Συνήθως οἱ Μητροπολίτες δὲν παραιτοῦνται. Παραμένουν στοὺς θρόνους τους καὶ ὅταν ἡ ἀδυναμία τοῦ γήρατος εἶναι ἐμφανής. Δὲν πολυσκέφτονται τὴν ἀποτελεσματικὴ λειτουργία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς τους.Ἔχουν δὲ τὴν ἐσφαλμένη ἐκτίμηση ὅτι ὅλα βαίνουν καλῶς. Μάταια θὰ προσπαθήσει κάποιος νὰ τοὺς ὑποδείξει τὴν ἀξιοπρεπῆ ἀποχώρηση. Τὸ θεωροῦν ἀσέβεια. Πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἀπέλθουν εἰς τὰς αἰωνίους μονὰς ὡς ἐνεργοὶ Μητροπολίτες. Καὶ γιὰ νὰ ἀποδείξουν ὅτι εἶναι δυνατοὶ καὶ ἀσκοῦν ἐπαρκῶς καὶ ἀποδοτικῶς τὰ καθήκοντά τους, ἐξαπολύουν κατὰ καιροὺς ἐγκυκλίους γενικοῦ περιεχομένου γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ Ἔθνους ἢ γιὰ τοὺς κινδύνους, ποὺ ἀντιμετωπίζει ἡ φιλτάτη Πατρίδα. Δὲν εἶναι ὑπερβολικὴ ἡ περιγραφή, ποὺ κάνω. Μητροπολίτες ποὺ διανύουν τὴν ἔνατη δεκαετία τῆς ζωῆς τους μποροῦν νὰ ἀνταποκριθοῦν στὰ ὑψηλὰ καὶ ὑπεύθυνα καθήκοντά τους;
π. Θεοδώρητος Μαύρος: Οποία διαστροφή της ορθοδόξου διδασκαλίας!
''Λέγουν χαρακτηριστικώς, ότι ένεργούν έτσι, διότι έπθυμοΰν να εύρισκωνται εντός ‘Εκκλησίας, αφού, όπως ισχυρίζονται, μόλις διακόψουν κοινωνίαν με τους αιρετικούς προϊσταμένους των ή τους κοινωνούντας με αυτούς, θα ευρεθούν αμέσως εκτός Εκκλησίας. Οποία διαστροφή της ορθοδόξου διδασκαλίας! Ενώ οι Iεροί Κανόνες και ο σύνολος χορός των ομολογητών Πατέρων χαρακτηρίζουν, ως σωτηριώδη αντίδρασιν και προστασίαν της Εκκλησίας την διακοπήν κοινωνίας με τους αιρετικά κηρύσσοντας, αυτοί ισχυρίζονται τα ακριβώς αντίθετα! Έτσι όχι μόνον συμμαχούν προς την αίρεσιν και την ενισχύουν διατηρούντες το ποίμνιόν τους ανύποπτο στο πλευρό των κακοδόξων, αλλά και υβρίζουν όλους τους ομολογητάς πατέρας του παρελθόντος, χαρακτηρίζοντας αυτούς, ως εκτός Εκκλησίας αγωνισθέντας, αφού, ως γνωστόν, έπραξαν τα ακριβώς αντίθετα, από ό,τι πράττουν αυτοί σήμερα.''
Του μακαριστοῦ Γέροντος Θεοκλήτου Διονυσιάτου:
«Πρέπει νά ὁμολογήσωμεν ὅτι ἔχομεν καί ἡμεῖς τήν "κρίσιν" μας. Κρίσιν ποιμένων καί θεολόγων. Δέν ἔχει, βεβαίως σημασίαν, ἄν τελικῶς δέν θά δυνηθοῦν νά βλάψουν τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ. Βέβαιον ὅμως εἶναι, ὅτι φθείρουν τό ὀρθόδοξον φρόνημα τοῦ λαοῦ μας καί στερεώνουν τούς αἱρετικούς εἰς τάς πλάνας των. Ἀλλά ἐλησμονήσαμεν. Τό νά εἶναι τις Ὀρθόδοξος ποιμήν καί θεολόγος εἶναι μέγα πρᾶγμα. "Γενναίας δεῖται ψυχῆς" κατά Χρυσόστομον. Ποῦ νά εὕρωμεν τούς γενναίους; Ποῦ εἶναι οἱ Πατερικοί; Ποῦ οἱ Μάρτυρες τῆς πίστεως; Φοβούμεθα μήπως εὑρισκόμεθα εἰς τάς ἐσχάτας ἡμέρας. Ἀπαισιοδοξοῦμεν; Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων; ποῦ εἶναι αἱ ἀστραπαί τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας;»
-----------------
π.Θ.Δ.: «Ἀλλά πῶς νά ἑρμηνεύσωμεν τό φαινόμενον τῆς τόσον ἐκτεταμένης ἀφασίας, τῆς μειοδοσίας ἐν τῇ πίστει, τῆς ἀπουσίας ζήλου ὑπέρ τῆς εὐσεβείας, τῆς βαθείας σιωπῆς, ἥτις διαδέχεται τά αἱρετικά κηρύγματα "Ὀρθοδόξων" ποιμένων;»
Σχόλιον: Δέν γνωρίζω πότε ἔγραψεν αὐτά τά λόγια ὁ π. Θεόκλητος. Ἐκεῖνο πού γνωρίζω εἶναι ὅτι γύρω στά 2000-2001 ἔγραψεν ὅτι «ὁ κανών εἶναι δυνητικός». Ἔχω φυλαγμένα τά σχετικά δημοσιεύματα, διότι τοῦ ἀπήντησα τότε. Ὅταν, λοιπόν, διδάσκετε τόν λαόν ὅτι μπορεῖ νά συμπορεύεται καί μέ τόν Χριστόν καί μέ τόν Διάβολον, γιατί ἀναζητεῖτε ἀλλοῦ τόν λόγον πού ὑπάρχει τόση ἀφασία καί τόση σιωπή, ἐνῷ ὁ Διάβολος καλπάζει; Πνευματικόν καθρέπτην δέν εἶχες, π. Θεόκλητε, νά ἰδῇς τόν ἔνοχον;