ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟ-ΑΔΑΜΙΑΙΟΥΣ Χριστ.Αμβραζίδης

Κύριε διαχειριστά του ιστολογίου-ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΦΩΝΗ

Επειδή βλέπω ότι ο κ.Κ.Χ συνεχίζει το θέμα περί των προ-αδαμιαίων με τρόπο προκλητικά διαστρεβλωτικό και απαράδεκτα ζηλωτικό   και χωρίς να γνωρίζω ούτε  τον π.Δημ. ούτε τον κ.Κ.Χ σημειώνω τα εξής, κάνοντας μια σύνοψη και των σχολίων μου:
1. Ο κ.Κ.Χ καταφεύγοντας στην Wikipedia προσπαθεί να παρουσιάσει καμπαλιστικές απόψεις ,υποστηρίζοντας ότι αυτές είναι συνέπειες της παραδοχής των προ-Αδαμιαίων. Μπορεί να μας πει ο κ.Κ.Χ που διάβασε παρόμοια από τα άρθρα που έχουν δημοσιευθεί μέχρι τώρα για τους προ-αδαμιαίους; Μήπως ο ίδιος με τον τόσο  ζηλωτικό φανατισμό που εκφράζεται ουσιαστικά υιοθετεί εμμέσως πλην σαφώς εβραϊκές  απόψεις προσπαθώντας να τις τεκμηριώσει αγιογραφικά χωρίς να το πετυχαίνει.;(παρακάτω)

Είναι ξεκάθαρες οι θέσεις που διατυπώθηκαν. Ο Δημιουργός Θεός την 6^η μέρα της δημιουργίας φτιάχνει τον άνθρωπο «κατ΄εικόνα»  και συγχρόνως «άρσεν και θήλυ».

Όταν μιλάμε για τη δημιουργία της Εύας, μιλάμε για τη ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ της κατασκευή. Άρα όντως εντάσσεται και αυτή η κατασκευή στην 6^η Δημιουργική ημέρα.

Όταν όμως μιλάμε για την «καθ’ ομοίωσιν» δημιουργία της, μιλάμε για την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ της κατάσταση, η οποία εντάσσεται εντός της 7ης ημέρας των αγίων! Γι’ αυτό διαχωρίζεται από την 6η Δημιουργική Ημέρα!

Έχουμε λοιπόν την Εύα να μετέχει και της 6ης και της 7ης ημέρας (όπως και ο Αδάμ).  Στην 6η (ως υλική δημιουργία «κατ’ εικόνα»), στην δε 7η ως πνευματική (καθ’ ομοίωσιν)!

2. Στο σημείο αυτό, πρέπει να αναφέρουμε την εξής ένσταση που τίθεται από ορισμένους: "εάν ήδη υπήρχαν γυναίκες έξω από τον Κήπο της Εδέμ, γιατί ο Θεός έπρεπε να πλάσει την Εύα από την πλευρά του Αδάμ, και δεν του έδωσε μια από αυτές που ήδη υπήρχαν;"

Απάντηση: Ο  Αδάμ ζούσε στην Ημέρα Κατάπαυσης του Θεού, στην 7η ημέρα, και όχι στην 6η, στην οποία ζούσαν οι άλλες γυναίκες του πλανήτη. Και στην 7η αυτή ημέρα, κατάλληλος βοηθός για τον Αδάμ δεν υπήρχε. Γι' αυτό και πλάσθηκε γι' αυτόν η Εύα, εντός της 7ης ημέρας, και μάλιστα από την ίδια του τη σάρκα, ώστε να μετέχει και αυτή του Αγίου Πνεύματος που είχε και ο Αδάμ, ως "σάρκα από τη σάρκα του" που πλάσθηκε. Εάν ο Θεός περίμενε εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια για να γεννηθεί ένας "Αδάμ", και άλλες 5.500 χρόνια για να γεννηθεί μία Παναγία, πόσο εύκολο ήταν να υπάρχει διαθέσιμη μια κατάλληλη "Εύα" στον καιρό του;

