Πάσχα για όλους τους Ορθοδόξους την ίδια ημέρα).

      Διαγραφή
  12. ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ 37ΟΥ ΚΑΝΟΝΑ ΤΗΣ ΕΝ ΛΑΟΔΙΚΕΙΑ ΣΥΝΟΔΟΥ
    Πρωτοπρεσβυτέρου Δημητρίου Αθανασίου.
    Κύριε διαχειριστά του ιστολογίου
    Επειδή πολλές φορές ο κ.Δ.Χ σε σχολεία του επικαλείται τον 37ο κανόνα της εν Λαοδικεία Συνόδου και προβαίνει σε αυθαίρετη ερμηνεία σας παρακαλώ να δημοσιεύσετε το παρακάτω σημείωμα:
    Ο 37ος κανόνας της Εν Λαοδικεία Συνόδου λέει:
    «Ὅτι οὐ δεῖ παρὰ τῶν Ἰουδαίων ἢ αἱρετικῶν, τὰ πεμπόμενα ἑορταστικὰ

    λαμβάνειν, μηδὲ συνεορτάζειν αὐτοῖς.(37Ος ΚΑΝΟΝΑΣ).

    Οπότε το πρόβλημα είναι ποια είναι η ερμηνεία του «συνεορτάζειν».
    ΣΤΟ ΠΗΔΆΛΙΟ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ο κανόνας αυτός συνδέεται
    Α. Με τον ΜΕ΄ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ ο οποίος λεει:

    «Επίσκοπος ή πρεσβύτερος η διάκονος αιρετικοίς συνευξάμενος,

    μόνον αφοριζέσθω, ει δε επέτρεψεν αυτοίς ως κληρικοίς ενεργήσαι

    τις,καθαιρέσθω.

    Β. Με τον -Ό (70ο ) - ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΚΑΝΟΝΑ ο οποίος λέει:
    «Εἴ τις ἐπίσκοπος, ἢ πρεσβύτερος, ἢ διάκονος, ἢ ὅλως τοῦ καταλόγου.

    τῶν κληρικῶν, νηστεύοι μετὰ Ἰουδαίων, ἢ ἑορτάζοι μετ᾿ αὐτῶν, ἢ

    δέχοιτο παρ᾿ αὐτῶν τὰ τῆς ἑορτῆς ξένια, οἷον ἄζυμα ἤ τι τοιοῦτον,

    καθαιρείσθω· εἰ δὲ λαϊκὸς εἴη, ἀφοριζέσθω.



    Επομένως η ερμηνεία του «συνεορτάζειν» θα πρέπει να γίνει σε συνδυασμό με τους κανόνες ΜΕ ΚΑΙ Ό (70) ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΥΣ.
    Ο συνεορτασμός με τους Ιουδαίους αφορά μόνο την εορτή του Πάσχα και αυτός έχει λυθεί από τους Όρους της Α Οικουμενικής για τον καθορισμό της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα. Στην ερμηνεία του Ο Αποστολικού κανόνα ο Άγιος Νικόδημος επικεντρώνεται ως επί το πλείστον στον συνεορτασμό του Πάσχα ΟΡΘΟΔΌΞΩΝ και ΙΟΥΔΑΙΩΝ.
    Το ΣΥΝΕΟΡΤΑΖΕΙΝ με τους άλλους αιρετικούς περιλαμβάνει:
    1.ΣΥΜΠΡΟΣΕΥΧΗ (συνευξάμενος)
    2.ΑΠΟΔΟΧΗ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΩΝ ΔΩΡΩΝ (της εορτής ξένια).Εδώ ο Άγιος Νικόδημος κάνει αναφορά στα κουρμπάνια των Αγαρηνών και ΣΤΑ ΑΖΥΜΑ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ. Πουθενά στην ερμηνεία του κανόνα δεν ταυτίζεται ο ΣΥΝΕΟΡΤΑΣΜΟΣ με την ΙΔΙΑ ημερομηνία της εορτής.
    Χαρακτηριστικά αναφέρουν: «Οι τοιαύτα δεχόμενοι και συνηστεύοντες και συνεορτάζοντες δεν είναι ομόφρονες με τους Ιουδαίους (διότι αν ήταν τοιούτοι δεν έπρεπε να καθαιρεθούν η να αφορισθούν,άλλα και τω αναθέματα να παραδοθούν κατά τον κθ της Λαοδικείας) α΄ΦΟΡαΝ Δίδουσι όμως. ΚΑΙ ΥΠΟΨΙΑΝ. ΌΤΙ ΤΙΜΏΣΙ ΤΩΝ Ιουδαίων τας τελετάς το οποίον είναι των ορθοδόξων αλλότριον.(ζ Αποστολικός κανόνας).
    Αν συνέβαινε αυτό τότε τα έτη π.χ 1974-1977-1980-1984-1987-1990-2001-2004-2007-2010-2011-2014-2017-που έπρεπε να γίνει η ίδια ημερομηνία το ΟΡΘΟΔΟΛΑΞΟ όλος το ιερατείο των Ορθοδόξων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Πρός τούς ἀναγνώστας, μέ ἀφορμήν τό ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΝ σχόλιον 21 Μαΐου 2023 στις 5:23 μ.μ.:

