ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΘΕΟΣΩΜΟΝ ΤΑΦΗΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΘΡΗΝΟΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΙΣ ΑΔΟΥ ΚΑΘΟΔΟΝ

Ποία είναι η σημερινή μας κατάπαυσις, ευλογημένοι Χριστιανοί; Που είναι οι κρότοι και αι ψαλμωδίαι της Εκκλησίας μας; Τις είναι η σιγή και η σιωπή η πολλή των ανθρώπων και η έκπληξις των Αγγέλων; Ο Βασιλεύς υπνοί και τις δύναται να τον εξυπνήση; Καθώς προείπε και ο δίκαιος Ιακώβ «Αναπεσών εκοιμήθη ως λέων και ως σκύμνος. Τις εγερεί αυτόν»; (Γεν. μθ: 9). Χθες ήτο εις τον Σταυρόν, σήμερον εις τον Άδην· εις τον Σταυρόν το Σώμα, εις τον Άδην η Ψυχή· χθες ως κατάδικος εις τον Σταυρόν, σήμερον ως εξουσιαστής εις τον Άδην. «Πάντα τα έθνη κροτήσατε χείρας» (Ψαλμ. μστ: 2). Και εάν μη πάντα, αλλ’ όμως όσα ελυτρώθησαν από την κόλασιν και από του διαβόλου τας χείρας. Διατί; Διότι η σωτηρία έρχεται, διότι ο Σωτήρ παραγίνεται, ο ρύστης έφθασεν, ο λυτρωτής παραγέγονεν. Χθες ως ωνειδισμένος, σήμερον ως δεδοξασμένος· χθες ως καταφρονημένος, σήμερον ως υμνημένος· χθες ως υβρισμένος, σήμερον ως δοξολογημένος· χθες εκρίνετο, χθες υβρίζετο, χθες επτύσθη, χθες ερραπίσθη, χθες εκολαφίσθη, χθες εμαστιγώθη, αλλά σήμερον υμνείται και δοξάζεται· χθες ως άνθρωπος, σήμερον ως Θεός.

---------------------

Ο/Η ΧΑΡΙΛΑΟΣ είπε...

Η Ανάστασις ξεκινά μετά το ΄΄τετέλεσται΄΄ και ολοκληρώνεται με την έξοδο του Κυρίου από του Τάφου.
Ο καθαιρέτης του Άδου και του Διαβόλου, μυστηριακώς, εξέρχεται του Μνήματος έχοντας μαζί του τον Αδάμ, την Εύαν, τον Τίμιον Πρόδρομον, τους Προφήτες και τους δικαίους της Π. Διαθήκης.

Μήπως; -- Τοῦ ἰατροῦ κ. Θρασυβούλου Κετσέα

«Οὕτω καὶ ἡμεῖς ὅταν ἴδητε ταῦτα πάντα, γινώσκετε ὅτι ἐγγὺς ἐστιν ἐπὶ θύραις» (Ματθ. κδ´33). Πολλὰ βλέπουμε στὶς ἡμέρες μας. Ὁ πληθυσμὸς τῆς Γῆς αὐξάνεται γρήγορα στὰ ὑπανάπτυκτα κράτη χωρὶς νὰ προχωρεῖ καὶ ὁ πολιτισμός. Ὁ πολιτισμός! Τὸ καύχημα τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Αὐτὸ ποὺ ξεχωρίζει τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὰ θηρία. Ἕνας ἄγριος φανατισμὸς ξεκινάει ἀπὸ τὸ Ἰσλάμ, καὶ ὁρμᾶ νὰ καταλάβει ὅλη τὴ Γῆ. Οἱ φανατικοὶ ἰσλαμιστὲς σφάζουν ἀθώους μπροστὰ στὶς κάμερες καὶ τρῶνε τὴν καρδιά τους. Ἐννοεῖται ὅτι ἀναρίθμητοι εἶναι οἱ ἄλλοι, χριστιανοὶ καὶ ὄχι μόνο ποὺ σφάζονται χωρὶς τὶς κάμερες. Τὸ Ἰσλάμ ἔχει εἰσχωρήσει σ᾽ ὅλες τὶς χῶρες τῆς Εὐρώπης καὶ ἐπωφελεῖται ἀπὸ τὶς ἀνθρωπιστικὲς ἀρχές, ποὺ ἔχει ἐμπνεύσει στὴν Εὐρώπη ὁ Χριστιανισμός, χωρὶς τὸ Ἰσλάμ νὰ συμμερίζεται αὐτὲς τὶς ἀρχές οὔτε νὰ προτίθεται νὰ τὶς ἐφαρμόσει· ἄν ἐπικρατήσει, θὰ ἐφαρμόσει τὴν Σαρία.