3.Ο π.Δημ. προσπάθησε, μέσα από τις απόψεις που διατύπωσε, να αντιληφθούμε ότι η Ορθόδοξη Θεολογία συμπορεύεται με τα πειραματικά δεδομένα της γεωλογίας ,της παλαιοντολογιας και της γενετικής και οι απόψεις του δεν έχουν καμία σχέση με την θεωρία της εξελίξεως.
4. Οι Πατέρες της Εκκλησίας που ασχολήθηκαν με το θέμα ανέλυσαν περισσότερο την θεολογική σημασία του «κατ΄έικόνα» και καθ΄ομοίωσιν και δεν μπήκαν σε ειδικότερα θέματα που άπτονται και της Επιστήμης. Μόνο ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης ασχολήθηκε με τις φάσεις της δημιουργίας του ανθρώπου.
5. Η Επιστήμη έχει ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ κυρίως μέσω τής Γενετικής, ότι υπήρχαν άνθρωποι σαν κι εμάς εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν από τον Αδάμ, που κατά την Αγία Γραφή έζησε προ 7.500 ετών μόνο. Και επειδή είμαστε βέβαιοι ότι η Αγία Γραφή δεν κάνει λάθος σε αυτό, συμπεραίνουμε ότι υπήρξαν και άνθρωποι πριν από τον Αδάμ. Αν κάποιος έχει να μας υποδείξει μια ΚΑΛΥΤΕΡΗ ερμηνεία, που να μην περιλαμβάνει "προαδαμιαίους", και που να συμφωνεί με τις ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ τής Επιστήμης, ευχαρίστως θα τον ακούσουμε, και αν έχει δίκιο, θα το δεχθούμε. Αρκεί η ερμηνεία του να μην παραβιάζει την αφήγηση τής Αγίας Γραφής, και τις αποδείξεις τής Επιστήμης.
 Στην εποχή μας λοιπόν που έχει πλέον ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ, ότι υπήρχαν άνθρωποι χιλιάδες χρόνια πριν από το 5500 π.Χ. που κατά την Αγία Γραφή έζησε ο Αδάμ, είναι πλέον ο καιρός να ερμηνεύσουμε με μεγαλύτερη ακρίβεια τη Γένεση, και ως προς αυτό το ζήτημα, αποδεικνύοντας ότι η Αγία Γραφή μιλάει για πραγματικά γεγονότα και όχι για ερμηνευτικές φαντασιώσεις.