    1. Ἡ θέσπισις τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑορτολογίου μέ βάσιν τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον ἔγινε διότι ΥΠΗΡΧΕΝ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ, ὄχι διά νά ὑποταχθῇ ἡ Ὀρθοδοξία εἰς κάποιαν αἵρεσιν, ὅπως ἔγινε τό 1924.

    2. Ἔγινεν ὑπό Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὄχι ὑπό μασονικῶν διαβουλίων, ὅπως ἔγινε τό 1924.

    3. Δέν ὑπῆρχε προηγουμένως (πρίν ἀπό τό 325 μ.Χ.) κάποια συνοδική ἀπόφασις πού νά ἀπηγόρευε τήν θέσπισιν ἑνιαίου ἑορτολογίου, διό καί δέν ὑπῆρχαν προβλέψεις ὅτι κάποιοι (οἱ Τεσσαρασκεδεκατῖται) δέν θά ἀκολουθούσαν, ὅπως ὑπῆρχαν τό 1924 οἱ ἀποφάσεις τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος.

    4. Οἱ Τεσσαρασκεδεκατῖται δέν εἶχον σοβαρόν λόγον νά μήν ὑπακούσουν εἰς τήν Α' Οἰκ. Σύνοδον, διό καί ἐχαρακτηρίσθησαν αἱρετικοί, ἐνῷ οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ 1924 εἶχον ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ νά μήν ὑπακούσουν (βλ. προηγούμενα σχόλιά μου). Ὅπως ἀνεμένετο, ἐδικαιώθησαν, ἐφόσον ἡ «Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος», ἀλλά καί ὅλα τά Πατριαρχεῖα, ἔχουν πλέον ὑποταχθῆ εἰς τόν Οἰκουμενισμόν, διά τήν προώθησιν τοῦ ὁποίου εἰσήχθη τό ν. ἑορτολόγιον. Αὐτό τό διατυμπανίζουν οἱ ἴδιοι, ἀλλά οἱ Τρικαμηνισταί στηρίζουν μέ φανατισμόν τό ν. ἑορτολόγιον, διό καί εἶναι κρυπτο-οικουμενισταί.





    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Το Κολυπμάρι,π.Δημήτριε,είναι το αποτέλεσμα της Συνόδου της 19ης Οκτωβρίου του 1919,τότε που ΕΝΕΚΡΙΘΗ ΣΥΝΟΔΙΚΩΣ η παν-αιρετική Εγκύκλιος του 1920.

    Επιπλέον,έχουμε καταδίκη υπό της Πανορθόδοξου Συνόδου του 1583 και για το Μηνολόγιο.
    Ιδού:1η Ἀπόφασις τῆς Συνόδου τοῦ 1583, ἡ ὁποία ὑπογράφεται ἀπό τούς Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως, Ἱερεμία, Ἀλεξανδρείας, Σίλβεστρο, Ἱεροσολύμων, Σωφρόνιο καί ἀπό τούς ὑπόλοιπους παρόντες Ἀρχιερεῖς:

    Κανών Ζ': " Ὅποιος δέν ἀκολουθᾶ τά ἔθιμα τῆς Ἁγίας Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας, καθώς αἱ ἑπτά Ἅγιαι Οἰκουμενικαί Σύνοδοι ἐθέσπισαν, καί τό Ἅγιον Πάσχα καί τό Μηνολόγιον καλῶς ἐνομοθέτησαν νά ἀκολουθῶμεν, καί θέλει νά ἀκολουθᾶ τό νεοεφεύρετον Πασχάλιον καί νέον Μηνολόγιον τῶν ἀθέων ἀστρονόμων τοῦ Πάπα, καί ἐναντιώνεται εἰς αὐτά ὅλα καί θέλει νά ἀνατρέψῃ καί νά χαλάσῃ τά πατροπαράδοτα δόγματα καί ἔθιμα τῆς Ἁγίας Ὀρθόδοξου Ἐκκλησίας, ἄς ἔχει τό ἀνάθεμα καί ἔξω τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καί τῆς τῶν Πιστῶν ὁμηγύρεως ἄς εἶναι.

