Ενημέρωση --- Απο τον ιατρό Κυπριανό Χριστοδουλίδη

 

«34 Μή νομίσητε ὅτι ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην ἐπί τήν γῆν· οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλά μάχαιραν»

 

( Από ιστοσελίδα φέησμπουκ, (π. Δημήτριος Αθανασίου), 2 Οκτωβρίου στις 12:40 μ.μ.

 

*Η σημασία των λόγων τού Χριστού «34 ... οὐκ ἦλθον βαλεῖν εἰρήνην, ἀλλὰ μάχαιραν» 

(Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

 

«Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην΄ ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν» (Ματθ. 10, 34). Έτσι είπε ο Κύριος. Διάβαζε, σαν να είναι ειπωμένο: *δεν ήρθα να συμφιλιώσω την αλήθεια και το ψέμα, την σοφία και την βλακεία, το καλό και το κακό, το δίκαιο και την βία, την κτηνωδία και την ανθρωπιά, την αγνότητα και την ασωτία, τον Θεό και τον μαμωνά αλλά έφερα το ξίφος για να κόψω το ένα από το άλλο, για να μην ανακατεύονται.*
Με τί να κόψεις, Κύριε; *Με το ξίφος της αληθείας. Ή με το ξίφος τού λόγου τού Θεού, που είναι ίδιο. Αφού η αλήθεια είναι ο λόγος τού Θεού, και ο λόγος τού Θεού είναι η αλήθεια.*
*Τούτο το ξίφος είναι σωτήριο για τον κόσμο, και όχι η ειρήνη τού καλού με το κακό. Και τότε και τώρα και πάντα και για πάντα.*
*«ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής»*

Έτσι τα λόγια για το ξίφος που φέρνει στη γη, εξολοκλήρου αντιστοιχούν στον Χριστό τον ειρηνοποιό και ειρηνοδότη. Ο Χριστός φέρνει την ουράνια ειρήνη Του, σαν κάποιο ουράνιο βάλσαμο, σ’ εκείνους που ειλικρινά πιστεύουν σ’ Αυτόν. Αλλά δεν ήρθε να δημιουργήσει ειρήνη μεταξύ των υιών τού φωτός και των υιών τού σκότους.

 

Σχόλιο Κυπριανός Χ.
Από τό άρθρο : «Ο Χριστός φέρνει την ουράνια ειρήνη Του, σαν κάποιο ουράνιο βάλσαμο, σ’ εκείνους που ειλικρινά πιστεύουν σ’ Αυτόν. Αλλά δεν ήρθε να δημιουργήσει ειρήνη μεταξύ των υιών τού φωτός και των υιών τού σκότους.»

Σωστά !!! Λέγει όμως καί κάτι ακόμη, ίσως, άσχετο μέ τό ανωτέρω. Βλέπε,
Κατά Ματθαίον ε' : 

«28 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν ὅτι πᾶς ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτὴν ἤδη ἐμοίχευσεν αὐτὴν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. 29 εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν. 30 καὶ εἰ ἡ δεξιά σου χεὶρ σκανδαλίζει σε, ἔκκοψον αὐτὴν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ· συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου βληθῇ εἰς γέενναν.»

Η ειρήνη μεταξύ τών υιών τού φωτός καί τών υιών τού σκότους έρχεται, όταν οι υιοί τού σκότους μετανοούν. Καί ο διάβολος είναι καί παραμένει αμετανόητος. Η ταπείνωση, εφόσον η ψυχή προαιρείται στήν μετάνοια, είναι γι' αυτόν άγνωστη λέξη. Βλέπε :

«67 Εἶπεν οὖν ὁ ᾿Ιησοῦς τοῖς δώδεκα· μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν; 68 ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ Σίμων Πέτρος· Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα ; ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις· 69 καὶ ἡμεῖς πεπιστεύκαμεν καὶ ἐγνώκαμεν ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. 70 ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· οὐκ ἐγὼ ὑμᾶς τοὺς δώδεκα ἐξελεξάμην ; καὶ ἐξ ὑμῶν εἷς διάβολός ἐστιν. 71 ἔλεγε δὲ τὸν ᾿Ιούδαν Σίμωνος ᾿Ισκαριώτην· οὗτος γὰρ ἔμελλεν αὐτὸν παραδιδόναι, εἷς ὢν ἐκ τῶν δώδεκα.». (Ιν. ς')