6.Το αν υπήρξαν ή όχι "προαδαμιαίοι", δεν είναι θέμα δογματικό, ούτε θέμα σωτηριολογικό τού Ευαγγελίου, αλλά θέμα Παλαιοντολογικό και Γενετικό.
7. Οι άγιοι Πατέρες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑΘΗΤΟΙ. Στην Ορθοδοξία δεν έχουμε ανθρώπινο αλάθητο. Και οι άγιοι Πατέρες, (και αυτό το λένε ακόμα και άγιοι), δεν είναι ασφαλείς οδηγοί προς την Παλαιοντολογία και τη Γενετική, αλλά προς τη ΣΩΤΗΡΙΑ. Προς τα πνευματικά ζητήματα. Σε ζητήματα επιστήμης, ένας άγιος Πατέρας, δεν είναι πιο έγκυρος, από έναν επιστήμονα, τής συγκεκριμένης ειδικότητας, παρά μόνο αν έχει ρητή θεία Αποκάλυψη προς αυτό το ζήτημα.
8. Κάποια ζητήματα τής Επιστήμης, επηρεάζουν την ερμηνεία χωρίων τής Αγίας Γραφής. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι ερμηνείες αυτές, κατ' ανάγκην αντίθετες με το Χριστιανικό Ευαγγέλιο. Στην πραγματικότητα ΚΑΘΕ ερμηνεία, λαμβάνει υπ' όψη της τον παρατηρούμενο κόσμο γύρω μας. Όταν η Αγία Γραφή για παράδειγμα, μιλάει για το "σταμάτημα τού ήλιου" από τον Ιησού τού Ναυή, οι αρχαίοι πιστοί, φαντάζονταν ότι πράγματι, ένα κινούμενο σώμα (ο ήλιος), σταμάτησε στον ουρανό. Σήμερα όμως, η ερμηνεία αυτή, δεν θα γινόταν από κανέναν σοβαρό ερμηνευτή, γιατί γνωρίζουμε ότι δεν είναι ο ήλιος που κινείται, αλλά η γη είναι που γυρίζει, και φαίνεται σαν να κινείται ο ήλιος. Είτε έτσι όμως, είτε αλλιώς και αν το ερμηνεύσει κάποιος, αυτό δεν αλλάζει κάτι στην ουσία τής αφήγησης.
9. Κατά τον ίδιο τρόπο, τα σημεία εκείνα, στα οποία επηρεάζεται η ερμηνεία τής Αγίας Γραφής, από την παραδοχή "προαδαμιαίων" ανθρώπων, ναι μεν είναι διαφορετικά από αρχαίες ερμηνείες, αλλά αυτό δεν αλλάζει στο παραμικρό, βασικά σωτηριολογικά ζητήματα που δογματίσθηκαν από την Εκκλησία στις Οικουμενικές Συνόδους. Γιατί η Εκκλησία εκφράζεται δια των Οικουμενικών Συνόδων, και όχι δια μεμονωμένων πατέρων, στα πνευματικά ζητήματα. Στα δε ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ζητήματα, (όπως το αν υπήρχαν ή όχι προαδαμιαίοι), η Εκκλησία δεν εκφράζεται καθόλου, γιατί δεν είναι μέσα στις αρμοδιότητές της, αλλά αυτό ανήκει στο Επιστημονικό πεδίο.
9. Το κατ' εικόνα είναι ΚΥΡΙΩΣ η δυνατότητα που δόθηκε στον άνθρωπο να προχωρήσει στο καθ' ομοίωσιν ελεύθερα και εκουσίως, και να τελειοποιηθεί. Το καθ' ομοίωσιν, είναι μία πορεία, όπου ο άνθρωπος ενεργά, έχοντας λάβει το άγιο Πνεύμα, προχωράει σε όλο και μεγαλύτερη ομοιότητα με τον Θεό, δηλαδή προς τη Θέωση.
10.Ίσως ρωτήσετε: Οι ίδιοι πατέρες όμως, που δίνουν την ίδια με εσάς ερμηνεία στο κατ' εικόνα και στο καθ' ομοίωσιν, πίστευαν ότι δεν υπήρχαν Προαδαμιαίοι. Δεν σας ενοχλεί αυτό;
Και απαντώ.. Είμαστε μάλιστα βέβαιοι, ότι αν έγραφαν οι ίδιοι αυτοί άγιοι Πατέρες σήμερα, θα αποδέχονταν σαφέστατα τους Προαδαμιαίους, γιατί ήταν άνθρωποι που αγαπούσαν την αλήθεια, και όχι φανταστικές ερμηνείες. Όπως είπαμε και πιο πάνω, οι άγιοι Πατέρες, στα θέματα τής Επιστήμης, ΔΕΝ είναι ανώτεροι από τους Επιστήμονες, αλλά η γνώμη τους υποτάσσεται στις επιστημονικές αποδείξεις.

Ο Αγ. Γρηγόριος, του οποίου διάβασα το σχετικό κείμενο εκ της σειράς Ε.Π.Ε. είναι δυστυχώς υποστηρικτής της "αυτόματης γενέσεως", ή "αβιογενέσεως" δηλαδή της εσφαλμένης υποθέσεως που παραδεχόταν η "επιστήμη" της εποχής του, ότι δηλ. από τη λάσπη γεννιούνται φίδια, από το σάπιο κρέας γεννιούνται σκουλήκια, κι από τα σάπια σταφύλια γενιούνται μυγάκια. Και την εσφαλμένη αυτή επιστημονική υπόθεση τη χρησιμοποιεί ως αποδεικτικό στοιχείο της δυνατότητας του Θεού να δημιουργήσει ζωή στην εξαήμερο, ως απόδειξη δηλ. της αξιοπιστίας της Βίβλου κατά το "εξαγαγέτω η γη ψυχήν ζώσαν".

Ο Αριστοτέλης, ο πανεπιστήμων της εποχής του, δεχόταν την "αυτόματη γένεση", ότι δηλ. "οι αφίδες γεννιούνται από την δρόσο που πέφτει στα φυτά, οι μύγες γεννιούνται από σάπια ύλη, τα ποντίκια από βρώμικα άχυρα, οι κροκόδειλοι από σάπιους κορμούς στους πυθμένες λιμνών κ.ο.κ" (wikipedia).

Η αυτόματη γένεση ή αβιογένεση κυριαρχούσε στον λαό αλλά στην επιστήμη ως τον 17ο αιώνα (όπως καλή ώρα στις μέρες μας κυριαρχεί η θεωρία της εξελίξεως) και, αφού οι επιστήμονες και ο λαός, νόμιζαν ότι τα βρώμικα άχυρα βγάζουν ποντίκια και από τη λάσπη γεννιούνται σκουλήκια, ήταν εύκολο για τον Δαρβίνο να υποστηρίζει την "θεωρία της εξελίξεως των ειδών" δηλαδή την δήθεν τεκμηρίωση (κατά το μυαλό του) ότι δεν υπάρχει θεός δημιουργός.