    Ἐσεῖς δέ οἱ εὐσεβεῖς καί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί μένετε ἐν οἷς ἐμάθετε, ἐγεννήθητε καί ἀνετράφητε καί, ὅταν τό καλέσῃ ὁ καιρός καί ἡ χρεία, καί αὐτό τό αἷμα σας νά χύνετε, διά νά φυλάξετε τήν πατροπαράδοτον πίστιν καί ὁμολογίαν σας καί νά φυλάγεσθε ἀπό τῶν τοιούτων, καί προσέχετε, ἵνα καί ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός σᾶς βοηθᾶ, ἅμα καί ἡ εὐχή τῆς ἡμῶν μετριότητος εἴη μετά πάντων ὑμῶν. Ἀμήν."

    1583 Ἰνδικτίων ιβ΄, Νοεμβρίου κ' "

    Επίσης κατακριτέο και το σχίσμα επί Όθωνα,το οποίο ,όμως ,είχε διαφορετικό υπόβαθρο.
    Και,μπορεί να μην συνεορτάζετε το Πάσχα,αλλά συνεορτάζετε όλα τα υπόλοιπα,ενώ καταργείτε πολλές φορές και την Νηστεία των Αγίων Αποστόλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Πρός τούς ἀναγνώστας, μέ ἀφορμήν τό ΔΑΙΜΟΝΙΚΟΝ σχόλιον 21 Μαΐου 2023 στις 5:23 μ.μ.:

    1. Ἡ θέσπισις τοῦ Ὀρθοδόξου Ἑορτολογίου μέ βάσιν τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον ἔγινε διότι ΥΠΗΡΧΕΝ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΓΚΗ, ὄχι διά νά ὑποταχθῇ ἡ Ὀρθοδοξία εἰς κάποιαν αἵρεσιν, ὅπως ἔγινε τό 1924.

    2. Ἔγινεν ὑπό Οἰκουμενικῆς Συνόδου, ὄχι ὑπό μασονικῶν διαβουλίων, ὅπως ἔγινε τό 1924.

    3. Δέν ὑπῆρχε προηγουμένως (πρίν ἀπό τό 325 μ.Χ.) κάποια συνοδική ἀπόφασις πού νά ἀπηγόρευε τήν θέσπισιν ἑνιαίου ἑορτολογίου, διό καί δέν ὑπῆρχαν προβλέψεις ὅτι κάποιοι (οἱ Τεσσαρασκεδεκατῖται) δέν θά ἀκολουθούσαν, ὅπως ὑπῆρχαν τό 1924 οἱ ἀποφάσεις τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος.