 

Η παράθεση τών τριών αυτών εδαφίων από Μτ. ι΄ 34, Μτ. ε΄ 28-30 καί Ιν. ς΄ 67-71, δείχνει ότι τό άριστον τών αρετών, που ήταν τό ζητούμενο τών φιλοσόφων προγόνων μας, δέν είναι πάντα η λεγομένη «διαλεκτική τής μεσότητας». Μεταξύ αληθείας καί ψεύδους δέν υπάρχει μέση οδός. Ο άνθρωπος καλείται όλος νά αληθεύει «εν αγάπη», καθώς μάς λέγει καί ο Απόστολος τών εθνών Παύλος : «5 ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ. 6 τὸν κοπιῶντα γεωργὸν δεῖ πρῶτον τῶν καρπῶν μεταλαμβάνειν. 7 νόει ἃ λέγω· δῴη γάρ σοι ὁ Κύριος σύνεσιν ἐν πᾶσι. » (2Τμ. β΄) καί τά εξής. Ριζική ανατροπή, λοιπόν, τής διαλεκτικής τής μεσότητας, όπου κυριαρχεί η υποκρισία, είναι καί παραμένει η εν Κυρίω Χριστώ Ιησού μετάνοια.

Eνημέρωση -- Από τον ιατρό Κυπριανό Χριστοδουλίδη

 

«40 … καί εἶπον αὐτῷ· Μή καί ἡμεῖς τυφλοί ἐσμεν ;» (Ιν. θ΄)

 

Παιδιόθεν μέ απασχολούσαν θέματα θρησκευτικά · ή μάλλον “εκκλησιαστικά"· καθώς σήμερα οι σχολές τών meta-πατέρων απεχθάνονται οτιδήποτε έχει σχέση μέ θρησκευτικά. Η λέξη “εκκλησία” καλείται νά εξαφανίσει από τό λεξιλόγιό μας τήν λέξη “θρησκεία”. Προβλέπω, τό επόμενο βήμα τού ουδετερόθρησκου, πλέον, κράτους μας θά είναι αυτό τής “ουδετεροεκκλησίας”. Σημειώσετε, δέν ακούγεται τίποτα περί “ουδετεροπολιτικής” … .

Καί ας πάμε παρακάτω, σέ αυτό που βλέπουμε στήν φωτογραφία, τό οποίο απασχόλησε μέ ποικίλους τρόπους τήν δημόσια κοινή γνώμη, φυσικά, μέσα στά πλαίσια που ορίζει η παγκόσμια πολιτικο-θρησκευτική ορθότητα.
Όταν είδα τήν φωτογραφία αυτή, ένας λογισμός βάλθηκε νά μέ τρελάνει καί πήρα τό θάρρος νά απευθυνθώ αρμοδίως, όπως συνηθίζεται σέ αυτές τίς περιπτώσεις ( « - ὁ ἀναγινώσκων νοείτω - » ). 

Καί τί έλεγε ο λογισμός αυτός ; ακούστε καί διαβάστε : «15 Ὅταν οὖν ἴδητε τὸ βδέλυγμα τῆς ἐρημώσεως τὸ ρηθὲν διὰ Διανιὴλ τοῦ προφήτου ἑστὼς ἐν τόπῳ ἁγίῳ - ὁ ἀναγινώσκων νοείτω - 16 τότε οἱ (… ) φευγέτωσαν ἐπὶ τὰ ὄρη, » (Μτ. κδ΄) καί τά εξής.

