ΛΟΓΟΣ Γ΄ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ Εις την Μεταμόρφωσιν του Σωτήρος.

«Παραλαμβάνει ο Ιησούς τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού και αναφέρει αυτούς εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν· και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών». (Ματθ. ιζ, 1 – 2)                                      

Όταν εκείνος ο γαληνότατος οφθαλμός του ουρανού, ο πατήρ των αστέρων και της οικουμένης όλης ο αειλαμπέστατος λύχνος, ο αισθητός, λέγω, και λαμπρότατος ήλιος, με τας χρυσοειδείς και πορφυροχρώμους ακτίνας του στολίζη την κυκλοτερή αυτού και χαριεστάτην ουσίαν, ευθύς ζωγραφίζει με τας παγχρύσους ανταυγείας του εις το πρόσωπον της οικουμένης πανευφρόσυνον αγαλλίασιν και υπερβολικήν χαράν·

ΛΟΓΟΣ Β΄ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. (του Οσίου Πατρός Εφραίμ του Σύρου)

Εκ της χώρας, θέρους χαρμονή· εκ του αμπελώνος, καρποί εδεσμάτων· και εκ των θείων Γραφών, διδαχή ζωοποιός. Η χώρα εις ένα καιρόν έχει το θέρος, και η άμπελος εις ένα καιρόν έχει τον τρυγητόν, η Γραφή δε πάντοτε αναγινωσκομένη αναβλύζει διδαχήν ζωοποιόν. Η χώρα, όταν θερισθή, απέσχε· και η άμπελος, όταν τρυγηθή, ταπεινούται· η Γραφή δε καθ’ ημέραν θερίζεται, και οι στάχυες των ερμηνευόντων εν αυτή ουκ εκλείπουσι· και καθ’ ημέραν τρυγείται, και οι βότρυες της εν αυτή ελπίδος ου δαπανώνται. Εγγίσωμεν τοίνυν ταύτη τη χώρα, και των αυλάκων αυτής των ζωοποιών απολαύσωμεν· και θερίσωμεν εξ αυτής στάχυας ζωής, τους λόγους του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, του ειπόντος προς τους εαυτού Μαθητάς· «Εισί τινες των ώδε εστηκότων, οίτινες ου μη γεύσονται θανάτου, έως αν ίδωσι τον υιόν του ανθρώπου ερχόμενον εν τη δόξη αυτού». «Και μεθ’ ημέρας εξ παραλαμβάνει τον Σίμωνα Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην τον αδελφόν αυτού, εις όρος υψηλόν λίαν· και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και το πρόσωπον αυτού έλαμψεν ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού εγένοντο λευκά ως το φως».

ΛΟΓΟΣ Α΄ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΙΑΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΝ του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού. (Εκ του Θησαυρού του Δαμασκηνού).

Η υπόθεσις της σημερινής εορτής της του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού θείας Μεταμορφώσεως, ευλογημένοι Χριστιανοί, γνώρισμα και σημείον της Θεότητος Αυτού είναι, διότι το φως, όπερ έδειξε σήμερον ο Χριστός, ως Θεός το έδειξεν, επειδή το φως εκείνο δεν ήτο κτιστόν ή επίγειον φως ή ανθρώπινον, αλλά φως άϋλον και άκτιστον, και δια τούτο ως Θεός μαρτυρείται παρά πάντων, δια το γνώρισμα αυτό της Θεότητος· όχι δε μόνον από ανθρώπους, αλλά και αυτός ο Πατήρ τον εμαρτύρησεν Υιόν του ηγαπημένον, καθώς τον εμαρτύρησε και εις τον Ιορδάνην ποταμόν βαπτιζόμενον. Αλλά, ω χριστιανοί θεόσωστοι, επειδή δεσποτική είναι η εορτή μας και επειδή θεϊκής φύσεως γνώρισμα είναι η υπόθεσίς μας, αθροίσθητε μετά χαράς και δεσποτικώς, ως ο Θεός θέλει, ας εορτάσωμεν την αγίαν ταύτην εορτήν, ας αφήσωμεν παν νόημα γεώδες και υλικόν και μόνον τα άϋλα και ουράνια ας φανταζώμεθα· ας μισήσωμεν τα κοσμικά και ας ποθήσωμεν τα ουράνια· μη επιθυμώμεν τα επί της γης, και τα των ουρανών καταφρονώμεν· μη αγαπώμεν τα φθαρτά και πρόσκαιρα, αλλά τα έφθαρτα και αιώνια· ας καθαρίσωμεν τον νουν μας· ας ετοιμασθώμεν προς ακρόασιν ουρανίων πραγμάτων και προς το Θαβώριον όρος ας ανέλθωμεν, δια να ίδωμεν καθαρώς την Παναγίαν Τριάδα.

