Ακολούθως, έπεται η απάντηση τού π. Δημητρίου (Fdimitrios Athanassiou). Βλέπε

https://orthodox-voice.blogspot.com/2023/01/blog-post_7.html?m=1

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ. Φυσικά υπάρχουν πολλά που δεν αποδεικνύονται και κινούνται στον χώρο της πίστεως («Ἔστι δὲ πίστις ἐλπιζομένων ὑπόστασις, πραγμάτων ἔλεγχος οὐ βλεπομένων» (Εβρ. 11,1). Όμως επειδή ο χρόνος είναι μια πραγματική, θεμελιώδης ιδιότητα του Σύμπαντος, μπορείτε να μου πείτε ποιες αποδείξεις της Αστροφυσικής έρχονται σε αντίθεση με την Ιερά Παράδοση;;;Μήπως οι Άγιοι Πατέρες της Α ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ απαξίωσαν την επιστήμη της Αστρονομίας; Η απόφαση της Α΄ Συνόδου αναφέρει 2 αστρονομικές θέσεις σχετικά με τον προσδιορισμό της ημερομηνίας εορτασμού του Πάσχα και 2 εκκλησιαστικές θέσεις: Αστρονομικές θέσεις: Εαρινή ισημερία και Πανσέληνος Εκκλησιαστικές θέσεις: Κυριακή και πάσχα Εβραίων. Από όλες αυτές τις θέσεις δεν καθόρισε καμία, αλλά παρέπεμψε τον προσδιορισμό αυτό στην Εκκλησία της Αλεξάνδρειας, η οποία χρησιμοποίησε αστρονόμους, για τον καθορισμό των θέσεων αυτών. Επομένως το θέμα ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ-ΧΡΟΝΟΣ ήταν πρωτίστως επιστημονικό και δευτερευόντως εκκλησιαστικό. Κάθε ορθή τοποθέτηση δεν ενδιαφέρει, αν την εκφράζει ακόμη και αιρετικός. Αιρετικοί ήταν οι: Γαλιλαίος, Παστέρ και Migne, παρ’ όλα όμως αυτά, τους χρησιμοποιούμε, χωρίς να εξετάζουμε τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις. Εξ άλλου, ο προτείνας το διορθ. Ιουλιανό (ΝΕΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ) ήταν Ορθόδοξος Σέρβος αστρονόμος (χωρίς να έχει αποκαλυφθεί αν ήταν και αυτός μασώνος ή όχι).

 

Απάντηση Κυπριανός Χ.

Σεβαστέ π. Δημήτριε καί φίλε, σάς ευχαριστώ γιά τήν απάντηση.

Θά είμαι σύντομος, διότι συζητώ μέ άνθρωπο, ο οποίος "γινώσκει ά αναγινώσκει". Δέν χρειάζεται νά επεκταθώ στίς νοηματικές προεκτάσεις τών γραφομένων μου.

 

Γράφεις : "... επειδή ο χρόνος είναι μια πραγματική, θεμελιώδης ιδιότητα του Σύμπαντος, μπορείτε να μου πείτε ποιες αποδείξεις της Αστροφυσικής έρχονται σε αντίθεση με την Ιερά Παράδοση;". 

 

Απαντώ : Πραγματικές, θεμελιώδης ιδιότητες τού Σύμπαντος είναι οι ομώνυμες σταθερές αυτού. Παραμένουν αμετάβλητες, ούτως ώστε οι φερόμενες ισημερίες : 12 ώρες (ημέρα), 12 ώρες (νύχτα), νά παραμένουν πάντα οι ίδιες. Άν, τώρα, στό ενιαύσιο κύκλο τών 365 ημερών προστέθηκαν κάτι χιλιοστά τών χιλιοστών τού δευτερολέπτου, μέ αποτέλεσμα νά μηκυνθεί ο ετήσιος χρόνος περιστροφής τής γής περί τόν ήλιο - 13 ημέρες επί τού παρόντος - ερωτάται : τί έγιναν αυτές οι ημέρες ; Πώς χάθηκαν άν καί υπήρξαν ; Η απάντηση είναι προφανής : Δέν χάθηκαν, άλλαξε ο αριθμός, τό ένα (1) έγινε δεκατρία (13). Συνεχίζοντας, λοιπόν, μέ τόν ίδιο ρυθμό, θά φθάσουμε στό σημείο τό 13 νά γίνει 30, οπότε ο ενιαύσιος κύκλος τών 12 μηνών θά γίνει μήνες 13 καί η σταθερά τού Σύμπαντος, μέ τά σημερινά δεδομένα, θά αλλάξει. Ή μήπως όχι ; Κατά τά άλλα, βαπτίζουμε τό κρέας ψάρι καί … νηστεύουμε.

 

Ωστόσο, Αστροφυσική ομού μετά τών μελετητών τών νόμων τών άστρων, θά βρίσκονται αντιμέτωποι πρό ενός δισεπίλυτου προβλήματος. Καί τούτο είναι η αδυναμία τους, νά προσδιορίσουν τήν " ημέρα μία " : 3 καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. 4 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. 5 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο  ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία. (Γν. α') 

Ευνόητο, όλα συντελούνται εντός ανεσπέρου φωτός. Δέν γίνονται μέσα σέ σκοτάδι. Η Γένεσις αποσιωπά τήν δημιουργία τού ουρανού : "… 2 ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος, καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου, καὶ πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος." (Γν.α').

 

Εφόσον Αστροφυσική καί αστροφυσικοί δέν είναι σέ θέση νά μάς δώσουν μέ ακρίβεια τό πότε τής "ημέρας μία", θά έχω τίς επιφυλάξεις μου γιά τήν ορθότητα τής, μέ ακρίβεια χιλιοστών χιλιοστού τού δευτερολέπτου, νέας τρεπτής αρίθμησης τών ετησίων κύκλων τής γης.

Εν κατακλείδι, οι μικροί σοφοί μέ τά μικρά τους λάθη δέν κάνουν μεγάλη ζημιά, σέ αντίθεση μέ τούς μεγάλους σοφούς τού κόσμου, τού μεγάλου τούτου κόσμου μας. Τά λάθη τους προξενούν παγκόσμιο θρήνο.