Λόγος εις την Θεόσωμον Ταφήν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού και εις τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας και την εν τω Άδη του Κυρίου κατάβασιν, μετά το σωτήριον Πάθος, παραδόξως γενομένην.

Του εν Αγίοις Πατρός ημών Επιφανείου Αρχιεπισκόπου Κύπρου

                                                                                                                    

Τί τοῦτο; σήμερον σιγὴ πολλὴ ἐν τῇ γῇ· σιγὴ πολλὴ καὶ ἠρεμία λοιπόν· σιγὴ πολλὴ, ὅτι ὁ Βασιλεὺς ὑπνοῖ· γῆ ἐφοβήθη καὶ ἡσύχασεν, ὅτι ὁ Θεὸς σαρκὶ ὕπνωσε, καὶ τοὺς ἀπ' αἰῶνος ὑπνοῦντας ἀνέστησεν. Ὁ Θεὸς ἐν σαρκὶ τέθνηκε, καὶ ὁ ᾅδης ἐτρόμαξεν. Ὁ Θεὸς πρὸς βραχὺ ὕπνωσε, καὶ τοὺς ἐν τῷ ᾅδῃ ἐξήγειρε.
Ποῦ ποτε νῦν εἰσιν αἱ πρὸ βραχέος ταραχαὶ, καὶ φωναὶ, καὶ θόρυβοι κατὰ τοῦ Χριστοῦ, ὦ παράνομοι; ποῦ οἱ δῆμοι, καὶ ἐνστάσεις, καὶ τάξεις, καὶ τὰ ὅπλα, καὶ δόρατα; ποῦ οἱ βασιλεῖς καὶ ἱερεῖς καὶ κριταὶ οἱ κατάκριτοι; ποῦ αἱ λαμπάδες καὶ μάχαιραι καὶ οἱ θρύλλοι οἱ ἄτακτοι; ποῦ οἱ λαοὶ, καὶ τὸ φρύαγμα, καὶ ἡ κουστωδία ἡ ἄσεμνος; ἀληθῶς ὄντως, ἐπεὶ καὶ ὄντως ἀληθῶς λαοὶ ἐμελέτησαν κενὰ καὶ μάταια. Προσέκοψαν τῷ ἀκρογωνιαίῳ λίθῳ Χριστῷ, ἀλλ' αὐτοὶ συνετρίβησαν· προσέῤῥηξαν τῇ πέτρᾳ τῇ στερεᾷ, ἀλλ' αὐτοὶ συνετρίβησαν, καὶ εἰς ἀφρὸν τὰ κύματα αὐτῶν διελύθησαν· προσέκοψαν τῷ ἀηττήτῳ ἄκμονι, καὶ αὐτοὶ κατεκλάσθησαν· ὕψωσαν ἐπὶ ξύλου τὴν πέτραν τῆς ζωῆς, καὶ κατελθοῦσα αὐτοὺς ἐθανάτωσεν· ἐδέσμησαν τὸν μέγαν Σαμψὼν ἥλιον Θεόν· ἀλλὰ λύσας τὰ ἀπ' αἰῶνος δεσμὰ, τοὺς ἀλλοφύλους καὶ παρανόμους ἀπώλεσεν.