Όμως, πάλι, ο λογισμός μέ πήγαινε καί αλλού. Πού ; Διαβάστε : «39 καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς· εἰς κρῖμα ἐγὼ εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἦλθον, ἵνα οἱ μὴ βλέποντες βλέπωσι καὶ οἱ βλέποντες τυφλοὶ γένωνται. 40 καὶ ἤκουσαν ἐκ τῶν Φαρισαίων ταῦτα οἱ ὄντες μετ' αὐτοῦ, καὶ εἶπον αὐτῷ· μὴ καὶ ἡμεῖς τυφλοί ἐσμεν ; 41 εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· εἰ τυφλοὶ ἦτε, οὐκ ἂν εἴχετε ἁμαρτίαν· νῦν δὲ λέγετε ὅτι βλέπομεν· ἡ οὖν ἁμαρτία ὑμῶν μένει.».

Λοιπόν, τί γίνεται εδώ πέρα ; Βλέπουμε ή δέν βλέπουμε ; Ποιός θά μάς απαντήσει ;

 

https://kyprianoscy.blogspot.com/2022/10/40.html

Του μακαριστού πατέρα Ἀθανασίου Μυτιληναίου:

…. Βλέπει δε κανείς, τα τελευταία χρόνια, συστηματικά να υπάρχει αυτή η προσπάθεια να προσβληθεί η Εκκλησία! Εσείς θα πιστεύατε αγαπητοί μου, ότι τυχαία μπαίνουν επίσκοποι, οι οποίοι προδίδουν την πίστη και την Εκκλησία;

Εγώ θα σας έλεγα ότι δεν μπαίνουν τυχαία, παρά σκοπίμως. Παρά σκοπίμως.

Ευοδώνουν και Πατριάρχες ακόμα αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις για να εξωθήσουν την Εκκλησία του Χριστού, να Την αλώσουν! Ναι ναι, ούτε καινούργια πράγματα λέω, ούτε πρωτοφανή. Λίγο πολύ θα έχετε διαβάσει και θα ξέρετε. Προωθούν σε μεγάλες θέσεις ιερατικές, ανθρώπους που ξέρουν ότι θα τους επιβάλουν οι σκοτεινές δυνάμεις τη θέλησή τους τελικά για να προσβάλουν την Εκκλησία.

Η μασονία έχει δουλέψει πάνω στο τομέα αυτόν φοβερά! Φοβερά έχει δουλέψει!

Προσέβαλαν την εκκλησία εκ των έσω.

Έβαλαν ανθρώπους κατά καιρούς να διοικούν την εκκλησία που δεν έχουν καμία σχέση με την Εκκλησία! Εδώ είναι το μέγα δυστύχημα και σαν συμπέρασμα θα σας έλεγα αυτό:

Αυτή την στιγμή ο λαός ας φροντίσει να ποιμαίνει τον εαυτό του γιατί εμείς δεν είμαστε σε θέση να σας ποιμάνουμε! Λυπούμαι που το λέγω.

Φροντίστε να σωθείτε!

Φροντίστε να σωθείτε!

Ο Θεός ελέησον και σώσουν ημάς

Η Ορθοδοξία μας δυελύθη υπό αναξίων ποιμένων ! 

Η Πατρίδα μας κατεποντίσθη υπό αναξίων ηγετών !
Το Έθνος μας διεφθάρη υπό της δικής μας αδιαφορίας και ευδαιμονισμού !
Τι άλλο μένει να πάθουμε από της απομακρύνσεώς μας εκ του Θεού και της γλυκυτάτης μας Ορθοδοξίας ; 
Ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς τους παραπεσόντας και αιχμαλώτους των παθών και των αναξίων ηγετών μας !

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες!

Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου; Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων; Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα; Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του; Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.