Τη ΣΤ΄ (6η) του Αυγούστου, η Μεταμόρφωσις του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.

Κατά την έκτην του Μηνός Αυγούστου την ανάμνησιν της θείας Μεταμορφώσεως του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού η αγία του Θεού Εκκλησία περιχαρώς εορτάζει, ο δε λόγος της εορτής ταύτης είναι ο εξής: Ο Δεσπότης ημών Χριστός πολλάκις προείπεν εις τους Αγίους Αυτού Μαθητάς δια τους κινδύνους, τα πάθη και τον θάνατον των Μαθητών του· επειδή δε οι μεν κίνδυνοι και τα δεινά ήσαν πρόχειρα και εν τη παρούση ζωή, τα δε μέλλοντα αγαθά ήσαν μετά ταύτα και ελπιζόμενα, τούτου ένεκα ηθέλησεν ο Κύριος να πληροφορήση τους Μαθητάς του και με τους ιδίους των οφθαλμούς, τις και ποία είναι η δόξα εκείνη, μετά της οποίας μέλλει να έλθη εν τη κοινή αναστάσει, και την οποίαν και αυτοί θα απολαύσωσιν. Αναβιβάζει όθεν αυτούς επί όρους υψηλού κατ’ ιδίαν, και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον Αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια Αυτού εγένοντο λευκά ως το φως· εφάνησαν δε εις αυτούς ο Μωϋσής και ο Ηλίας συνομιλούντες με τον Χριστόν.

Ἄν δέν ψεύδωνται ἐσκεμμένως, τότε πλανῶνται πλάνην οἰκτράν. -- Τοῦ Δημητρίου Χατζηνικολάου, Ἀν. Καθηγητοῦ Οἰκονομικῶν τοῦ Παν/μίου Ἰωαννίνων

Ὅλα τά περί ἡμερολογίων, ὅπως π.χ. ἡ ἐπάνοδος εἰς τήν ἰσημερίαν τῆς 21 Μαρτίου, θά ἦσαν σχεδόν ἀνούσια ἄν δέν ἐσερβιρίζοντο ὑπό τῶν Μασσώνων - Οἰκουμενιστῶν (= Σατανιστῶν) ὡς δῆθεν οἱ πραγματικοί λόγοι διά τήν εἰσαγωγήν τοῦ νέου ἡμερολογίου ἤ μᾶλλον νέου ἑορτολογίου (ν.ἑ.) εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν τό 1924, προκειμένου νά ἐξαπατήσουν τόν πιστόν λαόν καί νά τό δεχθῇ, παρά τίς τρεῖς καταδικαστικές ἀποφάσεις τριῶν Πανορθοδόξων Συνόδων τοῦ 16ου αἰῶνος. Ὅπως ἔχει γραφῆ ἑκατομμύρια φοράς, οἱ πραγματικοί λόγοι ἦσαν (1) νά προωθηθῇ ὁ Οἰκουμενισμός μέ τήν περιβόητον «ἕνωσιν τῶν ἐκκλησιῶν», καί (2) νά γίνῃ σχίσμα εἰς τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, οὕτως ὥστε ν' ἀποδυναμωθῇ Αὐτή καί νά μήν ἀντισταθῇ σθεναρῶς εἰς τόν σταδιακῶς ἐπιβαλλόμενον Σατανισμόν καί τήν προγραμματισμένην καταστροφήν τῆς Ἑλλάδος (πρβλ. Οἰκουμενισμός, κατασυκοφάντησις ἤ/καί κατάργησις τῶν ἱερῶν Παραδόσεων, διδασκαλία τῆς ὁμοφυλοφιλίας καί τῶν ἐμφύλων ταυτοτήτων στά σχολεῖα, ἀντικατάστασις τοῦ πληθυσμοῦ μέ εἰσαγομένους ἰσλαμιστάς, διαστρέβλωσις τῆς Ἱστορίας, χρεωκοπία τῆς χώρας, ξεπούλημα Ἐθνικῆς Κυριαρχίας κ.λπ.). Αὐτή εἶναι ἡ ἀληθινή διάστασις τοῦ ἡμερολογιακοῦ ζητήματος, ἡ ὁποία τοῦ προσδίδει δογματικόν χαρακτῆρα, ἄν καί ἀφ' ἑαυτοῦ δέν εἶναι δογματικόν θέμα. Ὅσοι δέν δύνανται νά τήν κατανοήσουν καί ἀναλώνονται σέ ἀερολογίες/ψευδολογίες τοῦ τύπου «εἰδωλολάτρης εἰσήγαγε τό Ἰουλιανόν Ἡμερολόγιον», «οἱ Σύνοδοι τοῦ 16ου αἰῶνος πού κατεδίκασαν τό ν.ἑ. ἐνδιαφέροντο μόνον διά τό Πασχάλιον», «ὅσοι ἐμμένουν στίς 13 ἡμέρες εἶναι ἡμερολάτραι», «καλύτερον θά ἦτο νά εἶχεν εἰσαχθῇ τό Μακεδονικόν ἡμερολόγιον» κ.λπ., αὐτοί, λοιπόν, ἄν δέν ψεύδωνται ἐσκεμμένως, τότε πλανῶνται πλάνην οἰκτράν.