 

Όμως, ένας Χριστιανός Επιστήμονας, χημικός, ο Παστέρ, που διάβαζε και πίστευε ό,τι λέει η Βίβλος, κόντρα στο αθεϊστικό επιστημονικό κατεστημένο αιώνων, κόντρα και στους αθέους επιστήμονες της εποχής του, έκανε τα περίφημα πειράματά του και απέδειξε ότι "πάσα ζωή εκ ζωής", ότι η ύλη δεν γεννάει ζωή και κάθε όν προέρχεται από άλλο όν, ίδιου είδους. Έτσι ένας χριστιανός επιστήμονας κόντρα σε όλους τους επιστήμονες αιώνων, κατέρριψε την "αυτόματη γένεση" αλλά και την Δαρβίνειο θεωρία. Το 1864 ο Παστέρ έγραφε «Το δόγμα της αυτόματης γένεσης δεν πρόκειται να ανανήψει από το θανατηφόρο χτύπημα που υπέστη από το απλό αυτό πείραμα». Ο ίδιος ο Δαρβίνος [που στήριζε τη θεωρία του στην αυτόματη γένεση] είδε το έδαφος να υποχωρεί κάτω από τα πόδια του και αναγκάστηκε να ψελλίζει πλέον υποθέσεις αναπόδειτες έως και σήμερα, κάτι για ... σούπα στοιχείων ως πρώτη αρχή της ζωής, θεωρία (υπόθεση) παντελώς αναπόδεικτη, όπως αναπόδεικτη είναι και η θεωρία (υπόθεση) της εξελίξεως των ειδών. Τα είδη, άλλωστε, όπως παρατηρούμε στην πάροδο των αιώνων μειώνονται και δεν αυξάνονται! Πού λοιπόν η ... εξέλιξη! Ηχηρό ράπισμα στη θεωρία του Δαρβίνου έδωσε κι ένας χριστιανός μοναχός, ο Μέντελ που με τα πειράματά του απέδειξε ότι τα γονίδια κληρονομούνται με Νόμους της Γενετικής, που διατυπώθηκαν ως "οι Νόμοι του Μέντελ" (που να κρυφτούν οι εξελικτικοί).

Συμπέρασμα: Οι Πατέρες της Εκκλησίας όπως π.χ. ο Αγ. Γρηγόριος, δεν είναι αλάθητοι. Εφόσον δεν ισχύει η "αυτόματη γένεση" που υποστήριζε ο Αγ. Γρηγόριος, γιατί να ισχύουν τα περί "Αδάμ" που υποστηρίζει;

«Εδώ οφείλω να δηλώσω μια βασική αλήθεια: η μοντέρνα επιστήμη, όταν ασχολείται με επιστημονικά δεδομένα, όντως γνωρίζει περισσότερα από τους αγίους Πατέρες, και οι άγιοι Πατέρες θα μπορούσαν εύκολα να κάνουν λάθος, πάνω σε επιστημονικά δεδομένα. Όμως, εμείς δεν μελετούμε τους Πατέρες για επιστημονικά δεδομένα. Τους μελετούμε για την αληθινή θεολογία και την αληθινή φιλοσοφία η οποία βασίζεται επάνω στην θεολογία»!!!(π.Σεραφείμ Ρόουζ
10. Οι άλλοι άνθρωποι είχαν ψυχή, πριν λάβει ο Αδάμ το εμφύσημα. Αλλά επιπλέον, οι άνθρωποι που έζησαν πριν από τον Αδάμ, είχαν ψυχή αθάνατη κατά χάριν, λογική, και ελεύθερη, κάτι που τους κάνει πλασμένους "κατ' εικόνα" Θεού. Όχι όμως καθ' ομοίωσιν.