Βασικὲς ὀρθόδοξες ἐκκλησιολογικὲς ἀρχὲς

Ὁ Οἰκουμενισμός, ἐκκινώντας ἀπὸ προσπάθειες προσεγγίσεως τῶν «χριστιανῶν» σὲ πρακτικὰ θέματα στὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰ., ἐξελίχθηκε σὲ προσπάθεια ἐξωτερικῆς συγκολλήσεως τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὶς λοιπὲς «ὁμολογίες», χωρὶς τὴν ἀποδοχὴ ἀπὸ ἐκεῖνες τῆς μόνης ἀναλλοίωτης καὶ παραδοσιακῆς, τῆς ὀρθόδοξης, διδασκαλίας, ἀλλὰ μέσῳ ἐλαχιστοποιήσεως τῆς σημασίας («μινιμαλισμοῦ»), τῆς ἀποσιωπήσεως καὶ παρερμηνείας τῶν ἱ. δογμάτων ἀπὸ ὅλες τὶς διαλεγόμενες πλευρές. Ἐκκινώντας στὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰ., ὅταν γιὰ πρώτη φορὰ οἱ αἱρετικοὶ (ἑτερόδοξοι ) ὀνομάστηκαν σὲ ἐπίσημα ὀρθόδοξα ἐκκλησιαστικὰ κείμενα «Ἐκκλησίες» (τὸ 1903 καὶ κυρίως τὸ 1920), ἡ δογματικὴ παρέκκλιση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μεταξὺ ἄλλων φοβερῶν πτώσεων ὁδήγησε σταδιακῶς στὴν ἀπὸ μέρους ἐπιφανῶν ὀρθοδόξων Κληρικῶν καὶ θεολόγων (α) ἄρση τῆς ἀκοινωνησίας μὲ τοὺς παπικούς («ἄρση τῶν ἀναθεμάτων») τὸ 1965, (β) μερικὴ ἀποδοχὴ τῶν ἑτεροδόξων τελετῶν βαπτίσματος, εὐχαριστίας καὶ ἱερωσύνης («Κείμενον Β.Ε.Μ.», Λίμα τοῦ Περοῦ 1982, (γ) διαπίστωση δῆθεν χριστολογικῆς συμφωνίας μὲ τοὺς μονοφυσίτες-μονοθελῆτες (Β΄Κοινή Δήλωση, Chambésy 1990) - ἡ ὁποία σημαίνει τὴν ἀπόρριψη τῆς συμπαγοῦς ὀρθοδόξου χριστολογίας 15 αἰώνων, Οἰκουμενικῶν Συνόδων καὶ πληθύος Ἁγίων Πατέρων, (ε) διαπίστωση ὅτι ὁ παπισμὸς εἶναι ὄχι αἵρεση, ἀλλὰ «ἀδελφὴ Ἐκκλησία» μὲ ἔγκυρα μυστήρια (Κείμενον Balamand 1993) κ.ἄ. Χειρότερο ὅλων εἶναι (στ) τὸ ἐκκλησιολογικὸ κείμενο τῆς Θ΄ Γενικῆς Συνελεύσεως τοῦ Π.Σ.Ε. στὸ Πόρτο Ἀλέγκρε (Βραζιλία, 2006) · ἐκεῖ ἡ πλειονότης τῶν ὀρθοδόξων ἐκπροσώπων ἀρνήθηκε ἰδιότητες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τὶς ὁποῖες ὁμολογοῦμε στὸ Σύμβολο τῆς Πίστεως, ἐκεῖνες τῆς «Μιᾶς» (δηλ. σὲ ἑνότητα πίστεως) καὶ τῆς «Καθολικῆς», ἐπειδὴ συμφώνησαν ὅτι κανένα μέλος τοῦ Π.Σ.Ε. δὲν ἀποτελεῖ καθ’ ἑαυτὸ τὴν Καθολικὴ Ἐκκλησία (§6) καὶ ὅτι εἶναι θεμιτὴ ἡ ὕπαρξη ποικιλίας δογμάτων ἐντὸς τῆς Ἐκκλησίας (§5). Αὐτὸ εἶναι ποὺ λίγο ἀργότερα οἱ οἰκουμενιστὲς ὀνόμασαν «ἑνότητα μέσα στὴ (δογματικὴ) διαφορετικότητα» , “unity in diversity”, ἔνα σύνθημα παρμένο ἀπὸ τὰ βουδιστικὰ κινήματα τῆς New Age, δηλαδὴ μιὰ «περιεκτικότητα» (“comprehensiveness”) ἀντίθετη μὲ τὴν ἁγιοπατερικὴ «ἀποκλειστικότητα» (“exclusiveness”).