    4. Οἱ Τεσσαρασκεδεκατῖται δέν εἶχον σοβαρόν λόγον νά μήν ὑπακούσουν εἰς τήν Α' Οἰκ. Σύνοδον, διό καί ἐχαρακτηρίσθησαν αἱρετικοί, ἐνῷ οἱ Ὀρθόδοξοι τοῦ 1924 εἶχον ΠΟΛΛΟΥΣ ΚΑΙ ΣΟΒΑΡΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ νά μήν ὑπακούσουν (βλ. προηγούμενα σχόλιά μου). Ὅπως ἀνεμένετο, ἐδικαιώθησαν, ἐφόσον ἡ «Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος», ἀλλά καί ὅλα τά Πατριαρχεῖα, ἔχουν πλέον ὑποταχθῆ εἰς τόν Οἰκουμενισμόν, διά τήν προώθησιν τοῦ ὁποίου εἰσήχθη τό ν. ἑορτολόγιον. Αὐτό τό διατυμπανίζουν οἱ ἴδιοι, ἀλλά οἱ Τρικαμηνισταί στηρίζουν μέ φανατισμόν τό ν. ἑορτολόγιον, διό καί εἶναι κρυπτο-οικουμενισταί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Δεν υπήρχε λόγος ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΡΣΙΑ των παλιοημερολογιτών 1924 διότι:
    Α.Δεν καθιερώθηκε το Γρηγοριανό ημερολόγιο αλλά το ΔΙΟΡΘΩΜΕΝΟ ΙΟΥΛΙΑΝΟ (δεν αγγίχτηκε το Παχάλιο)
    Β.Όπως αποδείχθηκε σε προηγούμενο άρθρο ουτε ο 31ος Αποστολικός Κανόνας, ούτε ο ΙΕ της ΑΒ ΣΥνόδου κάλυπτε την ένσταση γιατί ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΑΙΡΕΣΗ.
    Όσο και να προσπαθεί ΔΑΙΜΟΝΙΩΔΩΣ ο κ.Δ.Χ να αποδείξει τα αντίθετα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΠΡΟΣ κ.ΧΣ
    θα σας απαντήσω ΑΝΑΛΥΤΙΚΆ σε μελλοντική ανάρτηση.
    Το Κολυμπάρι ειναι αποτέλεσμα πολλων εγκυκλίων απο το 1902 και μετά.
    Το σχίσμα του Όθωνα είχε ακριβώς το ΙΔΙΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ.Την υποταγή της Ορθοδξίας στον ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΣΜΟ και ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. ΜΕΡΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ
    Τον Μάρτιο του 1918 τίθεται θέμα στην Ελληνική Βουλή για την εισαγωγή του Γρηγοριανού ημερολογίου με παρασκευασθέν σχετικό νομοσχέδιο. Αυτό αναγκάζει την Ελλαδική Εκκλησία να επιληφθεί επειγόντως του ζητήματος.
    Την ταραγμένη πολιτικά αυτή εποχή Μητροπολίτης Αθηνών ήταν ο Μελέτιος Μεταξάκης, ο οποίος ήταν κατά κοινή ομολογία ο εκλεκτός της κυβερνήσεως Βενιζέλου. Η σύνοδος με εισήγησή του και κατόπιν εμπεριστατωμένου υπομνήματος του καθηγητού της αστρονομίας Δημητρίου Αιγινήτη, χωρίς να εμβαθύνει και να ασχοληθεί πολύ περί του θέματος, συγκρότησε συνοδική επιτροπή για να μελετήσει το ημερολογιακό. Ανέθεσε στην επιτροπή αυτή να γνωμοδοτήσει σχετικά με τη δυνατότητα μεταβολής του ισχύοντος Ιουλιανού ημερολογίου, ποιο θα ήταν το νέο προτιμητέο και ποιες θα ήταν οι κατάλληλες ενέργειες για τον σκοπό αυτό. Τα μέλη της επιτροπής ήταν ο μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανός (πρόεδρος), ο μητροπολίτης Ναυπακτίας και Ευρυτανίας Αμβρόσιος, ο αρχιμανδρίτης Χρυσόστομος Παπαδόπουλος και οι καθηγητές Εμμανουήλ Ζολώτας και Δημήτριος Αιγινήτης.
    Η επιτροπή αυτή υπέβαλε στις 20 Μαῒου 1919 την υπ’ αρ. 465/14-3-1919 απόφασή της, η οποία πάρθηκε κατά πλειοψηφία, μειοψηφούντος του καθηγητού κ. Ζολώτα, δεχόμενη ουσιαστικά την εισήγηση του Δημήτριου Αιγινήτη. Σύμφωνα με την απόφαση αυτή η μεταβολή του Ιουλιανού ημερολογίου δεν προσκρούει σε δογματικούς και κανονικούς λόγους και μπορεί να γίνει μετά από συνεννόηση με τις λοιπές Αυτοκέφαλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Η συνεννόηση θα έπρεπε να γίνει βεβαίως κυρίως μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου, στο οποίο θα ήταν ανάγκη να ανατεθεί η πρωτοβουλία κάθε ενέργειας υπό τον όρο της μη προσχωρήσεως στο Γρηγοριανό ημερολόγιο. Σκοπός ήταν η σύνταξη νέου ημερολογίου, επιστημονικά ακριβέστερου και απαλλαγμένου από τις αδυναμίες των δύο εν ισχύει ημερολογίων του Ιουλιανού και του Γρηγοριανού………..

    ΑπάντησηΔιαγραφή