π. Γεώργιος Μεταλληνός - Ἡ ὀρθὴ «Χριστολογία» ἐξασφαλίζει τὴ σωτηρία

Τὸ ἐρώτημα τοῦ Χριστοῦ πρὸς τοὺς Μαθητές Του «τίνα με λέγουσιν οἱ ἄνθρωποι εἶναι;» (Ματθ. 16, 16) ἔθεσε ἀκριβῶς αὐτὸ τὸ πρόβλημα. Ἂν τὸ ἐρώτημα αὐτὸ δὲν ἀπαντηθεῖ ὀρθά, στὰ ὅρια δηλαδὴ τῆς αὐθεντικῆς «Χριστολογίας», δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει γιὰ τὸν ἄνθρωπο δυνατότητα σωτηρίας.

Συχνὰ δὲ πλαστογραφεῖται τὸ Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Ὅλες οἱ «χριστολογικὲς» αἱρέσεις προσφέρουν ἕνα ἀνύπαρκτο Χριστό, τελείως ἄσχετο μὲ Ἐκεῖνον ποὺ σαρκώθηκε γιὰ τὴ σωτηρία μας: Δοκητισμός, Ἀρειανισμός, Νεστοριανισμός, Μονοφυσιτισμός, Μονοθελητισμός, Μονοενεργητισμός, ὡς τὶς σημερινὲς πλαστογραφίες τῶν Μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ, τῶν Σαηεντολόγων κ.ἄ. Ὁ ὑποθετικὰ ἀποδεκτὸς Χριστὸς δὲν εἶναι ὁ Χριστὸς τῆς ἱστορίας, ἀλλὰ τῆς πλάνης καὶ μεταφυσικῆς φαντασίας.

«Τιμή Αγίου, μίμησις Αγίου». --- Τη ΙΓ΄ (13η) Μαϊου, οι Άγιοι Οσιομάρτυρες Ιβηρίται ΜΟΝΑΧΟΙ οι τους Λατινόφρονας ελέγξαντες, τον βασιλέα φημί Μιχαήλ και τον Πατριάρχην Βέκκον, εν τη θαλάσση βληθέντες, τελειούνται.

Ιβηρίται οι Όσιοι και Μάρτυρες ούτοι Πατέρες ηγωνίζοντο ασκητικώς εν τη Ιερά Μονή των Ιβήρων εν έτει ασπ΄ (1280), ότε ο βασιλεύς Μιχαήλ Η΄ ο Παλαιολόγος (1259 – 1289), ο Αζυμίτης και ο Πατριάρχης Ιωάννης ΙΑ΄ ο Βέκκος (1275 – 1282), οι Λατινόφρονες, περιήρχοντο τα διάφορα Μοναστήρια του Αγίου Όρους δια να πείσουν τους Μοναχούς να ακολουθήσουν την πλάνην των. Επειδή δε τούτους από παντού απέπεμπον, διότι ουδόλως επείθοντο οι Μοναχοί να ασπασθούν τα δόγματα των Λατίνων, δια τούτο πολλά δεινά επεσώρευσαν οι δείλαιοι εις το Άγιον Όρος και πολλούς Μοναχούς εβασάνισαν και απέκτειναν. Τους Λατινόφρονας τούτους, ελθόντας και εις την Ιεράν Μονήν των Ιβήρων, θείω ζήλω δια την Αγίαν Ορθοδοξίαν κινούμενοι, οι εν τη Μονή ενασκούμενοι Πατέρες δεν τους εδέχθησαν. Όθεν εκείνοι μένεα πνέοντες διέταξαν να συλληφθούν άπαντες. Τότε τους μεν καταγομένους εκ των μερών της Ιταλίας εκράτησαν ως σκλάβους, τους δε λοιπούς ανεβίβασαν εις το πλοίον της Μονής και αφού τους εξήγαγον του λιμένος τους παρέδωκαν εις τον βυθόν της θαλάσσης ομού με το πλοίον και ούτως έλαβον οι μακάριοι τον στέφανον του Μαρτυρίου.

Τη ΙΓ΄ (13η) Μαϊου, μνήμη της Αγίας Μάρτυρος ΓΛΥΚΕΡΙΑΣ.

