ΤΩΡΑ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΥΠΕΡ ΒΩΜΩΝ ΚΑΙ ΕΣΤΙΩΝ --- Σχόλιον Δημητρίου Χατζηνικολάου:

Κυριακή, 23 Φεβρουαρίου 2020

https://thesecretrealtruth.blogspot.com/2020/02/blog-post_3653.html

 

Σχόλιον Δημητρίου Χατζηνικολάου:

Συμφωνῶ ἀπολύτως μέ τόν συγγραφέα τοῦ ἄρθρου, ὅτι ἀπαιτεῖται συλλογική ἀντίστασις τοῦ λαοῦ ὑπέρ βωμῶν καί ἑστιῶν καί κατά τῆς πλέον βρωμερᾶς καί πρωτοφανοῦς Ἐσχάτης Προδοσίας τῶν δωσιλόγων ψευδοπολιτικῶν καί ψευδο-επισκόπων -- γαλάζιων, κόκκινων καί πράσινων Τσιπραίων, ὑπαλλήλων τῶν Σιωνιστῶν (=Σατανιστῶν)! Ἀλλιῶς, ἐπίκειται ὁ ἀφανισμός μας καί ἡ καταστροφή τοῦ πολιτισμοῦ καί τῆς Ἱστορίας μας, ὁπότε θά εἴμεθα ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ μέ τούς ΒΡΩΜΕΡΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΑΣ πού ἐξυφαίνουν τό ὡς ἄνω ΣΑΤΑΝΙΚΟΝ ΣΧΕΔΙΟΝ ΑΦΑΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ μέ ἐργαλεῖον τήν λαθρομετανάστευσιν! Ἁπτή ἀπόδειξις ὅτι ΔΟΛΙΩΣ ἐκτελοῦν τό βρωμερόν αὐτό σχέδιον τῶν Σιωνιστῶν εἶναι ὅτι δέν κλείνουν τά σύνορα τῆς χώρας, χερσαῖα καί θαλάσσια, ὅπως ἔχουν κάνει ἄλλες χῶρες. Φωτιά καί τσεκοῦρι στούς προσκυνημένους!!!

Πρώτα πολέμα τα εκούσια.

Γράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς «Προς την Μοναχήν Ξένην» τα εξής: 

«Κάθε αγωνιστής γίνεται τέλειος με την υπομονήν των εκουσίων και ακουσίων κόπων, από τους οποίους άλλοι έχουν εξωτερικά αίτια και άλλοι καταβάλλονται από εμάς τους ίδιους. Ό,τι γίνεται στα φυτά της γης από την φύσιν και από τις γεωργικές επινοήσεις και τις μεταβολές των εποχών, τούτο γίνεται με την προαίρεσή μας και σε μας, τα λογικά κλήματα του Χριστού, όταν υπακούμε σε Αυτόν, τον γεωργόν των ψυχών μας, εφ’ όσον είμαστε αυτεξούσιοι. Χωρίς υπομονήν σε εκείνα, που μας βρίσκουν άθελά μας, ούτε οι κόποι, που καταβάλλουμε θεληματικά, θα ευλογηθούν από τον Θεόν. Γιατί η αγάπη προς τον Θεόν δοκιμάζεται κυρίως με την θλίψι των πειρασμών. Πρέπει λοιπόν η ψυχή να κατορθώση πρώτον τα εκούσια, και αφού με αυτά εθιστούμε στο να καταφρονούμε την δόξα και την ηδονή, τότε θα υποφέρουμε εύκολα και τους ακούσιους πειρασμούς». 

Ένας αδελφός ρώτησε κάποιον Γέροντα:

“Ποιο καλό πράγμα υπάρχει, για να το κάνω και να βρω ζωή μέσα σ΄αυτό;” 

Και είπε ο Γέροντας: 

“Ο Θεός γνωρίζει το καλό. Όμως άκουσα ότι κάποιος από τους πατέρες ρώτησε τον αββά Νισθερώο τον μεγάλο, τον φίλο του αββά Αντωνίου:” 

“Ποιο θεωρείται έργο καλό για να το κάνω;” 

Κι εκείνος του είπε: 

“Όλες οι αρετές δεν είναι ισοδύναμες; Η αγία Γραφή λέει ότι ο Αβραάμ υπήρξε φιλόξενος και είχε τον Θεό μαζί του. Ο Ηλίας αγαπούσε την ησυχία και ο Θεός ήταν μαζί του. Ο Δαβίδ ήταν ταπεινός και ο Θεός ήταν μαζί του. Ό,τι λοιπόν καταλαβαίνεις 
να θέλει η ψυχή σου που είναι σύμφωνο με το θέλημα του Θεού, αυτό κάνε και κράτα άγρυπνη την καρδιά σου”.