Κάθε Πέμπτη ο ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

 Ὁ Ἅγιος Νικόλαος διακρίθηκε γιὰ τὴν σταθερή του πίστη, διακήρυξε καὶ ὑποστήριξε σταθερὰ τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Διαπνεόταν ἀπ᾽ τὴ ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀνεδείχθη κανόνας πίστεως, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρξε μιμητὴς τοῦ Χριστοῦ μας προσφέροντας ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας,  Ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε περγαμηνὲς σπουδῶν, δὲν ἦταν ἀπόφοιτος Πανεπιστημίων τῆς ἐποχῆς, δὲν εἶχε μεταπτυχιακά, δὲν εἶχε τὴν κοσμικὴ σοφία τῆς ἐποχῆς, εἶχε ὅμως μέσα του τὴν ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία τοῦ ἔδωσε τὴν δύναμη νὰ ὑποστηρίξει τὴν πίστη! Ἔτσι ἀναδείχθηκε Κανόνας Πίστεως, τηρητὴς ἐπακριβῶς τῆς πίστεώς του.

===========================================================

Άγιε Νικόλαε, πονάω....

Τη ΙΣΤ΄ (16η) Ιουνίου, μνήμη του εν Αγίοις Πατρός ημών ΤΥΧΩΝΟΣ Επισκόπου Αμαθούντος της νήσου Κύπρου του θαυματουργού.

Τύχων ο Άγιος και θαυματουργός ήκμασεν επί των βασιλέων Αρκαδίου και Ονωρίου εν έτει υ΄ (400)· έχων δε γονείς ευσεβείς και φιλοχρίστους αφιερώθη υπ’ αυτών εις τον Θεόν και έμαθε τα ιερά γράμματα. Όθεν αφ’ ου εμελέτησεν αρκετά τας Αγίας Γραφάς, πρώτον μεν έγινεν αναγνώστης και ανεγίνωσκεν εν τη Εκκλησία τους θείους Λόγους, είτα δε δια την εις όλα επιτηδειότητά του και δια την καθαρωτάτην και ακατηγόρητον ζωήν του εχειροτονήθη Διάκονος υπό του αγιωτάτου Επισκόπου Αμαθούντος, Μνημονίου ονομαζομένου. Αφ’ ου δε εκείνος ετελεύτησεν, ανεβιβάσθη ούτος εις τον θρόνον της Επισκοπής υπό του μεγάλου και Αγίου Επιφανίου της Κύπρου. Όθεν δια του λόγου και της διδασκαλίας του επέστρεψε μεν πολλούς από της πλάνης των ειδώλων εις την προς Χριστόν πίστιν, πολλούς δε ελληνικούς ναούς κατέστρεψε και συνέτριψε τα εν αυτοίς είδωλα.

Από τὴν παγκόσμιο συνάντηση «Θρησκειῶν καὶ Πολιτισμῶν» που έγινε στην Κύπρο, μὲ σκοπὸ τὴν Εἰρήνην εἰς τὸν πλανήτη.

Ὁ Μητροπολίτης Θυατείρων   

O Ἀρχιεπίσκοπος Θυατείρων καὶ Μεγάλης Βρετανίας κ. Γρηγόριος, ὁ ὁποῖος ἐκπροσωπεῖ στὴ συνάντηση τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο  Κωνσταντινουπόλεως, στὴ δική του ὁμιλία, ἀφοῦ μετέφερε τὶς εὐχὲς καὶ τοὺς χαιρετισμοὺς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, συνεχάρη τοὺς διοργανωτὲς καὶ τοὺς εὐχήθηκε κάθε ἐπιτυχία. “Ἦταν πράγματι μία ἐπιτυχία”, συμπλήρωσε. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Γρηγόριος εἶπε ὅτι οἱ Χριστιανοὶ ἀμέσως μετὰ τὸ Β´ Παγκόσμιο Πόλεμο συνέχισαν νὰ προσπαθοῦν γιὰ νὰ βροῦν τὴν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, “γιατί ἡ Ἐκκλησία δυστυχῶς σήμερα εἶναι διαιρεμένη καὶ ἀφοῦ εἶναι διαιρεμένη ἔχουμε οἱ Χριστιανοὶ ὑποχρέωση νὰ τὴν ἑνώσουμε”. Ἀνέφερε, ἐπίσης, ὅτι ὁ διάλογος εἶναι τὸ σπουδαιότερο, τὸ ἱερότατο, τὸ καλύτερο μέσο μὲ τὸ ὁποῖο οἱ Χριστιανοὶ θὰ ἐπανενωθοῦν καὶ θὰ ἀποτελέσουν τὴν μία Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία. Σημείωσε ὅτι χωρὶς μία νέα Πεντηκοστὴ δὲν θὰ μπορέσει ἡ Ἐκκλησία νὰ ἐπανενώσει τὸν ἑαυτό της.