Γλυκερία η Αγία Μάρτυς του Χριστού ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Αντωνίνου του βασιλεύσαντος κατά τα έτη ρλη΄ -  ρξα΄ (138 – 161) και Σαβίνου του ηγεμόνος, ευρισκομένη εις την Τραϊανούπολιν, την κειμένην εις την παραθαλασσίαν του Αδριατικού κόλπου, Τράνι κοινώς λεγομένην. Όταν δε ποτε εθυσίαζεν ο ηγεμών εις τα είδωλα, η Αγία Γλυκερία, χαράξασα επί του μετώπου της το σημείον του Τιμίου Σταυρού, προσήλθεν εις τον ηγεμόνα, κηρύττουσα και ονομάζουσα εαυτήν Χριστιανήν και δούλην Χριστού. Τότε ο ηγεμών προσεκάλεσεν αυτήν να θυσιάση εις τα είδωλα, η δε Αγία, εισελθούσα εν τω ναώ των ειδώλων και προσευχηθείσα εις τον Χριστόν, εκρήμνισε το είδωλον του Διός και κατασυνέτριψεν αυτό.

Ο π. Θεόδωρος Ζήσης γράφει:

Αφού οι Επίσκοποι μνημονεύουν τόν Πατριάρχη καί επομένως υπόκεινται καί αυτοί στόν κανόνα: “ο κοινωνών ακοινωνήτω, ακοινώνητος έσται”· καί εγώ μνημονεύω τόν Επίσκοπό μου, ο οποίος μνημονεύει τόν Πατριάρχη, ο οποίος κοινωνεί μέ τόν Πάπα· καί εσείς οι λαϊκοί έρχεστε από μένα, ο οποίος μνημονεύω τόν Επίσκοπο καί κοινωνάτε καί μέ αποδέχεστε. Επομένως, μία σειρά –αυτή η σειρά τού παραπτώματος πού αρχίζει από τόν Πατριάρχη, αρχίζει σιγά-σιγά σάν συγκοινωνούν δοχείον, νά φθάνει σάν ευθύνη μέχρις εμάς!                                       

Αλλά ποιός από τόν κόσμο τά ξέρει αυτά; Οι περισσότεροι από τούς λαϊκούς, θά πούν: “Μά, αφού τό κάνει ο Πατριάρχης, αφού τό κάνει ο Πάπας, τί φταίω εγώ;”. Φταίς κι εσύ!  Δέν δικαιολογείται η  άγνοια...  Είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Πατριάρχης. Δέν είναι μόνον υπεύθυνος ο Επίσκοπος ο οποίος σιωπά καί η οποία σιωπή είναι τρίτο είδος αθεϊας. Είμαστε υπεύθυνοι καί εμείς οι Πρεσβύτεροι καί μαζί μέ εμάς, είστε καί σείς οι λαϊκοί, πού έρχεστε μαζί μέ μάς καί δέν μάς λέτε:  “Φεύγουμε εμείς”.

ΟΛΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ;;; Βίντεο-ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ για τον… COVID 19

 

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Ὑπάρχουν πολλά στοιχεῖα πού ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ διεθνής Σατανισμός κατεσκεύασεν ἐργαστηριακῶς καί ἀπηλευθέρωσε τόν COVID-19. Νά θυμηθοῦμε τό βιβλίον μέ τίτλον "Eyes of Darkness," εἰς τό ὁποῖον ἀπό τό μακρυνόν 1981 «προφητεύεται» ὅτι τό 2020 θά ἐμφανισθῇ μία πανδημία; Νά θυμηθοῦμε τό Συνέδριον τοῦ Σεπτεμβρίου 2019 εἰς τήν Γερμανίαν μέ θέμα πῶς νά πείθωνται οἱ ἄνθρωποι νά ἐμβολιάζωνται; Αὐτά πού ἔχουμε βιώσει ἀπό τόν Μάρτιον 2020 καί ἐντεῦθεν ἦσαν ἁπλῶς μία πρόβα τῶν Νεοταξιτῶν (=Σατανιστῶν) πῶς νά μειώσουν τόν πληθυσμόν καί νά ὑποτάξουν ὅσους ἀπομείνουν. Φοβοῦμαι ὅτι τά χειρότερα εἶναι μπροστά μας, καθότι οἱ ἐν ἀποστασίᾳ λαοί τούς ἰδίους Σατανιστάς ψηφίζουν, ἀνέχονται δέ ὡς ... πνευματικούς ἡγέτας τούς ρασοφόρους (μέ λευκά ἤ μαῦρα ράσα) Σατανιστάς!

