Στα θέματα της πίστεως και της αγιοπνευματικής εκκλησιαστικής διοργανώσεως ουδεμία αξία ή σημασία έχουν αποφάσεις, που λαμβάνονται κατά πλειονοψηφία ή ακόμη και παμψηφία, εάν έρχωνται σε αντίθεση και σύγκρουση με τα δόγματα και τους κανόνες της Εκκλησίας. Στις περιπτώσεις αυτές έχει απόλυτη εφαρμογή η αρχή: «Ο εις και η αλήθεια αποτελούν την πλειοψηφία». Με βάση την αρχή αυτή διασφαλίσθηκε η Ορθοδοξία δια μέσου των αιώνων και συνετρίβησαν οι αιρέσεις και τα σχίσματα. Αρκεί να θυμηθούμε τι συνέβη κατά την επί δεκαετίες κυριαρχία των Αρειανών κατά τον Δ΄ αιώνα, ότε η πλειονοψηφία ή και η παμψηφία πολυαρίθμων Συνόδων, που αποδείχθησαν ληστρικές ή ψευδοσύνοδοι, ετάχθησαν υπέρ της αιρέσεως του Αρείου και εναντίον της Ορθοδοξίας.
Από εδώ οι νοικοκυραίοι, από εκεί οι ψεκασμένοι -- Γράφει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Ποινικού Δικαίου
Σε μια ατυχέστατη εμφάνισή της στην πρωινή ενημερωτική εκπομπή «Σήμερα» της 4ης Μαΐου 2022, η βουλευτής της ΝΔ κ. Ντόρα Μπακογιάννη, ερωτηθείσα από τον… αντικειμενικό, ελεύθερο και ανεξάρτητο δημοσιογράφο του ΣΚΑΪ κ. Δ. Οικονόμου, αν υπάρχει ανησυχία από τα δεξιά του κυβερνώντος κόμματος, απάντησε αρνητικά, κάνοντας όμως μια αναφορά που την εκθέτει ανεπανόρθωτα:
«Η παράταξη αυτή [ενν.: της ΝΔ] επιβίωσε των μνημονίων, με τον
κόσμο της να την στηρίζει. Είναι μια λαϊκή παράταξη, η οποία έχει μέσα της την
δεξιά, έχει μέσα της την κεντροδεξιά, έχει μέσα της το κέντρο. […]
Ο δημοσιογράφος την διακόπτει, ρωτώντας την:
«Την έχει όμως; Ή την κάνουν σιγά-σιγά, οι δεξιοί;
Προσπαθώντας να εξουδετερώσει
την αμφιβολία που έσπειρε ο δημοσιογράφος, η κ. Μπακογιάννη
περιέπεσε σε ένα βαρύ ατόπημα, όχι μόνο κατά του ελληνικού λαού, αλλά και των
ίδιων των ψηφοφόρων της παράταξης που τώρα μεροληπτικά προσκυνά, θυμίζοντας όχι απλώς αδελφή, αλλά,
πολύ περισσότερο, μια υπερπροστατευτική
μάνα που θα έκανε και θα έλεγε τα πάντα χάριν του υιού της του
αγαπητού, ο οποίος συμπεριφέρεται ως πατερ(κ)ούλης
βρεφοποιημένων πολιτών.
Η κ. Μπακογιάννη ξεκίνησε να απαντά ως εξής:
Κάθε Πέμπτη ο Παρακλητικός Κανόνας του Αγίου Νικολάου
Ὁ
Ἅγιος Νικόλαος διακρίθηκε γιὰ τὴν σταθερή του πίστη, διακήρυξε καὶ ὑποστήριξε σταθερὰ
τὶς ἀρχὲς τῆς Ὀρθοδοξίας στὴν πρώτη Οἰκουμενικὴ Σύνοδο. Διαπνεόταν ἀπ᾽ τὴ ζωὴ τοῦ
Ἁγίου Πνεύματος καὶ γι᾽ αὐτὸ ἀνεδείχθη κανόνας πίστεως, ἐνῶ παράλληλα ὑπῆρξε μιμητὴς
τοῦ Χριστοῦ μας προσφέροντας ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας, Ὁ Ἅγιος δὲν εἶχε περγαμηνὲς σπουδῶν, δὲν ἦταν
ἀπόφοιτος Πανεπιστημίων τῆς ἐποχῆς, δὲν εἶχε μεταπτυχιακά, δὲν εἶχε τὴν κοσμικὴ
σοφία τῆς ἐποχῆς, εἶχε ὅμως μέσα του τὴν ζέση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία τοῦ ἔδωσε
τὴν δύναμη νὰ ὑποστηρίξει τὴν πίστη! Ἔτσι ἀναδείχθηκε Κανόνας Πίστεως, τηρητὴς ἐπακριβῶς
τῆς πίστεώς του.
Oι φονείς τον Χριστού -- Του Φώτη Κόντογλου
«Ήδη βάπτεται κάλαμος αποφάσεως παρά κριτών αδίκων και Ιησούς δικάζεται και κατακρίνεται σταυρώ. Και πάσχει η κτίσις, εν σταυρώ καθορώσα τον Κύριον. Αλλ' ο φύσει σώματος δι' εμέ πάσχων, αγαθέ Κύριε, δόξα σοι».