11.Παλαιότεροι ερμηνευτές θεωρούν ότι η δεύτερη δημιουργική διήγηση της Γένεσης (Γεν. 2,4β-25)αυτή διήγηση απλά αποτελεί μια επανάληψη των γεγονότων της 6ης δημιουργικής ημέρας, με μεγαλύτερη λεπτομέρεια. Από τον 19ο όμως αιώνα και μετά, οι περισσότεροι ερευνητές θεωρούν ότι η ενότητα αυτή είναι μια ξεχωριστή ενότητα. Ο κύριος λόγος που διαφοροποιεί αυτήν την ενότητα από την προηγούμενη είναι κατά πολλούς ερμηνευτές το γεγονός ότι η σειρά της δημιουργίας παρουσιάζεται με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ’ότι στο 1ο κεφάλαιο της Γένεσης.
Πρώτα δημιουργείται ο άνθρωπος, έπειτα τα δέντρα στον κήπο της Εδέμ, στη συνέχεια τα ζώα και τέλος παρουσιάζεται η δημιουργία της γυναίκας. Ακόμη ο τρόπος που ο Θεός παρουσιάζεται να δημιουργεί είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν του 1ου κεφαλαίου της Γένεσης. Πολλοί ερευνητές χωρίζουν το περιεχόμενο του δεύτερου κεφαλαίου της Γένεσης σε τρεις κύριες ενότητες
(α) η δημιουργία του ανθρώπου ως διφυούς ύπαρξης (στ. 4-7),
β) Η προετοιμασία ενός κατάλληλου περιβάλλοντος όπου τοποθετεί τον άνθρωπο (κήπος της Εδέμ) (στ.8-17) και,
γ) Η δημιουργία της γυναίκας ως συντρόφου και βοηθού του άντρα (στ.18-25)401.
Στ. 7: «Καί ἔπλασεν ὁ Θεός τόν ἄνθρωπο, χοῦν ἀπό τῆς γῆς, καί ἐνεφύσεν εἰς τό πρό σωπον αὐτοῦ πνοήν ζωῆς καί ἐγένετο ὁ ἄνθρωπος εἰς ψυχήν ζῶσαν».
Ουσιαστικά ο στίχος 7 μας εισάγει στη δεύτερη ανθρωπολογική διήγηση της Γένεσης. Φαινομενικά φαίνεται να διαφέρει αυτή η διήγηση από την αντίστοιχη του πρώτου κεφαλαίου. Εκεί ο άνθρωπος δημιουργείται «κατ’ εἰκόναν» Θεού, ενώ εδώ πλάθεται από την ήδη δημιουργημένη ύλη της γης (χοῦν ἀπό τῆς γῆς).
Στην πρώτη διήγηση τονίζεται η πνευματική φύση του ανθρώπου, ενώ στη δεύτερη παράλληλα με την πνευματική του φύση τονίζεται και η υλική φύση του ανθρώπου και προβάλλεται αυτός ως διφυής, υλικοπνευματική ύπαρξη. Το ρήμα πλάθω (ἔπλασε) φανερώνει ότι ο Θεός ως άλλος τρόπον τινά «αγγειοπλάστης» δημιουργεί τον άνθρωπο. ο υλικό από το οποίο πλάθεται υποδηλώνει ότι πεπρωμένο του είναι να υπηρετεί τη γη και τέλος να επιστρέψει σ’αυτήν. Η γη αποτελεί το λίκνο του, το σπίτι του και τον τάφο του, την καταγωγή του από τη γη και την κατάληξη του σ’ αυτή, προσδιορίζει και ο ίδιος ο Θεός με τα λόγια πού απευθύνει προς τον πεπτωκότα πρωτόπλαστο: «γῆ εἴ καί εἰς γῆν ἀπελεύσῃ».
Οι πατέρες δέχονται ότι με το εμφύσημα αυτό του Θεού δημιουργείται η ψυχή του ανθρώπου και εμφυτεύεται στο μέχρι εκείνη τη στιγμή αδρανές σώμα, για να ζωοποιηθεί από το πνεύμα του Θεού και να ζωογονήσει ολόκληρο τον ανθρώπινο οργανισμό. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος τονίζει πως το εμφύσημα αυτό χάρισε στο ανθρώπινο σώμα ζωτική ενέργεια και μάλιστα απ’αυτό το εμφύσημα δημιουργείται η σύσταση της ουσίας της ψυχής. (5 Ιωάννου Χρυσοστόμου, Εἰς τήν Γένεσιν ὁμιλίαι, ὁμ. 12, PG53, σ.108: «Πρότερον ἀπό τοῦ Χοός τό σῶμα δημιουργεῖται καί μετά ταῦτα η ζωτική δύναμις αὐτῷ δίδεται, ὅπερ ἔστιν ἡ τῆς ψυχῆς οὐσία).=
Ανάλογη ερμηνεία δίνει και ο Ιωάννης Δαμασκηνός. Το θείο εμφύσημα είναι αυτό που δίνει στον άνθρωπο τη νοερή και λογική ψυχή.( 416 Ιωάννου Δαμασκηνοῦ, Ἔκδοσις ἀκριβής τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, PG94, στ.920Β: «… ψυχήν δε λογικήν καί νοεράν διά τοῦ οἰκείου ἐμφυσήματος δούς αὐτῷ, ὅπερ δή Θείαν εἰκόνα φαμέν»).

