Σωστό, ἀλλὰ ποιά Ἐκκλησία; Γιατὶ καὶ ἐπὶ Ἀρείου, ἀποφάσισε ἡ Ἐκκλησία, καὶ ἐπὶ Νεστορίου, καὶ ἐπὶ Βέκκου, καὶ ἐπὶ Εἰκονομαχίας κλπ. Συνοδικὰ μάλιστα! Δὲν ἔχετε διαβάσει τὸν Ἅγιο Κύριλλο Ἀλεξανδρείας γιὰ τὴν κατάσταση στην Κωνσταντινούπολη, ὅταν ἀπεδείχθη ὅτι ὁ μὴ ἀκόμη καταδικασμένος Πατριάρχης Νεστόριος (ὅπως ἀκριβῶς ὁ Βαρθολομαῖος στὶς μέρες μας) ἦταν λύκος καὶ ψευδοποιμένας: «ὁ λαὸς τῆς Κωνσταντινούπολης δὲν πηγαίνει πιὰ στὶς ἐκκλησίες του ( τοῦ Νεστορίου), ἐκτὸς ἀπὸ λίγους ἀνόητους καὶ κόλακες...»! Καὶ συμβουλεύει (ο Άγιος Κύριλλος): «μήτε μὴν ὡς διδασκάλῳ προσέχοντες (αὐτῷ), εἰ μένει λύκος ἀντὶ ποιμένος. Τοῖς δέ ... διὰ τὴν ὀρθὴν πίστιν κεχωρισμένοις (αποτειχισμένοις) ἢ καθαιρεθεῖσι παρ᾿ αὐτοῦ, κοινωνοῦμεν ἡμεῖς...»
Τη Θ΄ (9η) Ιουνίου, μνήμη του εν Άγίοις πατρός ημών ΚΥΡΙΛΛΟΥ Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας.
Κύριλλος ο Άγιος και Μέγας της Εκκλησίας διδάσκαλος ήτο κατά την πατρίδα Αλεξανδρεύς, από γονείς ευσεβείς και ευγενείς, ανεψιός εξ αδελφής Θεοφίλου Πατριάρχου Αλεξανδρείας· ανατραφείς δε ελευθερίως, έγινε δοκιμώτατος εις την φιλοσοφίαν και την αρετήν· ήτο πλήρως ησκημένος εις τα Ελληνικά και Ρωμαϊκά βιβλία και πεπαιδευμένος τόσον εις όλην την έξω σοφίαν, όσον και εις την έσω πνευματικήν· εσχόλαζε πάντοτε εις την ανάγνωσιν και μελέτην των θείων Γραφών. Όθεν και ο θείος του Θεόφιλος, βλέπων εις αυτόν τόσον μεγάλην σοφίαν και αρετήν, συνηρίθμησε τούτον εις τον Κλήρον της Εκκλησίας, χειροτονήσας Αρχιδιάκονον. Και λοιπόν ήτο τότε ο Άγιος πεφυτευμένος εις τον λειμώνα της Εκκλησίας του Χριστού, ως ευωδέστατον και ωραιότατον κρίνον, το οποίον ήνθει μεν με την καθαρότητα και τας λοιπάς αρετάς, ευωδίαζε δε όλον το πλήρωμα των πιστών με την οσμήν της θείας σοφίας του. Αφ’ ου δε απέθανεν ο Θεόφιλος, όλοι ομοφώνως κληρικοί τε και λαϊκοί εψήφισαν δια Πατριάρχην της Αλεξανδρείας τον θείον Κύριλλον, ο οποίος ευθύς ως ανέβη εις τον θρόνον εδίωξεν από την Αλεξάνδρειαν τους αιρετικούς και τους σχισματικούς, τους ονομαζομένους Νοβατιανούς· οι δε Νοβατιανοί ούτοι, παρομοιάζοντες με τους Φαρισαίους, ωνόμαζον εαυτούς καθαρούς και δικαίους· εφόρουν δε λευκά ενδύματα, δια να δείξουν τάχα δια τούτου την καθαρότητα του βίου των· εδογμάτιζον ότι ο μετά το βάπτισμα υποπίπτων εις θανάσιμον αμαρτίαν, ούτος δεν πρέπει να έρχεται εις την Εκκλησίαν· έλεγον δε ότι κατ’ ουδένα άλλον τρόπον δεν συγχωρείται η θανάσιμος αμαρτία, εάν δεν μεταβαπτισθή ο άνθρωπος· δεν συνεχώρουν τον δεύτερον γάμον, ονομάζοντες αυτόν μοιχείαν, ενώ εβάπτιζον δια δευτέραν φοράν τους καλώς και ορθοδόξως βεβαπτισμένους· και άλλα ακόμη αιρετικά φρονήματα είχον οι τοιούτοι· ωνομάσθησαν δε Νοβατιανοί από κάποιον Νοβάτον, αρχηγόν του σχίσματος τούτου, ο οποίος ιερεύς ων εις την Ρώμην, επί Δεκίου του βασιλέως, επεθύμει να γίνη Πάπας.
St. Nicodemus of the Holy Mountain, Confession of Faith --- Ἁγ. Νικοδήμου ἁγιορείτου, Ὁμολογία Πίστεως
St. Nicodemus of the Holy Mountain, Confession of Faith
Everything that The Οne Holy Catholic, Apostolic and
Eastern Church of Christ (our collective and spiritual Mother) accepts and
confesses, we also accept and confess. Similarly, everything that She abhors
and renounces, we also abhor and renounce given that we are genuine and true
children of Hers.
Ἁγ. Νικοδήμου ἁγιορείτου, Ὁμολογία Πίστεως
Πᾶντα ὅσα ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἁγία Καθολική Ἀποστολική καί Ἀνατολική Ἐκκλησία, ἡ κοινή καί πνευματική ἡμῶν μήτηρ ἀποδέχεται καί ὁμολογεῖ, ταῦτα καί ἡμεῖς συναποδεχόμεθα καί συνομολογοῦμεν· ὅσα δέ αὐτή ἀποστρέφεται καί ἀποκηρύττει, ταῦτα παρομοίως καί ἡμεῖς συναποκηρύττωμεν καί συναποστρεφόμεθα, ὡς τέκνα αὐτῆς εἰλικρινῆ τε καί γνήσια.
«Η Ελλάδα είναι δική μας. Είναι ο Τέταρτος Γύρος»
https://choratouaxoritou.gr/?p=200382
-----------------
Δυστυχῶς, δυστυχέστατα, αὐτή εἶναι ἡ πικρή ἀλήθεια: Οἱ αἱρετικοί καί οἱ ἀνθέλληνες μᾶς κυβερνοῦν! Τό δέ χειρότερον ὅλων εἶναι ὅτι οἱ «νεοέλληνες» (=ψευδοέλληνες) τούς στηρίζουν, ἐνίοτε δέ τούς ραίνουν μέ τριαντάφυλλα, ἀντί νά τούς διώχνουν μέ τίς κλωτσιές ὅπου βρεθοῦν καί ὅπου σταθοῦν!