Η ιστορικότητα του Ιησού Χριστού. Η μαρτυρία των αρχαίων εθνικών συγγραφέων --- F.F. Bruce Καθηγητής Πανεπιστημίου

Ο πρώτος Εθνικός συγγραφέας που μας ενδιαφέρει είναι καθώς φαίνεται, ο Θαλλός, ο οποίος γύρω στο 52 μ.Χ. έγραψε ένα έργο προσπαθώντας να περιγράψει την ιστορία της Ελλάδας και τις σχέσεις με την Ασία, απ’ τον Τρωικό Πόλεμο μέχρι τις μέρες του . Ο ίδιος έχει ταυτισθεί μ’ έναν Σαμαρείτη που είχε το ίδιο όνομα, κι ο οποίος αναφέρεται απ’ τον Ιώσηπο (Αρχ. XVIII/6,4) σαν απελεύθερος του Αυτοκράτορα Τιβέριου.

 Όμως, ο Ιούλιος ο Αφρικανός, ένας Χριστιανός συγγραφέας, που χρονολογείται γύρω στο 221 μ.Χ., ο οποίος γνώριζε τα έργα του Θαλλού, λέει, μιλώντας για το σκοτάδι που έπεσε επάνω στη γη, στη διάρκεια της Σταύρωσης του Χριστού: «Ο Θαλλός, στο τρίτο βιβλίο των ιστοριών του, εξηγεί το σκοτάδι σαν έκλειψη ηλίου – πράγμα παράλογο κατά τη γνώμη μου». (Φυσικά και ήταν παράλογο, γιατί δεν μπορεί να γίνει έκλειψη ηλίου σε περίοδο που το φεγγάρι είναι γεμάτο, πράγμα που συνέβαινε την εποχή του Πασχαλινού ολόγιομου φεγγαριού, όταν πέθανε ο Χριστός) .

TΩ ΑΓΙΩ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΩ ΣΑΒΒΑΤΩ

Τω αγίω και Μεγάλω Σαββάτω, την Θεόσωμον Ταφήν και την εις Άδου Κάθοδον του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν, δι’ ων της φθοράς το ημέτερον γένος ανακληθέν, προς αιωνίαν ζωήν μεταβέβηκε.

Πασών των ημερών του έτους, αι άγιαι Τεσσαρακοσταί είναι ανώτεραι κατά το σέβας· και πάλιν από τας άλλας Τεσσαρακοστάς, ανωτέρα είναι η αγία και μεγάλη Τεσσαρακοστή· από ταύτην δε πάλιν, ανωτέρα και μεγαλυτέρα είναι η Μεγάλη Εβδομάς· και πάλιν από την Μεγάλην Εβδομάδα, μεγαλύτερον και θειότερον είναι τούτο το μέγα και άγιον Σάββατον.

ΟΤΙ ΗΓΑΠΗΣΕ ΠΟΛΥ - Αλεξανδρεύς

Ό,τι ξέρετε από τη ζωή μου κράτησε λίγες στιγμές. Για ό,τι προηγήθηκε κάνετε απλές υποθέσεις. Το τι ακολούθησε μοιάζει συχνά να μη σας ενδιαφέρει καν. Μοιάζετε σαν τα μικρά εκείνα παιδιά που κρατιούνται σ΄ όλη τη διάρκεια του παραμυθιού από τη βεβαιότητα του “έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα”. Σ' όλες τις δυσκολίες του ήρωα, σ' όλα τα βάσανα και τις κακοτυχιές του, σ' όλα τα λάθη και τις πτώσεις του σφιχταγκαλιάζετε την σιγουριά του καλού τέλους των πραγμάτων (κατόρθωμα κάθε καλού παραμυθά) και διώχνετε σαν ενοχλητική λεπτομέρεια όσα έγιναν πριν από εκείνο. Μακάρι να μπορούσα να κάνω κι εγώ το ίδιο. Μα ό,τι είχα ζήσει ως τα τότε ήταν αδύνατο να με κάνει να πιστέψω πως θα είχε καλό τέλος η ζωή μου.