--------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ ΧΣ: «Η Εαρινή Ισημερία από καταβολής κόσμου γίνεται στις 8 Μαρτίου Ιουλιανού Ημερολογίου.»

κ. ΧΣ, βλέπω ὅτι ὄχι μόνον στήν Θεολογίαν παίρνεις βαθμόν μηδέν (0), ἀλλά καί εἰς τήν ἀστρονομίαν! Ὅλη ἡ φιλολογία ὑπέρ τῆς προσθέσεως 13 ἡμερῶν τήν 10-3-1924 ἐβασίσθη εἰς τό γεγονός ὅτι τό Ἰουλιανόν ἡμερολόγιον «χάνει» κάποια λεπτά κάθε ἔτος, μέ ἀποτέλεσμα τό 1924 ἡ ἰσημερία νά μήν εἶναι πλέον τήν 21ην Μαρτίου, ὅπου ἦτο κατά τήν Α' Οἰκ. Σύνοδον, ἀλλά τήν 8ην Μαρτίου. Οὐδείς ἔχει ἀντιλέξει ὡς πρός τοῦτο μέχρι τώρα, ἐκτός ἀπό ἐσένα!

-----------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

@ 8 Αυγούστου 2022 - 4:52 π.μ.

Ὁ κ. ΧΣ, προκειμένου νά ὑποστηρίξῃ τά ἀνυπόστατα πού ἔγραψε περί ἰσημερίας, ὑπεκφεύγει πονηρῶς καί δολίως γράφοντας ὅτι οἱ ὑποσημειώσεις τοῦ Πηδαλίου γιά τά ζητήματα πού ἀναφέρει εἶναι παπικές πλαστογραφίες. Ὅσον μέν ἀφορᾶ τίς ὑποσημειώσεις τῶν σελ. 320-321 γιά τό θέμα τῆς εἰκονογραφήσεως τοῦ Θεοῦ Πατρός ὡς γέρου ἀνθρώπου (πού εἶναι ἡ αἵρεσις τοῦ ἀνθρωπομορφισμοῦ) τό πιστεύω κι ἐγώ αὐτό. Ἀλλά τά περί ἰσημερίας καί ἡμερολογίων πού ἔγραψα ΔΕΝ βασίζονται μόνον στίς ὑποσημειώσεις τοῦ Πηδαλίου, ἀλλά εἶναι γενικῶς ἀποδεκτά ἀπό ὅλους τούς ἀστρονόμους! Βλ. π.χ. Βικιπαίδεια, ὅπου διαβάζουμε τά ἑξῆς: «Η εαρινή ισημερία πραγματοποιείται περίπου στις 20 Μαρτίου» καί «Στο Ιουλιανό ημερολόγιο το μέσο έτος έχει διάρκεια 365,25 ημερών. Συγκρινόμενο με την πραγματική διάρκεια του ηλιακού έτους των 365,242199 ημερών, προκύπτει σωρευτικά ένα σφάλμα μιας ημέρας κάθε 129 χρόνια» (Ἀστρονόμος Διονύσης Π. Σιμόπουλος). Ἔχετε ποτέ ἀκούσει κάποιον ἀστρονόμον τῶν τελευταίων 200 ἐτῶν νά λέγῃ κάτι πού διαψεύδει τίς ὑποσημειώσεις τῆς σελ. 9 τοῦ Πηδαλίου; Ἐγώ πάντως ὄχι! Ἄρα, λοιπόν, συμπεραίνω ὅτι ὁ κ. ΧΣ, ὡς ἐσκοτισμένος αἱρετικός πού εἶναι, ὅπως ἀκριβῶς ἐφηῦρε τήν νέαν Ματθαιϊστικήν «ἐκκλησιολογίαν», ἔτσι ἐφηῦρε καί τήν νέαν Ματθαιϊστικήν «ἀστρονομίαν»!!! Νά διεκδικήσῃς βραβεῖον Νόμπελ ἀστρονομίας, κ. ΧΣ! Τέλος!