Οι Προαδαμιαίοι ήταν οι πρώτοι αβάπτιστοι άνθρωποι πλασμένοι «κατ΄εικόνα» και ο Αδάμ ήταν ο πρώτος Βαπτισμένος άνθρωπος.

12.Αξιοπρόσεκτη είναι και η θέση του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης στο παρακάτω κείμενο:

ΑΓΙΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ ΝΥΣΣΗΣ
«Ειπών ο λόγος ότι εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον τω αορίστω της σημασίας άπαν ενδείκνυται το ανθρώπινον. Ου συνωνομάσθη τω κτίσματι νυν ο Αδάμ καθώς εν τοις εφεξής η ιστορία φησίν. Άλλ’ όνομα τω κτισθέντι ανθρώπω ουχ ο τις, αλλ’ ο καθόλου εστιν. ουκούν τη καθολική της φύσεως κλήσει τοιούτον τι υπονοείν εναγόμεθα, ότι τη θεία προγνώσει τε και δυνάμει πάσα η ανθρωπότης εν τη πρώτη κατασκευή περιείληπται. Χρη γαρ Θεώ μηδέν αόριστον εν τοις γεγενημένοις παρ’ αυτού νομίζειν, αλλ’ εκάστου των όντων είναι τι πέρας και μέτρον τη του πεποιηκότος σοφία περιμετρούμενον ώσπερ τοίνυν ο τις άνθρωπος τω κατά το σώμα ποσώς περιείργηται, και μέτρον αυτώ της υποστάσεως η πηλικότης εστίν, η συναπαρτιζομένη τη επιφανεία του σώματος, ούτως οίμαι καθάπερ εν ενί σώματι όλον το της ανθρωπότητος πλήρωμα τη προγνωστική δυνάμει παρά του Θεού των όλων περισχεθήναι και τούτο διδάσκειν τον λόγον τον ειπόντα, ότι και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον και κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν………. Πάσα τοίνυν η φύσις η από των πρώτων μέχρι των εσχάτων διήκουσα, μία τις του όντος εστίν εικών, η δε προς το άρρεν και θήλυ του γένους διαφορά προσκατεσκευάσθη τελευταίον τω πλάσματι, δια την αιτίαν, ως οίμαι ταύτην». (PG44, 185BCD).
Και σε μετάφραση το σπουδαίο αυτό κείμενο: «Όταν ο λόγος λέγει ότι ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο, δηλώνει με αυτή την αοριστία της έννοιας όλο το ανθρώπινο γένος. Γιατί δεν ονομάζεται ο Αδάμ τώρα, ταυτόχρονα με τη δημιουργία, καθώς λέγει στη συνέχεια η διήγηση. Αλλά όνομα για τον άνθρωπο που δημιουργήθηκε δεν ήταν ο τάδε, αλλά είναι όλο το ανθρώπινο γένος.

Με αυτό το γενικό όνομα οδηγούμαστε να εννοήσουμε, ότι σύμφωνα με την πρόγνωση και τη δύναμη του Θεού, περικλείεται ολόκληρη η ανθρωπότητα μέσα στην πρώτη δημιουργία. Γιατί δεν πρέπει να νομίζουμε για το Θεό, πως μεταξύ των δημιουργημάτων που υπάρχει κάτι αόριστο, αλλά να πιστεύουμε ότι για καθένα από τα όντα υπάρχει ένα τέλος κι ένα μέτρο, που προσδιορίζεται από παντού με τη σοφία του Δημιουργού. Και όπως ο τάδε άνθρωπος περικλείεται ως προς το μέγεθος από το σώμα, και μέτρο της ύπαρξης γι’ αυτό είναι το πόσο μεγάλος είναι, κάτι δηλαδή που σχετίζεται μαζί με την επιφάνεια του σώματος, έτσι πιστεύω πως περικρατείται σαν σε ένα σώμα, όλο το πλήρωμα του ανθρωπίνου γένους, με την προγνωστική δύναμη από τον Θεό όλων. Κι αυτό πιστεύω πως διδάσκει ο λόγος, που λέγει: κι εδημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο, σύμφωνα με την εικόνα του Θεού τον εδημιούργησε………. Όλη, λοιπόν, η ανθρώπινη φύση, που ξεκινάει από τους πρώτους και φθάνει μέχρι τους τελευταίους, είναι μια εικόνα του Θεού. και η διαφορά του φύλου σε άνδρα και γυναίκα δημιουργήθηκε τελευταία ως προσθήκη στον άνθρωπο, καθώς πιστεύω, για το λόγο, που θα εκθέσω στη συνέχεια».