Στην κοινωνία μας το να είσαι πόρνη σε έκανε υποχρεωτικά να συμβιβαστείς με το αναπόφευκτο κακό τέλος σε τούτη τη ζωή και στην άλλη. Η παρουσία των ρωμαίων κατακτητών πρόσφερε βέβαια μια μικρή ανακούφιση τη σύγκρισή σου  με τα δικά τους ήθη. Και κείνη όμως χανόταν αμέσως μόλις συνειδητοποιούσα πως εγώ δεν ανήκα σε εκείνους. Δεν θα κρινόμουν ούτε από τους ανθρώπους ούτε από το Θεό όμοια μ’ εκείνους. Είχα το “χάρισμα” και την κατάρα να ανήκω στον εκλεκτό λαό του Θεού. Χάρισμα και κατάρα σαν δύο όψεις του κήνσου που άφηναν οι πελάτες μου φεύγοντας από κοντά μου. Συχνά σκεφτόμουν πόσο γρήγορα τα χαρίσματά μας μεταμορφώνονται σε κατάρες και πλήθος παραδείγματα τριβέλιζαν τις νύχτες το μυαλό μου: το χρήμα, ο έρωτας, το έθνος, ο λαός ο εκλεκτός. Ποια μεγαλύτερη κατάρα από το να μη μπορείς να φανείς ξεκάθαρα και χωρίς καμιά αμφιβολία αντάξιος του ρόλου του εκλεκτού;

-----------------------

Ο/Η Δημήτριος Χατζηνικολάου είπε...

Φοβερά διήγησις! Τό ξαναζωντάνεμα τῶν φοβερῶν περιστατικῶν τοῦ Θείου Πάθους, τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς Ἀναλήψεως τοῦ Κυρίου, ἀνακατεμένα μέ τήν Θεϊκήν Ἀγάπην Του διά τό ἀπολωλός πρόβατον! Τοῦ Παπαδιαμάντη εἶναι; Γιατί δέν διδάσκεται στά σχολεῖα, ὥστε νά ἐμπνεύσῃ εἰς τήν νεολαίαν μας τήν Ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ πού μεταμορφώνει τόν ἄνθρωπον ἀπό ἁμαρτωλόν εἰς ἅγιον, ἀντί τῆς διδασκαλίας τῶν γελοίων ἱστοριῶν μέ τήν ... γάτα τήν Σόνια; Διότι, βεβαίως, ἡ Πατρίδα μας εὑρίσκεται στά χέρια Ἑβραίων ἤ τεχνητῶν Ἑβραίων (Μασώνων, Παγκοσμιοποιητῶν κ.λπ.), τούς ὁποίους δώστου καί ξαναψηφίζουμε, ἄν καί ἔχουν φανερωθῆ ὅτι τό μόνον πού κάμνουν εἶναι νά προδίδουν, νά μισοῦν ὅ,τιδήποτε Ἑλληνικόν καί Ὀρθόδοξον, νά διώκουν ὅσους λέγουν καί πράττουν τό δίκαιον, νά διαφθείρουν τήν νεολαίαν μέ τήν «ἐκπούστευσιν» καί τήν «ἐκπουτάνευσίν» (Σ. Καργᾶκος) πού προωθοῦν κ.λπ. Καί ὅλ' αὐτά, μέ τήν ἀγαστήν πάντοτε συνεργασίαν τῶν ψευδεπισκόπων, οἱ ὁποῖοι, λόγῳ τῆς ἀγάπης πού ἔχουν (πρός τόν Διάβολον ἐννοεῖται), ὄχι μόνον δέν ἀντιδροῦν καί δέν κηρύσσουν τήν Ἐκκλησίαν ἐν διωγμῷ, ἀλλά καί συμπλέουν ἀσμένως μέ τούς Σατανιστάς πολιτικούς.