Ανησυχητική πολύ είναι η υπερβολική θνησιμότητα στον Καναδά!

Η Καναδή επενδυτής Kelly Brown έχει ερευνήσει την υπερβολική θνησιμότητα στον Καναδά και είναι σοκαρισμένη. Μιλάει για μια ανησυχητική αύξηση της υπερβολικής θνησιμότητας στην ηλικιακή ομάδα 0 έως 44 ετών, είπε ο επενδυτής Edward Dowd, πρώην διαχειριστής χαρτοφυλακίου στη BlackRock, στο Infowars.

Μετά τις εντολές εμβολιασμού, η αύξηση των υπερβολικών ποσοστών θνησιμότητας επιταχύνθηκε, όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε ο Ντάουντ. Στις επαρχίες της Αλμπέρτα και της Βρετανικής Κολομβίας, η υπερβολική θνησιμότητα σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα δεν ήταν μικρότερη από 70 τοις εκατό το 2021. «Αυτό είναι το πραγματικό «τσουνάμι θανάτου»», είπε ο Μπράουν.

Ο κόσμος έχει αρχίσει να αναρωτιέται τι συμβαίνει στον Καναδά. «Είναι φρικτό», είπε ο Ντάουντ. «Γιατί οι νέοι πεθαίνουν;»

----------------

 Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Τρομακτική εἴδησις, ἄν καί ἦτο ἀναμενομένη.

Ο "Ποιμένας" αναγνωρίζει ότι ευρισκόμεθα σε λάθος δρόμο, το ποίμνιο δυστυχώς όχι....

Toυ Μητρ. Ηλείας κ. Γερμανού : Τι συμβαίνει; τα τελευταία 30 χρόνια έχουν αγιοποιηθή τόσα πρόσωπα, όσα δεν αγιοποιήθηκαν αιώνες! Δια τούτο διερωτάται κανείς· Τι συμβαίνει; Είναι μεγάλη η αγιότητα σήμερα  και τόσοι πολλοί στην εποχή μας ευηρέστησαν τω Θεώ, ώστε Εκείνος τους εθαυμάστωσε και αποδεδειγμένως δημοσίως τους ενεφάνισε ή εμείς έχομε χάσει τα αγιοπνευματικά κριτήρια αναγνωρίσεως ενός αγίου;  Μήπως στην σημερινή απιστία και την αδιαφορία των ανθρώπων, ούτοι ζητούν «σημεία», ως ζητούσαν οι Ιουδαίοι και οι Έλληνες των χρόνων του Ιησού (Ίδε σχετικά περιστατικά: Ματθαίου ιβ΄ 38 – 45 , ιστ΄ 1 – 4, κζ΄ 42 – 44, Λουκά δ΄ 23 – 30, ια΄ 29, Ιωάννου στ΄ 30 – 41, Α΄ Κορινθίους 22 – 26), και η Εκκλησία, αντιθέτως απ΄ ό,τι έπραξεν ο Κύριος, προσπαθή να ικανοποιήση το αίτημα με την αγιοποίησι νέων προσώπων;  Μήπως η Εκκλησία μας επηρεασμένη από την μόδα του συγχρονισμού ή της νέας εποχής, αναζητεί να προβάλη στους χριστιανούς μας νέα άγια πρότυπα, εγκαταλείποντας τα υπάρχοντα σπουδαία και μεγάλα τοιαύτα;  Μήπως είναι τούτο κάτι «που πουλάει» κατά την σημερινήν ορολογίαν, και κάποια μέλη της δεν θέλουν να στερηθούν των ωφελημάτων του; Πάντως ό,τι και αν συμβαίνη, έχω την αίσθησιν ότι ευρισκόμεθα εις λάθος δρόμο.