 Πολύ ξεκάθαρος ο λόγος του αγίου και τόσο λεπτομεριακός και ακριβής. Πράγματι, στο 1ο κεφάλαιο της Γένεσης, βλέπουμε το Θεό να επιθυμεί να δημιουργήσει τον άνθρωπο, σύμφωνα με τη δική του εικόνα και με την προοπτική να του ομοιάσει. Έτσι, δημιούργησε ο Θεός τον άνθρωπο, άνδρα και γυναίκα, ΜΟΝΟ κατ’ εικόνα, τους ευλόγησε και τους παρότρυνε να κάνουν πολλά παιδιά και όλα αυτά την 6η ημέρα της δημιουργίας. Έτσι, την 6η ημέρα δημιουργήθηκε ο άνθρωπος κατ’ εικόνα του Θεού και μόνον. Και μετά, την 7η ημέρα, ο Θεός αναπαύθηκε, οπότε τότε, στην κατάπαυσή του, ένας συγκεκριμένος άνθρωπος, ο Αδάμ, εισήλθε στον Παράδεισο, με την επιθυμία του βέβαια. Ο Θεός το επέτρεψε, ώστε να επιτευχθεί και το «καθ’ ομοίωσιν», πλην όμως υπήρξε αποτυχία, με τα γνωστά αποτελέσματα, για το ανθρώπινο γένος. Συμπερασματικά, το ανωτέρω κείμενο λέγει καθαρά και ξάστερα ότι ολόκληρη η ανθρωπότητα περιεχόταν στην πρώτη κατασκευή και ότι στο ένα σώμα περιλαμβανόταν όλο το πλήρωμα της ανθρωπότητας.

13. Γράφει ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

"Εννόησον γάρ μοι τήν τάξιν τής διαπλάσεως,καί λογίζου πρό τού εμφυσήματος τού Δεσπότου,όπερ αυτώ γέγονεν είς πνοήν ζωής,καί εγένετο είς ψυχήν ζώσαν,τί ήν ο πλασθείς.Απλώς ΕΙΚΩΝ ΑΨΥΧΟΣ,και ΑΝΕΝΕΡΓΗΤΟΣ,και ΕΙΣ ΟΥΔΕΝ ΧΡΗΣΙΜΟΣ,ώστε το πάν καί το είς τοσαύτην αυτόν τιμήν αγαγόν,εκείνο έστι το παρά του Θεού γεγονός είς αυτόν εμφύσημα".(ΑΓ.ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ)

Σχόλια: Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος μιλάει για «την τάξιν της διαπλάσεως». Τι σημαίνει τάξις διαπλάσεως; Σημαίνει ότι υπήρχαν διάφορες χρονικές φάσεις στην δημιουργία του ανθρώπου. Στην συνέχεια γράφεται «τι ήν ο πλασθείς προ του εμφυσήματος…ΕΙΚΩΝ ΑΨΥΧΟΣ ΚΑΙ ΑΝΕΝΕΡΓΗΤΟΣ».
Τι γράφει ο π.Δημ; Ότι ο άνθρωπος που δημιουργήθηκε την 6η μέρα ¨κατ΄εικόνα¨είναι βιολογικό όν «καλο λίαν. «Το κατ' εικόνα, είναι η δυνατότητα που έχει ο άνθρωπος ως ελεύθερο και νοήμον πλάσμα, να ομοιάσει με τον Θεό. Ο Αδάμ, πριν δεχθεί την πνοή του Θεού, ήταν ένα ζωντανό ον, όπως όλα τα άλλα ζώα στη γη με όλες τις φυσικές του ιδιότητες, έχοντας πνεύμα, ψυχή, μυαλό, καρδιά, όπως έχουν όλα τα ζώα, το καθένα κατά το είδος του.
Η πνοή του Θεού δεν έχει φυσικό, βιολογικό ή ψυχολογικό νόημα, δεν είναι κάποιο από τα φυσικά συστατικά του ανθρώπου, αλλά είναι η άκτιστη Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος δοσμένη στον άνθρωπο από το Χριστό.
Αυτή η πνοή του Θεού, η άκτιστη Ενέργεια του Αγίου Πνεύματος είναι η ίδια μ’ αυτήν που φυτεύεται στους Χριστιανούς σαν σπόρος από την Εκκλησία κατά το Άγιο Βάπτισμα και η οποία, αν η ελευθερία του ανθρώπου επιτρέψει, βλασταίνει την αγιότητα και δίνει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος. Ο ΑΔΑΜ επομένως ήταν ΠΡΩΤΟΣ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ».