Ο άνθρωπος δεν έφταξε που σκότωσε τόσους ανθρώπους, σκότωσε και τον Χριστό. Δεν τον σκότωσε κανένα θηρίο, δεν τον σκότωσε τουλάχιστον κανένας κακούργος, παρά τον σκοτώσανε οι άνθρωποι που βαστούσανε τον νόμο του Μωυσή και που περίμενε ο λαός να του δείξουνε τον δρόμο του Θεού, οι γραμματείς κ' οι φαρισαίοι. Αυτοί ήτανε κρυφοδαγκανιάρηδες σκύλοι, τυλιγμένοι με προβιά αρνίσια για να ξεγελάνε τον κόσμο. Πονηροί, υποκριτές, μαθητάδες του σατανά, που απάτησε τον Αδάμ για να τον καταπιεί, γλυκομιλώντας του και λέγοντάς του πως θα γίνει Θεός αν πορευθεί κατά τα λόγια του.
Τη Ε΄ (5η) Μαϊου, μνήμη της Αγίας Μεγαλομάρτυρος ΕΙΡΗΝΗΣ.
Ειρήνη, η Αγία Μεγαλομάρτυς, ήτο μονογενής θυγάτηρ Λικινίου του βασιλίσκου και Λικινίας. Εγεννήθη εις την πόλιν Μαγεδών και ήκμασε κατά τους χρόνους του βασιλέως Κωνσταντίνου του Μεγάλου (306 – 337), ωνομασθείσα πρότερον Πηνελόπη. Επειδή δε ήτο ωραία και υπερέβαλλε κατά το κάλλος όλας τας συγχρόνους της κόρας, ο πατήρ της ο οποίος εφοβείτο δι’ αυτήν την ενέκλεισεν εντός υψηλού πύργου, τον οποίον επί τούτο έκτισε. Συνέκλεισε δε μετ’ αυτής και δεκατρείς ωραίας θεραπαινίδας, εν μέσω των οποίων η Ειρήνη διήγε μετά πλούτου πολλού και έχουσα θρόνον, τράπεζαν και λυχνίαν κατεσκευασμένα εκ χρυσού. Όταν δε ωρίσθη παρά του πατρός της να μένη εν τω πύργω ήτο εξαετής και επαιδαγωγείτο και εδιδάσκετο υπό τινος γέροντος, Απελλιανού ονομαζομένου, τον οποίον ο πατήε της Λικίνιος διώρισεν, ίνα επιτηρή αυτήν. Μίαν ημέραν είδεν η Αγία περιστεράν εισελθούσαν εις τον πύργον και φέρουσαν κλάδον ελαίας εις το στόμα της, τον οποίον απέθεσεν επί της χρυσής τραπέζης.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟ «ΑΝΑΣΤΑΣΙΝ ΧΡΙΣΤΟΥ ΘΕΑΣΑΜΕΝΟΙ» -- Γράφει ο Νικόλαος Πανταζής, Θεολόγος
Δεινή και ολέθρια κατάσταση η συνήθεια. Ιδίως όταν αυτή η συνήθεια επέρχεται ύπουλα και ενυπάρχει ανεπαίσθητα στα θέματα της Ορθοδόξου Πίστεώς μας και στην πνευματική ζωή, τότε η συνήθεια διενεργεί την ακηδία, εγκαθιδρύει την αμεριμνησία, γεννά την αναισθησία η οποία με την σειρά της αναγεννά την σκλήρυνση καρδίας και επιφέρει τελικώς την πώρωση και την αποστασία. Δεν είναι λοιπόν «μικρόν το κακό» ούτε περιφρονητέα η πνευματική αυτή νόσος.
Συνηθίσαμε κάποιες απλές, μικρές και επαναληπτικές Προσευχές. Ας γνωρίζουμε όμως ότι ακόμη και αυτή η πολύ μικρή, μοναστική επίκληση και νηπτική Ευχή του Ιησού: «Κύριε, Ιησού, Χριστέ, ελέησόν με» είναι πλουσιοτάτη σε θεολογικές έννοιες και έχουν γραφτεί ολόκληρα βιβλία για αυτήν. Κάποιοι πιστοί, θεωρούν τις προσευχές αυτές «στερεότυπες» και «περιοδικές», όπως αυτές της περιόδου του Αγίας Εορτής του Πάσχα. Μία από αυτές είναι και η πολύ γνωστή, τριπλά αποδιδόμενη Προσευχή: «Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι…» η οποία επέχει θέση κεντρική και λέγεται αμέσως μετά το Αναστάσιμο Κοντάκιο, τον Οίκο και το Συναξάριο της Αγίας Κυριακής του Πάσχα.
Πρίν την ερμηνεύσουμε στην αγάπη σας, θα πρέπει προκαταρκτικώς να τονίσουμε ότι αυτή η Προσευχή δεν είναι καθόλου απλή, αλλά περίπλοκη και άκρως Ομολογιακή, καθότι περιέχει διδάγματα βαθύτατα θεολογικά, απαγγέλλει δόγματα ουσιαστικά, επιφέρει τον Αγιοπνευματικό μας φωτισμό και παρέχει επιπρόσθετο πλουτισμό Ορθοδόξου Θεολογίας. Δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να χαρακτηριστεί η Προσευχή αυτή, το «Πιστεύω» της Εορτής της Αναστάσεως, το «Σύμβολον Πίστεως του Πάσχα!» Τέλος, η ερμηνεία αυτή δεν είναι καθόλου εξαντλητική, εφ΄ όλης της ύλης, αλλά σύντομη και περιληπτική.
Η Τουρκία στοχοποιεί ευθέως τη Θράκη μας!
Επιστολή της «”Τουρκικής” Ομοσπονδίας Δ. Θράκης» στις ΗΠΑ: ”Η Ελλάδα παραβιάζει τα δικαιώματά μας”!