14. Άγ. Ειρηναίος της Λυών

"Ο τέλειος άνθρωπος αποτελείται από την σύμμιξη της ψυχής που λαμβάνει το Πνεύμα του Πατρός, και την πρόσμιξη εκείνης της σαρκικής φύσεως που επλάσθη κατ’ εικόνα του Θεού...

Όταν όμως το Πνεύμα εδώ αναμεμιγμένο με την ψυχή είναι ενωμένο με το εργόχειρο του Θεού, τότε ο άνθρωπος καθίσταται πνευματικός και τέλειος εξ αιτίας της διάχυσης του Αγίου Πνεύματος, και είναι αυτός που φτιάχθηκε κατ’ εικόνα και «καθ’ ομοίωσιν» του Θεού.  Αν όμως το Πνεύμα λείπει από την ψυχή, τότε εκείνος που είναι έτσι, είναι πραγματικά με φύση ζώου, και, έχοντας μείνει σαρκικός, θα είναι ένα ατελές ον, κατέχοντας μεν πράγματι το κατ’ εικόνα (του Θεού) κατά τον σχηματισμό του, αλλά μη έχοντας λάβει το καθ’ ομοίωσιν δια του Πνεύματος, κατ’ αυτόν τον τρόπο το ον αυτό θα είναι ατελές" (Αγ. Ειρηναίου της Λυών: "Κατά Αιρέσεων Ε΄6).

---------------------------------------------------------------------------------------------------

15.Τέλος όσον αφορά τις εβραϊκές απόψεις που διατυπώνει στα γραπτά του ο κ.Κ.Χ του υπενθυμίζω την διήγηση από το εβραϊκό   που εκφράζει παρόμοιες απόψεις με τις δικές του περί ενδογαμίας/αιμομιξίας.

«Στο Εβραϊκό ερμηνευτικό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης, Μιδράς, αναφέρεται ότι το κίνητρο της δολοφονίας ήταν η επιθυμία για την πιο όμορφη γυναίκα. Σύμφωνα με την Μιδρασείμ παράδοση, ο Κάιν και ο Άβελ είχε ο καθένας τους από μια δίδυμη αδερφή, την οποία έπρεπε να νυμφευτούν.

Το Μιδράς αναφέρει ότι η αναμενόμενη σύζυγος του Άβελ, Ακλίμα, ήταν η πιο όμορφη. Δεδομένου ότι ο Κάιν δεν θα συναινούσε σε αυτή την συμφωνία, ο Αδάμ πρότεινε να επιδιώξει την ευλογία του Θεού μέσω μιας θυσίας.

Όποιον ευλογούσε ο Θεός, αυτός θα παντρευόταν την Ακλίμα. Όταν ο Θεός απέρριψε ξεκάθαρα τη θυσία του Κάιν, ο Κάιν σκότωσε τον αδερφό του σε μια έκρηξη ζήλειας και θυμού.

Το 4ο κεφάλαιο του Βιβλίου των Ιωβηλαίων της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρει ότι ο Κάιν νοικοκυρεύτηκε και παντρεύτηκε την αδελφή του, Αουάν, που γέννησε τον πρώτο του γιο, τον πρώτο Ενώχ, περίπου 196 χρόνια μετά τη δημιουργία του Αδάμ.

16.Περιμένω από τους διαφωνούντες να τεκμηριώσουν ΑΓΙΟΠΑΤΕΡΙΚΑ ο,τι ισχυρίζονται περί ανυπαρξίας των προ-αδαμιαίων ,περί ενδογαμίας/αιμομιξίας μια και τόσο υπεραμύνονται της άποψης αυτής.